Εδώ δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο, τυλίγουν τον ελληνικό λαό στο σάβανο και τα «αριστερά» κόμματα (τα «ανυπότακτα») και οι εργατοπατέρες δίνουν γιορτινές παραστάσεις έξω από τη Βουλή!!!
Και ονομάζουν αυτές τις θεατρικές φιέστες «Γενική Απεργία». Και θέλουν να λέγονται Αριστεροί. Το τι είναι Γενική Απεργία το έχουμε αναλύσει πολλές φορές.
Αν θέλουν να μάθουν όσοι «χρήσιμοι ηλίθιοι» μεθάνε με τα «αριστερά» θεάματα, ας ανοίξουν και κανένα κλασσικό του Μαρξισμού. Η Ρόζα Λούξεμπουργκ έχει γράψει αναλυτικά περί Γενικής Απεργίας…
Για άλλη μια φορά, λοιπόν, τα δεκανίκια του συστήματος («αριστερά» κόμματα και εργατοπατέρες) λειτούργησαν εκτονωτικά. Κατέβασαν τον κόσμο για θέαμα και ΟΧ για αγώνα…
Κατέβασαν τον κόσμο για να τον απογοητεύσουν και να τον οδηγήσουν στην παθητική μοιρολατρία, να τον οδηγήσουν στο μονόδρομο της εκλογικής χειραγώγησης και ΑΠΑΤΗΣ: Στον ριζικά, δηλαδή, αντίθετο ΔΡΟΜΟ μιας αγωνιστικής πράξης.
Και το τελετουργικό σκηνοθετικό εύρημα του ΣΥΡΙΖΑ με τον «επαναστάτη» Λαφαζάνη στα σκαλιά της Βουλής αυτό σηματοδοτούσε: Να «απολύσουμε την κυβέρνηση» μέσω της Βουλής!!!
Αποδεχόμαστε την κατοχική Βουλή και τους αφέντες του 4ου Ράιχ, αλλά να αντικαταστήσουμε αυτή τη Βουλή με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με «αριστερή κυβέρνηση».
Η Ελλάδα έχει γίνει αποικία των μαφιών του χρήματος, ο λαός ρίχνεται στα τάρταρα της ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗΣ καταστροφής και εξαθλίωσης και τα «αριστερά» δεκανίκια παίζουν θέατρο με σκηνικά την κατοχική Βουλή και την ΑΠΑΤΗ του εκλογικού κρετινισμού.
Ποτίζουν τον κόσμο με το δηλητήριο των εικόνων θεάματος, των άσφαιρων λεκτικών πυρών και των πανό περί «απόλυσης της κυβέρνησης» μέσω του «ναού της δημοκρατίας» (Βουλή): Του κατοχικού ναού του κεφαλαίου, το ντεκόρ των «νταβάδων» (εγχώριων και ξένων).
Έξω όμως από αυτά τα θανατηφόρα δηλητήρια που ποτίζουν τη δίψα της λαϊκής ΟΡΓΗΣ, έχουμε και άλλη άθλια κοροϊδία: Για ποια «αριστερή κυβέρνηση» μπορεί να μιλήσει κανείς, ΔΙΧΩΣ μαζικό, αγωνιστικό λαϊκό ΚΙΝΗΜΑ, με επαναστατική πολιτική λειτουργία και ΟΡΓΑΝΩΣΗ (αυτό-οργάνωση);
«Αριστερή κυβέρνηση», με κυρίαρχες, καθοριστικές και αποκλειστικές τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες είναι ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΠΑΤΗ. Τέτοιες κυβερνήσεις είναι η «αριστερά» του κεφαλαίου, η «αριστερά» που έχει κλείσει στη στρούγκα της εκλογικής χειραγώγησης το λαό: Που τον αντιμετωπίζει σαν μια αγελαία εκλογική πελατεία και ΟΧΙ σαν το επαναστατικό υποκείμενο.
Αυτά είναι το Α και το Ω μιας Αριστερής Πολιτικής.
Είναι το Α και το Ω να προωθείς και να οργανώνεις (αυτό-οργανώνεις) τη λαϊκή ΟΡΓΗ και ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ, σε δυναμικές μορφές αγώνα (από Επιτροπές Αγώνα σε κάθε κοινωνικό χώρο και γειτονιά, μέχρι ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ κλπ), να εξοπλίζεις Πολιτικά και Οργανωτικά τη λαϊκή ΟΡΓΗ με στόχο τη μετωπική σύγκρουση με το καθεστώς και το ΓΕΝΙΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ χωρίς όρια…
Το εντελώς αντίθετο είναι να στήσεις τελετουργικά θεάματα εκλογικής κατανάλωσης και κερδοσκοπίας, όπως τα πανό του Λαφαζάνη και άλλα ηχηρά…
Και είναι ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ σαμποτάζ κάθε αγωνιστικής κινητοποίησης, να καλείς σε «Γενικές Απεργίες» για να παρελάσεις έξω από τη Βουλή, μπλοκάροντας τις άγριες, επαναστατικές διαθέσεις ενός λαού που βογκάει από την καταστροφή και ξεχειλίζει από απελπισία και οργή…
Το σαμποτάζ αυτό φτάνει στα όρια της φρενοβλαβούς προδοσίας να παρατάσσεσαι στη Βουλή (όπως το ΠΑΜΕ) για να τη …σώσεις από τη λαϊκή οργή…
Αν όλα αυτά δεν είναι ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΓΗ στην αστική «νομιμότητα» (κατοχική «νομιμότητα») τότε τι είναι;
Αν υπήρχε πραγματική Αριστερά δεν θα έβγαζε ένα πανό για κατανάλωση στο θέαμα της ΑΠΑΤΗΣ, αλλά θα προχωρούσε σε ΚΑΤΑΛΗΨΗ και ΔΙΑΛΥΣΗ αυτής της κατοχικής Βουλής…
Αυτή η «αριστερά», όσο και οι άθλιοι και θλιβεροί εργατοπατέρες αποτελούν, σήμερα, τους θεματοφύλακες και τους εγγυητές της κατοχικής «νομιμότητας», τους «μπράβους» του συστήματος.
Τους «αριστερούς» εγγυητές και «μπράβους», που σημαίνει: αναθεματίζουμε και κτυπάμε στα λόγια και με ομοβροντίες ήχων και εικόνων το σύστημα και τα κατοχικά κυβερνητικά ανδρείκελα, αλλά στην ΠΡΑΞΗ τα στηρίζουμε και τα διασώζουμε από τις λαϊκές εκρήξεις και τον συσσωρευμένο θυμό της κοινωνίας και του λαού…
Είναι καιρός, όσοι μεθάνε από τα τελετουργικά του θεάματος και των συνθημάτων και ακολουθούν αυτά τα «αριστερά» δεκανίκια να συνειδητοποιήσουν το ρόλο και τη λειτουργία αυτών των πτωμάτων, γιατί αύριο θα είναι αργά και θα κτυπάνε το κεφάλι τους, όπως τόσοι άλλοι αφελείς στο παρελθόν…
Ένας είναι ο ΔΡΟΜΟΣ: ΟΡΓΑΝΩΣΗ (αυτό-οργάνωση) της λαϊκής ΟΡΓΗΣ και σύγκρουση με τις δυνάμεις του 4ου Ράιχ (σε όλες τις χρωματικές τους παραλλαγές) μέχρι ΕΣΧΑΤΩΝ…
Διαβάστε και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7665