Νέος ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σημείωση δική μας: Ένα πολύ αποκαλυπτικό κείμενο για το ρόλο της ΜΚΟ Παρατητρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων(Human Right Watch).
Με πρόσχημα τα ανθρώπινα δικαιώματα η οργάνωση αναπαράγει την προπαγάνδα του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και των υπερεθνικών ελίτ της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.
Δεν είναι μόνο οι ηθικές αφαιρέσεις και οι γενικές και αόριστες επικλήσεις αξιών που δεν είναι ποτέ αθώες. Αυτές οι οργανώσεις ούτε σε αυτό δεν είναι συνεπείς. Χρησιμοποιούν δύο μέτρα και δύο σταθμά σε κάθε περίπτωση πάντα εναρμονιζόμενες με τα συμφέροντα των γνωστών κέντρων.
ΠΗΓΗ Sierra Maestra
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες Φρίας πέθανε, και πιστοί στην παράδοση οι γύπες κάνουν κύκλους. Ο κατεστημένος τύπος και οι αποκαλούμενες οργανώσεις ''ανθρωπίνων δικαιώματων'' ξεσήκωσαν όλες τις παλιές συκοφαντίες και ψέματα σε νέα άρθρα και εκθέσεις. Σε αυτή την ''εναλλακτική'' εκδοχή της ιστορίας, ο Τσάβες ήταν ένας αδιόρθωτος λαϊκιστικός μονάρχης, του οποίου το λαμπερό όραμα ανόδου των φτωχών δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μία πρόσοψη κάλυψης μιάς διεθφαρμένης και σάπιας δικτατορίας που πρόσφερε τα αντίθετα από τις υποσχέσεις της.
Ενώ μερικές "αυθεντίες" έχουν την ευπρέπεια να αναφέρουν πλαγίως μερικά από τα επιτεύγματα της διακυβέρνησης Τσάβες, άλλοι δεν δείχνουν καμιά ντροπή.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για παράδειγμα, αυτόκλητος υπερασπιστής του καλού και του σωστού, έχει ξεπεράσει τον εαυτό του-δημοσιεύοντας μια καταγγελία του Τσάβες, όπου δεν δίνεται καμία προσοχή στο γενικότερο πλαίσιο, αγνοώντας όλα τα σημάδια που δείχνουν κοινωνική πρόοδο και προσπερνώντας οτιδήποτε θετικό.
Στην πραγματικότητα, παρά το όνομα, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει γράψει μιά αναφορά που ένθερμα θα υποδεχτούν στο στρατόπεδο αυτών που παραβιάζουν συνεχώς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μαζί με το κίνημα της αντιπολίτευσης στην Βενεζουέλα καθώς και σε δυτικές ιμπεριαλιστικές πρωτεύουσες.
Τι είναι τα "ανθρώπινα δικαιώματα" τελικά;
Το Π.Α.Δ ξεκινά λέγοντας : "Η προεδρία του Ούγκο Τσάβες (1999-2013) χαρακτηρίστηκε από...ανοιχτή περιφρόνηση εγγυήσεων για βασικά ανθρώπινα δικαιώματα."
Αυτό είναι, ίσως, ο πιο γελοίος από όλους τους ισχυρισμούς τους. Ξεκινώντας από 1999, υπήρξε ένα 37,6 τοις εκατό μείωση στο ποσοστό της φτώχειας στην Βενεζουέλα. Αν ξεκινήσουμε τη μέτρηση το 2004 μετά την σταθεροποίηση του κινήματος Τσάβες στην κυβέρνηση η μείωση είναι 49,7 τοις εκατό. Η ακραία φτώχεια μειώθηκε πολύ περισσότερο, 70 τοις εκατό από το 2004.
Τέτοια μεγάλη μείωση της φτώχειας οδηγεί σε μια σειρά από εντυπωσιακές στατιστικές. Μόλις από το 2011, 350.000 σπίτια έχουν χτιστεί, με στόχο τα 380.000 το 2013, όλα μέρος ενός σχεδίου για να παρέχει οικονομικά προσιτά και αξιοπρεπή σπίτια σε 3,7 εκατομμύρια ανθρώπους με στεγαστικό πρόβλημα. Σε εννιά χρόνια 1,5 εκατομμυριό πολίτες Βενεζουέλας έχουν πραγματοποιήσει δωρεάν χειρουργική επέμβαση ματιών. Στο ίδιο διάστημα εννέα ετών 1,75 εκατομμύριο άνθρωποι έχουν μάθει να διαβάζουν.
