Το σημερινό άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου αναφέρεται στα Δεκεμβριανά του 1944. Το κείμενο περιορίζεται στο αιματοκύλισμα της Αθήνας από το «νέο κατακτητή»: Τους Άγγλους.
Ο Μπογιόπουλος αλλοιώνει την Ιστορία μέσω των σκανδαλωδών παρασιωπήσεων: Εξαφανίζει την προδοσία της ηγεσίας του ΚΚΕ, εξαφανίζει τούτο: Είναι αυτή η ηγεσία που έστρωσε το δρόμο στην εισβολή των βρετανικών στρατευμάτων και στον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ.
Από την αρχή του άρθρου, ο Μπογιόπουλος, πετάει το μπαλάκι στην εξέδρα.
Γράφει:
«Συμπληρώθηκαν 69 χρόνια από κείνη τη «Ματωμένη Κυριακή» της 3ης του Δεκέμβρη 1944. Δεν είχαν περάσει ούτε δυο μήνες από την απελευθέρωση της πρωτεύουσας από τους Γερμανούς και ο λαός της Αθήνας αιματοκυλίστηκε από το νέο κατακτητή. Δυο μέρες νωρίτερα είχε προηγηθεί το ιταμό τελεσίγραφο του στρατηγού Σκόμπι και της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου για το μονομερή αφοπλισμό του ΕΛΑΣ. Όσα έγιναν τον Δεκέμβρη είχαν προσχεδιαστεί από εκείνους που εμφανίζονταν σαν «απελευθερωτές». Ηδη από τις 22/9/1944…»
Ολόκληρο το κείμενο, εδώ:
http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/196184,Dekemvrhs_%E2%80%9844.html
Πολύ σωστά. Όλα είχαν προσχεδιαστεί, αλλά και ΟΛΑ ήταν ορατά δια γυμνού οφθαλμού στην κυβέρνηση του Καΐρου, υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου, που είχε ως στόχο να ανασυγκροτήσει την αστική εξουσία, τσακίζοντας τις λαϊκές δυνάμεις της Αντίστασης.
Πρώτη σκανδαλώδης παρασιώπηση του Μπογιόπουλου:
Αυτήν την κυβέρνηση της «εθνικής ενότητας» αναγνώρισε και ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕ η ηγεσία του ΚΚΕ, με τη Συμφωνία του Λιβάνου: Μάιος 1944!!!
Εδώ ουσιαστικά αναγνώρισε, η ηγεσία του ΚΚΕ, την ανασυγκρότηση της αστικής εξουσίας με όλα τα συνακόλουθα: Το τσάκισμα του εαμικού κινήματος…
Ιστορική αλλοίωση δεύτερη:
Σεπτέμβρης 1944: Συμφωνία της Καζέρτας, στην οποία το ΕΑΜ, δηλαδή η ηγεσία του ΚΚΕ, δέχτηκε να αποβιβαστούν τα αγγλικά στρατεύματα στην Ελλάδα και ο Ε.Λ.Α.Σ να μην εισέλθει στην Αθήνα!!!
Εδώ η ηγεσία του ΚΚΕ υπέγραψε την κηδεία του αγώνα. Αποδέχτηκε τους όρους του ιμπεριαλισμού, την αναδιάταξη και ανασυγκρότηση του ελληνικού καπιταλισμού και του κράτους του και το τσάκισμα του ρωμαλέου αντιστασιακού αγώνα.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται και η αφετηρία του εμφύλιου πολέμου. Γιατί τα αγγλικά στρατεύματα, προφανώς, δεν ήρθαν για τουρισμό, αλλά για να επιβάλουν την καπιταλιστική τάξη και να τσακίσουν τις ένοπλες λαϊκές δυνάμεις.
Η πραγματική εξουσία, πλέον, παραδόθηκε στα ιμπεριαλιστικά στρατεύματα των Άγγλων. Οι δωσίλογοι δεν αφοπλίστηκαν!!! Αφοπλίστηκε ο ένοπλος ελληνικός λαός που έδιωξε τους κατακτητές. Και δεν επετράπη η είσοδος του Ε.Λ.Α.Σ στην Αθήνα. Γιατί αν έμπαινε ο Ε.Λ.Α.Σ. στην Αθήνα Άγγλοι και ταγμασφαλίτες θα τρέχανε να κρυφτούν. Η ιστορία θα τραβούσε άλλο δρόμο…
Αυτά τα υπέγραψε η ηγεσία του ΚΚΕ το Σεπτέμβρη του 1944: Συμφωνία της Καζέρτας
΄Ετσι στις 14 Οκτωβρίου έφτασε στην Ελλάδα μια αγγλική ταξιαρχία με διοικητή το στρατηγό Σκόμπι. Μερικές μέρες αργότερα έφτασε και η αστική ελληνική κυβέρνηση, με τα βασιλόφρονα στρατεύματα από την Αίγυπτο.
