Η αποθέωση του «ιδιωτικού» είναι η φιλοσοφία του υπερεθνικού ιμπεριαλισμού (παγκοσμιοποίηση-Νέα Τάξη), μια φιλοσοφία που απορρέει από τις ίδιες τις ανάγκες και τα συμφέροντα του υπερεθνικού κεφαλαίου.
Παρένθεση: Αυτά θα τα επαναλαμβάνουμε κουραστικά γιατί πολλοί χρησιμοποιούν αυτές τις έννοιες (Παγκοσμιοποίηση- Νέα Τάξη κ.λπ), σαν φετίχ, αποσπασμένες από τη μήτρα τους, και τη διαλεκτική εξελικτική πορεία του καπιταλισμού, καταλήγοντας στην αθώωσή του, καλυπτόμενοι πίσω από αστείες συνωμοσίες:
Ότι κάποιοι «μυστήριοι» και «διεστραμμένοι» (κατά κανόνα σιωνιστές), κινούν τα νήματα της παγκόσμιας εξέλιξης από το παραβάν του κουκλοθέατρου.
Γι αυτούς η Ιστορία, οι οικονομικοί κι κοινωνικοί νόμοι της εξέλιξης είναι ένα κουκλοθέατρο (κλείνει η παρένθεση)…
Η στρατηγική, συνεπώς, που γεννιέται και θεμελιώνεται στις ανάγκες, τα συμφέροντα και στην κερδοσκοπική αναισχυντία του πολυεθνικού (υπερεθνικού κεφαλαίου), ΣΤΟΧΕΥΕΙ στην ιδιωτικοποίηση των πάντων, στην ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ και των εθνικών κρατών.
Το ΡΕΣΑΛΤΟ από τα πρώτα τεύχη έχει επισημάνει και αναλύσει αυτά τα σχέδια. Έχει υπογραμμίσει ιδιαίτερα και πολλές φορές ότι η Νέα Τάξη και οι πλανητικοί μηχανισμοί εξουσίας θέλουν την πλήρη αποσάθρωση του ελληνικού κράτους, μια αστυνομία μισθοφόρων πραιτοριανών και ένα ιδιωτικοποιημένο στρατό, που να μην έχουν κανένα ΔΕΣΜΟ με την ελληνική κοινωνία: Εθνικό δεσμό, ταξικό δεσμό, ιστορικό, πολιτισμικό, συναισθηματικό δεσμό.
Για το στρατό γράφαμε τον Οκτώβριο του 2011:
«Ο στρατός, ως εθνικός θεσμός, πρέπει να ισοπεδωθεί, όπως και κάθε εθνικός θεσμός. Πρέπει να αλωθεί και να μετατραπεί σε ένα γρανάζι της πλανητικής εξουσίας και να υποκατασταθεί από ένα μισθοφορικό στρατό των διεθνών μηχανισμών του χρήματος».
Το παρακάτω κείμενο δείχνει πολύ συγκεκριμένα αυτές τις διαδικασίες ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ του στρατού.
Η ξεκάρφωτη, βεβαίως, αρνητική θέση περί «κατοχής όπλων» από το λαό, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους: Το μονοπώλιο των όπλων από το κράτος και τους μηχανισμούς του κεφαλαίου, συνακόλουθα ο «αφοπλισμός» του λαού και η παράδοση των όπλων που κατέχει, είναι και αυτά μέσα στις τακτικές επιδιώξεις των ληστών και δημίων.
Ξέχωρα, όμως, από αυτή την ένσταση, ΣΥΝΟΛΙΚΑ το κείμενο τεκμηριώνει συγκεκριμένα τη στρατηγική των μαφιόζων του χρήματος: Την ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ και του στρατού…
Το διαβάσαμε ΕΔΩ:
Νέος ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΗΣ:
http://apergospastis.blogspot.gr/
Στρατός ΑΕ: «Ιδιωτικές» Ένοπλες Δυνάμεις, πίσω από τις «πολιτοφυλακές»
Τι επιδιώκουν όσοι στηρίζουν την δημιουργία “πολιτοφυλακών” στην Ελλάδα; Μα την ιδιωτικοποίηση και μέρους των Ενόπλων Δυνάμεων! Απλά και ξεκάθαρα αυτός είναι ο στόχος όσο «ιλουστρασιόν» και αν είναι το περιτύλιγμα με το οποίο καλύπτουν τις προτάσεις τους.
Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη πολιτοφυλακών. Πολύ περισσότερο δεν πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα άλλων χωρών όπου η κατοχή όπλων χωρίς λόγο και αιτία έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Αυτό έχει αρχίσει να συμβαίνει και στην Ελλάδα όπου πολλά, πάρα πολλά όπλα βρίσκονται σε χέρια πολιτών χωρίς κανένα έλεγχο και άδεια!
Οι προτάσεις περί πολιτοφυλακής είναι το πρώτο βήμα μιας πολύ συγκεκριμένης προσπάθειας να παραχωρηθεί έργο των Ενόπλων Δυνάμεων σε ιδιώτες.
Αν νομίζετε ότι όλα αυτά είναι “σενάρια επιστημονικής φαντασίας” διαβάστε τι…προσφέρει ιδιωτική εταιρεία σεκιούριτι υποτίθεται με έδρα την Βόρεια Ελλάδα.
Γράφει στην ιστοσελίδα της:
“Αναλαμβάνουμε υπεύθυνα την προστασία κυβερνητικών αξιωματούχων και τη φρούρηση στρατηγικών σημείων.- Αναλαμβάνουμε αποστολές: προστασία μεταφορών συνοδείας
Παρέχουμε άμεση κάλυψη καίριων θέσεων σε θέματα εθνικής ασφάλειας προκειμένου να ενισχύσει την άμυνα της χώρας. – Ενισχύουμε τις ένοπλες δυνάμεις σε αποστολές εκτός συνόρων- υποστηρίζουμε δυναμικά στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας σε όλο τον κόσμο και ενισχύουμε τις προσπάθειες του κράτους για την εξάλειψη της.
Υπηρεσία προστασίας μαρτύρων (πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων)
Υπηρεσία εθνικής ασφαλείας (πρόγραμμα πρακτόρων)
Υπηρεσία γενικών παρακολουθήσεων
Υπηρεσία ερευνας και διάσωσης (ομάδα ειδικών τακτικών και διασώσεων)
Υπηρεσία διωξης- υπηρεσία αντιτρομοκρατικής
Υπηρεσία τοπικής ασφαλείας
Υπηρεσία ηλεκτρονικού πολέμου
Υπηρεσία διαχείρισης ομηρίας
Υπηρεσία εξουδετέρωσης εκρηκτικών μηχανισμών” !!!
Τα όσα αναφέρει η εταιρεία είναι ασύλληπτα! Παρέχουν “άμεση κάλυψη καίριων θέσεων σε θέματα εθνικής ασφάλειας προκειμένου να ενισχύσουν την άμυνα της χώρας, ενισχύουμε τις ένοπλες δυνάμεις σε αποστολές εκτός συνόρων- υποστηρίζουμε δυναμικά στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας σε όλο τον κόσμο και ενισχύουμε τις προσπάθειες του κράτους για την εξάλειψη της”;
Από πότε όλα αυτά έχουν εκχωρηθεί σε ιδιωτικές εταιρείες στην Ελλάδα; Ή μήπως οι άνθρωποι που την «έστησαν», γνωρίζουν κάτι παραπάνω;
Η Ελλάδα έχει Ένοπλες Δυνάμεις. Με πολύ καλό προσωπικό. Δεν χρειάζεται μισθοφόρους. Έχει και Σώματα Ασφαλείας που μπορούν να λειτουργήσουν σωστά αρκεί να βοηθηθούν και να στηριχθούν όπως πρέπει.
Θα μπορούσε να εξεταστεί σ΄ ότι αφορά στις Ένοπλες Δυνάμεις και το ζήτημα της εφεδρείας. Που είναι τελείως διαφορετικό από τα όσα κάποιοι προσπαθούν να προωθήσουν.
Η «ιδιωτικοποίηση» έχει ξεκινήσει
Δεν είναι μυστικό ότι η συνεργασία του ιδιωτικού τομέα με τις ΕΔ έχει προχωρήσει πολύ τα τελευταία χρόνια. Μπορεί να γίνεται σε ατομικό επίπεδο, αλλά πλέον ο αριθμός εν ενεργεία στρατιωτικών που λόγω οικονομικής ανάγκης υποκύπτουν στον “πειρασμό” μιας δεύτερης και πιο καλοπληρωμένης δουλειάς στον ιδιωτικό τομέα είναι μεγάλος.
Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι οι εταιρείες που στήθηκαν τα τελευταία χρόνια και έχουν ως αποστολή την παροχή υπηρεσιών ασφάλειας σε πλοία που πλέουν στ΄ ανοιχτά της Σομαλίας. Οι φήμες ότι άνδρες ειδικών δυνάμεων των ΕΔ συμμετέχουν σε τέτοιου είδους αποστολές είναι έντονες και ουδέποτε έχουν κατηγορηματικά διαψευστεί.
Δεν είναι επίσης μυστικό ότι γνωστός επιχειρηματίας που ασχολείται με το θαλάσσιο τουρισμό είχε συζητήσει με τον τότε ΥΕΘΑ και σήμερα πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ε.Βενιζέλο, το ενδεχόμενο να δίνονται επισήμως μονάδες των ΟΥΚ για την προστασία των ελληνικών πλοίων έναντι κάποιου αντιτίμου.
Με απλά λόγια ήθελαν να “νοικιάζουν” τα ΟΥΚ, προφανώς με κόστος μικρότερο απ΄ αυτό που χρεώνουν οι ιδιωτικές εταιρείες. Η ιδέα δεν προχώρησε, αλλά η συζήτηση άνοιξε για τα καλά.
Οι εταιρείες παροχής ασφάλειας πλοίων πάνε εξαιρετικά καλά, έχουν μεγάλα κέρδη, μικρό κόστος και πλέον μετά από νομοθετική ρύθμιση παρέχουν στους πελάτες τους νόμιμα ένοπλους συνοδούς-φρουρούς.
Τρελά κέρδη, μικρό κόστος για τις ανά το κόσμο BlackWater.
Η τρέλα των ιδιωτικών στρατών έχει αρχίσει να παίρνει μεγάλες διαστάσεις παγκοσμίως.
Στα πλαίσια της γενικευμένης στρατηγικής των ιδιωτικοποιήσεων, αυξάνονται πλέον οι ιδιωτικές στρατιωτικές δυνάμεις. Όχι μόνο μέσα από τη μετατροπή των ίδιων των εθνικών στρατών σε μισθοφορικούς, αλλά και με την επέκταση των ιδιωτικών εταιρειών ασφαλείας και σεκιούριτι, που πλέον μεταβάλλονται σε μικρούς στρατούς.
•Στο Ιράκ, 180 εταιρείες χρησιμοποιούσαν 48.000 μισθοφόρους σε ποικίλες επιχειρήσεις, ακόμα και καθαρά πολεμικές, κατά το 2006!
•Οι Βρετανοί μισθοφόροι που συμμετείχαν στον πόλεμο του Ιράκ ήταν πολλές χιλιάδες, περισσότεροι από τους στρατιώτες του βρετανικού στρατού. Η Control Risk Group (CRG) είναι η μεγαλύτερη εταιρεία «ασφαλείας» της Βρετανίας, δημιουργήθηκε πριν 30 χρόνια από τρεις πρώην πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών και απασχολεί 700 άτομα ως μόνιμο προσωπικό.
•Το ίδιο το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ είχε αφιερώσει ένα κονδύλι 1 δισ. $, για πέντε χρόνια, για την προστασία διπλωματών και αξιωματούχων του στο Ιράκ, ενώ η αμερικανική εταιρεία Blackwater εισέπραξε από την αμερικανική κυβέρνηση πάνω από 570 εκατ. $ σε πέντε χρόνια!
Η Βlackwater χρησιμοποιούσε τεθωρακισμένα, αεροπλάνα και ελικόπτερα στις επιχειρήσεις της! Οι υπεργολαβίες του στρατού προς τις ιδιωτικές εταιρείες πολλαπλασιάζονται. Οι ίδιες εταιρείες αναλαμβάνουν όλο και περισσότερο τις τηλεπικοινωνίες του στρατού, την ασφάλεια των αεροδρομίων, καθώς και τις «ανακρίσεις», δηλαδή τους βασανισμούς των κρατουμένων.
• Ένα άλλο μεγάλο “πλεονέκτημα” της χρησιμοποίησης των μισθοφόρων (που πληρώνονται από 250 έως χιλιάδες δολάρια την ημέρα) είναι, όπως αναφέρει ο Βρετανός εκπαιδευτής τους Τζων Τζεντς, πως κανένας δεν μιλάει γι’ αυτούς όταν σκοτώνονται. Κι αυτό παρ’ όλο που από το 2003 έως το 2006 έχασαν τη ζωή τους 770 μισθοφόροι και χιλιάδες τραυματίστηκαν βαρύτατα.
Το είδαμε INPRECOR ΠΗΓΗ OnAlert