Η επίδραση του Τσάβες στο έθνος του μπορεί τόσο εύκολα να εκτιμηθεί που ακόμα και η Washington Post παραδέχτηκε ότι οι "φτωχές μάζες"-που είναι η πλειοψηφία των κατοίκων της Βενεζουέλας θρήνησαν για τον Τσάβες. Δύσκολα θα περίμενε κανείς μια τέτοια αντίδραση στο θάνατο ενός σκληρού ''μονάρχη''.
Ακόμη, αν η πρόσβαση σε αξιοπρεπή στέγαση, διατροφή και υγεία δεν είναι ανθρώπινα δικαιώματα, τότε ποιά είναι;
Ο Τσάβες βασίστηκε σε όλη τη διάρκεια της θητείας του στην παροχή δικαιωμάτων όπως αυτά. Από αυτήν την οπτική, μπορεί να θεωρηθεί ως ο σπουδαιότερος εγγυητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρο το ημισφαίριο.
"Επίθεση στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης"-το πλαίσιο
Το Παρατηρητήριο κατηγορεί επίσης τον Τσάβες για "επίθεση στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης." Για μιά ακόμα φορά, αυτή είναι κριτική που στερείται πλαισίου.
Από το ξεκίνημα της προεδρίας του, η δεξιά αντιπολίτευση έχει κάνει οτιδήποτε δυνατό για να εμποδίσει την πρόοδο της Μπολιβαριανής διαδικασίας, παρότι ο Τσάβες ξάνα, ξανά και ξανά έχει επιβεβαιώσει την κυριαρχία του στην κάλπη.
Τον Απρίλιο του 2002, ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης, ένας συνδυασμός των ζάμπλουτων και άλλων των οποίων τα προνόμια είχαν ψαλιδιστεί από τον Τσάβες, ξεκίνησε ένα πραξικόπημα. Μιά κλίκα αξιωματικών του στρατού, η αστυνομία, και σχεδόν κάθε τηλεοπτικός και ραδιοφωνικός σταθμός συντάχθηκαν εναντίον του Τσάβες, ο οποίος ήταν κρατούμενος των συνωμοτών του πραξικοπήματος.
Οι μαζικές διαμαρτυρίες προκάλεσαν την αποτυχία του πραξικοπήματος και ο Τσάβες επέστρεψε στην εξουσία. Αυτό το περιστατικό αναδεικνύει το γεγονός ότι πριν από τις περισσότερες και πιο ριζοσπαστικές μεταρυθμίσεις, η αντιπολίτευση ήταν κάτι περισσότερο από διατεθιμένη να χρησιμοποιήσει παράνομες μεθόδους για να προστατεύσει τα ειδικά της προνόμια.
Επίσης μεταξύ Νοεμβρίου 2001 και Δεκεμβρίου 2002, υπήρξαν τέσσερα σημαντικά λοκ-άουτ από επιχειρηματίες προσπαθώντας να αποδυναμώσουν την κυβέρνηση Τσάβες, συμπεριλαμβανομένου και του λοκ-άουτ πετρελαίου στο τέλος του 2002 που προκάλεσε σχεδόν 20 δισεκατομμύρια απώλεια εσόδων για την κυβέρνηση.
Τα λοκ-άουτ ήρθαν ως η κορυφή των προσπαθειών από πολλές μεγάλες εταιρίες παραγωγής τροφίμων να δημιουργήσουν ελλείψεις μέσω απόκρυψης-πράγμα που επανέλαβαν στην κούρσα μέχρι τις προεδρικές εκλογές της 14 Απριλίου.
Χρόνο με το χρόνο, εκατοντάδες και μερικές φορές χιλιάδες τόνοι αγαθών, όπως ζάχαρη, γάλα, αλεύρι, καφέ και άλλα βασικά είδη διατροφής, βρέθηκαν σε αποθήκες όπου κρατούνταν εκτός αγοράς σκόπιμα, που διοχετεύονταν σε δίκτυα μαύρης αγοράς με αποτέλεσμα να υπονομεύονται οι προσπάθειες της κυβέρνησης να βελτιωθεί η πρόσβαση σε τρόφιμα.
