«Στο χρήμα η αξία των πραγμάτων χωρίζεται από την ουσία τους…».
«…Όλα όσα σου παίρνει από τη ζωή σου και από την
ανθρωπιά σου, τα αντικαθιστά με χρήμα και πλούτο, και όσα δεν μπορείς εσύ, τα μπορεί το χρήμα σου...».
Καρλ Μαρξ
Το εξεταστικό εκπαιδευτικό σύστημα αποτελεί την «ποίηση» του τεχνοκρατικού, καταναλωτικού «πολιτισμού» της "αγοραίας" αγοράς («ελεύθερη» τη λένε).
«Στρατηγικός» στόχος αυτού του «πολιτισμού», που σήμερα παράγεται και σερβίρεται αφηνιασμένα (παγκοσμιοποίηση), είναι ο θρυμματισμός και η συντριβή των ανθρωπίνων σχέσεων, η παραγωγή αλλοτριωμένων αυτομάτων…
Είναι γνωστό ότι τα αλλοτριωμένα αυτόματα δεν μπορούν να σκεφτούν, δεν μπορούν να αισθανθούν, δεν μπορούν να αγαπήσουν, δεν μπορούν να υποφέρουν.
Το μεγάλο έγκλημα, λοιπόν, της σύγχρονης καπιταλιστικής βαρβαρότητας είναι η τεχνοκρατική ομοιομορφία και ισοπέδωση, η μετατροπή των ανθρωπίνων σχέσεων σε σχέσεις αλλοτριωμένων αυτομάτων, όπου «ο καθένας βασίζει τη σιγουριά του με το να μένει στενά προσκολλημένος στο κοπάδι, και να μη διαφέρει σε σκέψη, αισθήματα ή πράξεις» (Φρομ).
Τέτοια ρυθμισμένα γρανάζια θέλει να κατασκευάσει το εξεταστικό σύστημα.
Υπογραμμίζαμε στη συλλογή κειμένων, «Θρύμματα του Έρωτα». Στο κεφάλαιο: «Η ΓΛΩΣΣA THΣ ... MONAΞIAΣ».
«Όταν οι άνθρωποι μετατρέπονται σε γρανάζια της κοινωνικής μηχανής, οι σχέσεις τους αλλοτριώνονται, η γλώσσα τους αφυδατώνεται. O ζωντανός και φλογερός λόγος είναι πάντοτε το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης του ατόμου με τον κόσμο. Το τραγικό στοιχείο της υπερκαταναλωτικής εποχής μας είναι η αποκοπή του ατόμου από τον εξωτερικό κόσμο.
O άνθρωπος σήμερα παραμένει τελείως μόνος, γεμάτος από μία βαθιά αίσθηση ανασφάλειας, άγχους και ενοχής, που δημιουργείται πάντα όταν δεν μπορεί να υπερνικηθεί η ανθρώπινη μοναξιά. Βεβαίως, ο «πολιτισμός» της αγοράς δεν αφήνει τίποτα ανεκμετάλλευτο. Προσφέρει πολλά καταπραϋντικά για να απαλλαγούν οι άνθρωποι από την αίσθηση της μοναξιάς: Είναι η άκαμπτη ρουτίνα της γραφειοποιημένης, μηχανικής δουλειάς, η ρουτίνα της ψυχαγωγίας, η παθητική κατανάλωση ήχων και φώτων που προσφέρει η βιομηχανία της ψυχαγωγίας, η παθιασμένη αγορά πραγμάτων, η μανιακή κατανάλωση σεξ κ.λπ.
Το αλμυρό νερό που προσφέρεται για να σβήσει τη δίψα είναι η γλώσσα της... μοναξιάς. O βιομηχανικός, δηλαδή, καταναλωτικός λόγος, η γλώσσα της διαφήμισης: O λόγος που τρέφεται και τροφοδοτεί τις αλλοτριωμένες ανθρώπινες σχέσεις, ο λόγος που διαβρώνει και αποξηραίνει τα πάντα.
O καταναλωτικός διαφημιστικός ίλιγγος δεν δημιουργεί απλώς την αίσθηση του ανικανοποίητου, αλλά και την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να καλυφτεί το κενό με περισσότερα χρήματα, με ένα μεγαλύτερο σπίτι, με δύο αυτοκίνητα αντί για ένα, με τη μετακόμιση σ’ ένα καλύτερο προάστιο, με τη σεξουαλική απληστία και ευδαιμονία και με ένα σωρό άλλα υποκατάστατα…».
