Έφυγε χθες ο αξιολάτρευτος σμυρνιός Θάνος Κωνσταντινίδης, μια σημαντική προσωπικότητα, νευρολόγος ψυχίατρος,
Επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά και ποιητής και συγγραφέας, καλλιτέχνης, φιλότεχνος, φιλόμουσος και δεινός ορειβάτης.
Τα ελληνικά βουνά τα γνώρισε άλλωστε στα νιάτα του και σαν εραστής της Ελευθερίας ως αντάρτης με σημαντική δράση στην Εθνική Αντίσταση.
Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει αύριο στο Α΄ Κοιμητήριο Αθηνών στις 11:00 πμ.
Ο Θάνος Κωνσταντινίδης έφυγε να συναντήσει την αγαπημένη του Ελένη την οποία πρόσφατα είχε αποχωρισθεί.
Το Ρεσάλτο, του οποίου υπήρξε πάντοτε πιστός και πολύτιμος φίλος, του εύχεται Καλό ταξείδι!
Διαβάστε περισσότερα για τον σπουδαίο αγωνιστή:
http://panagiotisandriopoulos.blogspot.gr/2015/08/blog-post_10.html
Το Ρεσάλτο στα τεύχη 29 και 30 είχε δημοσιεύσει τη μελέτη του Θάνου Κωνσταντινίδη για τον ορειβάτη Δημήτρη Μητρόπουλο
που δημοσιεύτηκε στην Νέα Εστία το 1990, τριάντα χρόνια μετά τον θάνατο του μεγάλου μαέστρου.
Παραθέτουμε κάποια αποσπάσματα κι επιφυλασσόμεθα να δημοσιεύσουμε ολόκληρο το άρθρο:
Ο ορειβάτης Δημήτρης Μητρόπουλος
«Δημήτρης Μητρόπουλος. Προσωπικότητα πολυσύνθετη. Ασκητικός. Εχθρός της κοσμικότητας και των συμβατικών συναναστροφών. Και λάτρης τη Φύσης. Φανατικός. Ίσως αρχετυπική καταβολή από μακρινούς προγόνους. Από τα βουνά της Αρκαδίας που καταγόταν. Αγάπη παθιασμένη για την ορεινή φύση την οποία ζητούσε να γνωρίσει ο Μητρόπουλος όχι σαν αργόσχολος επισκέπτης και περιπατητής. Αλλά με διάθεση βαθύτερης επικοινωνίας, ερευνητική, ακόμη και αθλητική για την υπερνίκηση των δυσκολιών που θα συναντούσε. Ορειβατώντας και κάνοντας αναρρίχηση. Φτάνοντας στα όρια της ανθρώπινης αντοχής. Στην προσπάθειά του να ανέβει στα ύψη των κορυφών. Συνεπαρμένος από το αίτημα ελευθερίας που είναι το αληθινό ιδανικό της αληθινής ορειβασίας».(Θ. Κωνσταντινίδης)
«Ανεβαίνω στα βουνά γιατί μ’ αρέσει να νικώ τα πράγματα, να τα κατακτώ. Για μένα η κατάκτηση ενός βουνού είναι το ίδιο σαν την κατάκτηση μιας πολύ δύσκολης παρτιτούρας. Κι όταν βρίσκομαι στην κορυφή ενός βουνού, νιώθω ένα αίσθημα ζωής, αλλά συγχρόνως και ένα αίσθημα θανάτου. Και σας λέω ότι θα πεθάνω πέφτοντας από ένα βουνό».
Λόγια του μεγάλου μαέστρου μας Δημήτρη Μητρόπουλου.
"...Κάποτε η αξεχώριστη διαδρομή του Δημήτρη Μητρόπουλου στη Μουσική και στην Ορειβασία θα βεβαιωθεί κατά τρόπο αδυσώπητο με την ξαφνική μοιραία κατάληξη της ζωής του. Βγαίνει έτσι αληθινός ο προφητικός λόγος του ορειβάτη μαέστρου πως όταν βρίσκεται στην κορυφή ενός βουνού νιώθει ένα αίσθημα ζωής, αλλά συγχρόνως και ένα αίσθημα θανάτου. Και θα πεθάνει πέφτοντας από ένα βουνό.
Το βουνό από το οποίο έπεσε ο Μητρόπουλος ήταν η Τρίτη Συμφωνία του αγαπημένου του Mahler. Και η κορυφή ήταν το Podium. Έπεσε από αυτό σε δοκιμή του έργου με την Ορχήστρα της Σκάλας του Μιλάνου, στις 2 Νοεμβρίου 1960.
Ο θάνατός του σφραγίζει και κορυφώνει δραματικά τις αναπόσπαστες στον Μητρόπουλο ιδιότητες του Μουσικού και του Ορειβάτη. Με την κοινή και στις δύο λαχτάρα για ανάταση στις κορυφές της Φύσης και της Τέχνης. Αλλά και με κοινή και στις δύο περιφρόνηση στο ενδεχόμενο ύψιστο τίμημα, που είναι η θυσία της ζωής κατά την αναζήτηση της ανεπανάληπτης συγκίνησης πάνω στα ορόσημα των κορυφών". (Θ. Κωνσταντινίδης)