Παρόλες τις προσπάθειες σαμποτάζ, τα κυβερνητικά προγράμματα, περιλαμβάνοντας εκδοτικά καταστήματα και αύξηση των καλλιεργούμενων εκτάσεων, οδήγησαν σε αύξηση της κατανάλωσης, παρά τις ελλείψεις που αντιμετώπισαν.
Επίσης οι πλούσιοι της Βενεζουέλας έχουν δείξει μιά έντονη τάση να χρησιμοποιούν τα κεφάλαιά τους όχι για να επενδύουν στη χώρα τους αλλά για να κάνουν μεγάλη ζωή στο Μαϊάμι. Ακόμα και η φιλοκαπιταλιστική Business Week παραδέχεται ότι το φαινόμενο οφείλεται αποκλειστικά στην προσπάθεια απόκρυψης χρημάτων από την κυβέρνηση και όχι στην κακή οικονομική κατάσταση της Βενεζουέλας.
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη αυτή τη σύντομη λίστα προσπαθειών αποσταθεροποίησης (οι οποίες έλαβαν χώρα με την ενεργή υποστήριξη της αμερικάνικης κυβέρνησης και των ΜΜΕ.), είναι ξεκάθαρο ότι ο Τσάβες αντιμετωπίζει απίστευτες αντιξοότητες στην ασκήση της εντολής που του έχει δοθεί εκλογικά.
Σε 17 εκλογές, ο Τσάβες και η Μπολιβαριανή διαδικασία έχουν επικυρώσει την κατεύθυνσή τους. Στις πιο πρόσφατες προεδρικές εκλογές, ο Τσάβες ήταν νικητής με καθαρή πλειοψηφία.
Δεν υπάρχει άλλος ηγέτης οπουδήποτε στον κόσμο την τελευταία δεκαετία που να έχει λάβει πιο καθαρή υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων της χώρας του.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτό το πλαίσιο, μπορεί κάποιος να δει ότι οι εναντιώσεις του Παρατηρητηρίου στις προσπάθειες Τσάβες είναι τόσο πολύ ήρα που εύκολα διαχωρίζεται από το στάρι.
Το Παρατηρητήριο είναι ιδιαίτερα αγανακτισμένο που ο Τσάβες αύξησε το μέγεθος του Ανώτατου Δικαστηρίου και αυτοί που διορίστηκαν ήταν υποστηρικτές της επαναστατικής διαδικασίας.
Η επέκταση του Ανώτατου Δικαστηρίου πρέπει να εξεταστεί μέσα στο πλαίσιο και των συνεχών εκλογικών επιτυχιών σε σύνδεση με τις επαναλαμβανόμενες προσπάθειες να εκτροχιαστεί η Μπολιβαριανή διαδικασία.
Είναι σαφές ότι ο Τσάβες είχε μια ευρεία εντολή από τις λαϊκές μάζες όχι μόνο να δημιουργήσει κοινωνικά προγράμματα αλλά να μετασχηματίσει την κοινωνία. Οι μετασχηματισμοί αναστατώνουν ολόκληρη την καθεστηκυία τάξη, και όπως δείχνει η ιστορία, αυτοί που χάνουν την προνομιούχα θέση τους θα παλέψουν απεγνωσμένα να την ανακτήσουν.
Το Παρατηρητήριο θα προτιμούσε ο Τσάβες να είχε "σεβαστεί" τη "νομιμότητα" παρά να στεγάσει ή να δόσει τροφή στο λαό. Ενδιαφέρονται λιγότερο για το αν ο λαός της Βενεζουέλας ζει αξιοπρεπώς ή όχι, αντ'αυτού κάνουν κηρύγματα μόνο για τα νομικά καθορισμένα "ανθρώπινα δικαιώματα"-όπως ορίζουν και ελέγχουν οι παγκόσμιες ελίτ.
Καταστολή;
Το Παρατηρητήριο και άλλοι έκαναν αρκετό θόρυβο για την υπόθεση ενός δικαστή του Maria Lurdes Afiuni. Ο Afiuni πέρασε ένα χρόνο στη φυλακή, όπου ισχυρίζεται ότι βασανίστηκε και παρέμεινε σε κατ' οίκον περιορισμό.
Πάλι είναι σημαντικό το πλαίσιο. Σε αντιμετώπιση της χαράς με την οποία η αντιπολίτευση επιδιώκει με κάθε δυνατή μέθοδο για να ανατρέψει τον Τσάβες, αν η μόνη πραγματική μορφή "καταστολής" της δικαιοσύνης είναι η σύλληψη ενός δικαστή, ο Τσάβες από κάθε άποψη είναι αξιοσημείωτα αξιοσημείωτα μη κατασταλτικές.
Ο Carlos Andres Perez, ένας πρώην πρόεδρος της Βενεζουέλας, μόλις σε μερικές μέρες το 1989 σκότωσε 3000 ανθρώπους που διαδήλωναν εναντίον των πολιτικών λιτότητας του ΔΝΤ που αυτός επέβαλε.
Ακόμη το πλαίσιο μέσα στο οποίο οι πράξεις συμβαίνουν πρέπει να επηρεάζει το πώς τις βλέπουμε.
Ο Αβραάμ Λίνκολν αρκετές φορές κατάργησε τα συνταγματικά δικαιώματα των συμπαθούντων της Ομοσπονδίας στο Βορρά; Ως ένα σημείο το habeas corpus ανεστάλει σε αρκετές πολιτείες. Όμως σχεδόν κανείς(εκτός από τους συμπαθούντες την Ομοσπονδία) θεωρεί ότι υπάρχει κάποια πραγματική κηλίδα στην κληρονομιά του, δεδομένου του πλαισίου του πολέμου για τον τερματισμό της δουλείας.
Η καταστολή της ελευθερίας του τύπου
Το Παρατηρητήριο χρεώνει στον Τσάβες δράση για δήθεν καταστολή των ελευθεριών του Τύπου, ενεργώντας σαν τα ΜΜΕ να ήταν απλά ένας θεατής καθώς η Μπολιβαριανή διαδικασία εκτυλισσόταν.
Στην πραγματικότητα, όπως σημειώθηκε νωρίτερα, τα ΜΜΕ ανοικτά έπαιξαν ένα ρόλο κλειδί στην απόπειρα πραξικοπήματος διαδίδοντας εσκεμμένα παραπληροφόρηση.
H RCTV μιά από τις εταιρίες που αναφέρεται συχνότερα ως θύμα του "αυταρχισμού" της κυβέρνησης, διευθύνεται από έναν άνθρωπο που κάποτε εργάστηκε μαζί με τη CIA κατά τη διάρκεια των "βρώμικων πολέμων" της δεκαετίας του 80'.
Επιπλέον είναι παράλογο να υπαινιχθεί ότι ο Τσάβες εκαθάρισε τα ΜΜΕ από κάθε κριτική. Τα κρατικά ΜΜΕ της Βενεζουέλας έχουν μόνο ένα 5,4 τοις εκατό μερίδιο ακροαματικότητας από το 2010 σε σύγκριση με 37 τοις εκατό στη Γαλλία. Σχεδόν κάθε μεγάλη εφημερίδα στην Βενεζουέλα είναι εχθρική προς τον Τσάβες όπως είναι και μιά σειρά κανάλια που είναι διαθέσιμα μέσω καλωδιακής και δορυφορικής τηλεόρασης.
Ούγκο Τσάβες, presente!
Ο Ούγκο Τσάβες δεν ήταν αυταρχικός, ήταν ένας επαναστάτης. Δεν στεκόταν στην τυπική νομιμότητα, αλλά στις επαναστατικές αρχές.
Αυτός είναι ο λόγος που το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και άλλοι πρέπει να το συκοφαντούν.
Ο Ούγκο Τσάβες ήταν ένα ζωντανό παράδειγμα ότι είναι δυνατό να πάρεις και να συσπειρώσεις τη δύναμη και την ελπίδα εκατομμυρίων παγκόσμια για να τερματίσεις την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Παρότι το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν θα το παραδεχτεί ποτέ, Ο Ούγκο Τσάβες ήταν ο μεγαλύτερος ανθρωπιστής της τελευταίας δεκαετίας.
Μετάφραση δική μας.
