Τελείωσαν και οι νέες, το ίδιο με τις προηγούμενες, θορυβώδεις, πληκτικές και ανιαρές παραστάσεις και κοκορομαχίες του τσίρκου της κατοχικής Βουλής, γύρω από την ψήφο εμπιστοσύνης…
Όλο αυτό το θέατρο των κοκορομαχιών που παίζεται, κάθε τόσο, στη Βουλή δεν προσβάλλει απλώς βάναυσα τη νοημοσύνη μας, αλλά ανανεώνει και τη νομιμοποίηση της κατοχικής Βουλής…
Και το χειρότερο, καλλιεργεί τη θανάσιμη αυταπάτη ότι από αυτό το κατοχικό «εργαλείο» του 4ου Ράιχ, τη Βουλή (απλό διακοσμητικό ντεκόρ), θα έρθει η απελευθέρωσή μας από το 4ο Ράιχ: Ο εκλογικός κρετινισμός σε παράκρουση…
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστατεί σε εκλογικό κρετινισμό, σε θεσμικό φορμαλισμό και θεσμολαγνεία…
Από την πρώτη μέρα της συζήτησης ο Παναγιώτης Λαφαζάνης (η …αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ), έδωσε το στίγμα του εκλογικού φορμαλισμού και της θεσμολαγνείας:
«Είναι προσβολή της Βουλής, είναι θεσμική παρεκτροπή. Αυτό που γίνεται από τον κύριο Σαμαρά είναι πρωτοφανές και υποβαθμίζει και εκμηδενίζει τον ρόλο της Βουλής…»!!!
Βασιλικότεροι του Βασιλέως οι συριζαίοι. Εδώ (στη βουλή) η κυβερνητική συμμορία νομιμοποιεί όλα τα πραξικοπήματά της και προωθεί ΟΛΑ τα «συμβόλαια θανάτου» του 4ου Ράιχ και οι συριζαίοι, όπως και το ΚΚΕ, συνεχίζουν να παραμένουν μέσα σ’ αυτό το «Συνδικάτο του Εγκλήματος» και να παραδίδουν μαθήματα περί «προσβολής» της βουλής και «θεσμικής παρεκτροπής»…
Όταν έχεις μετατραπεί σε φανατικό στυλοβάτη των καθεστωτικών θεσμών, σε βασικό υποστύλωμα της κατοχικής βουλής και σε εκλογικό έμπορο, τότε δεν έχεις καμιά σχέση με την Αριστερά: Αυτό είναι το αλφάβητο της Αριστεράς…
Δεν αποτελεί, συνεπώς, καμία έκπληξη ότι αυτή η «αριστερά» έχει κόψει κάθε νήμα με τους εξωκοινοβουλευτικούς αγώνες: Ούτε τους θέλει, αλλά ούτε και μπορεί πλέον να τους αναπτύξει στοιχειωδώς για να τους εμπορευτεί εκλογικά…
Πάνω σ’ αυτά θα επανέλθουμε. Εδώ θα αναδείξουμε κάποια κεντρικά πολιτικά χαρακτηριστικά της θεατρικής συζήτησης στη βουλή.
Πρώτο και κυρίαρχο: Το ασύστολο, επαρμένο και φρενοβλαβές ψεύδος της κυβερνητικής συμμορίας.
Θα το παρακάμψουμε αυτό διότι πλέον αυτό το ψεύδος των δωσίλογων ανδρεικέλων έχει καταντήσει πληκτική, καθημερινή ρουτίνα (αναλυμένη διεξοδικά) και το κυριότερο: Δεν υπάρχει Έλληνας που να μην το αντιλαμβάνεται και να μην εξοργίζεται με την κυβερνητική κοροϊδία.
Δεύτερο χαρακτηριστικό: Η κυβερνητική συμμορία σε ρόλο αντιπολίτευσης.
Οι κοκορομάχοι της κυβερνητικής συμμορίας κτυπούσαν το ΣΥΡΙΖΑ, σαν να ήταν αυτός κυβέρνηση. Ομολογούσαν δηλαδή με τη στάση τους και τα λόγια τους την ΠΤΩΣΗ τους και την κυβερνητική αντικατάστασή τους από το ΣΥΡΙΖΑ.
Το έχουμε γράψει πολλές φορές. Αυτή η κυβέρνηση, μέσα στην αποσύνθεσή της και τους σπασμούς τής πτώσης της, αποτελεί τον πιο αποτελεσματικό «σύμμαχο» και προπαγανδιστή του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς περιμένει. Δουλεύει η κυβερνητική συμμορία γι αυτόν…
Τρίτο χαρακτηριστικό: Η ανυπόφορη κινδυνολογία…
Επακόλουθο των προηγούμενων είναι η γνωστή συνταγή της Δεξιάς και ακροδεξιάς: Η ασύστολη κινδυνολογία.
Μέχρι πρόξενος πολιτικών ανωμαλιών κατηγορήθηκε ΣΥΡΙΖΑ! Ο ΣΥΡΙΖΑ που νομιμοποιεί όλες τις πραξικοπηματικές ανωμαλίες, τα «συμβόλαια θανάτου» και την κατοχική βουλή του 4ου Ράιχ και της εγκληματικής κυβερνητικής συμμορίας…
Για αυτή τη γνωστή συνταγή της κινδυνολογίας διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9136
Τέταρτο χαρακτηριστικό: Η πολιτική των «ίσων αποστάσεων» του ΚΚΕ.
Η ηγεσία του ΚΚΕ, όχι μόνο δεν θέτει στην ημερησία διάταξη την πτώση της κυβερνητικής συμμορίας, αλλά την στηρίζει αυτήν την κυβέρνηση και ξετσίπωτα, μέσω του τεχνάσματος των «ίσων αποστάσεων», που εξισώνει την κυβερνητική συμμορία με το ΣΥΡΙΖΑ…
«Τι Πλαστήρας τι Παπάγος», λοιπόν. Τι ΣΥΡΙΖΑ τι κυβερνητική συμμορία!!!
Με αυτά τα απλοϊκά σχήματα η ηγεσία του ΚΚΕ επιχειρεί να καλύψει την άθλια στήριξή του στην κυβέρνηση του 4ου Ράιχ, την ολοκληρωτική ενσωμάτωσή του στο κατοχικό καθεστώς και την πτωματική του ακινησία…
Γι αυτό το πτώμα (ΚΚΕ) είναι προτιμότερο να μην αλλάξει ΤΙΠΟΤΑ, να παραμένουμε στον ΤΑΦΟ και να διαιωνίζεται η δολοφονική συμμορία της δεξιάς-ακροδεξιάς, από το να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ και να υπάρξουν πολιτικές τρικυμίες, κινήσεις και ανατροπές καταστάσεων και αυταπατών…
Τελευταίο χαρακτηριστικό: Οι «αριστεροί» Καρατζαφέρηδες («λαγοί»).
Οι παραστάσεις αυτού του τσίρκου της Βουλής ανέδειξαν και τους νέους «λαγούς» των «νταβάδων»: Τους «αριστερούς» Καρατζαφέρηδες, αυτούς που «πλάσαραν» τη γνωστή, χιλιοειπωμένη συνταγή της «εθνικής συναίνεσης», στην παραλλαγή της «κυβέρνησης ειδικού σκοπού» μεταξύ ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ…
Ο νέος «αριστερός» Καρατζαφέρης («λαγός»): Σπύρος Λυκούδης…
Τώρα αρχίζει να φωτίζεται πιο καθαρά ο ρόλος του και ο δρόμος του…
Έπεσε, λοιπόν, και ο σπόρος της «κυβέρνησης ειδικού σκοπού» που θα ξεπλύνει ΟΛΑ τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ των δωσίλογων ανδρεικέλων του 4ου Ράιχ…
Θα δούμε και θα ζήσουμε πολλά ακόμα όσο παραμένουν τα πολιτικά μας πράγματα ΑΚΙΝΗΤΑ, με κυρίαρχο στοιχείο τον εκλογικό μας κρετινισμό: Τις εκλογικές ψευδαισθήσεις…