Ο «Ριζοσπάστης» σε καθημερινή βάση αφιερώνει πάρα πολλές στήλες για να καλύψει την ιδιωτικοποίηση του 902, με «επιχειρήματα» καρμπόν. Τα γνωστά και χιλιοειπωμένα αφοριστικά κλισέ σταλινικού τύπου: «Φοβούνται το ΚΚΕ και το κτυπάνε όλοι», «Οι συκοφάντες του ΚΚΕ» και τα λοιπά…
Σήμερα όποιος ακούει τέτοιου είδους κραυγές και σταλινικούς αφορισμούς γελάει. Γελάνε ακόμα και οι κότες…
Τα πτώματα ΟΥΔΕΙΣ τα φοβάται, ιδιαίτερα όταν οδεύουν προς την ταφή τους…
Τι αλήθεια να φοβηθεί το αστικό καθεστώς, σήμερα, από το ΚΚΕ; Γρανάζι αυτού του καθεστώτος είναι, εγγυητής της «νομιμότητάς» (της κατοχικής «νομιμότητας») και το αλεξικέραυνο της λαϊκής οργής (έχουμε γράψε πάνω σ’ αυτό άπειρα κείμενα).
Αν οι δυνάμεις του καθεστώτος κτυπούν το ΚΚΕ (εκτός από τις τυφλές αντικομουνιστικές) το κάνουν διότι το ΚΚΕ έχει φτάσει στο τραγικό του ΤΕΛΟΣ και έχει απολέσει κάθε δυνατότητα να εξυπηρετήσει αποτελεσματικά το σύστημα: ΔΕΝ έχει πλέον καμία απήχηση και λειτουργία στην κοινωνία...
Το καθεστώς κτυπάει ένα νεκρό, όχι από σαδισμό, αλλά από πολιτικό υπολογισμό. Επιδιώκει να χειραγωγήσει τις υγιείς, κομμουνιστικές δυνάμεις που είναι εγκλωβισμένες στο ΚΚΕ, έτσι ώστε να μην κατευθυνθούν στη αναζήτηση επαναστατικών λύσεων, μετά τον απεγκλωβισμό τους που θα επέλθει από το ΤΕΛΟΣ του…
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διπλό λόγο να αξιοποιήσει την κρίση και το θάνατο του ΚΚΕ: Την εκλογική πελατεία του ΚΚΕ και την ανάδειξή του σαν ο μοναδικός και κυρίαρχος «αριστερός» πόλος.
Είναι οι ίδιοι, λοιπόν, οι επιθανάτιοι σπασμοί αυτού του σταλινικού απολιθώματος που δίνουν το δικαίωμα στο ΣΥΡΙΖΑ και σε κάθε άλλο καθεστωτικό κόμμα να δημοκοπούν εναντίον του και να εκμεταλλεύονται, με κροκοδείλιους θρήνους, το ΤΕΛΟΣ αυτού του κόμματος, με στόχο να πλιατσικολογήσουν πάνω στις σάρκες του.
Είναι μια υπόθεση ΕΝΔΟΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗΣ σφαγής για το μοίρασμα της λείας. Ένα σύνηθες φαινόμενο μέσα στον καπιταλιστικό κόσμο: Όταν βρίσκεται σε κρίση ή πεθαίνει ένα κόμμα να πέφτουν τα άλλα επάνω του για να το κατασπαράξουν, διεκδικώντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό λαφύρων…
Φυσικά στην περίπτωση του ΚΚΕ υπεισέρχεται και ένας άλλος ιδεολογικός παράγοντας: Η ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ αξιοποίηση της σήψης και της κατάρρευσης του ΚΚΕ για να συκοφαντηθούν οι κομμουνιστικές ιδέες ΓΕΝΙΚΑ.
Ο σταλινισμός, όπως και τα ΚΚ αποτέλεσαν πάντα την «πρώτη ύλη» για την κατασυκοφάντηση των επαναστατικών ιδεών, αποτέλεσαν τους μεγαλύτερους συκοφάντες του Κομμουνισμού…
Οι επιθανάτιοι σπασμοί, συνεπώς, του ΚΚΕ ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες για όλα τα παραπάνω. Το είπαμε τα πτώματα, τα ενσωματωμένα μάλιστα στο σύστημα, δεν τα φοβάται κανείς. Οι πάντες όμως κερδοσκοπούν πάνω σ’ αυτά…
Το ΚΚΕ βεβαίως προσπαθεί να πιαστεί εναγωνίως από την υποκριτική πολεμική των αστικών δυνάμεων και του ΣΥΡΙΖΑ για να επικαλύψει τα ΟΥΣΙΩΔΗ ζητήματα: Τη δική του αστικοποίηση, την ΥΠΟΤΑΓΗ του στους νόμους της αγοράς, την πώληση και ιδιωτικοποίηση του 902.