Σημείωση δική μας: Ένα πολύ αποκαλυπτικό κείμενο για το ρόλο της ΜΚΟ Παρατητρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων(Human Right Watch).
Με πρόσχημα τα ανθρώπινα δικαιώματα η οργάνωση αναπαράγει την προπαγάνδα του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και των υπερεθνικών ελίτ της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.
Δεν είναι μόνο οι ηθικές αφαιρέσεις και οι γενικές και αόριστες επικλήσεις αξιών που δεν είναι ποτέ αθώες. Αυτές οι οργανώσεις ούτε σε αυτό δεν είναι συνεπείς. Χρησιμοποιούν δύο μέτρα και δύο σταθμά σε κάθε περίπτωση πάντα εναρμονιζόμενες με τα συμφέροντα των γνωστών κέντρων.
ΠΗΓΗ Sierra Maestra
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες Φρίας πέθανε, και πιστοί στην παράδοση οι γύπες κάνουν κύκλους. Ο κατεστημένος τύπος και οι αποκαλούμενες οργανώσεις ''ανθρωπίνων δικαιώματων'' ξεσήκωσαν όλες τις παλιές συκοφαντίες και ψέματα σε νέα άρθρα και εκθέσεις. Σε αυτή την ''εναλλακτική'' εκδοχή της ιστορίας, ο Τσάβες ήταν ένας αδιόρθωτος λαϊκιστικός μονάρχης, του οποίου το λαμπερό όραμα ανόδου των φτωχών δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μία πρόσοψη κάλυψης μιάς διεθφαρμένης και σάπιας δικτατορίας που πρόσφερε τα αντίθετα από τις υποσχέσεις της.
Ενώ μερικές "αυθεντίες" έχουν την ευπρέπεια να αναφέρουν πλαγίως μερικά από τα επιτεύγματα της διακυβέρνησης Τσάβες, άλλοι δεν δείχνουν καμιά ντροπή.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για παράδειγμα, αυτόκλητος υπερασπιστής του καλού και του σωστού, έχει ξεπεράσει τον εαυτό του-δημοσιεύοντας μια καταγγελία του Τσάβες, όπου δεν δίνεται καμία προσοχή στο γενικότερο πλαίσιο, αγνοώντας όλα τα σημάδια που δείχνουν κοινωνική πρόοδο και προσπερνώντας οτιδήποτε θετικό.
Στην πραγματικότητα, παρά το όνομα, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει γράψει μιά αναφορά που ένθερμα θα υποδεχτούν στο στρατόπεδο αυτών που παραβιάζουν συνεχώς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μαζί με το κίνημα της αντιπολίτευσης στην Βενεζουέλα καθώς και σε δυτικές ιμπεριαλιστικές πρωτεύουσες.
Τι είναι τα "ανθρώπινα δικαιώματα" τελικά;
Το Π.Α.Δ ξεκινά λέγοντας : "Η προεδρία του Ούγκο Τσάβες (1999-2013) χαρακτηρίστηκε από...ανοιχτή περιφρόνηση εγγυήσεων για βασικά ανθρώπινα δικαιώματα."
Αυτό είναι, ίσως, ο πιο γελοίος από όλους τους ισχυρισμούς τους. Ξεκινώντας από 1999, υπήρξε ένα 37,6 τοις εκατό μείωση στο ποσοστό της φτώχειας στην Βενεζουέλα. Αν ξεκινήσουμε τη μέτρηση το 2004 μετά την σταθεροποίηση του κινήματος Τσάβες στην κυβέρνηση η μείωση είναι 49,7 τοις εκατό. Η ακραία φτώχεια μειώθηκε πολύ περισσότερο, 70 τοις εκατό από το 2004.
Τέτοια μεγάλη μείωση της φτώχειας οδηγεί σε μια σειρά από εντυπωσιακές στατιστικές. Μόλις από το 2011, 350.000 σπίτια έχουν χτιστεί, με στόχο τα 380.000 το 2013, όλα μέρος ενός σχεδίου για να παρέχει οικονομικά προσιτά και αξιοπρεπή σπίτια σε 3,7 εκατομμύρια ανθρώπους με στεγαστικό πρόβλημα. Σε εννιά χρόνια 1,5 εκατομμυριό πολίτες Βενεζουέλας έχουν πραγματοποιήσει δωρεάν χειρουργική επέμβαση ματιών. Στο ίδιο διάστημα εννέα ετών 1,75 εκατομμύριο άνθρωποι έχουν μάθει να διαβάζουν.
