Όπως έχουμε υπογραμμίσει ο οικονομικός φιλελευθερισμός απαλλαγμένος από κάθε πολιτική ελευθερία είναι ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ.
Σήμερα ζούμε τον ακραίο, πλανητικό φιλελευθερισμό (νεοφιλελευθερισμό), δηλαδή τον πλανητικό ΦΑΣΙΣΜΟ, οποίος θεωρεί «πολυτέλεια» και θέλει να εξαφανίσει κάθε δημοκρατική ελευθερία, κάθε αγωνιστική μνήμη, κάθε ιστορικό «μετερίζι συνείδησης».
Γι αυτό ο σύγχρονος πλανητικός ΦΑΣΙΣΜΟΣ (ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός) έχει εξαπολύσει έναν ανηλεή και άγρια πόλεμο εναντίον κάθε ιστορικής κατάκτησης των λαών, εναντίον κάθε δημοκρατικής ελευθερίας, συλλογικής συνείδησης και αγωνιστικής μνήμης.
Γι αυτό το έργο, εκτός από του πολιτικούς-ανδρείκελα, και τις ύαινες της προπαγάνδας των ΜΜΕ, έχει επιστρατεύσει και στρατιές διατεταγμένων «επιστημόνων»: «ιστορικών», «φιλοσόφων», «οικονομολόγων», «κοινωνιολόγων», «επικοινωνιολόγων» κ.λπ…
Στο μαύρο αυτό μέτωπο των διατεταγμένων, μίσθαρνων και υπόδουλων «στοχαστών» «συνωστίζονται» και πολλοί συγγραφείς ποικίλης ύλης, ένα πλήθος σκουληκοσυγγραφέων: Μικροσκοπικά μορμολύκεια που «πάλλονται» από υμνολογικό «θαυμασμό», αλλά και δουλική υστερία ΥΠΕΡ του πλανητικού φασισμού και ιδιαίτερα ΥΠΕΡ το αυτοκρατορικού των ΗΠΑ…
Ένα τέτοιο μικροσκοπικό, συγγραφικό μορμολύκειο, η Σώτη Τριανταφύλλου, μας παραδίδει μαθήματα των αυτοκρατορικών «εγχειριδίων», μαθήματα εναντίον της αντιιμπεριαλιστικής μνήμης, εναντίον της αγωνιστικής μνήμης του Πολυτεχνείου, χωρίς ΑΙΔΩ και με αυθάδεια αφόρητη…
Διαβάστε την αυθάδεια της κυρίας στο παρακάτω κείμενο που διαβάσαμε ΕΔΩ:
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr/2013/04/blog-post_7390.html
Σημείωση: Βεβαίως το παρακάτω κείμενο, έχει μια σοβαρή παράλειψη. Οι πρώτοι διδάξαντες το ευαγγέλιο της Νέας Τάξης (για την κατάργηση της Ιστορίας, της αγωνιστικής μνήμης και των εθνικών συμβόλων ήταν οι μεταμοντέρνοι «αριστεροί» και επιδοτούμενες εστίες του «αντιεθνικισμού» και «αντιρατσισμού».
Ας μην ξεχνάμε τους «ιστορικούς»: Λιάκο, Δραγώνα, Ρεπούση και σία…
Όπως και τα επιδοτούμενα δίκτυα (Σόρος) των «αντιρατσιστών» κ.λπ
Η Σώτη Τριανταφύλλου πάνω στα αχνάρια τους βαδίζει…
Εκτός από τους γερμανοτσολιάδες υπάρχουν και οι αμερικανοτσοκαρίες! Περαστικά κυρα-Σώτη...
Μετά τη Χρυσή Αυγή και η Σώτη Τριανταφύλλου κατά του εορτασμού της επετείου του Πολυτεχνείου
Η σιδηρά κυρά του νεοφιλελευθερισμού χτυπάει και πάλι βγάζοντας μίσος και χολή κατά της μιζεραμπιλιστικής Αριστεράς. Νεοναζί και νεοφιλελεύθεροι έχουν περισσότερα κοινά από όσα παραδέχονται τελικά. Πάνω από όλα τους ενώνει το βαθύ μίσος τους εναντίον όσων...
αγωνίζονται.
Με άρθρο της στην φιλο- μνημονιακή Athens Voice (διαβάστε εδώ) γράφει χαρακτηριστικά:
«Η επέτειος του Πολυτεχνείου πρέπει να πάψει να γιορτάζεται – ας δώσουμε ένα τέλος το 2013, μετά από σαράντα χρόνια λάβαρα, ντουντούκες κι οδοφράγματα. Οι επέτειοι δεν εξυπηρετούν ούτε την ιστορική μνήμη, ούτε την κοινωνική συνεκτικότητα• εξυπηρετούν εθνικιστικά και κομματικά συμφέροντα, άμεσες και έμμεσες εξουσίες. Τα γεγονότα έχουν καταγραφεί και διδάσκονται στο σχολείο.»
Από το κείμενο φαίνεται ότι την ενοχλεί πάρα πολύ την κυρά-Σώτη ο αντιιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του πολυτεχνείου και ότι η πορεία καταλήγει κάθε χρόνο στην αμερικανική πρεσβεία:
«το Πολυτεχνείο έχει χρησιμοποιηθεί για το αντι-ιμπεριαλιστικό κίνημα γενικώς και αορίστως, για το αντι-αμερικανικό κίνημα (εφόσον η πορεία έχει, αδιαλείπτως, αλλόκοτη κατάληξη στην αμερικανική πρεσβεία), για οικονομικά αιτήματα (εναντίον της λιτότητας επί σειράν ετών), ενώ, τα τελευταία χρόνια, χρησιμοποιείται για την καταγγελία της κρίσης και, πάλι περιέργως, περιλαμβάνει την καθιερωμένη στάση στην αμερικανική πρεσβεία. Πού κολλάει η αμερικανική πρεσβεία; Στο ότι η χούντα των συνταγματαρχών 1967-1974 υπήρξε όργανο της CIA;»
Παραδέχεται ότι αυτό που την ενοχλεί ουσιαστικά είναι ότι το γεγονός ότι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι τιμούν την εξέγερση κάθε χρόνο εδώ και τέσσερις δεκαετίες και «την τυραννική παρουσία της αριστεράς που, μέσω των επετείων, υπενθυμίζει τον ηρωισμό και την πρωτοπορία της στους «αγώνες του λαού».
Όπως γράφει με ύφος χιλίων καρδιναλίων:
«η περίοδος από το 1974 μέχρι σήμερα διέπεται από τον μιζεραμπιλιστικό λόγο της αριστεράς σύμφωνα με τον οποίον ο κόσμος είναι «μια παγίδα με σκατά» όπως έγραφαν στους τοίχους οι εξεγερμένοι του γαλλικού Μάη. Προστέθηκε ένας ακόμα μύθος στη μυθολογία του Εμφυλίου και της ελληνικής αριστεράς – ένας μύθος περί παλλαϊκής εξέγερσης και περί αριστερής αυτοθυσίας που εμπλούτισε την αριστερή αγιογραφία.».
Περαστικά κυρα-Σώτη και πολλοί άλλοι προσπάθησαν στο παρελθόν να σταματήσουν τον αγωνιστικό εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου και δεν τα κατάφεραν.