ΑΚΟΥΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ;
ΑΚΟΥΣ ΚΑΜΜΕΝΕ;
Το
πρόγραμμα πλήρους φτωχοποίησης του Ελλ. λαού εκτελείται με μαθηματική
ακρίβεια από τα σιχαμερά Μερκελοτσιράκια της συγκυβέρνησης Σαμαρά. Κι
ενώ η χώρα βυθίζεται και ο ανθός της παίρνει ξανά το δρόμο της ξενιτιάς,
η ανεξήγητα νωθρή στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης δημιουργεί
τεράστια ερωτηματικά!
Τι πρεσβεύουν τα λεγόμενα «αντιμνημονιακά κόμματα», ποιος είναι ο ρόλος
τους; Τους ενδιαφέρει μονάχα να διαδεχτούν στην εξουσία την πολιτική
μαφία που δολοφονεί εν ψυχρώ...
τους Έλληνες και σέρνει τη χώρα στο τέλμα της οπισθοδρόμησης και τίποτε άλλο; Αρκούν τα μεγάλα λόγια και οι υποχέσεις;
Αν περιμένετε, κύριοι της αντιπολίτευσης, να πέσει η συγκυβέρνηση
Τσολάκογλου σαν ώριμο φρούτο για να αναλάβετε τη διακυβέρνηση ενός
ρημαγμένου προτεκτοράτου που θα το κατοικούν κάποια εκατομμύρια
εξαθλιωμένων γερόντων και οικονομικών μεταναστών, πλανάστε πλάνην
οικτρά…
Ο λαός χωρίς τους ηγέτες που θα τον εμπνεύσουν και θα τον καθοδηγήσουν,
έχει από καιρό συμβιβαστεί. Το δείχνει η δουλική του συμπεριφορά, η
δειλία του, η ευκολία με την οποία υιοθετεί τα ψεύδη της φάρας των
νταβατζήδων και των ρουφιανοδημοσιογράφων, το μαρτυρούν οι
σφυγμομετρήσεις και τα εκλογικά αποτελέσματα, η χειμέρια νάρκη των
ανέργων κι αυτών που ζούνε κάτω από τα όρια της φτώχειας!
Η Ελλάδα χάνεται με δική σας κυρίως ευθύνη κύριοι της αντιπολίτευσης!
Τους ολετήρες τους γνωρίζουμε, τους ζούμε εδώ και χρόνια στο πληγιασμένο
πετσί μας…
Ο μόνος τρόπος σωτηρίας είναι η άμεση εξέγερση του Ελληνικού λαού και η
τιμωρία των επίορκων πολιτικών που οδήγησαν τη χώρα στον καιάδα… Άλλος
τρόπος, δυστυχώς, δεν υπάρχει… Αλλά ούτε και θα υπάρξει...
Το δρεπανηφόρο άρμα της φτώχειας και της εξαθλίωσης έχει επιτελέσει ήδη
το φρικιαστικό του έργο… Τουλάχιστον να σωθεί ότι έχει απομείνει…
Συνεχίστε, λοιπόν, να παίζεται το άθλιο τηλεοπτικό παιχνίδι της
υποτιθέμενης «κοινοβουλευτικής νομιμότητας» και να είστε βέβαιοι ότι με
τον ίδιο τρόπο που ο Ελ. Λαός κάποια στιγμή θα αναγκαστεί να κυνηγήσει
τους επίορκους, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο θα πάρει κι εσάς με τις
πέτρες… Ότι «Η υπομονή έχει τα όριά της. Αν πάει πολύ μακριά, εγγίζει τα
όρια της δειλίας» όπως είπε κι ο ακτιβιστής μαύρος πάνθηρας George
Jackson.
Το διαβάσαμε ΕΔΩ: