Είναι ιστορικός νόμος: Κάθε αγωνιστική κινητοποίηση αν δεν κλιμακώνεται και δεν οργανώνεται σε ανώτερα επίπεδα αγώνα και μένει αδρανής και στάσιμη, εκφυλίζεται, λόγω έλλειψης προοπτικών, στόχων, οργανωτικής συγκρότησης και δικτύωσης.
Είναι επίσης ιστορικός νόμος:
Αν μια αγωνιστική κινητοποίηση γίνεται αντικείμενο εκλογικής εμπορίας και δεν υψώνεται σε ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ πολιτικού αγώνα και οργάνωσης (αυτό-οργάνωσης) πάλι εκφυλίζεται, γιατί δεν μετεξελίσσεται εσωτερικά, χάνει την εσωτερική της δυναμική, μένοντας αδρανής και περιμένοντας τις εκλογικές προοπτικές της χειραγώγησής της: Τις εκλογικές προοπτικές εξαπάτησής της…
Το βίαιο και αιφνιδιαστικό πραξικόπημα εναντίον της ΕΡΤ, αντίθετα από ότι προσδοκούσαν η σχεδιαστές του, ξεσήκωσε την ελληνική κοινωνία και έγινε πόλος συσπείρωσης της λαϊκής αγανάκτησης και ΟΡΓΗΣ.
Η ογκωδέστατη και παλλαϊκή συρροή του κόσμου στην ΕΡΤ, έδειξε ότι τα αγωνιστικά αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας είναι πολύ πιο ευαίσθητα και πολύ πιο έτοιμα να εκδηλωθούν σε πανίσχυρο λαϊκό κίνημα απ’ ό,τι το φανταζόμασταν και οι πιο αισιόδοξοι.
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι οι λαοί στην κίνησή τους είναι πολύ πιο μπροστά από τον καθένα μας…
Οι βάσεις, συνεπώς, (υλικές, κοινωνικές και πολιτικές) για μια παλλαϊκή ανάφλεξη της λαϊκής ΟΡΓΗΣ υπήρχαν (για άλλη μια φορά), ήταν υπερώριμες οι συνθήκες, αντικειμενικές και υποκειμενικές (κινητοποίηση της λαϊκής ΟΡΓΗΣ).
Το μόνο «υποκειμενικό» στοιχείο που απουσίαζε, όπως σε κάθε λαϊκό και απεργιακό αγώνα, ήταν μια ΑΡΙΣΤΕΡΗ (αυθεντική) ΗΓΕΣΙΑ.
Τα υπάρχοντα «αριστερά» κόμματα που έσπευσαν ταχέως, καθώς και οι ηγεσίες των εργατοπατέρων, «συνωστίστηκαν» στην ΕΡΤ, ΟΧΙ για να δώσουν προοπτικές και στόχους στον αγώνα, ΟΧΙ για να ανάψουν το φιτίλι μιας πανεθνικής, ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ και να προωθήσουν την αυτό-οργάνωση και δικτύωση της παλιρροϊκής λαϊκής ΟΡΓΗΣ, αλλά για να κερδοσκοπήσουν εκλογικά και συνδικαλιστικά πάνω στη μαζικότατη «συσπείρωση» της λαϊκής αγανάκτησης, με κόμβο την ΕΡΤ.
Γι αυτό «καθήλωσαν» τη λαϊκή παλίρροια στην ΕΡΤ, δηλαδή στην αδράνεια και ακινησία, σε μια απλή «αρένα» για «επαναστατικούς» λόγους, σε «αντικείμενο» διπλωματικών «επαναστατικών» δηλώσεων: Σε «αντικείμενο πολιτικής εμπορίας και κομματικής κερδοσκοπίας…
Το έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές: Όταν ξεσπά ο βρασμός της λαϊκής ΟΡΓΗΣ δεν καταναλώνεις λόγια, αλλά πράττεις για να διοχετευτούν οι πυκνοί ατμοί του βρασμού σε λαϊκούς πολιτικούς και οργανωτικούς κυλίνδρους και έμβολα. Σε μορφές δηλαδή αυτό-οργάνωσης με κεντρικούς στόχους, την επέκταση και δικτύωση του αγώνα ΠΑΝΤΟΥ, την άμεση κλιμάκωση της ξεχειλισμένης λαϊκής ΟΡΓΗΣ σε επίπεδα που να θέτουν ευθέως το ζήτημα της ΕΞΟΥΣΙΑΣ: ΓΕΝΙΚΗ, ΠΑΝΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ…
Φυσικά είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι όλοι αυτοί οι εργατοπατέρες που λίγες μέρες πριν ξεπούλησαν την απεργία των εκπαιδευτικών (άλλος καταλύτης για παλλαϊκή ΕΚΡΗΞΗ), θα συμπεριφέρονταν εδώ διαφορετικά.
