Πολλοί λένε: «Ό,τι και να ψηφίσουμε τα ίδια θα έχουμε, δεν θα αλλάξει τίποτα»!
Ανακάλυψαν, δηλαδή, την Αμερική: Ότι με τις εκλογές ΔΕΝ γίνεται καμία ουσιαστική αλλαγή ή ανατροπή του καθεστώτος…
Η «ανακάλυψη» αυτή θα ήταν πράγματι μεγάλη εάν συνοδευόταν και με μια άλλη «ανακάλυψη» - προοπτική: Το πώς γίνονται οι αλλαγές και οι ανατροπές.
Εάν «ανακάλυπταν», δηλαδή, ότι οι πραγματικές πολιτικές αλλαγές και ανατροπές γίνονται από τα επαναστατικά κινήματα, τα συνειδητά πολιτικά λαϊκά κινήματα, την αυτό-οργάνωση της λαϊκής αγανάκτησης και οργής.
Χωρίς αυτήν την «ανακάλυψη» της πολιτικής ανάπτυξης και οργάνωσης των λαϊκών κινημάτων, τότε η πρώτη «ανακάλυψη» («με τις εκλογές δεν γίνεται τίποτα»), είναι μια πολιτική θέση θλιβερής μοιρολατρίας: Είναι μια θέση ΥΠΕΡ της κυβέρνησης…
Μια θέση που λέει αφού έτσι κι αλλιώς δεν γίνεται τίποτα ό,τι και να γίνει στις εκλογές, ΤΟΤΕ γιατί να πάμε να ψηφίσουμε;
Είναι μια θέση μοιρολατρικής ΑΠΟΔΟΧΗΣ αυτού που υπάρχει…
Τέτοια θέση είναι, σήμερα, η πρόταση της ΑΠΟΧΗΣ. Μια πρόταση που στηρίζει τα δωσίλογα ανδρείκελα που μας κυβερνούν, που έχουν καταστρέψει και ισοπεδώσει τα πάντα, που σπέρνουν ανελέητα και καθημερινά τη ΦΡΙΚΗ.
Γι αυτό και η κυβερνητική «συμμορία» θέλει την ΑΠΟΧΗ, αγωνίζεται και κατασκευάζει την ΑΠΟΧΗ.
Διαβάστε αναλυτικά εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2014/04/blog-post_3577.html
Όποιος, όμως, έχει «ανακαλύψει» τη δύναμη των λαϊκών κινημάτων και πιστεύει στα αγωνιστικά κινήματα, τότε βλέπει τις εκλογές με άλλο μάτι: Με βάση το τι προωθεί κάθε φορά και συγκεκριμένα τη δύναμη του λαϊκού παράγοντα, την αφύπνιση, κινητοποίηση, συνειδητοποίηση και οργάνωση του λαού.
Η θέση μας πάνω στις εκλογές πρέπει να καθορίζεται ΟΧΙ ότι με αυτές ΤΙΠΟΤΕ δεν αλλάζει (αυτό είναι ιστορικό αξίωμα και θα έπρεπε να το γνωρίζουμε), ΑΛΛΑ αν με τη συμμετοχή μας στις εκλογές μπορεί να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη και πυροδότηση του ΜΟΝΟΥ παράγοντα που κινεί την Ιστορία: Του λαϊκού παράγοντα, των αγωνιστικών κινημάτων.
