Πολλά γράφονται καθημερινά για τον φρενοβλαβή αυτόν σαλτιμπάγκο, τον Άδωνι Γεωργιάδη, που γαυγίζει και τσιρίζει καθημερινά από τα κανάλια, ως υπουργός καταστροφής της Υγείας: της ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗΣ και δολοφονικής καταστροφής…
Ένα τέτοιο πρόσωπο υπουργός, και μόνο αυτό δοκιμάζει το νευρικό σύστημα κάθε νοήμονα…
Τα δωσίλογα χαρακτηριστικά της πολιτικής του και η στραταρχική αλητεία αυτής της πολιτικής, που στον Άδωνι παίρνουν παρανοϊκές διαστάσεις, εξαντλούν κάθε όριο αντοχής του νευρικό συστήματος, ακόμα και των σκληρόπετσων…
Δικαιολογημένη, συνεπώς, η καταιγίδα των κειμένων εναντίον του και η ΟΡΓΗ της πένας…
Πράγματι, ο Γεωργιάδης θα περάσει στην ιστορία σαν την πιο αιχμηρή και μακάβρια γκριμάτσα της δωσίλογης κυβέρνησης των ανδρεικέλων, σαν το όνειδος της αυθάδους αλητείας ενός κατοχικού καθεστώτος και ενός συστήματος που διανύει το τελευταίο στάδιο της παρακμής, της σήψης και της αποσυνθετικής του κατάρρευσης…
Ό,τι και να γραφτεί, συνεπώς, γι αυτό το «όνειδος» του «πολιτικού υπόκοσμου» του 4ου Ράιχ, είναι και δικαιολογημένο και εύστοχο, παρ’ όλες τις τυχών ατέλειες…
Σε ένα μόνο ζήτημα εμείς δεν συμφωνούμε: Ότι αποτελεί τον πιο «αποτυχημένο» υπουργό της κυβέρνησης.
Το αντίθετο: Είναι ο πιο πετυχημένος υπουργός…
Επιτυχία της κυβέρνησης είναι να εφαρμόζει πιστά, αποτελεσματικά και βάναυσα τις διαταγές του χρηματιστηριακού φασισμού, τις διαταγές των ληστών και δημίων.
Αυτό κάνει ο Άδωνις και με το ανάλογο ύφος των αφεντικών του. Αποτελεί τον πλέον κατάλληλο και πωρωμένο «εκτελεστή», και τον πλέον κατάλληλο «αλήτη» των μεγάλων αφεντικών: Την πλέον ακριβή εικόνα τους…
Ο Άδωνις έχει πάρει σοβαρά το ρόλο του, αυτόν του «εκτελεστή» και «μπράβου» των νέων αποικιοκρατών και ως εκ τούτου απεικονίζει, με ωμό και κυνικό τρόπο, τη δωσίλογη και αποτρόπαια ΠΟΛΙΤΙΚΗ της κυβέρνησής του και των «νταβάδων» της…
Το ανδρείκελο Άδωνις είναι η τελευταία συνέπεια της ΛΟΓΙΚΗΣ του δωσιλογισμού, είναι το τελειωτικό υποπροϊόν (κατακάθι) της δικτατορικής «αλητείας» του 4ου Ράιχ και της κυβέρνησής του στη χώρα μας: Είναι η τέλεια φόρμα του φασισμού που ζούμε…