Το ίδιο θανάσιμη αυταπάτη είναι να πιστεύεις ότι τα «αριστερά» κόμματα (πτώματα στην υπηρεσία του καθεστώτος), θα κινούσαν πολιτικές και οργανωτικές διαδικασίες ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ, πανεθνικής ανάφλεξης της λαϊκής ΟΡΓΗΣ και ανοικτής σύγκρουσης με τα κατοχικά ανδρείκελα του 4ου Ράιχ…
ΟΛΟΙ αυτοί έσπευσαν στην ΕΡΤ για πολιτική κερδοσκοπία και με βασικό στόχο να «καθηλώσουν» το λαϊκό χείμαρρο στην ακινησία, έτσι ώστε η ατμοί της ΟΡΓΗΣ να διαλυθούν σύντομα στον αέρα…
Η απλή και καταχρηστική κατανάλωση «επαναστατικών» λόγων δίχως ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ, δίχως αγωνιστικές, συγκεκριμένες ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ, όταν ο λαός ξεσπά, λειτουργούν εκτονωτικά και πυροσβεστικά: Αφήνουν τους επαναστατικούς ατμούς του λαού να διαλυθούν στον αέρα, να εξατμιστούν χωρίς έμβολα κίνησης, τελικά να οδηγήσουν σε νέες απογοητεύσεις…
Τον ίδιο χαρακτήρα της εκλογικής εμπορίας και σκορπίσματος της λαϊκής οργής στον αέρα έχει η φιέστα που οργανώνει ο ΣΥΡΙΖΑ τη Δευτέρα: Τη φιέστα του εμπορικού θεάματος και ΟΧΙ της πολιτικής σύγκρουσης με το καθεστώς και της αυτό-οργανωσης της λαϊκής οργής και απελπισίας…
Αν δεν αλλάξουν αυτά τα δεδομένα τα ανδρείκελα του νέου ΦΑΣΙΣΜΟΥ θα έχουν περιθώρια πολλών ελιγμών και θα συντηρούν τις αυταπάτες των εκλογικών «ανασχηματισμών»: Αυταπάτες που σπέρνουν και τα «αριστερά» κόμματα, καθώς και όλη η καθεστωτική σεναριογραφία αυτών των ημερών…
Τελικά θα αποδειχτεί, για άλλη μια φορά, ότι αυτοί που διασώζουν κυριολεκτικά το κατοχικό καθεστώς είναι τα «αριστερά» κόμματα και οι εργατοπατέρες: Που δεν έχουν καμία σχέση, ούτε γεύση ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ…
Τα δεδομένα μπορεί να αλλάξουν μόνο όταν οι ίδιες οι «εστίες» που γίνονται καταλύτες για μια ΓΕΝΙΚΗ λαϊκή ανάφλεξη, σταθούν ικανές να υπερφαλαγγίσουν τους εργατοπατέρες και τα «αριστερά» πτώματα και προχωρήσουν σε ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ που θα απευθυνθούν σε όλους τους εργαζόμενους, σε ΟΛΗ την ελληνική κοινωνία, συγκροτώντας ΙΣΧΥΡΑ ΜΕΤΩΠΑ ανοικτής σύγκρουσης με το καθεστώς τω δωσίλογων.
ΤΟΤΕ, ούτε μια μέρα δεν θα μπορεί να σταθεί το σημερινό κυβερνητικό οικοδόμημα.
ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ, που αν υπήρχε ΑΡΙΣΤΕΡΑ, θα είχε καταρρεύσει με ΠΑΤΑΓΟ προ πολλού…