Όλα τα κείμενα της Συλλογής θα τα βρείτε ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4205
Σήμερα βεβαίως ο νέος φαισμός ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΕΙ και προληπτικά: Στοχεύει ΕΥΘΕΩΣ τον Άνθωπο από την παιδική του ηλικία.
Το εξεταστικό σύστημα αυτό υλοποιεί. Επιχειρεί να μετατρέψει σε ρομπτότ τους μαθητές.
Πάνω επίσης σ’ αυτό είχαμε δημοσιεύσει τον Ιούνιο του 1999 («Αθηναϊκή) το παρακάτω σχόλιο:
Νεολαία χωρίς ψυχή δεν μπορεί να υπάρξει
ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ σε πράγματα και χάσαμε σε όνειρο. Δεν καθόμαστε πια ξαπλωμένοι κάτω από ένα δέντρο χαζεύοντας ξέγνοιαστοι τον ουρανό, αλλά στροβιλιζόμαστε μέσα στη δύνη μιας παγερής, αυτοματοποιημένης πραγματικότητας, αδυνατώντας να αποτινάξουμε το ενοχλητικό αίσθημα της ζωώδους εργατικότητας.
Σε αυτή τη ζωώδη εργατικότητα εκπαιδεύει τη μαθητική νεολαία η «μεταρρύθμιση» Αρσένη. Μια «μεταρρύθμιση» που εισάγει στην παιδική ψυχή, με τον πλέον βάναυσο τρόπο, το δαίμονα της τυποποιημένης, αυτοματοποιημένης, παγερής και αφυδατωμένης γνώσης.
Η ΑΧΑΛΙΝΩΤΗ αυτή «κομπιουτεροποίηση» της γνωστικής διαδικασίας είναι η μήτρα του πνεύματος εκείνου, από το οποίο αναδύθηκαν τα βομβαρδιστικά και όλων των ειδών τα δηλητήρια. Είναι η πηγή μιας κακής διάνοιας που, ναι μεν καθιστά τον άνθρωπο ικανό να υποτάσσει και να καταστρέφει τη γη, πλην όμως ταυτόχρονα σκλάβο των πραγμάτων και της μηχανής.
Αυτό το μοχθηρό εξεταστικό σύστημα της ζωώδους εργατικότητας των μέτρων Αρσένη ένα και μόνο στόχο έχει: Να καθυποτάξει τη νεανικότητα και να τη μετατρέψει σε γρανάζι της εξουσίας της αγοράς.
Η ΝΕΟΛΑΙΑ χαλάει την ισοπεδωτική ομοιομορφία της παγκοσμιοποιημένης καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Έχει ψυχή και δεν έχει μάθει να εμπορεύεται την ψυχή της, ούτε να την πουλάει στο διάβολο. Αυτά δεν ενοχλούν απλώς τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής γεροντικής κατάπτωσης.
Αλλά και την απειλούν! Γι αυτό θέλουν μια νεολαία χωρίς νεανικότητα, χωρίς ψυχή, χωρίς ένστικτο ζωής, χωρίς οργή μυαλού. Θέλουν μια νεολαία κατ΄εικόνα και ομοίωση των διεστραμμένων γερόντων της εξουσίας.
ΘΕΛΟΥΝ μια νεολαία της εποχής: Με εσωτερική ξηρασία, με ένα τερατώδες μίγμα οξύνοιας στα μεμονωμένα ζητήματα και αδιαφορίας για το σύνολο. Μια νεολαία πνιγμένη μέσα σε μια θάλασσα λεπτομερειών, ανασφαλή, μοχθηρή, ψυχρή, ανταγωνιστική, βίαιη, να λατρεύει το χρήμα και να δολοφονεί την καρδιά...
ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΕΙΤΕ, όμως, κύριοι! Θα αποτύχετε! Η νεολαία είναι το ένστικτο της ζωής και εσείς θέλετε να τις επιβάλλεται το θάνατο, το δικός σας θάνατο...
Ιούνιος 1999
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ένα πολύ καλό κείμενο πάνω σε όλα αυτά, με τίτλο «Ναρκωμένη γενιά», το αναρτήσαμε ΕΔΩ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2013/05/blog-post_9257.html
Το διαβάσαμε στην «Κλασσικοπερίπτωση»:
http://klassikoperiptosi.blogspot.gr/2013/05/blog-post_23.html
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7498