Εσχατοι και Αίσχιστοι

Και τίθεται εκ νέου το ερώτημα που ετέθη και για τον κ. Σημίτη, όταν ο κ. Τσουκάτος κουβάλαγε σακούλες με λεφτά, ένα ερώτημα που αναγκαστικώς τίθεται για τους πρωθυπουργούς:
γνώριζε ή δεν γνώριζε ο κ. Σαμαράς για τα πάρε-δώσε του δεξιού του (ακροδεξιού) χεριού με τον κ. Κασιδιάρη;

Η απάντηση δυστυχώς είναι μόνον μία: αν δεν εγνώριζε, είναι βλαξ. Αν εγνώριζε, είναι συνένοχος.
Και είναι συνένοχος ο κ. Σαμαράς, διότι είναι ένοχος, όχι μόνον για τον κ. Μπαλτάκο, αλλά για έναν ολόκληρο εσμό ακροδεξιών που έχει μαζέψει και φυτέψει σε καίριες θέσεις στη Ν.Δ., από
τον κ. Βορίδη (της ΕΠΕΝ, με τις ευλογίες τότε του δικτάτορα και προδότη Παπαδόπουλου) έως τον κ. Γεωργιάδη, τον κ. Πλεύρη, τον κ. Σταμάτη, την κυρία Τζαβέλα κι άλλους, έτσι ώστε
η διάβρωση της Ν.Δ. απ’ την ακροδεξιά να υπερβαίνει κατά πολύ την εποχή των «σταγονιδίων», των «Κενταύρων» του κ. Μεϊμαράκη, του κ. Μιχαλολιάκου (Πειραιώς), του κ. Βουλγαράκη κι άλλων
«νόμιμων και ηθικών» παραφυάδων της δεξιάς, που παραπέμπουν στο παρακράτος τότε και, κάνοντας κύκλο μέσα στον χρόνο, στη Χρυσή Αυγή σήμερα.
Διότι αυτή η υπόθεση με τον κ. Μπαλτάκο σήμερα (και με όποιους άλλους «σκάσουν» αύριο) δείχνει, εκτός των άλλων, πόσο στην πραγματικότητα αντισυστημική ήταν και είναι η Χρυσή Αυγή. Ενα παρακρατικό ναζιστικό μόρφωμα είναι, που από την αρχή της ύπαρξής του τύποι σαν τον κ. Μιχαλολιάκο (Κορυδαλλού) χαφιέδιζαν «συναγωνιστές τους» στην Ασφάλεια, προκειμένου να μένουν οι ίδιοι ελεύθεροι και να εκτελούν εντολές της Ασφάλειας εις ό,τι αφορά την πιάτσα, συν τα
έργα που ανελάμβαναν οι ίδιοι αφ’ εαυτών, έργα θεάρεστα με φόνους, μαχαιρώματα, νταβατζιλίκια κι άλλες δουλειές της νύχτας.
Με αυτόν τον εσμό: να τρέχει το αντισυστημικό σκυλάκι Κασιδιάρης στο συστημικό ντόμπερμαν Μπαλτάκος και να γίνεται του «νόμιμου και του ηθικού», έχει σχέση ο κ. Σαμαράς κι ας μην κάνει τώρα ότι αποστρέφει το πρόσωπο - το δεξί του χέρι, ο κ. Μπαλτάκος, τον απεκάλεσε «πούστη» (και ο ίδιος απεκάλεσε το δεξί του χέρι «μαλάκα»). Τόσο ωραία! Ο σύμβουλος του κ. Σαμαρά, ο κ. Μπαλτάκος,
ανακάτεψε δυο Υπουργούς, τον κ. Αθανασίου και τον κ. Δένδια, σε δολοπλοκίες που αφορούν παρεμβάσεις της Εκτελεστικής Εξουσίας στη Δικαστική, παρεμβάσεις ξετσίπωτες και ακυρωτικές του πολιτεύματος. Είτε εκτέλεσαν εντολές Σαμαρά, είτε δεν κατάφεραν να τις εκτελέσουν. Φαίνεται
ότι για αυτούς τους κυρίους το Σύνταγμα της Ελλάδας δεν είναι παρά ένα κωλόχαρτο στην τουαλέτα της Μέρκελ.
 


Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σ’ αυτήν την υπόθεση; Τον κ. Κασιδιάρη, υποκλοπέα, που όμως έφερε στο φως της δημοσιότητας το προϊόν του, αφού πρώτα μάζεψαν τους «συναγωνιστές» του στην μπουζού κι έμεινε ο ίδιος μόνος να αλωνίζει στον χώρο; Κάνοντας μάλιστα το
καλό παιδί, έτσι ώστε κάποτε στο εγγύς μέλλον να ευοδωθούν οι ελπίδες του κ. Μπαλτάκου (και του Μπάμπη του Σκάι) για μια μετάλλαξη του μορφώματος της ναζιστικής αλητείας σε ένα πιο «σοβαρό κόμμα»! ένα κομιλφώ ακροδεξιό σχήμα ευρωπαϊκού τύπου (στο κάπως καλύτερο απ’ όσο στην Ουκρανία) με το οποίο θα μπορούσε να συνεργασθεί η Νέα Δημοκρατία!
