Δύο ακόμα παλιά κείμενα για το Λαζόπουλο. Το πρώτο γραμμένο το Μάιο του 2008 και το δεύτερο τον Οκτώβριο του ιδίου χρόνου
Η ΑΣΤΙΚΗ ιδεολογία προσπαθεί αδιάκοπα και με κάθε τρόπο να ναρκώσει την κοινωνία με ανοσοποιητικές ουσίες.
Η σκανδαλολογία είναι ένα τέτοιο ανοσοποιητικό θεραπευτικό μέσο. Φετιχοποιεί τα άτομα και εμφανίζει την κοινωνική σήψη και διαφθορά ως έργο ατομικό.
Έτσι οι ευθύνες αναζητούνται στα «κακά» πρόσωπα, στους «ανέντιμους» και όχι στην οικονομική και κοινωνική οργάνωση και στους θεσμούς. Δηλαδή το αίτιο αναζητείται στο σύμπτωμα και το σύμπτωμα μετατρέπεται σε αίτιο.
Σε ιδεολογικό επίπεδο, η γλώσσα της σκανδαλολογίας λειτουργεί σαν εμβόλιο: Ομολογεί τα τυχαία και πιο κραυγαλέα ελαττώματα του συστήματος και των θεσμών του για να συγκαλύψει καλύτερα τα βασικά ελαττώματα. Δηλαδή με μικρές δόσεις από το αναγνωρισμένο κακό ανοσοποιεί το σύστημα και το προστατεύει από τον κίνδυνο μιας γενικευμένης αμφισβήτησής του. Ο ιδεολογικός, συνεπώς, καθαρτήριος λόγος καταλύει κάθε διαλεκτική, κάθε αναδρομή πέρα από το επιφανειακά ορατό, οργανώνει έναν κόσμο χωρίς εσωτερικές αντιφάσεις και ταξικές οριοθετήσεις.
Έτσι, ο αφηρημένος καταγγελτικός λόγος (σκανδαλοθηρικός και ηθικολογικός) ταριχεύει την καπιταλιστική σήψη και αναπαλαιώνει τα υλικά της. Καταγράφει και καταγγέλλει εξωτερικά συμπτώματα της σήψης για να αποκρύψει την ολική σήψη της καπιταλιστικής κοινωνίας.
Ένας «μάγος» αυτού το λόγου είναι ο Λάκης Λαζόπουλος. Ομολογουμένως μεγάλος μάστορας. Είναι «προφήτης» των «Νέων Ιδεών» και «αξιών» της πλανητικής καπιταλιστικής φιλοσοφίας (παγκοσμιοποίηση-Νέα Τάξη), καταγγέλλοντας τα κραυγαλέα συμπτώματα της καπιταλιστικής σήψης και «βλακείας» (αυτά τα οποία καταγγέλλουν πλέον όλοι οι ιεροκήρυκες της Νέας Εποχής), ταυτόχρονα, όμως, υιοθετώντας και όλα τα νέα κυρίαρχα ιδεολογήματα και τις «πρακτικές» ισοπέδωσης και πολτοποίησης ιδεών και συναισθημάτων, εθνών και λαών, πολιτισμών και ανθρώπων…
Ο Λάκης παράγει ένα ιδεολογικό κουρκούτι με αλήθειες, ψέματα και παραπλανητικά, λαϊκίστικα τρικ. Είναι το πολυπολιτισμικό χωνευτήρι. Αποκαλύπτει εξωτερικά συμπτώματα της σήψης, της βλακείας και των νεοταξικών εγκλημάτων πασίγνωστα σε όλους (έτσι γίνεται αποδεκτός και πουλάει), και ταυτόχρονα προπαγανδίζει την νεοταξική φιλοσοφία: εξυγιαντικούς μύθους, τους μύθους του «αντιρατσισμού» και του «αντιεθνικισμού», ηθικολογικά κλισέ και πολλά άλλα.