Ο Σκόμπι, αμέσως απαίτησε τον αφοπλισμό του Ε.Λ.Α.Σ. έως τις 10 Δεκεμβρίου. Ακολουθεί η παραίτηση των εαμικών υπουργών από την κυβέρνηση.
Στο σημείο αυτό άρχισε η πρώτη ένοπλη σύγκρουση, γνωστή με το όνομα Δεκεμβριανά (3 Δεκεμβρίου 1944), που κράτησε πάνω από ένα μήνα.
Στο μεταξύ άρχισε να οργιάζει η δράση των ακροδεξιών παρακρατικών οργανώσεων, με πιο γνωστή αυτή των «Ταγμάτων ασφαλείας», η οποία στρεφόταν εναντίον όχι μόνο των κομμουνιστών, αλλά και κάθε μη βασιλόφρονα πολίτη.
ΟΛΑ αυτά που οδήγησαν στα Δεκεμβρινά, δηλαδή οι Συμφωνίες της ηγεσίας του ΚΚΕ που έστρωσαν το δρόμο στην επίθεση του Σκόμπι, τα παρασιωπά ο Μπογιόπουλος.
Τι σημαίνουν αυτές οι παρασιωπήσεις Αν όχι κατάφορη αλλοίωση της ιστορίας;
Ο Μπογιόπουλος, όμως, παρασιωπά και τη χαριστική βολή που έδωσε η ηγεσία του ΚΚΕ, στο ένοπλο λαϊκό κίνημα.
Ήταν αυτή η ηγεσία που διαπραγματεύτηκε με τους ιμπεριαλιστές και την κυβέρνησή τους, υπογράφοντας τη Συμφωνία της Βάρκιζας: Μια συμφωνία αφοπλισμού του Ε.Λ.Α.Σ., συγκρότησης και εκδημοκρατισμού(!) του αστικού στρατού και των σωμάτων ασφαλείας.
Με αυτή τη Συμφωνία άνοιξε πλέον ο δρόμος στο αστικό κράτος και στη Δεξιά όχι μόνο να εδραιώσει τη θέση της, αλλά και να εξαπολύσει μια ανοικτή τρομοκρατία εναντίον των λαϊκών δυνάμεων.
Με αυτήν τη Συμφωνία η ηγεσία του ΚΚΕ παρέδωσε αμαχητί την εξουσία που είχε το εαμικό κίνημα στους ιμπεριαλιστές και τους βασιλόφρονες…
Η άγρια τρομοκρατία που εξαπολύθηκε μετά από τη δεξιά (φυλακίσεις, εκτοπίσεις, εξορίες) εναντίον των αντιπάλων της εξανάγκασε πολλούς εαμίτες να καταφύγουν στα βουνά. Κάτω από αυτή την πίεση η ηγεσία του ΚΚΕ διαπράττει το απελπισμένο τυχοδιωκτικό λάθος: αποφασίζει, με τσακισμένο πολιτικά και στρατιωτικά το λαϊκό αντιστασιακό κίνημα και χωρίς καμιά βοήθεια (ο Στάλιν είχε παραδώσει την Ελλάδα στον Τσώρτσιλ), το δεύτερο αντάρτικο.
Με την παροχή άφθονης αμερικανικής βοήθειας υπέρ της Δεξιάς, το τυχοδιωκτικό αυτό εγχείρημα της ηγεσίας του ΚΚΕ νικήθηκε (μάχες Βίτσι-Γράμμου, 1-30 Αυγούστου 1949).
Ο Νίκος Μπογιόπουος παρασιωπά αυτά τα ΟΥΣΙΩΔΗ που καταγράφουν το μεγάλο ΕΓΚΛΗΜΑ και τις μεγάλες ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ της ηγεσίας του ΚΚΕ.
Αυτό, όμως, δεν είναι Ιστορία, αλλά απολογητική του σταλινικού ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ…