Με
τέτοιες καθεστωτικές αντιλήψεις και λογικές (που περιφρονούν τη δύναμη του λαού
και τις επαναστατικές διεργασίες που συντελούνται στους κόλπους του),
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ, οι περισσότεροι, τη νέα λαϊκή έκρηξη στην Αίγυπτο.
Η
Ηγεσία του ΚΚΕ μένει απλώς στην όξυνση της ενδοαστικής διαπάλης στην Αίγυπτο:
Λαός περνάει στα ψιλά…
Μα, ούτε αυτοί οι «μαρξιστές» (γνωρίζουν από μαρξισμό όσο ένα τυφλός από χρώματα) δεν γνωρίζουν το απλό: Ότι όταν οι λαοί εξεγείρονται οξύνεται και η «ενδοαστική διαπάλη»
Αυτό όμως
το τέχνασμα της «ενδοαστικής διαπάλης» είναι ένας πλάγιος δρόμος ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ της λαϊκής
ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ του αιγυπτιακού λαού. Υποβιβάζει τη λαϊκή εξέγερση στις ενδο-αστικές κόντρες,
συνακόλουθα στη χειραγώγηση της λαϊκής ΟΡΓΗΣ από το καθεστώς.
Μα,
αυτό πάντα γινόταν και πάντα θα γίνεται. Οι δυνάμεις του ιμπεριαλισμού και οι
εγχώριες αστικές δυνάμεις ΠΑΝΤΑ επιχειρούν, με ποικίλα κόλπα και μανούβρες να
τσακίσουν τις λαϊκές ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ και να τις χειραγωγήσουν.
ΟΤΑΝ,
προτάσσουμε, όμως, τις καθεστωτικές μανούβρες και τους καθεστωτικούς ελιγμούς
για να δείξουμε ότι η έκρηξη των λαών είναι καταδικασμένη, διότι δεν υπάρχει η «Λαϊκή
Συμμαχία» (όπως την εννοεί η ηγεσία του ΚΚΕ), ΤΟΤΕ όχι μόνο πετάμε ΕΞΩ το ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ,
αλλά είναι σαν να λέμε στις λαϊκές μάζες να καθίσουν στα αυγά τους, διότι θα
χειραγωγηθούν από τους ιμπεριαλιστές!!!
Εδώ
δεν έχουμε μόνο φρενοβλαβές κήρυγμα μοιρολατρίας, αλλά ολοκληρωτικό
αναποδογύρισμα της επαναστατικής πολιτικής που στηρίζεται στους νόμους και τη
διαλεκτική των μαζικών κινημάτων: Ότι οι λαϊκές μάζες κατακτούν (πολιτική και
οργανωτική συνείδηση, καθώς θέσεις, αλλαγές συσχετισμών, διεκδικήσεις κ.λπ) ΜΟΝΟ μέσα από την κίνησή τους και τη δικής τους
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ αυτενέργεια.
Το
καλύτερο σχολειό για να μην ΧΕΙΡΑΓΩΓΕΙΤΑΙ ο λαός είναι ο ΔΡΟΜΟΣ, είναι οι
εμπειρίες που αποκτά ο λαός όταν εξεγείρεται και συγκρούεται με τις καθεστωτικές
δυνάμεις. Μέσα από αυτές τις επαναστατικές εμπειρίες αποκτάει ΓΝΩΣΗ και
πολιτική ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, σφυρηλατεί την ενότητά του και τα όργανα του αγώνα του.
Μέσα από αυτές τις εμπειρίες
οικοδομούνται και οι επαναστατικές ηγεσίες, μια και σήμερα δεν υπάρχουν (αν
υπήρχαν θα είχε ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ ο κόσμος ΟΛΟΣ).
Με πλάγιο, λοιπόν, τρόπο
ευθυγραμμίζεται η ηγεσία του ΚΚΕ με όλους αυτούς που ΕΥΘΕΩΣ πετάνε τον αιγυπτιακό
λαό ΕΞΩ από την πολιτική αρένα (τον θεωρούν ανίκανο για κάθε παρέμβαση) και τον
ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝ: Γιατί είναι συκοφαντία όταν παρασιωπάς το λαϊκό στοιχείο και
μένεις στις μανούβρες που εξαναγκάζονται να κάνουν οι δυνάμεις του καθεστώτος
για να κάμψουν και να τσακίσουν την ΕΞΕΓΕΡΣΗ των Αιγυπτίων.
ΟΙ πλέον κυνικοί συκοφάντες
του αιγυπτιακού λαού είναι αυτοί που κερδοσκοπούν πάνω σε έννοιες με μεγάλο
αξιολογικό βάρος και αρνητική σημασία, όπως, «στρατιωτικό πραξικόπημα»: ΟΛΑ τα
διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα, καθώς και ο Ερντογάν μίλησαν για «απαράδεκτο
στρατιωτικό πραξικόπημα» (αυτό λέει πολλά).
Και εδώ στη χώρα μας όλες οι
πολύχρωμες δυνάμεις του καθεστώτος και οι προπαγανδιστικές τους πόρνες
ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΥΝ τον αιγυπτιακό λαό και επικεντρώνουν στο «στρατιωτικό πραξικόπημα»: Στη μανούβρα
του καθεστώτος για να «καλμάρει» τη λαϊκή ΟΡΓΗ και μετά να επιχειρήσει να την
εγκλωβίσει και χειραγωγήσει.
Αυτό το τέχνασμα είναι δόλιο
και άθλιο. Εξαφανίζουμε το πρωτογενές «στοιχείο» που είναι η ΛΑΪΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
εναντίον του Μόρσι και κατόπιν με ύπουλο τρόπο το συκοφαντούμε, ταυτίζοντάς το
με το «στρατιωτικό πραξικόπημα».
Η παρέμβαση, όμως του στρατού
αποτελεί το προϊόν της λαϊκής εξέγερσης κατά του καθεστώτος και του Μόρσι,
παρέμβαση εκτονωτικής ασφαλιστικής δικλίδας, γι’ αυτό προσαρμοσμένη, σ’ αυτή τη
φάση, στα λαϊκά αιτήματα.
Το να δαιμονοποιούμε την
επέμβαση του στρατού με τον όρο «πραξικόπημα» είναι μια δόλια ταχυδακτυλουργία
που ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ευθέως και πλαγίως τη λαϊκή ΕΚΡΗΞΗ του αιγυπτιακού λαού.
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ταυτίζει την
εξέγερση του αιγυπτιακού λαού με το ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ. Ο λαός ήταν αυτός που
απαιτούσε την αποκαθήλωση του «δημοκρατικού» καθεστώτος, του Μόρσι…
Ο στρατός αυτήν τη «λαϊκή
εντολή» (την εξεγερτική και όχι την κάλπικη των εκλογών), υλοποίησε, ακριβώς
για να ανακάμψει, έστω προσωρινά, το «ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ» της λαϊκής ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ: Δηλαδή
την κατεδάφιση του καθεστώτος από την ΕΞΕΓΕΡΣΗ του δρόμου.
Αυτήν την ΕΞΕΓΕΡΣΗ του δρόμου
είναι που τρέμουν οι πάντες και ταχυδακτυλουργούν ασυστόλως εναντίον της: Είτε
με παρασιωπήσεις (δεν την αναφέρουν καν μερικοί), είτε με συκοφαντικά κλισέ του
τύπου «στρατιωτικό πραξικόπημα».
Διευκρίνηση: Όλες οι
στρατιωτικές παρεμβάσεις δεν είναι υποχρεωτικά και αντιδραστικά στρατιωτικά
πραξικοπήματα. Να θυμίσουμε το «στρατιωτικό πραξικόπημα» του Καρβάλιο…
ΟΛΟΣ ο κόσμος φλέγεται από τη
ΦΩΤΙΑ των λαϊκών ΕΞΕΓΕΡΣΕΩΝ και τα επιτελεία των διεθνών (και εγχώριων) ληστών
και δημίων, καθώς και τα ποικίλα και πολύχρωμα ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ τους, εναγωνίως
επιχειρούν να τις θάψουν: Είτε με την σιωπή, είτε με ταχυδακτυλουργικά ευρήματα
περί «υποκινητών», είτε με αθλιότητες του τύπου «στρατιωτικό πραξικόπημα.
Δίπλα μας, στη Βουλγαρία έχει ξεσηκωθεί ΜΑΖΙΚΑ
ο λαός. Γιατί το ζήτημα το έχουν θάψει; Επειδή η αλυσίδα των Λαϊκών Εξεγέρσεων
σφίγγεται επικίνδυνα γύρω και από την Ελλάδα;
Θα προσπαθήσουμε να
ενημερωθούμε πιο συγκεκριμένα και θα επανέλθουμε…