Σπάει κάποιες πυώδεις φουσκάλες της πλανητικής και καθεστωτικής βαρβαρότητας για να μας ποτίσει πιο αποτελεσματικά με το δηλητήριο των Νέων, ισοπεδωτικών Ιδεολογημάτων. Μηχανή που αλέθει τη σκέψη, το συναίσθημα και το πολιτικό κριτήριο…
Μερικά παραδείγματα:
Πρώτο: Σατιρίζει την κραυγαλέα ηλιθιότητα (εμπόριο των κοπράνων του συστήματος) για να μας πλασάρει τη «νέα» εκλεπτυσμένη και ύπουλη βλακεία των «νέων» μπαρόβιων «επαναστατών» ή κουκουλοφόρων, που συμπυκνώνεται στο νεοφιλελεύθερο δόγμα του: «Να είσαι ο εαυτός σου»!!!
Δεύτερον: Αποκαλύπτει την ηλιθιότητα του κατεστημένου πολιτικού κόσμου και ιδιαίτερα του Γιωργάκη, για να προπαγανδίσει την επιχρυσωμένη ηλιθιότητα των Τσίπριδων. Πλασάρει και προπαγανδίζει δηλαδή έντεχνα και συστηματικά τη νέα, ακόμα πιο διαβρωτική (γιατί είναι ύπουλη) βλακεία, των τηλεοπτικών, πολιτικών κατασκευασμάτων, κατασκευάσματα τα οποία λουστράρει με τα χρώματα των «Νέων Ιδεών»!!!
Τρίτον: Καταγγέλλει, ορθότατα, τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο οποίος συμπλέει με τα αμερικανικά εγκλήματα και την ίδια ακριβώς στιγμή επαινεί τη συγκέντρωση των «παιδιών» του ΣΥΡΙΖΑ στα Σκόπια με ομοϊδεάτες Σκοπιανούς. Μόνο που ξέχασε να μας πει ότι αυτό που ζητούσαν αυτά τα «παιδιά» ήταν ακριβώς αυτό που θέλουν οι «εγκληματίες» Αμερικανοί: Τα ίδια ιδεολογικά κλισέ βγαίνανε και από τη δική τους φαρέτρα. Για τον «εθνικισμό» των Σκοπίων και τον πλανητικό «εθνικισμό» διαδήλωναν, στο όνομα του «αντιεθνικισμού»!!! ή Μήπως ο Λάκης αγνοεί ότι ο «αντιεθνικισμός» είναι η άλλη όψη του «εθνικισμού», ιδεολογήματα που τα χρησιμοποιεί το κεφάλαιο κατά το δοκούν; Ή μήπως δεν γνωρίζει ότι αυτά τα ιδεολογήματα αποτελούν σήμερα τα κεντρικά ιδεολογικά όπλα στη φαρέτρα του διεθνούς κεφαλαίου και ιδιαίτερα των πλανηταρχών;
Εδώ, όμως, υπάρχει και άλλη μπαμπεσιά. Όταν καταγγέλλεις τον οικουμενικό πατριάρχη για σύμπλευση με τους Αμερικανούς, οφείλεις να πεις και για τους άλλους τους ανθρώπους της Εκκλησίας που αγωνίζονται εναντίον των Αμερικανών και της Νέας Τάξης και έχουν στηλιτεύσει το ρόλο του Πατριαρχείου. Όταν επικαλύπτεις αυτές τις αλήθειες τότε απλά είσαι ένας μπαμπέσης προβοκάτορας που εμπορεύεσαι τα αντιαμερικανικά αισθήματα κατά του πατριάρχη και συνδέεις ολόκληρη την ελληνική Εκκλησία εντέχνως (αυτό σηματοδοτεί η καταγγελία κατά του Βαρθολομαίου) με το ρόλο του πατριαρχείου, δηλαδή με τον αμερικανισμό: Φαιός λαϊκισμός!!!
Και ακόμα, γιατί αφήνεις στο απυρόβλητο το δικό μας Αρχιεπίσκοπο που δηλώνει υποταγή στον Βαρθολομαίο; Αντίθετα τον επαινείτε όλοι οι «προφήτες» των «νέων», «αριστερών» Ιδεών!!!
