Έχουμε ασχοληθεί με τους κλεφτοκοτάδες πολλές φορές και από παλιά: Από τον Ιούνιο του 2010.
Οι κλεφτοκοτάδες της ιστορίας είναι τα ποικίλα και πολύχρωμα εκείνα μορμολύκεια τα οποία, επιχειρούν, σε κάθε κατάσταση, να σφετεριστούν και να τραβήξουν τσάμπα την αφρόκρεμα της ιστορίας.
Ένα «είδος» κλεφτοκοτά είναι αυτό που κλέβει και σφετερίζεται τις εργασίες άλλων, συχνά τις κλέβει και τις κατακρεουργεί: Το «είδος» έχει «ανθίσει» και επεκταθεί επιδημικά στο ιντερνέτ.
Υπάρχει και ένα άλλος «είδος»:
Αυτοί που με πονηρές σπερμολογίες χρησιμοποιούν κείμενα άλλων για να στηρίξουν την καθεστωτική προπαγάνδα, την προπαγάνδ των κατοχικών ανδρεικέλων.
Και αυτό το «είδος» ανθεί επιδημικά στον αστικό Τύπο, καθώς και στο ιντερνέτ.
Διαβάζουμε:
«Δημιουργική μετάφραση, επιλεκτική παράθεση αποσπασμάτων και κατάλληλος σχολιασμός χρησιμοποιούνται τόσο από ειδησεογραφικά σάιτ με λιγότερο ή περισσότερο κύρος, όσο και από «έγκριτους» αρθρογράφους μεγάλων εφημερίδων για να παρουσιάσουν ξενόγλωσσα άρθρα ή βιβλία έτσι όπως βολεύει τη δική τους προπαγάνδα…
«Guardian: Οι Έλληνες θα υποφέρουν περισσότερο σε ενδεχόμενη εκλογή ΣΥ.ΡΙΖ.Α», είναι ο απειλητικός τίτλος άρθρου του...ειδησεογραφικού σάιτ news247, ενώ, λίγο πιο μετριοπαθής και λακωνική, η iefimerida τιτλοφορεί αντίστοιχο άρθρο με το ερώτημα «Guardian: Τι θα συμβεί αν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα".
Και οι δύο ιστοσελίδες σχολιάζουν και παραθέτουν μεταφρασμένα αποσπάσματα από άρθρο του Leo Panitch στον βρετανικό Guardian, στο οποίο ο καναδός μαρξιστής και πολιτικός επιστήμονας ασκεί οξεία κριτική στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία του 20ού αιώνα…».
Ολόκληρο το άρθρο διαβάστε το ΕΔΩ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2014/01/blog-post_7234.html
Πρέπει να διαβαστεί γιατί αποκαλύπτει τα συγκεκριμένα «κόλπα» παραποίησης των κειμένων, τα προπαγανδιστικά «κόλπα» αντιστροφής των νοημάτων, καθώς και τα σύνεργα των πλαστογράφων κλεφτοκοτάδων…
Το κείμενο, βεβαίως, έχει μια παράλειψη: Δεν θίγει έναν από τους πρώτους διδάξαντες στην πλαστογραφική αυτή «τέχνη»: Το Στέλιο Κούλογλου.
Θα συμπληρώσουμε, λοιπόν, το κείμενο με δύο δημοσιεύματα:
α). Ελευθεροτυπία 22/2/1989
Απόσπασμα από την κριτική του Δημοσθένη Κούρτοβικ:
«Ο Καταλανός συγγραφέας Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν έβαλε σε μεγάλους μπελάδες με τους κριτικούς τον κ. Στέλιο Κούλογλου, εξαιτίας της πεισματικής, ξεροκέφαλης και θρασύτατης άρνησής του να ομολογήσει ότι το μυθιστόρημά του «φόνος στην κεντρική επιτροπή» είναι προϊόν λογοκλοπής σε βάρος του κ. Κούλογλου. Γιατί είναι ηλίου φαεινότερον ότι το «Φόνος στην κεντρική επιτροπή» αποτελεί πιστή αντιγραφή, κεφάλαιο προς κεφάλαιο, σκηνή προς σκηνή, του βιβλίου του κ. Κούλογλου «Έγκλημα στο προεδρικό μέγαρο». Δεν μπορεί κανείς να διαβάσει τα δύο βιβλία χωρίς ν’ αγανακτήσει για το τερατώδες έγκλημα, όχι αυτό που περιγράφεται στις σελίδες τους, αλλά αυτό που είχε για θύμα του τον δόλιο (εννοούμε δυστυχή) Έλληνα συγγραφέα.
Το γεγονός ότι το βιβλίο του Μονταλμπάν γράφτηκε επτά χρόνια και κυκλοφορεί στα ελληνικά ενάμιση χρόνο πριν από το βιβλίο του Κούλογλου δεν έχει απολύτως καμιά σημασία. Ο διορατικός μελετητής δεν παρασύρεται από τέτοιες επιφανειακές λεπτομέρειες…»
2). «ΤΑ ΝΕΑ», 15 Μαΐου 1992 («Φάκελος λογοκλοπή» Υπόθεση Κούλογλου):
«ΟΛΑ άρχισαν από το πολιτικό περιοδικό μικρής κυκλοφορίας «Σχολιαστής» και αναπτύχθηκαν στην «Ελευθεροτυπία». Στο φύλλο της 22/2/1989 ο τότε κριτικός της Δημοσθένης Κούρτοβικ κατήγγειλε, αντιστρέφοντας ειρωνικά τους ρόλους, τον δημοσιογράφο Στέλιο Κούλογλου ότι το βιβλίο του «Έγκλημα στο προεδρικό μέγαρο» (ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ) αποτελεί «πιστή αντιγραφή, κεφάλαιο προς κεφάλαιο, σκηνή προς σκηνή» του βιβλίου «Φόνος στην Κεντρική Επιτροπή» του διάσημου Ισπανού συγγραφέα Μανουέλ Μονταλμπάν, το οποίο είχε γραφτεί πριν επτά χρόνια και είχε κυκλοφορήσει στα ελληνικά(ΜΕΔΟΥΣΑ), μόλις ενάμιση χρόνο πριν (1987).
Οι κάποιες διαφορές π.χ. σχέδιο δολοφονίας του αρχηγού του κράτους στον Κούλογλου αντί του αρχηγού ενός παρακμασμένου κομμουνιστικού κόμματος (Μονταλμπάν), η αυτοκτονία του δράστη στον Κούλογλου, δολοφονία του δολοφόνου στον Μονταλμπάν, γλωσσικό ύφος κ.α. όχι μόνο είναι ασήμαντες κατά τον Κούρτοβικ αλλά ενισχύουν τα επιχειρήματά του ότι το βιβλίο του Κούλογλου υπογραμμίζει τη σχέση μιας «μετριότητας προς μια ανώτερη διάνοια».
Ο Στέλιος Κούλογλου δεν απάντησε, το θέμα ξεχάστηκε και τα δύο βιβλία πωλούνται κανονικά».
Το σπορ συνεπώς ανθεί από παλιά και βασιλεύει: Σήμερα έχει γίνει επιδημία στο ιντερνέτ από πολλούς σταρ της δημοσιογραφίας…