Στα προηγούμενα κείμενά μας αναλύουμε αυτά τα ΟΥΣΙΩΔΗ ζητήματα της αστικοποίησης του ΚΚΕ, της μετάλλαξής του σε μια καπιταλιστική επιχείρηση.
Δεν νοείται ένα κομμουνιστικό κόμμα να καθορίζεται από τους όρους της καπιταλιστικής αγοράς και να λειτουργεί με βάση αυτούς τους όρους.
Το μαρξιστικό αλφάβητο αν γνωρίζει κάποιος καταλαβαίνει τούτο το απλό: Όταν σε καθορίζουν οι καπιταλιστικοί οικονομικοί όροι ΤΟΤΕ, μοιραία παράγεις, αναπαράγεις και ενσωματώνεσαι και στις ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ των οικονομικών όρων: «Το είναι καθορίζει τη συνείδηση» (Μαρξ).
Στα λόγια το ΚΚΕ ήταν αντικαπιταλιστικό, αλλά στην πράξη και στις λειτουργίες του ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ (η τελική συνέπεια του σταλινισμού), βλέπε το άρθρο:
Γιατί απέκτησε το ΚΚΕ κοινά συμφέροντα με τον καπιταλισμό;
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=31417#31417
Η αντικαπιταλιστική ρητορική δεν σημαίνει και αντικαπιταλιστική ΠΡΑΞΗ.
Το αντίθετο: Πίσω από την αντικαπιταλιστική ρητορική κρύβεται η καπιταλιστική ΠΡΑΞΗ, το ίδιο όπως πίσω από την αντιδεξιά ρητορική κρύβεται, κατά κανόνα, η Δεξιά ΠΡΑΞΗ (θα τα αναλύσουμε σε άλλο άρθρο).
Πάνω σ’ αυτά τα ουσιώδη η ηγεσία του ΚΚΕ και οι κλακαδόροι της δεν δίνουν καμία απάντηση.
Δεν απαντούν επίσης και σε ένα άλλο ΟΥΣΙΩΔΕΣ: με ποιο δικαίωμα ιδιωτικοποιούν και ρευστοποιούν περιουσία ενός κομμουνιστικού κόμματος: Περιουσία που δεν ανήκει σε καμία γραφειοκρατία και ηγεσία, αλλά στους ιστορικούς αγώνες, στην εργατική τάξη και στα χιλιάδες μέλη που συνέβαλλαν στη δημιουργία της.
ΕΔΩ ακριβώς απαστράπτει το καπιταλιστικό πρόσωπο της ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ του ΚΚΕ: Θεωρεί την περιουσία της εργατικής τάξης, ενός κομμουνιστικού κόμματος δηλαδή, ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ της.
Θεωρεί το κόμμα, το σύνολο της εργατικής τάξης, αλλά και την εργασία, τις συνδρομές κ.λπ των χιλιάδων μελών και φίλων ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ της.
Αν αυτό δεν είναι η πεμπτουσία της καπιταλιστικής μετάλλαξης, τότε να πάμε να πετάξουμε στον κάλαθο των αχρήστων το μαρξισμό…
Η γραφειοκρατία του ΚΚΕ, εδώ ενεργεί και λειτουργεί πανομοιότυπα με τη σοβιετική γραφειοκρατία στην κατάρρευσή της: Στο πλιάτσικο της Σοβιετικής περιουσίας.
Από τη ληστεία αυτής της Σοβιετικής περιουσίας, τη ρευστοποίησή της και την ιδιωτικοποίησή της ξεπετάχτηκαν οι ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ της σημερινής Ρωσίας.
Πάνω σ’ αυτό το δρόμο των ΟΛΙΓΑΡΧΩΝ της Ρωσίας βαδίζει και η ηγετική γραφειοκρατική κλίκα του ΚΚΕ…
Οι κραυγές, οι αναθεματισμοί και οι σταλινικοί αφορισμοί δεν μπορούν να κουκουλώσουν την ΟΥΣΙΑ των ζητημάτων, ούτε φυσικά να σώσουν το κόμμα αυτό από τον ολοκληρωτικό αφανισμό του…
Και το γεγονός ότι καθημερινά ο «Ριζοσπάστης» επιχειρεί με όγκους ηθικολογικών κειμένων και δακρύων να αποπροσανατολίσει, αυτό και από μόνο του δείχνει τη θύελλα στο εσωτερικό του κόμματος…
Διαβάστε και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7739