ΣΤο περιοδικό ΡΕΣΑΛΤΟ, στο τεύχος-25, Φεβρουάριος του 2008, είχε δημοσιευτεί το κείμενο του Κωνσταντίνου Βέρρου: «Το Έντεχνα “Δυσνόητον” των Σχολικών Βιβλίων και
τα «Γκρίζα» Μηνύματά τους».
Αναδημοσιεύουμε το απόσπασμα το σχετικό με το «λογοτεχνικό» εύρημα της Ρούλας Κακλαμανάκη: «Οσάκις»
Προχωρώντας στο βιβλίο ΝΕΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ της Α’ Γυμνασίου ας δούμε την ποιότητα των λογοτεχνικών κειμένων που οι μικροί μαθητές καλούνται να αναλύσουν. Παραθέτω και εδώ μια φωτοτυπία ενός τέτοιου κειμένου (οι υπογραμμίσεις δικιές μου πάνω στο κείμενο). Δείτε ολόκληρο το κείμενο, διότι πρέπει η εξαγωγή συμπερασμάτων να μην είναι αποσπασματική:
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς σε αυτό το διδακτικότατο κείμενο! (Από τον Καβάφη που έκανε στην Στ’ Δημοτικού, ξεπέσαμε στον Σάκη τον ηλεκτρολόγο!). Το ότι παιδιά 11-12 ετών μαθαίνουν ότι στα 15-16 τους θα πρέπει να βρουν τον πρώτο τους έρωτα; Ότι «μήνες τώρα» όπως λέει το κείμενο η 15άρα Αλέκα με τα μακριά πόδια και όντας «ζόρικη» τάχε φτιάξει με τον Σάκη τον ηλεκτρολόγο; (Ούτε καν για ένα ενδοσχολικό φλερτάκι δεν κάνει λόγο!) Τι μηνύματα παίρνουν τα παιδιά με αυτό το κείμενο; Προσέξτε επίσης και το σκιτσάκι με το οποίο διακοσμείται η σελίδα: Ένας μαυροπίνακας με καρδούλες και βέλη και όλη η τάξη να χαχανίζει ακούγοντας τον ταλαίπωρο φιλόλογο να λέει «οσάκις». Τάξη-μπουρδέλο δηλαδή, για να τα λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Τώρα κάποιοι θα μας πούνε ότι είμαστε φασίστες, συντηρητικοί, εθνικιστές, ότι δεν λαμβάνουμε τα μηνύματα της (νέας) εποχής και ότι τα παιδιά θα πρέπει να ΞΕΡΟΥΝ τα πάντα.
Δυστυχώς δεν μπορούν να δεχθούν ότι υπάρχουν και σοσιαλιστές με ΑΡΧΕΣ και ΑΞΙΕΣ. Σοσιαλιστές που δεν ανεχόμαστε την «πολτοποίηση» όλων αυτών των αξιών στο μίξερ της πολυπολιτισμικότητας. Που λέμε ότι ναι, τα παιδιά μας να ξέρουν, αλλά με τον σωστό τρόπο ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΣΩΣΤΟ ΧΡΟΝΟ (το παραπάνω κείμενο, λιγότερο κακό θα έκανε αν το δίδασκαν στο Λύκειο). Που λέμε ότι το σύστημα της Παιδείας θα πρέπει να ξηλωθεί εκ βάθρων και να ξαναφτιαχτεί από την αρχή. Στο Δημοτικό θα πρέπει να δίνουμε αρχές και αξίες στα παιδιά μας. Θα πρέπει να τα κάνουμε να νοιώσουνε περήφανα που είναι Έλληνες και να μην ντρέπονται που είναι Χριστιανοί. Αλλά εκεί φτάσαμε. Να μη τολμάμε να ψελλίσουμε ότι είμαστε πατριώτες και ότι πάμε καμιά φορά και στο Άγιο Όρος να αναπαυθούμε και αμέσως να η ταμπέλα: εθνικιστές και φασίστες!
Το ψάρι εδώ για να πούμε την αλήθεια, βρωμάει όχι από το κεφάλι, αλλά από τα σπλάγχνα. Και τα σπλάγχνα είναι η Παιδεία. Όταν νοσεί το εκπαιδευτικό σύστημα, νοσούν τα πάντα: η υγεία, το περιβάλλον, οι οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις, η πολιτική, οι θεσμοί, η εκκλησία, τα ΠΑΝΤΑ. Εδώ είναι που πρέπει να μπει το μαχαίρι. Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να ξυπνήσουν από τον λήθαργό τους (όσοι συνειδητά δεν είναι ταγμένοι στους ..Νέους σκοπούς) και να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί με τεράστια ευκολία (και όχι μόνο βέβαια η τάξη των εκπαιδευτικών) κατεβαίνουν για 50 Ευρώ στους δρόμους και δεν απεργούν για την κακή ποιότητα των βιβλίων ή γιατί δεν κατεβάζουν στους δρόμους τους μαθητές για το Σκοπιανό πχ ζήτημα. Μήπως έχει δίκιο ο Δραγούμης όταν λέει ότι αν δεν μάθεις να αισθάνεσαι Ελληνικά, δεν θα μάθεις και να σκέφτεσαι;