Γράφτηκε τον Οκτώβριο του 1999.
Η ΑΣΤΙΚΗ ιδεολογία προσπαθεί αδιάκοπα και με κάθε τρόπο να ναρκώσει την κοινωνία με ανοσοποιητικές ουσίες. Η σκανδαλολογία είναι ένα τέτοιο ανοσοποιητικό θεραπευτικό μέσο. Λειτουργεί σαν εμβόλιο. Ομολογεί κάποια σκάνδαλα για να συγκαλύψει την πραγματικότητα των σκανδάλων και να εγχύσει στην πραγματικότητα εξαγνιστικές και καθαρτήριες ουσίες.
Η σκανδαλολογία προστατεύει τη μήτρα των σκανδάλων και συγκαλύπτει τα σκάνδαλα: Φετιχοποιεί τα άτομα και εμφανίζει τη σήψη και τη διαφθορά ως έργο ατομικό.
Ταυτόχρονα παράγει παραπλανητικούς μύθους: Της «εξυγίανσης», της «κάθαρσης», των «εντίμων και ανέντιμων» κλπ.
Έτσι η σκανδαλολογία ταριχεύει την καπιταλιστική σήψη και αναπαλαιώνει τα υλικά της. Καταγράφει και καταγγέλλει εξωτερικά συμπτώματα της σήψης για να αποκρύψει την ολική σήψη της καπιταλιστικής κοινωνίας.
ΒΕΒΑΙΩΣ η σκανδαλολογία δεν είναι η αποκάλυψη των σκανδάλων και της διαφθοράς, αλλά η φιλολογία περί σκανδάλων και διαφθοράς. Μια φιλολογία που μιλάει για σκάνδαλα και διαφθορά, αλλά δέχεται ως πάγια και ακίνητη Φύση την ιεραρχία της αγοράς, του κέρδους και των ιδιοκτησιών.
Μια φιλολογία ύπουλη και άκαμπτη που επιτρέπει στον άνθρωπο να αηδιάζει πολιτικές και πρόσωπα, αλλά δεν του επιτρέπει να κινεί τον κόσμο. Μια φιλολογία που απαγορεύει στον άνθρωπο τη μεταμόρφωση του κόσμου και εγκλωβίζει τη λαϊκή ενέργεια σε μια άλλη χρήση ή διαχείριση της ιεραρχίας της αγοράς και του χρήματος.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ και η Ν.Δ. σκανδαλολογούν ασυστόλως. Επιδίδονται σε μια στείρα και κινδυνολόγα πολιτική αντιπαράθεση πάνω στα σκάνδαλα. Μια αντιπαράθεση που μένει στην επιφάνεια, στο επίπεδο της καταναλωτικής καταγγελίας και της εκλογικής δημαγωγίας, που αποκόβει τα σκάνδαλα και τη διαφθορά από τον οργανισμό που τα γεννάει και τα θρέφει, από την πολιτική τους φιλοσοφία που τα εκφράζει και τα αποτυπώνει.
ΤΑ ΔΥΟ αυτά κόμματα σκανδαλολογούν γιατί είναι και τα δύο χρήστες και διαχειριστές του καθεστώτος των σκανδάλων. Οι θορυβώδεις αναθεματισμοί κατά των σκανδάλων και οι οξύτατες εκατέρωθεν καταγγελίες δεν αγγίζουν τον κόσμο της διαφθοράς και των σκανδάλων. Περιστρέφονται γύρω από τη χρήση και διαχείριση αυτού του κόσμου. Χρήση κάνουν και τις σκανδαλολογίας.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ χρησιμοποιεί τη σκανδαλολογία για να αποτρέψει την αποκάλυψη σκανδάλων και να συγκαλύψει τη δική της διαπλοκή στα σκάνδαλα.
Η ΝΔ χρησιμοποιεί τη σκανδαλολογία για να κερδοσκοπήσει εκλογικά, να βγει από τα αδιέξοδά της και να απαιτήσει και δική της συμμετοχή στη διαχείριση της «οικονομίας» των σκανδάλων.
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μαλώνουν για τη χρήση του καθεστώτος των σκανδάλων και όχι για την αποκάλυψη της σήψης και της διαφθοράς του κόσμου που υπηρετούν.
