Στον αντίποδα των επαρμένων ηλιθίων που αναθεματίζουν τη «βλακεία» του λαού βρίσκονται τα κείμενα, ελάχιστα βεβαίως, των αυθεντικών αριστερών που μαστιγώνουν και αυτά τη «βλακεία» και τον παραλογισμό, ΟΧΙ των θυμάτων, αλλά των θυτών.
Μαστιγώνουν ανελέητα την τραγωδία του λαού από την καπιταλιστική κακουργία, τους θεσμούς της και τους «ήρωές» της.
Τα κείμενα αυτά είναι αυθεντικά λογοτεχνήματα που υψώνουν κραυγές διαμαρτυρίας και καταγγελίας εναντίον της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Οι συγγραφείς τους δεν υψώνουν τον εαυτό τους πάνω από τη σύρραξη, δεν διαχωρίζουν το «εκλεκτό» «Εγώ» τους από τις λαϊκές μάζες, αλλά το υποτάσσουν μέσα στο συλλογικό «Εγώ» και το ζεσταίνουν με τις αγωνίες και το δράμα του λαού.
Γι αυτό, σ’ αυτούς τους συγγραφείς, στο υποκειμενικό και προσωπικό τους «εγώ» βρίσκουμε το δρόμο προς το ΓΕΝΙΚΟ και ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ…
Ένας από αυτούς είναι και ο Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης: Αυθεντικό καλλιτεχνικό ταλέντο (ιδιαίτερα σατιρικό), με φρεσκάδα πνεύματος και καταρτισμένος θεωρητικά και πολιτικά…
Διαβάστε ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7492
Και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7559
Επίσης εξαιρετικά είναι και τα κείμενα με την υπογραφή: «Ουδέν Σόλιον». Παραθέτουμε το τελευταίο:
Άνθρωποι και Κτήνη *
* κατά το ''Άνθρωποι και ποντίκια'' του Τζον Στάινμπεκ..
Όλη η χώρα έχει μετατραπεί σ' ένα απέραντο σκηνικό τραγωδίας.
Παντού στην κοινωνία, δίπλα μας, παίζονται καθημερινά τα πιό σκληρά δράματα.
Άνθρωποι μένουν άνεργοι και αδυνατούν να θρέψουν τις οικογένειές τους. Μαγαζάκια, μικρές και μεγαλύτερες επιχειρήσεις κλείνουν. Κι όσες παραμένουν υπολειτουργούν μέχρι...
να κλείσουν κι αυτές.
Άνθρωποι διαλύουν σχέσεις φιλικές και οικογενειακές μέσα στην παραζάλη της επιβίωσης.
Άνθρωποι χωρίζουν από ανέχεια και κατηγορούν ο ένας τον άλλον.
Άνθρωποι τρέφονται για μέρες ολόκληρες με φακές, πατατάκια τσίπς, ή δεν τρέφονται καθόλου.
Άνθρωποι δεν έχουν λεφτά για τα φάρμακά τους και δεν τα παίρνουν. Όσο αντέξουν,λένε.. '' Έτσι κι αλλοιώς ζωή είναι αυτή;''.
Άνθρωποι μένουν χωρίς ρεύμα και νερό γιατί δεν έχουν να πληρώσουν.
Άνθρωποι ψάχνουν σκουπίδια.
Άνθρωποι πουλάνε τις βέρες τους και τα ενθυμήματα των γονιών τους.
Άνθρωποι σταματούν τις σπουδές των παιδιών τους, κι ετοιμάζονται να τα στείλουν έξω για να βρούν δουλειά ως ανειδίκευτοι εργάτες
.
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΔΗΜΙΟΙ!
ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ! ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ..
Άνθρωποι αυτοκτονούν. Σπίτια κλείνουν.
Το ανθρώπινο και το κοινωνικό αίμα τρέχει πιά παντού.
Και τα Κτήνη κυβερνούν.
Τα ανθρωπόμορφα Κτήνη λένε ότι μας καταλαβαίνουν κι ότι μας νοιάζονται!
Το μόνο που νοιάζονται τα καθάρματα είναι να γίνουν πρωθυπουργοί, αντιπρόεδροι, υπουργοί, ΕΞΟΥΣΙΑ.
Τα Κτήνη δεν νοιάζονται για τον ανθρώπινο πόνο και το αίμα. Αρκεί να μην είναι το δικό τους.
Άλλωστε τα Κτήνη με αίμα τρέφονται.
Τα περιθώρια των Ανθρώπων δεν στένεψαν. ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ !
Ο δρόμος είναι ένας:
Οι Άνθρωποι ή τα Κτήνη..
Το διαβάσαμε ΕΔΩ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2013/07/blog-post_5237.html
ΠΗΓΗ:
http://mandatoforos.blogspot.gr/2013/06/blog-post_29.html
Διαβάστε και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7592