Οι μισές αλήθειες είναι χειρότερες από το ψέμα. Και είναι ακόμα πιο αποκρουστικό και ύπουλο αυτές τις μισές αλήθειες να τις χρησιμοποιείς για να προπαγανδίσεις τους σύγχρονους δωσίλογους…
Αυτά τα λίγα προς το παρόν
Βρίσκεται εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=2374
Και το επόμενο, εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=2751
Λαζόπουλος: Ένα επαίσχυντο καρύκευμα
Όταν διαθέτει κανείς το κουράγιο να παρακολουθήσει τις εκπομπές του Λαζόπουλου νοσταλγεί την άγνοια του ανθρώπου των σπηλαίων. Στις εκπομπές του Λαζόπουλου βρισκόμαστε μπροστά σε ένα διαπαιδαγωγημένο φιλισταίο που το κεφάλι του είναι ένας σκουπιδοτενεκές όπου μέσα το καθεστώς ρίχνει τα τσόφλια και τα κατάλοιπα των ποικίλων υποπροϊόντων του.
Αυτό, όμως, που σου προκαλεί εμετό είναι το ξύγκι, το χρυσοπληρωμένο ξύγκι, που κατακάθεται κάτω από την επιδερμίδα των εξεζητημένων διαστροφών του: πολιτικών και ψυχολογικών.
Γιατί εκείνο που είναι πιο αληθινό και πιο σταθερό, ορατό και δια γυμνού οφθαλμού, είναι το σκουληκίσιο στριφογύρισμά του μπροστά στο χρήμα και σε αυτούς που το κατέχουν. Ένας σκουληκοσατιρολόγος του τηλεοπτικού θεάματος που στριφογυρίζει, σαν σκουλήκι, γύρω από τις επιθυμίες του οικονομικού «νταβά» του, που γλιστράει, κολλάει, μαζεύεται και απλώνεται ανάλογα με τις ανάγκες και τα πολιτικά παιχνίδια των αφεντικών του. Και προκαλεί τη σιχασιά του σκουληκιού…
Αυτός, λοιπόν, ο κύριος που δημόσια και κραυγαλέα έχει πουληθεί για χρήμα, μας παραδίδει μαθήματα πολιτικού ήθους και ηθικής. Τις ακαθαρσίες του σκουπιδοτενεκέ του μας τις πλασάρει σαν αξίες της ζωής. Και κάποια χαζοχαρούμενα του καναπέ, με φάτσες «στιγματισμένες» από την ανυπαρξία εγκεφάλου και αισθητικής, χειροκροτούν, υστερικά, τα «ξερατά» του «ειδώλου»…
Ποιος θα περίμενε πριν από κάποιες δεκαετίες όταν ανθούσε η σκέψη, το συναίσθημα, η Τέχνη, το Θέατρο και η Σάτιρα, βελονιασμένα από τις κοινωνικές εντάσεις της εποχής, ότι θα φτάναμε σήμερα να χειροκροτούμε τις ακαθαρσίες και τους διατεταγμένους «λακέδες» του μεγάλου κεφαλαίου; Τέτοια ισοπέδωση!
Και τέτοια πώρωση κυνισμού! Πώρωση διαστροφής που διαλαλεί, χωρίς καμία συστολή, ότι εκτελεί, σε διατεταγμένη υπηρεσία, τις εντολές του αφεντικού του.
Γιατί η εκπομπή του, με καλεσμένο τον Τατούλη, ήταν προμελετημένη και διατεταγμένη. Μόνο οι απελπιστικά αφελείς μπορεί να μην αντιλήφθηκαν ότι το όλο σκηνικό ήταν στημένο από τους «νταβάδες», με «εκτελεστές» του υπάλληλους των «νταβάδων».
Ένα θέατρο κακόγουστο παίχτηκε πάνω στο σενάριο που παίζεται καθημερινά από τα ΜΜΕ.
Ένα θέατρο που, επικαλύπτοντας όλα τα ουσιώδη και δραματικά προβλήματα της συγκυρίας, στριφογύριζε γύρω από τους επιλεγμένους «προσωπικούς» στόχους των κέντρων αποδόμησης του πολιτικού σκηνικού.
Ένα θέατρο που μείωνε προσβλητικά τα «πρόσωπα» των «στόχων» και ανύψωνε, σε τεράστιες πολιτικές και ηθικές αξίες, τους πολιτικάντηδες, τύπου Τατούλη και Τσίπρα, τα «αγαπημένα» τέκνα του κατεστημένου, τα διατεταγμένα «στρατιωτάκια» τους.