Η επίδραση του Τσάβες στο έθνος του μπορεί τόσο εύκολα να εκτιμηθεί που ακόμα και η Washington Post παραδέχτηκε ότι οι "φτωχές μάζες"-που είναι η πλειοψηφία των κατοίκων της Βενεζουέλας θρήνησαν για τον Τσάβες. Δύσκολα θα περίμενε κανείς μια τέτοια αντίδραση στο θάνατο ενός σκληρού ''μονάρχη''.
Ακόμη, αν η πρόσβαση σε αξιοπρεπή στέγαση, διατροφή και υγεία δεν είναι ανθρώπινα δικαιώματα, τότε ποιά είναι;
Ο Τσάβες βασίστηκε σε όλη τη διάρκεια της θητείας του στην παροχή δικαιωμάτων όπως αυτά. Από αυτήν την οπτική, μπορεί να θεωρηθεί ως ο σπουδαιότερος εγγυητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρο το ημισφαίριο.
"Επίθεση στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης"-το πλαίσιο
Το Παρατηρητήριο κατηγορεί επίσης τον Τσάβες για "επίθεση στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης." Για μιά ακόμα φορά, αυτή είναι κριτική που στερείται πλαισίου.
Από το ξεκίνημα της προεδρίας του, η δεξιά αντιπολίτευση έχει κάνει οτιδήποτε δυνατό για να εμποδίσει την πρόοδο της Μπολιβαριανής διαδικασίας, παρότι ο Τσάβες ξάνα, ξανά και ξανά έχει επιβεβαιώσει την κυριαρχία του στην κάλπη.
Τον Απρίλιο του 2002, ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης, ένας συνδυασμός των ζάμπλουτων και άλλων των οποίων τα προνόμια είχαν ψαλιδιστεί από τον Τσάβες, ξεκίνησε ένα πραξικόπημα. Μιά κλίκα αξιωματικών του στρατού, η αστυνομία, και σχεδόν κάθε τηλεοπτικός και ραδιοφωνικός σταθμός συντάχθηκαν εναντίον του Τσάβες, ο οποίος ήταν κρατούμενος των συνωμοτών του πραξικοπήματος.
Οι μαζικές διαμαρτυρίες προκάλεσαν την αποτυχία του πραξικοπήματος και ο Τσάβες επέστρεψε στην εξουσία. Αυτό το περιστατικό αναδεικνύει το γεγονός ότι πριν από τις περισσότερες και πιο ριζοσπαστικές μεταρυθμίσεις, η αντιπολίτευση ήταν κάτι περισσότερο από διατεθιμένη να χρησιμοποιήσει παράνομες μεθόδους για να προστατεύσει τα ειδικά της προνόμια.
Επίσης μεταξύ Νοεμβρίου 2001 και Δεκεμβρίου 2002, υπήρξαν τέσσερα σημαντικά λοκ-άουτ από επιχειρηματίες προσπαθώντας να αποδυναμώσουν την κυβέρνηση Τσάβες, συμπεριλαμβανομένου και του λοκ-άουτ πετρελαίου στο τέλος του 2002 που προκάλεσε σχεδόν 20 δισεκατομμύρια απώλεια εσόδων για την κυβέρνηση.
Τα λοκ-άουτ ήρθαν ως η κορυφή των προσπαθειών από πολλές μεγάλες εταιρίες παραγωγής τροφίμων να δημιουργήσουν ελλείψεις μέσω απόκρυψης-πράγμα που επανέλαβαν στην κούρσα μέχρι τις προεδρικές εκλογές της 14 Απριλίου.
Χρόνο με το χρόνο, εκατοντάδες και μερικές φορές χιλιάδες τόνοι αγαθών, όπως ζάχαρη, γάλα, αλεύρι, καφέ και άλλα βασικά είδη διατροφής, βρέθηκαν σε αποθήκες όπου κρατούνταν εκτός αγοράς σκόπιμα, που διοχετεύονταν σε δίκτυα μαύρης αγοράς με αποτέλεσμα να υπονομεύονται οι προσπάθειες της κυβέρνησης να βελτιωθεί η πρόσβαση σε τρόφιμα.
