Από το Θύμιο Παπανικολάου
Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα, σε ηλικία 74 ετών στο Μοντεβιδέο ο Εντουάρντο Γκαλεάνο: Από τους πλέον γνωστούς συγγραφείς που ανέδειξε η Λατινική Αμερική τον 20ο αιώνα.
Στο έργο του Γκαλεάνο συνυπάρχουν η δημοσιογραφία, το δοκίμιο και η αφηγηματική αλληγορία.
Πάνω απ’ όλα όμως, ο Γκαλεάνο ήταν ένας Επαναστάτης.
Ένας εύστοχος και θαρραλέος αγωνιστής χρονικογράφος που σκιαγραφεί με αιχμηρότητα τη σύγχρονη κοινωνία, τις πληγές, τα φαντάσματα, αλλά και τις ελπίδες της.
Ένας συγγραφέας που πίστευε στον Άνθρωπο, στρατευμένος στο επαναστατικό σοσιαλιστικό όραμα μιας κοινωνίας με δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.
Ο ίδιος έλεγε: «Είμαι ένας συγγραφέας που θα ήθελε να συνεισφέρει στη διάσωση της απαχθείσας μνήμης όλης της Αμερικής, αλλά πάνω από όλα της Λατινικής Αμερικής, πατρίδα περιφρονημένη και αγαπητή».
Στην Ελλάδα, οι συντελεστές του ΡΕΣΑΛΤΟ, που τον γνώριζαν προσωπικά, κυκλοφόρησαν το πρώτο βιβλίο του, γραμμένο το 1971: «Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής» (Εκδόσεις ΘΕΩΡΙΑ 1982).
Το βιβλίο αυτό, το θρυλικό για τους Νοτιοαμερικανούς, ο Ούγκο Τσάβες, το 2009, στην 5η Σύνοδο των Αμερικανικών κρατών, το δώρισε, μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες στον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα…
Το περιστατικό εκτόξευσε τις «Ανοικτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής» στην κορυφή των Best Sellers
Σύντομο βιογραφικό:
Ο Εντουάρντο Γκαλεάνο γεννήθηκε το 1940 στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης.
Σε ηλικία 13 ετών κάνει τα πρώτα του βήματα στο χώρο των έντυπων μέσων ως γελοιογράφος για το περιοδικό El Sol.
Το 1961 γίνεται διευθυντής της καθημερινής εφημερίδας Epoca και αρχισυντάκτης της εβδομαδιαίας επιθεώρησης Marcha.
Το 1973 εξορίζεται εξαιτίας των ιδεών του και καταφεύγει στην Αργεντινή, όπου ιδρύει το λογοτεχνικό περιοδικό Crisis.
Μετά το πραξικόπημα του 1976 αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα ως ανεπιθύμητος.
Το 1985, ύστερα από την πτώση της δικτατορίας, επιστρέφει στην πατρίδα του.
Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.
Άλλα βιβλία που κυκλοφόρησαν στα ελληνικά:
• «Μνήμες φωτιάς» (1982-1986)
• «Το βιβλίο των εναγκαλισμών» (1989)
• «Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου» (1995)
• «Ένας κόσμος ανάποδα» (1998)
• «Καθρέφτες. Μία σχεδόν παγκόσμια ιστορία» (2008)
Θα κλείσουμε με μια δραματικά επίκαιρη επισήμανση του Γκαλεάνου που έχουμε προτάξει σε παλιό μας κείμενο: «Οι «παπαδήμιοι» των τοκογλύφων: Το να ζεις είναι πολυτέλεια…».
Βρίσκεται εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2012/01/blog-post_3725.html
«…Ο Άνταμ Σμιθ χρειάζεται απαραιτήτως τον Μουσολίνι…
…Σε περιόδους κρίσης οι φιλελεύθεροι δεν μεταβάλλονται σε συντηρητικούς και οι συντηρητικοί σε φασίστες;»
Εντουάρντο Γκαλεάνο («Μνήμες φωτιάς»).
Αυτά τα έγραψε ο Γκαλεάνο το 1986. Σήμερα οι πάντες (σοσιαλίζοντες, αριστερίζοντες, φιλελεύθεροι, συντηρητικοί και CIA) μεταβάλλονται απευθείας σε φασίστες…
Το σημερινό καθεστώς της Νέας Τάξης (της πλανητικής χρηματιστηριακής εξουσίας) «χρειάζεται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ τον Μουσολίνι»…
Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα, σε ηλικία 74 ετών στο Μοντεβιδέο ο Εντουάρντο Γκαλεάνο: Από τους πλέον γνωστούς συγγραφείς που ανέδειξε η Λατινική Αμερική τον 20ο αιώνα.