Και το «ντεκόρ» των διαλόγων ήταν στημένο. Να μην υπερβαίνει τα όρια, αλλά να λέει τα πάντα με πλάγιο και ύπουλο τρόπο. Μελετημένη η παράσταση. Γιατί στις θεατρικές παραστάσεις το πλάγιο και ύπουλο υπονοούμενο λειτουργούν διαβρωτικά στο κοινό και όχι το κραυγαλέο.
Μελετημένη η παράσταση και από την πλευρά προβολής και ηρωποίησης του Τατούλη. Μας παρουσιάστηκε με αυτά τα διαρκεί «εγώ», σαν ο βράχος της πολιτικής εντιμότητας και ο κήρυκας των «νέων», εξυγιαντικών και καθαρτήριων, ιδεών: Μια νέα έκδοση του δασκάλου του, Μητσοτάκη, αυτού του αρχάγγελου της «κάθαρσης»!!!
Έχει ο καιρός γυρίσματα και η πολιτική κυλίσματα. Σήμερα το «καθαρτήριο» γρανάζι είναι ο Τατούλης. Ο άνθρωπος του συγκροτήματος που έδωσε ομηρικές μάχες να μη μετακινηθούν από το υπουργείου Πολιτισμού οι ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΙ, εφόρου ζωής, άνθρωποι του Συγκροτήματος και «συμβούλευε» τους καλλιτέχνες να επιδοτούνται από το Συγκρότημα για να παράγουν …καλλιτεχνικό προϊόν!!!
Αυτός, λοιπόν, ο τύπος, με τη φιλοσοφία της επιδοτούμενης σκέψης και τέχνης, μπολιασμένος μέχρι το μεδούλι με τον μητσοτακισμό και τους κυβερνητικούς θώκους, μας εμφανίζεται, σήμερα, σαν «ήρωας» της πολιτικής αναγέννησης και ηθικής. Να κομπορρημονεί, με αβανταδόρο τον άλλο επιδοτούμενο και διατεταγμένο, για πολιτικές και ηθικές αξίες: Αυτές των «νταβάδων».
Μόνο τα «εγώ» που ξεστόμισε, όλο «εγώ» και «εγώ» έλεγε, αποτελούν το πιο αλάθευτο κριτήριο του παρακμασμένου ανδρός.
Μα τόσο ηλίθιο περνούν τον ελληνικό λαό;
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9896
Η ΑΣΤΙΚΗ ιδεολογία προσπαθεί αδιάκοπα και με κάθε τρόπο να ναρκώσει την κοινωνία με ανοσοποιητικές ουσίες.
Η σκανδαλολογία είναι ένα τέτοιο ανοσοποιητικό θεραπευτικό μέσο. Φετιχοποιεί τα άτομα και εμφανίζει την κοινωνική σήψη και διαφθορά ως έργο ατομικό.
Έτσι οι ευθύνες αναζητούνται στα «κακά» πρόσωπα, στους «ανέντιμους» και όχι στην οικονομική και κοινωνική οργάνωση και στους θεσμούς. Δηλαδή το αίτιο αναζητείται στο σύμπτωμα και το σύμπτωμα μετατρέπεται σε αίτιο.
Σε ιδεολογικό επίπεδο, η γλώσσα της σκανδαλολογίας λειτουργεί σαν εμβόλιο: Ομολογεί τα τυχαία και πιο κραυγαλέα ελαττώματα του συστήματος και των θεσμών του για να συγκαλύψει καλύτερα τα βασικά ελαττώματα. Δηλαδή με μικρές δόσεις από το αναγνωρισμένο κακό ανοσοποιεί το σύστημα και το προστατεύει από τον κίνδυνο μιας γενικευμένης αμφισβήτησής του. Ο ιδεολογικός, συνεπώς, καθαρτήριος λόγος καταλύει κάθε διαλεκτική, κάθε αναδρομή πέρα από το επιφανειακά ορατό, οργανώνει έναν κόσμο χωρίς εσωτερικές αντιφάσεις και ταξικές οριοθετήσεις.
Έτσι, ο αφηρημένος καταγγελτικός λόγος (σκανδαλοθηρικός και ηθικολογικός) ταριχεύει την καπιταλιστική σήψη και αναπαλαιώνει τα υλικά της. Καταγράφει και καταγγέλλει εξωτερικά συμπτώματα της σήψης για να αποκρύψει την ολική σήψη της καπιταλιστικής κοινωνίας.