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; τον κ. Κουβέλη που εκ των υστέρων δηλώνει ότι υπέστη εκβιασμούς απ’ τον κ. Μπαλτάκο; Και γιατί δεν άνοιξε τότε το στόμα του να καταγγείλει όσα συνέβαιναν; Γιατί έκρυβε απ’ τον ελληνικό λαό τον λάκκο με τα σκατά που έβραζε στην κορυφή του πολιτεύματος; Είναι αθώος τώρα ο Φώτης, ως άλλη μωρά παρθένος; Οχι. Και σε αυτό
το σημείο, επειδή υπάρχει η Νέμεσις, θα μου επιστρέψετε να υπενθυμίσω ότι ο κ. Κουβέλης, η κυρία Ρεπούση κι όλη τους η συντροφιά κατηγορούσαν για «εθνικιστές» όσους αριστερούς αντέλεγαν στις θεωρίες τους για την ασυνέχεια του έθνους. Ε, λοιπόν, ο κ. Κουβέλης και η κυρία Ρεπούση συγκυβέρνησαν με εθνικιστές, αντικομμουνιστές, συνεταίρους των νεοναζί, ακροδεξιούς και πάσης άλλης φύσεως νεοφιλελεύθερους. Βρέθηκαν να συγκυβερνούν με τον κ. Μπαλτάκο, τον κ. Βορίδη, τον κ. Γεωργιάδη κι άλλους φαιόμυαλους.
Η εκδίκηση της πραγματικότητος είναι πολύ σκληρή, αγαπητέ μου Φώτη. Συκοφαντήσατε με σύστημα κι αγριότητα πολλούς αριστερούς τότε, κλείστε τώρα το στόμα μας και αναστοχασθείτε.
Συγκυβερνήσατε με εκείνους που φόρτωσαν τον ελληνικό λαό με την πιο ακροδεξιά, υποτελή, ιδιοτελή νεοφιλελεύθερη πολιτική και χωρίς καμμιά αυτοκριτική νομίζετε τώρα ότι μπορείτε να συμπλεύσετε πάλι με όσα προδώσατε σαν να μην τρέχει τίποτα;
Είναι σάπιο το βασίλειο της Δανιμαρκίας, αλλά όχι και τόσο σάπιο! Οταν ο κ. Γεωργιάδης «συγκινείται ως πατέρας» που ο γιος του κ. Μπαλτάκου τραμπουκίζει μέσα στη Βουλή, τότε έχουμε φθάσει στα βάθη της ξεφτίλας των θεσμών - ο κ. Γεωργιάδης μπορεί κατά τη ΔΑΚΕ να ’ναι «ψυχοπαθής», αλλά παραμένει Υπουργός - ένας Υπουργός πολύ ευσυγκίνητος με τις φασιστικές συμπεριφορές μέσα στο ίδιο το Κοινοβούλιο.
Οπως ευσυγκίνητος είναι και ο πατήρ Μπαλτάκος με τα ανδραγαθήματα του υιού Μπαλτάκου (αξιωματικού των Ειδικών Δυνάμεων, παρακαλώ! Πόσα ακόμα τέτοια «σταγονίδια» λιμνάζουν στις Ειδικές Δυνάμεις, κύριε Αβραμόπουλε;). Απολογούμενος λοιπόν για τον υιό του, ο κ. Μπαλτάκος τον παίνευε ότι διαθέτει «έναν κώδικα τιμής», ότι «δεν είναι ένας τυχαίος άνθρωπος». Ιδού ο φασισμός, αποκρουστικός κι ολόγυμνος! Ιδού οι άνθρωποι που διαθέτουν κώδικα τιμής και τ’ ανθρωπάκια που δεν διαθέτουν!
