ΟΛΑ τα μίσθαρνα όργανα του καθεστώτος, από τους πολιτικούς, τους τρομο-προγανδιστές των ΜΜΕ, μέχρι τους μισθοφόρους της «επιστήμης» και των «ιερατείων» της διανόησης, εφευρίσκουν ποικίλα τεχνάσματα προκειμένου να αποκρύψουν τις αιτίας και τις πρωτογενείς εστίες των συμφορών μας.
Άλλοι εξηγούν το φασισμό του 4ου Ράιχ και της πλανητικής Νέας Τάξης, συνακόλουθα και τη μετατροπή της χώρας μας και της Κύπρου σε προτεκτοράτα, με βάση τις «διαστροφές» της Μέρκελ: Τις «εκδικητικές της ψυχώσεις» κατά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Εδώ παρακάμπτεται παντελώς το καπιταλιστικό μόρφωμα της ΕΕ, οι βασικές «παραγωγικές» εστίες της εξουσίας (πολυεθνικές, χρηματιστηριακές ελίτ κ.λπ), καθώς και οι μηχανισμοί αυτής της εξουσίας (οικονομικοί, πολιτικοί και νομισματικοί) ΚΑΙ επικεντρώνονται τα ΠΑΝΤΑ στους «κακούς» Γερμανούς και στη «λύσσα» της Μέρκελ.
Με αυτό το τέχνασμα της «ψυχολογικής ερμηνείας» παρακάμπτεται η ΟΥΣΙΑ: Ο ιμπεριαλιστικός «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ» της ΕΕ, τα δικτατορικά όργανα λειτουργίας του (ευρώ, κ.λπ), συνακόλουθα συγκαλύπτεται και ο νέος ΦΑΣΙΣΜΟΣ τους.
Τα πάντα οφείλονται στους «μοχθηρούς» Γερμανούς και στη «λυσσασμένη ύαινα» τη Μέρκελ…
Έτσι εξηγούσαν και τον παλιό φασισμό: Ότι ήταν δημιούργημα του φρενοβλαβούς Χίτλερ και ΟΧΙ το γνήσιο τέκνο της καπιταλιστικής σήψης και γεροντικής παρακμής.
Το τέχνασμα είναι γνωστό, «κλασσικότατο»: Αποκόβουμε το σύμπτωμα από το αίτιο και ρίχνουμε όλα τα «κακά» στη «φρενοβλάβεια» του συμπτώματος.
Και αυτό το κάνουν, δυστυχώς, και αυτοί που λένε ότι είναι «αριστεροί»: Από το ΣΥΡΙΖΑ μέχρι πολλές δήθεν ριζοσπαστικές «αριστερές» πένες, σαν το Δελαστίκ και άλλους…
Η ΜΟΧΘΗΡΙΑ της «αιμοχαρούς» Μέρκελ, λοιπόν, το «μίσος» της για την Ελλάδα και την Κύπρο, είναι οι «πηγές» των συμφορών μας και ΟΧΙ η καπιταλιστική ΕΕ, το ευρώ της και τα οικονομικά κέντρα της εξουσίας της, ΟΧΙ η πλανητική, ιμπεριαλιστική Νέα Τάξη…
Οι απλοϊκές και δημαγωγικές αυτές «θεωρίες» (ακούγονται καλά στα αυτιά) περί των «ψυχολογικών παθολογιών» της Μέρκελ δεν αθωώνουν απλώς τον καπιταλιστικό, ολοκληρωτικό (φασιστικό) χαρακτήρα της ΕΕ, αλλά και συντρίβουν και αποδομούν την πολιτική σκέψη και την ιστορική διαλεκτική: Ότι δηλαδή μέσα στον καπιταλισμό και τις ιμπεριαλιστικές ολοκληρώσεις του (ΕΕ, ΟΝΕ) συντρίβονται και λεηλατούνται τα «αδύνατα κλαδιά» (τα καπιταλιστικά δορυφορικά κράτη) και ισχυροποιούνται τα «δυνατά κλαδιά» τα οποία γίνονται υπερτροφικά από τους ίδιους τους σιδερένιους καπιταλιστικούς νόμους…
Η Γερμανία, συνεπώς, καθώς και το πολιτικό της οικοδόμημα, αποτελούν το «απόσταγμα» της ΕΕ και του ευρώ, το διαλεκτικό προϊόν των νόμων και των λειτουργιών της καπιταλιστικής ΕΕ και του ευρώ.
Η «τρέλα» και η μοχθηρία της Γερμανίας και της Μέρκελ είναι το αποτύπωμα της «τρέλας» και της φρενοβλαβούς μοχθηρίας της καπιταλιστικής ΕΕ και των μηχανισμών της, στη σημερινή εποχή της κρίσης κατάρρευσης του συστήματος.
Η πολιτική της καταλήστευσης και των δικτατορικών διαταγών, η πολιτική των συμφορών μας και της μετατροπής μας σε προτεκτοράτο των μαφιών του χρήματος, αυτή η εφιαλτική πολιτική που βιώνουμε σήμερα, δεν γεννιέται από τις ιδιοτροπίες των αντιδραστικών δυνάμεων, από τις ιδιοτροπίες της Μέρκελ, του Ομπάμα κ.λπ, ούτε από τις «ψυχώσεις» των ανδρεικέλων τους, αλλά από την κρίση κατάρρευσης και αποσύνθεσης του καπιταλιστικού κόσμου, από το «πλαίσιο» αυτού το κόσμου: Το λεγόμενο «ελεύθερη αγορά», κέρδος και πάλι κέρδος (καπιταλιστική κερδοσκοπική αναισχυντία)
Αυτό είναι το θεμελιακό γεγονός που δεν πρέπει να μας διαφεύγει και για να μας αποτρέπει να νανουριζόμαστε με τα παραμύθια των απολογητών και ταχυδακτυλουργών του καπιταλισμού, της ΕΕ, του ευρώ κ.λπ…
Μια άλλη ταχυδακτυλουργία είναι αυτή (κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με την παραπάνω) που δαιμονοποιεί τους «κακούς» πολιτικούς: Για όλα φταίνε οι «κακοί» πολιτικοί.
Και εδώ το σύμπτωμα μετατρέπεται σε αίτιο για να επικαλύψει τα πραγματικά αίτια και να αθωώσει τον καπιταλισμό.
Ο παραλογισμός του απαστράπτει αν αποκαταστήσουμε τη διαλεκτική σκέψη, εάν βάλουμε τα πράγματα στην πραγματική τους σειρά: Οι πολιτικοί υπάλληλοι των μεγάλων αφεντικών (Μεγάλα Αφεντικά: οι μαφίες του χρήματος, οι πολυεθνικοί και εγχώριοι «νταβάδες») είναι ΑΥΤΟΙ, οι ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ, που φταίνε και ΟΧΙ τα αφεντικά τους!!!
Ένα καλό κείμενο πάνω σ’ αυτά είναι το ακόλουθο:
"Καθηγητής οικονομικών"...
http://giorgossarris.blogspot.gr/
Γέμισαν και πάλι τα πάνελ των τηλεοπτικών εκπομπών με "ειδικούς" που θέλουν να μας εξηγήσουν...
Το γνωστό καθηγηταριό, που ντροπιάζει την ιδιότητα του Πανεπιστημιακού δάσκαλου, δεν έχει κανένα πρόβλημα να πει ό,τι του πουν να πει, για να θολώσουν τα νερά και κανένας πραγματικά να μην καταλάβει τι του συμβαίνει και τι πάει να του συμβεί.
Πρώτος μες τους πρώτους ο "καθηγητής οικονομικών" Ν.Φίλιππας πήρε πάλι σβάρνα τα κανάλια προσφέροντας την υπηρεσία του. Μόνο που δεν αναλύει οικονομικά το ζήτημα της Κύπρου γιατί εκεί το θέμα πονάει.Μιλάαει για πολιτική...
Οσο πιο πολύ μιλήσουν για το πως είναι στημένο το οικονομικό μοντέλο όχι της Κύπρου βέβαια αλλά όλου του καπιταλισμού, τόσο πιο πολύ κινδυνεύουν να πάρει χαμπάρι ο κοσμάκης πόσο επικίνδυνος είναι ο "ασφαλής" καπιταλισμός τους. Πόσο επικίνδυνο είναι να φανεί πως καπιταλισμός= κερδοσκοπία κι ότι αυτό το ζευγάρι δεν μπορεί να σπάσει ό,τι και να λένε.
Ο καπιταλισμός χωρίς την κερδοσκοπία είναι ψάρια δίχως θάλασσα. Με τις ανάγκες κερδοφορίας που έχουν δημιουργηθεί για τα τεράστια κεφάλαια που έχουν συγκεντρωθεί, δεν υπάρχει κανενός είδους "άμεση επένδυση" που να μπορέσει να ανταποκριθεί. Αυτό το ξέρουν όλοι. Εκτός φυσικά από αυτούς που πρέπει να το ξέρουν...
Τι λεει λοιπόν ο "καθηγητής";
Φταίνε οι πολιτικοί λέει. Αυτοί είναι οι καπετάνιοι στο καράβι. Και την ώρα της φουρτούνας αποδεικνύονται λίγοι... Για την κατάσταση στην Κύπρο φταίνε οι πολιτικοί λοιπόν. Φταίει το ΑΚΕΛ! Φταίει που οι πολιτικοί ήταν απροετοίμαστοι για τη φουρτούνα! Ποιός έφερε τη φουρτούνα, ποιός σπέρνει τους ανέμους όλη την ώρα, δε μας νοιάζει βέβαια...
Γι αυτά φταίει η κακιά η ώρα, "φταίει το ζαβό το ριζικό μας.."
Για τα βραβεία που έπαιρνε η Κύπρος από τους "ειδικούς" όλου του καπιταλιστικού πλανήτη μόλις λίγα χρόνια πριν, για την οικονομία της και το λαμπρό της μοντέλο δεν ξέρει τίποτα!
Ξέρει μόνο ότι οι Κύπριοι "έχουν πρόβλημα με τους πολιτικούς τους όπως κι εμείς"!
Προφανώς μια μόνιμη διακυβέρνηση τεχνοκρατών, υπάκουων φυσικά στα σπουδαία αφεντικά αυτού του υπέροχου καπιταλιστικού κόσμου, θα είναι γι αυτόν και την παρέα του η καλύτερη λύση. Και φυσικά για το λαό ούτε κουβέντα. Σιγά να μη βγάλουμε το λαό στο προσκήνιο. Τι ξέρουν οι "άχρηστοι" εργαζόμενοι απ' αυτά.
Αυτοί εκεί, στο κάτεργο. Με όποιο ξεροκόμματο τους πετάξουν. Οι καλύτερες μέρες θα 'ρθούν ...αργότερα, στην αιώνια ζωή.
Και πάνω που διάβαζα τώρα κάπου για τα λόγια του Λένιν που έλεγε πως η μαγείρισσα έπρεπε να μάθει και να κυβερνάει...
Αλλά ας μη μπερδεύουμε τα διαμάντια με τα κάρβουνα. Άλλο η φωτιά κι άλλο το φούμο.
Όμως, σε τούτο τον καπιταλιστικό ντουνιά, το φούμο είναι πιο χρήσιμο από ποτέ.
Πως αλλιώς να σκοτεινιάσει η σκηνή...
"Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!"