Παρόλες τις προσπάθειες σαμποτάζ, τα κυβερνητικά προγράμματα, περιλαμβάνοντας εκδοτικά καταστήματα και αύξηση των καλλιεργούμενων εκτάσεων, οδήγησαν σε αύξηση της κατανάλωσης, παρά τις ελλείψεις που αντιμετώπισαν.
Επίσης οι πλούσιοι της Βενεζουέλας έχουν δείξει μιά έντονη τάση να χρησιμοποιούν τα κεφάλαιά τους όχι για να επενδύουν στη χώρα τους αλλά για να κάνουν μεγάλη ζωή στο Μαϊάμι. Ακόμα και η φιλοκαπιταλιστική Business Week παραδέχεται ότι το φαινόμενο οφείλεται αποκλειστικά στην προσπάθεια απόκρυψης χρημάτων από την κυβέρνηση και όχι στην κακή οικονομική κατάσταση της Βενεζουέλας.
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη αυτή τη σύντομη λίστα προσπαθειών αποσταθεροποίησης (οι οποίες έλαβαν χώρα με την ενεργή υποστήριξη της αμερικάνικης κυβέρνησης και των ΜΜΕ.), είναι ξεκάθαρο ότι ο Τσάβες αντιμετωπίζει απίστευτες αντιξοότητες στην ασκήση της εντολής που του έχει δοθεί εκλογικά.
Σε 17 εκλογές, ο Τσάβες και η Μπολιβαριανή διαδικασία έχουν επικυρώσει την κατεύθυνσή τους. Στις πιο πρόσφατες προεδρικές εκλογές, ο Τσάβες ήταν νικητής με καθαρή πλειοψηφία.
Δεν υπάρχει άλλος ηγέτης οπουδήποτε στον κόσμο την τελευταία δεκαετία που να έχει λάβει πιο καθαρή υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων της χώρας του.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτό το πλαίσιο, μπορεί κάποιος να δει ότι οι εναντιώσεις του Παρατηρητηρίου στις προσπάθειες Τσάβες είναι τόσο πολύ ήρα που εύκολα διαχωρίζεται από το στάρι.
Το Παρατηρητήριο είναι ιδιαίτερα αγανακτισμένο που ο Τσάβες αύξησε το μέγεθος του Ανώτατου Δικαστηρίου και αυτοί που διορίστηκαν ήταν υποστηρικτές της επαναστατικής διαδικασίας.
Η επέκταση του Ανώτατου Δικαστηρίου πρέπει να εξεταστεί μέσα στο πλαίσιο και των συνεχών εκλογικών επιτυχιών σε σύνδεση με τις επαναλαμβανόμενες προσπάθειες να εκτροχιαστεί η Μπολιβαριανή διαδικασία.
Είναι σαφές ότι ο Τσάβες είχε μια ευρεία εντολή από τις λαϊκές μάζες όχι μόνο να δημιουργήσει κοινωνικά προγράμματα αλλά να μετασχηματίσει την κοινωνία. Οι μετασχηματισμοί αναστατώνουν ολόκληρη την καθεστηκυία τάξη, και όπως δείχνει η ιστορία, αυτοί που χάνουν την προνομιούχα θέση τους θα παλέψουν απεγνωσμένα να την ανακτήσουν.
Το Παρατηρητήριο θα προτιμούσε ο Τσάβες να είχε "σεβαστεί" τη "νομιμότητα" παρά να στεγάσει ή να δόσει τροφή στο λαό. Ενδιαφέρονται λιγότερο για το αν ο λαός της Βενεζουέλας ζει αξιοπρεπώς ή όχι, αντ'αυτού κάνουν κηρύγματα μόνο για τα νομικά καθορισμένα "ανθρώπινα δικαιώματα"-όπως ορίζουν και ελέγχουν οι παγκόσμιες ελίτ.
Καταστολή;
Το Παρατηρητήριο και άλλοι έκαναν αρκετό θόρυβο για την υπόθεση ενός δικαστή του Maria Lurdes Afiuni. Ο Afiuni πέρασε ένα χρόνο στη φυλακή, όπου ισχυρίζεται ότι βασανίστηκε και παρέμεινε σε κατ' οίκον περιορισμό.
