Από την πρώτη στιγμή που ίδρυσε ο Καμμένος το κόμμα του, είχαμε δείξει αναλυτικά, ότι δεν θα έχει καμιά τύχη, έχει ημερομηνία λήξεως: Τέτοια καιροσκοπικά συνονθυλεύματα δεν έχουν μεγάλη ζωή, ιδιαίτερα σε εποχές που φυσούν ισχυροί πολιτικοί τυφώνες…
Τέτοια καιροσκοπικά συνονθυλεύματα για να αντέξουν στο χρόνο και στους πολιτικούς τυφώνες χρειάζονται ένα χαρισματικό ηγέτη μεγάλου βεληνεκούς…
Σήμερα τέτοιοι ηγέτες δεν υπάρχουν και ο Καμμένος στερείται στοιχειωδέστατων ηγετικών προσόντων. Ούτε είναι σε θέση να παραγάγει πολιτική, αλλά ούτε και να παίξει το ρόλο ενός απλού «μονάρχη» που θα «ενώσει» κάθε καιροσκόπο φεουδάρχη: Από την αρχή αυτό το κόμμα είχε πολλούς στασιαστές, έμοιαζε με καράβι ακυβέρνητο…
Το τοπίο των «Ανεξάρτητων Ελλήνων», τους τελευταίους μήνες, ήταν εντελώς φθινοπωρινό. Φυλλορροούσε διαρκώς και σηματοδοτούσε την τροχιά της …λήξης του…
Και δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Το κόμμα αυτό από την αρχή ήταν μια «χρυσή ευκαιρία» για κάθε καιροσκόπο και τυχοδιώκτη που το αντίκριζε, λόγω πολιτικών συγκυριών, ως αναβατήρα: Για μια θέση στο καθεστωτικό πολιτικό σκηνικό…
Η «έλξη» του ήταν μόνο αυτή: «Όχημα» για βουλευτιλίκι…
Έτσι λειτούργησε για κάποιους και στις ευρωεκλογές, οι οποίοι δεν είχαν αντιληφτεί ότι το καράβι βουλιάζει…
Ήρθαν τα αποτελέσματα των εκλογών και η κατακεφαλιά ήταν μεγάλη. Τώρα θα παιχτούν τα τελευταία επεισόδια του δράματος…
ΤΩΡΑ ήρθε η βαρυχειμωνιά και ο κάθε ένας κοιτάζει προς ποια κατεύθυνση θα σωθεί: Προς τα δεξιά ή προς ΣΥΡΙΖΑ…
Ήδη, ο ίδιος ο Καμμένος δεν εγκατέλειψε ποτέ την επιδίωξη να παίξει μέσα στις διεργασίες αναπαλαίωσης της δεξιάς. Τα πυροτεχνήματα περί συνεργασιών με το ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν του βγήκαν, αλλά και τον χαντάκωσαν εκλογικά και κομματικά: Δίχασε ο ίδιος το κόμμα του σε δύο αντίρροπες τάσεις…
Και έριξε ο ίδιος λάδι στη φωτιά με τις επαφές του στις …ζυμώσεις που γίνονται στο χώρο της δεξιάς, με τους «αντάρτες» και λοιπούς, με προοπτική την αναπαλαίωσή της…
Το εκλογικό στραπάτσο θα επιταχύνει το ξήλωμα του κομματικού πλεκτού των ΑΝΕΛ…
Ο Καπερνάρος είναι η αρχή…