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς απ’ αυτό το σκυλολόι φασιστών, αντικομμουνιστών και ηλίθιων; Και πώς να μη μείνει άναυδος με τις μπαρούφες Βενιζέλου περί Συνταγματικού Τόξου, με τη Ν.Δ. σουρωτήρι εις ό,τι αφορά τους νεοναζί και το δικό του κόμμα σουρωτήρι σε όσα τα αφεντικά των νεοναζί κάνουν στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης - όπου τους παίρνει. Ή μήπως δεν είναι
ακροδεξιά η πολιτική που αφανίζει τον ελληνικό λαό; ή μήπως αυτός ο αφανισμός δεν γίνεται με τη συμμετοχή και τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ;
Σε ποιους πουλάνε κάτι νουνεχείς, όπως ο κ. Καρίδης ή ο κ. Ρήγας, το ποίημα ότι το ΠΑΣΟΚ «σήκωσε δυσανάλογο βάρος» στην προσπάθεια για τη σωτηρία της χώρας; Ποια σωτηρία; απ’ όσα της έκανε; με τι αποτελέσματα; χειρότερα κάθε φορά από τα προηγούμενα ;
Τι έκαναν ο Γιωργάκης, ο κ. Βενιζέλος, στη συνέχεια ο κ. Σαμαράς κι όλη αυτή η ορδή του «εκσυγχρονισμού»; Πήραν μια κρίση δανεισμού της χώρας, την έκαναν κρίση χρέους, την έμπασαν στα μνημόνια (γιγαντώνοντας το χρέος) και χρησιμοποίησαν την κρίση ως εργαλείο για να μετατρέψουν τη χώρα σε οίκο ευκαιρίας για αρπακτικά και τσακάλια.
Ωρύεται τώρα ο κ. Βενιζέλος εναντίον της ακροδεξιάς με την οποία συγκυβερνά. Επικαλείται το «συνταγματικό τόξο» και συγκυβερνά με το κόμμα που μετέρχεται τη «θεωρία των δύο άκρων». Μας έχουν
πρήξει ο κ. Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο κ. Φαήλος Κρανιδιώτης κι άλλοι με τη θεωρία των δύο άκρων, ας πάνε τώρα να μαζέψουν τα λερωμένα του κ. Κασιδιάρη στην ποδιά του κ. Μπαλτάκου. Αμετανόητοι καθώς είναι, διότι ακόμα και τώρα, με την πολιτική τους υπόληψη στα μανταλάκια, δεν παραλείπουν (αμήχανοι έστω, αλλά πάντα θρασείς) να κατηγορήσουν διά του κ. Κεδίκογλου και του κ. Μιχελάκη τον κ. Τσίπρα ως... συνήγορο της Χρυσής Αυγής.
Η υπόθεση αυτή συνιστά σημείο καμπής για την κυβέρνηση Σαμαρά. Ο κ. Πρωθυπουργός δεν εμφανίζεται στη Βουλή (συνεπής με την περιφρόνηση που τρέφει για τους θεσμούς και την έφεση που δείχνει στις συνταγματικές εκτροπές). Σαράντα τέσσερις ερωτήσεις προ ημερησίας διάταξης του έχει απευθύνει η Αξιωματική Αντιπολίτευση κι ο κ. Πρωθυπουργός εις ουδεμίαν έχει ανταποκριθεί.
Πολύ φοβάμαι ότι ούτε αυτή τη φορά θα προσέλθει ώστε να δώσει εξηγήσεις στον ελληνικό λαό (αυτόν μόνο για άρμεγμα τον έχει) για το δεξί του χέρι, τον κ. Μπαλτάκο, τη σήψη που βράζει στο ίδιο του το Πρωθυπουργικό Γραφείο, ούτε καν στη διπλανή πόρτα, αλλά μέσα στον εγκέφαλο του ίδιου του κράτους, εκεί
που παίρνονται οι αποφάσεις, έστω αυτών των ανδρεικέλων, αποφάσεις ζωής ή θανάτου για τους Ελληνες. Διότι σε αυτό το γραφείο, με παρόντες τον κ. Μπαλτάκο, τον κ. Βενιζέλο και άλλα επιφανή μέλη αυτής της ορδής, ελήφθησαν οι αποφάσεις που οδηγήσαν παιδιά στον υποσιτισμό, νοικοκυριά στη φτώχεια και την άγρια φτώχεια, εργαζόμενους στην ανεργία, μαγαζάτορες στην τρέλα, εκατομμύρια στα χρέη και στους φόρους, χιλιάδες στην αυτοκτονία.
Στο Πρωθυπουργικό Γραφείο που αλώνιζε ο κ. Μπαλτάκος, συνομιλητής του κ. Κασιδιάρη, ελήφθησαν οι αποφάσεις που έχουν φέρει στην Ελλάδα στον πάγκο του Προκρούστη να σφαγιάζεται καθημερινώς αναλόγως των εντολών της Τρόικας και διά χειρός Σαμαροβενιζέλων.
Σ’ αυτήν την ηθική των σφαγέων ταιριάζει το άγος Μπαλτάκου - Κασιδιάρη, κι ας μην καμώνεται ο κ. Πρωθυπουργός ότι δεν ήξερε η δεξιά του τι ποιεί η ακροδεξιά του, δεν είναι βλαξ, είναι ένοχος...