Πάλι είναι σημαντικό το πλαίσιο. Σε αντιμετώπιση της χαράς με την οποία η αντιπολίτευση επιδιώκει με κάθε δυνατή μέθοδο για να ανατρέψει τον Τσάβες, αν η μόνη πραγματική μορφή "καταστολής" της δικαιοσύνης είναι η σύλληψη ενός δικαστή, ο Τσάβες από κάθε άποψη είναι αξιοσημείωτα αξιοσημείωτα μη κατασταλτικές.
Ο Carlos Andres Perez, ένας πρώην πρόεδρος της Βενεζουέλας, μόλις σε μερικές μέρες το 1989 σκότωσε 3000 ανθρώπους που διαδήλωναν εναντίον των πολιτικών λιτότητας του ΔΝΤ που αυτός επέβαλε.
Ακόμη το πλαίσιο μέσα στο οποίο οι πράξεις συμβαίνουν πρέπει να επηρεάζει το πώς τις βλέπουμε.
Ο Αβραάμ Λίνκολν αρκετές φορές κατάργησε τα συνταγματικά δικαιώματα των συμπαθούντων της Ομοσπονδίας στο Βορρά; Ως ένα σημείο το habeas corpus ανεστάλει σε αρκετές πολιτείες. Όμως σχεδόν κανείς(εκτός από τους συμπαθούντες την Ομοσπονδία) θεωρεί ότι υπάρχει κάποια πραγματική κηλίδα στην κληρονομιά του, δεδομένου του πλαισίου του πολέμου για τον τερματισμό της δουλείας.
Η καταστολή της ελευθερίας του τύπου
Το Παρατηρητήριο χρεώνει στον Τσάβες δράση για δήθεν καταστολή των ελευθεριών του Τύπου, ενεργώντας σαν τα ΜΜΕ να ήταν απλά ένας θεατής καθώς η Μπολιβαριανή διαδικασία εκτυλισσόταν.
Στην πραγματικότητα, όπως σημειώθηκε νωρίτερα, τα ΜΜΕ ανοικτά έπαιξαν ένα ρόλο κλειδί στην απόπειρα πραξικοπήματος διαδίδοντας εσκεμμένα παραπληροφόρηση.
H RCTV μιά από τις εταιρίες που αναφέρεται συχνότερα ως θύμα του "αυταρχισμού" της κυβέρνησης, διευθύνεται από έναν άνθρωπο που κάποτε εργάστηκε μαζί με τη CIA κατά τη διάρκεια των "βρώμικων πολέμων" της δεκαετίας του 80'.
Επιπλέον είναι παράλογο να υπαινιχθεί ότι ο Τσάβες εκαθάρισε τα ΜΜΕ από κάθε κριτική. Τα κρατικά ΜΜΕ της Βενεζουέλας έχουν μόνο ένα 5,4 τοις εκατό μερίδιο ακροαματικότητας από το 2010 σε σύγκριση με 37 τοις εκατό στη Γαλλία. Σχεδόν κάθε μεγάλη εφημερίδα στην Βενεζουέλα είναι εχθρική προς τον Τσάβες όπως είναι και μιά σειρά κανάλια που είναι διαθέσιμα μέσω καλωδιακής και δορυφορικής τηλεόρασης.
Ούγκο Τσάβες, presente!
Ο Ούγκο Τσάβες δεν ήταν αυταρχικός, ήταν ένας επαναστάτης. Δεν στεκόταν στην τυπική νομιμότητα, αλλά στις επαναστατικές αρχές.
Αυτός είναι ο λόγος που το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και άλλοι πρέπει να το συκοφαντούν.
Ο Ούγκο Τσάβες ήταν ένα ζωντανό παράδειγμα ότι είναι δυνατό να πάρεις και να συσπειρώσεις τη δύναμη και την ελπίδα εκατομμυρίων παγκόσμια για να τερματίσεις την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Παρότι το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν θα το παραδεχτεί ποτέ, Ο Ούγκο Τσάβες ήταν ο μεγαλύτερος ανθρωπιστής της τελευταίας δεκαετίας.
Μετάφραση δική μας.