Ένας «μάγος» αυτού το λόγου είναι ο Λάκης Λαζόπουλος. Ομολογουμένως μεγάλος μάστορας. Είναι «προφήτης» των «Νέων Ιδεών» και «αξιών» της πλανητικής καπιταλιστικής φιλοσοφίας (παγκοσμιοποίηση-Νέα Τάξη), καταγγέλλοντας τα κραυγαλέα συμπτώματα της καπιταλιστικής σήψης και «βλακείας» (αυτά τα οποία καταγγέλλουν πλέον όλοι οι ιεροκήρυκες της Νέας Εποχής), ταυτόχρονα, όμως, υιοθετώντας και όλα τα νέα κυρίαρχα ιδεολογήματα και τις «πρακτικές» ισοπέδωσης και πολτοποίησης ιδεών και συναισθημάτων, εθνών και λαών, πολιτισμών και ανθρώπων…
Ο Λάκης παράγει ένα ιδεολογικό κουρκούτι με αλήθειες, ψέματα και παραπλανητικά, λαϊκίστικα τρικ. Είναι το πολυπολιτισμικό χωνευτήρι. Αποκαλύπτει εξωτερικά συμπτώματα της σήψης, της βλακείας και των νεοταξικών εγκλημάτων πασίγνωστα σε όλους (έτσι γίνεται αποδεκτός και πουλάει), και ταυτόχρονα προπαγανδίζει την νεοταξική φιλοσοφία: εξυγιαντικούς μύθους, τους μύθους του «αντιρατσισμού» και του «αντιεθνικισμού», ηθικολογικά κλισέ και πολλά άλλα.
Σπάει κάποιες πυώδεις φουσκάλες της πλανητικής και καθεστωτικής βαρβαρότητας για να μας ποτίσει πιο αποτελεσματικά με το δηλητήριο των Νέων, ισοπεδωτικών Ιδεολογημάτων. Μηχανή που αλέθει τη σκέψη, το συναίσθημα και το πολιτικό κριτήριο…
Μερικά παραδείγματα:
Πρώτο: Σατιρίζει την κραυγαλέα ηλιθιότητα (εμπόριο των κοπράνων του συστήματος) για να μας πλασάρει τη «νέα» εκλεπτυσμένη και ύπουλη βλακεία των «νέων» μπαρόβιων «επαναστατών» ή κουκουλοφόρων, που συμπυκνώνεται στο νεοφιλελεύθερο δόγμα του: «Να είσαι ο εαυτός σου»!!!
Δεύτερον: Αποκαλύπτει την ηλιθιότητα του κατεστημένου πολιτικού κόσμου και ιδιαίτερα του Γιωργάκη, για να προπαγανδίσει την επιχρυσωμένη ηλιθιότητα των Τσίπριδων. Πλασάρει και προπαγανδίζει δηλαδή έντεχνα και συστηματικά τη νέα, ακόμα πιο διαβρωτική (γιατί είναι ύπουλη) βλακεία, των τηλεοπτικών, πολιτικών κατασκευασμάτων, κατασκευάσματα τα οποία λουστράρει με τα χρώματα των «Νέων Ιδεών»!!!