Οκτώβριος 1999 (Περιέχεται στη συλλογή κειμένων: «Μυθολογίες και Μεταλλάξεις», Εκδόσεις Κάκτος)
Διαβάστε και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=8146
Η ΑΣΤΙΚΗ ιδεολογία προσπαθεί αδιάκοπα και με κάθε τρόπο να ναρκώσει την κοινωνία με ανοσοποιητικές ουσίες. Η σκανδαλολογία είναι ένα τέτοιο ανοσοποιητικό θεραπευτικό μέσο. Λειτουργεί σαν εμβόλιο. Ομολογεί κάποια σκάνδαλα για να συγκαλύψει την πραγματικότητα των σκανδάλων και να εγχύσει στην πραγματικότητα εξαγνιστικές και καθαρτήριες ουσίες.
Η σκανδαλολογία προστατεύει τη μήτρα των σκανδάλων και συγκαλύπτει τα σκάνδαλα: Φετιχοποιεί τα άτομα και εμφανίζει τη σήψη και τη διαφθορά ως έργο ατομικό.
Ταυτόχρονα παράγει παραπλανητικούς μύθους: Της «εξυγίανσης», της «κάθαρσης», των «εντίμων και ανέντιμων» κλπ.
Έτσι η σκανδαλολογία ταριχεύει την καπιταλιστική σήψη και αναπαλαιώνει τα υλικά της. Καταγράφει και καταγγέλλει εξωτερικά συμπτώματα της σήψης για να αποκρύψει την ολική σήψη της καπιταλιστικής κοινωνίας.
ΒΕΒΑΙΩΣ η σκανδαλολογία δεν είναι η αποκάλυψη των σκανδάλων και της διαφθοράς, αλλά η φιλολογία περί σκανδάλων και διαφθοράς. Μια φιλολογία που μιλάει για σκάνδαλα και διαφθορά, αλλά δέχεται ως πάγια και ακίνητη Φύση την ιεραρχία της αγοράς, του κέρδους και των ιδιοκτησιών.
Μια φιλολογία ύπουλη και άκαμπτη που επιτρέπει στον άνθρωπο να αηδιάζει πολιτικές και πρόσωπα, αλλά δεν του επιτρέπει να κινεί τον κόσμο. Μια φιλολογία που απαγορεύει στον άνθρωπο τη μεταμόρφωση του κόσμου και εγκλωβίζει τη λαϊκή ενέργεια σε μια άλλη χρήση ή διαχείριση της ιεραρχίας της αγοράς και του χρήματος.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ και η Ν.Δ. σκανδαλολογούν ασυστόλως. Επιδίδονται σε μια στείρα και κινδυνολόγα πολιτική αντιπαράθεση πάνω στα σκάνδαλα. Μια αντιπαράθεση που μένει στην επιφάνεια, στο επίπεδο της καταναλωτικής καταγγελίας και της εκλογικής δημαγωγίας, που αποκόβει τα σκάνδαλα και τη διαφθορά από τον οργανισμό που τα γεννάει και τα θρέφει, από την πολιτική τους φιλοσοφία που τα εκφράζει και τα αποτυπώνει.
ΤΑ ΔΥΟ αυτά κόμματα σκανδαλολογούν γιατί είναι και τα δύο χρήστες και διαχειριστές του καθεστώτος των σκανδάλων. Οι θορυβώδεις αναθεματισμοί κατά των σκανδάλων και οι οξύτατες εκατέρωθεν καταγγελίες δεν αγγίζουν τον κόσμο της διαφθοράς και των σκανδάλων. Περιστρέφονται γύρω από τη χρήση και διαχείριση αυτού του κόσμου. Χρήση κάνουν και τις σκανδαλολογίας.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ χρησιμοποιεί τη σκανδαλολογία για να αποτρέψει την αποκάλυψη σκανδάλων και να συγκαλύψει τη δική της διαπλοκή στα σκάνδαλα.
Η ΝΔ χρησιμοποιεί τη σκανδαλολογία για να κερδοσκοπήσει εκλογικά, να βγει από τα αδιέξοδά της και να απαιτήσει και δική της συμμετοχή στη διαχείριση της «οικονομίας» των σκανδάλων.
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μαλώνουν για τη χρήση του καθεστώτος των σκανδάλων και όχι για την αποκάλυψη της σήψης και της διαφθοράς του κόσμου που υπηρετούν.
Οκτώβριος 1999 (Περιέχεται στη συλλογή κειμένων: «Μυθολογίες και Μεταλλάξεις», Εκδόσεις Κάκτος)
Διαβάστε και ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=8146