Στο έργο του Γκαλεάνο συνυπάρχουν η δημοσιογραφία, το δοκίμιο και η αφηγηματική αλληγορία.
Πάνω απ’ όλα όμως, ο Γκαλεάνο ήταν ένας Επαναστάτης.
Ένας εύστοχος και θαρραλέος αγωνιστής χρονικογράφος που σκιαγραφεί με αιχμηρότητα τη σύγχρονη κοινωνία, τις πληγές, τα φαντάσματα, αλλά και τις ελπίδες της.
Ένας συγγραφέας που πίστευε στον Άνθρωπο, στρατευμένος στο επαναστατικό σοσιαλιστικό όραμα μιας κοινωνίας με δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.
Ο ίδιος έλεγε: «Είμαι ένας συγγραφέας που θα ήθελε να συνεισφέρει στη διάσωση της απαχθείσας μνήμης όλης της Αμερικής, αλλά πάνω από όλα της Λατινικής Αμερικής, πατρίδα περιφρονημένη και αγαπητή».
Στην Ελλάδα, οι συντελεστές του ΡΕΣΑΛΤΟ, που τον γνώριζαν προσωπικά, κυκλοφόρησαν το πρώτο βιβλίο του, γραμμένο το 1971: «Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής» (Εκδόσεις ΘΕΩΡΙΑ 1982).
Το βιβλίο αυτό, το θρυλικό για τους Νοτιοαμερικανούς, ο Ούγκο Τσάβες, το 2009, στην 5η Σύνοδο των Αμερικανικών κρατών, το δώρισε, μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες στον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα…
Το περιστατικό εκτόξευσε τις «Ανοικτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής» στην κορυφή των Best Sellers
Σύντομο βιογραφικό:
Ο Εντουάρντο Γκαλεάνο γεννήθηκε το 1940 στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης.
Σε ηλικία 13 ετών κάνει τα πρώτα του βήματα στο χώρο των έντυπων μέσων ως γελοιογράφος για το περιοδικό El Sol.
Το 1961 γίνεται διευθυντής της καθημερινής εφημερίδας Epoca και αρχισυντάκτης της εβδομαδιαίας επιθεώρησης Marcha.
Το 1973 εξορίζεται εξαιτίας των ιδεών του και καταφεύγει στην Αργεντινή, όπου ιδρύει το λογοτεχνικό περιοδικό Crisis.
Μετά το πραξικόπημα του 1976 αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα ως ανεπιθύμητος.
Το 1985, ύστερα από την πτώση της δικτατορίας, επιστρέφει στην πατρίδα του.
Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.
Άλλα βιβλία που κυκλοφόρησαν στα ελληνικά:
• «Μνήμες φωτιάς» (1982-1986)
• «Το βιβλίο των εναγκαλισμών» (1989)
• «Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου» (1995)
• «Ένας κόσμος ανάποδα» (1998)
• «Καθρέφτες. Μία σχεδόν παγκόσμια ιστορία» (2008)
Θα κλείσουμε με μια δραματικά επίκαιρη επισήμανση του Γκαλεάνου που έχουμε προτάξει σε παλιό μας κείμενο: «Οι «παπαδήμιοι» των τοκογλύφων: Το να ζεις είναι πολυτέλεια…».
Βρίσκεται εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2012/01/blog-post_3725.html
«…Ο Άνταμ Σμιθ χρειάζεται απαραιτήτως τον Μουσολίνι…
…Σε περιόδους κρίσης οι φιλελεύθεροι δεν μεταβάλλονται σε συντηρητικούς και οι συντηρητικοί σε φασίστες;»
Εντουάρντο Γκαλεάνο («Μνήμες φωτιάς»).
Αυτά τα έγραψε ο Γκαλεάνο το 1986. Σήμερα οι πάντες (σοσιαλίζοντες, αριστερίζοντες, φιλελεύθεροι, συντηρητικοί και CIA) μεταβάλλονται απευθείας σε φασίστες…
Το σημερινό καθεστώς της Νέας Τάξης (της πλανητικής χρηματιστηριακής εξουσίας) «χρειάζεται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ τον Μουσολίνι»…