ΣΗΜΕΡΑ, λοιπόν, με τις εκλογές είναι δυνατόν να ανατρέψουμε τις υπάρχουσες κατοχικές κυβερνητικές ισορροπίες. Να προκαλέσουμε ένα χάος και ρωγμές στο καθεστωτικό οικοδόμημα, το σπάσιμο αυτού του οικοδομήματος, τις διαιρέσεις, το εσωτερικό αλληλοφάγωμα των δυνάμεών του και πολλά άλλα: Προϋποθέσεις που δημιουργούν τους όρους εκείνους πυροδότησης της λαϊκής ενέργειας, αφύπνισης των αγωνιστικών λαϊκών κινημάτων, βελονιάσματος της σκέψης κ.λπ…
Με τις εκλογές δεν αλλάζουμε ΤΙΠΟΤΑ (στρατηγικά), αλλά δημιουργούμε πολιτικούς όρους και προϋποθέσεις αλλαγών…
Με το να καταποντίσουμε εκλογικά (στην κοινωνία είναι καταποντισμένη) αυτήν της κατοχική κυβέρνηση του 4ου Ράιχ δεν ανατρέπουμε το καθεστώς, αλλά ανατρέπουμε τις κυβερνητικές του ισορροπίες, συνακόλουθα δημιουργούμε μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης και οργάνωσης αγωνιστικών κινημάτων…
Το να γκρεμιστεί με πάταγο αυτή η κυβέρνηση, εκλογικά, αλλάζουν ΠΟΛΛΑ τα οποία ΔΥΝΗΤΙΚΑ μπορεί να ανατρέψουν του πολιτικούς συσχετισμούς ΥΠΕΡ του λαού.
Να, γιατί δεν είναι το ίδιο (όπως λέει το ΚΚΕ και άλλοι της μοιρολατρίας: «Ό,τι και να γίνει είναι το ίδιο»): Τι σημερινή κυβέρνηση, τι ΣΥΡΙΖΑ («τι Παπάγος, τι Πλαστήρας).
Αν ήταν το ίδιο δεν θα είχε συσπειρωθεί όλο το καθεστωτικό σύμπαν και οι δημοσιογραφικές ύαινες εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι το ίδιο απλούστατα γιατί το γκρέμισμα της κυβέρνησης που αναδείχνει και προωθεί το ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητικό πόλο είναι γεγονότα που ανατρέπουν τις ισορροπίες του καθεστώτος και ανοίγουν (για το καθεστώς) τον Ασκό του Αιόλου…
Δεν αλλάζει στρατηγικά ΤΙΠΟΤΑ με το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ανατρέπονται οι καθεστωτικές ισορροπίες, και μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ανοίγει μια άβυσσο χάους, θυελλωδών ανέμων και κινδύνων για το καθεστώς: Δεν τους τρομάζει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οι ανατροπές των καθεστωτικών ισορροπιών και οι θανατηφόρες παρενέργειες που θα προκληθούν με μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ…
Εν πάση περιπτώσει αυτό που επιβάλλεται, σήμερα, ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ, ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΑ, με το πρόσταγμα της ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ αναγκαιότητας, είναι ο εκλογικός ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΣΜΟΣ αυτής της δωσίλογης κυβέρνησης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ), και όλων των δορυφόρων της, παλιών και νέων: ΔΗΜΑΡ, Ελιές, Ποτάμια και CIA…
Στους δορυφόρους εντάσσουμε και την παρακρατική Χρυσή Αυγή…
H ΑΠΟΧΗ, σήμερα, είναι ΕΓΚΛΗΜΑ, είναι στήριξη των ανδρεικέλων.
Ας μας πουν οι θιασώτες της αποχής, έξω από γλυκερές ηθικολογίες και συναισθηματικές κραυγές, τι θα πετύχουμε ΠΟΛΙΤΙΚΑ με την ΑΠΟΧΗ: Αυτά που πετύχαμε και στις προηγούμενες εκλογές;
Η ψήφος, σήμερα, πρέπει να κατευθυνθεί με «μανία» για την ΠΤΩΣΗ αυτής της κυβέρνησης: Αυτό είναι το πρώτο, το ΚΥΡΙΑΡΧΟ…
Το δεύτερο είναι πού θα την κατευθύνει ο καθένας. Εδώ οι επιλογές είναι πολλές: ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και άλλα μικρότερα πολιτικά σχήματα…
Εμείς εκτιμούμε ότι μια θεαματική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα λειτουργήσει πιο καταλυτικά…