Τρίτον: Καταγγέλλει, ορθότατα, τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο οποίος συμπλέει με τα αμερικανικά εγκλήματα και την ίδια ακριβώς στιγμή επαινεί τη συγκέντρωση των «παιδιών» του ΣΥΡΙΖΑ στα Σκόπια με ομοϊδεάτες Σκοπιανούς. Μόνο που ξέχασε να μας πει ότι αυτό που ζητούσαν αυτά τα «παιδιά» ήταν ακριβώς αυτό που θέλουν οι «εγκληματίες» Αμερικανοί: Τα ίδια ιδεολογικά κλισέ βγαίνανε και από τη δική τους φαρέτρα. Για τον «εθνικισμό» των Σκοπίων και τον πλανητικό «εθνικισμό» διαδήλωναν, στο όνομα του «αντιεθνικισμού»!!! ή Μήπως ο Λάκης αγνοεί ότι ο «αντιεθνικισμός» είναι η άλλη όψη του «εθνικισμού», ιδεολογήματα που τα χρησιμοποιεί το κεφάλαιο κατά το δοκούν; Ή μήπως δεν γνωρίζει ότι αυτά τα ιδεολογήματα αποτελούν σήμερα τα κεντρικά ιδεολογικά όπλα στη φαρέτρα του διεθνούς κεφαλαίου και ιδιαίτερα των πλανηταρχών;
Εδώ, όμως, υπάρχει και άλλη μπαμπεσιά. Όταν καταγγέλλεις τον οικουμενικό πατριάρχη για σύμπλευση με τους Αμερικανούς, οφείλεις να πεις και για τους άλλους τους ανθρώπους της Εκκλησίας που αγωνίζονται εναντίον των Αμερικανών και της Νέας Τάξης και έχουν στηλιτεύσει το ρόλο του Πατριαρχείου. Όταν επικαλύπτεις αυτές τις αλήθειες τότε απλά είσαι ένας μπαμπέσης προβοκάτορας που εμπορεύεσαι τα αντιαμερικανικά αισθήματα κατά του πατριάρχη και συνδέεις ολόκληρη την ελληνική Εκκλησία εντέχνως (αυτό σηματοδοτεί η καταγγελία κατά του Βαρθολομαίου) με το ρόλο του πατριαρχείου, δηλαδή με τον αμερικανισμό: Φαιός λαϊκισμός!!!
Και ακόμα, γιατί αφήνεις στο απυρόβλητο το δικό μας Αρχιεπίσκοπο που δηλώνει υποταγή στον Βαρθολομαίο; Αντίθετα τον επαινείτε όλοι οι «προφήτες» των «νέων», «αριστερών» Ιδεών!!!
Οι μισές αλήθειες είναι χειρότερες από το ψέμα. Και είναι ακόμα πιο αποκρουστικό και ύπουλο αυτές τις μισές αλήθειες να τις χρησιμοποιείς για να προπαγανδίσεις τους σύγχρονους δωσίλογους…
Αυτά τα λίγα προς το παρόν
Βρίσκεται εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=2374
Και το επόμενο, εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=2751
Λαζόπουλος: Ένα επαίσχυντο καρύκευμα
Όταν διαθέτει κανείς το κουράγιο να παρακολουθήσει τις εκπομπές του Λαζόπουλου νοσταλγεί την άγνοια του ανθρώπου των σπηλαίων. Στις εκπομπές του Λαζόπουλου βρισκόμαστε μπροστά σε ένα διαπαιδαγωγημένο φιλισταίο που το κεφάλι του είναι ένας σκουπιδοτενεκές όπου μέσα το καθεστώς ρίχνει τα τσόφλια και τα κατάλοιπα των ποικίλων υποπροϊόντων του.
Αυτό, όμως, που σου προκαλεί εμετό είναι το ξύγκι, το χρυσοπληρωμένο ξύγκι, που κατακάθεται κάτω από την επιδερμίδα των εξεζητημένων διαστροφών του: πολιτικών και ψυχολογικών.
Γιατί εκείνο που είναι πιο αληθινό και πιο σταθερό, ορατό και δια γυμνού οφθαλμού, είναι το σκουληκίσιο στριφογύρισμά του μπροστά στο χρήμα και σε αυτούς που το κατέχουν. Ένας σκουληκοσατιρολόγος του τηλεοπτικού θεάματος που στριφογυρίζει, σαν σκουλήκι, γύρω από τις επιθυμίες του οικονομικού «νταβά» του, που γλιστράει, κολλάει, μαζεύεται και απλώνεται ανάλογα με τις ανάγκες και τα πολιτικά παιχνίδια των αφεντικών του. Και προκαλεί τη σιχασιά του σκουληκιού…
Αυτός, λοιπόν, ο κύριος που δημόσια και κραυγαλέα έχει πουληθεί για χρήμα, μας παραδίδει μαθήματα πολιτικού ήθους και ηθικής. Τις ακαθαρσίες του σκουπιδοτενεκέ του μας τις πλασάρει σαν αξίες της ζωής. Και κάποια χαζοχαρούμενα του καναπέ, με φάτσες «στιγματισμένες» από την ανυπαρξία εγκεφάλου και αισθητικής, χειροκροτούν, υστερικά, τα «ξερατά» του «ειδώλου»…
Ποιος θα περίμενε πριν από κάποιες δεκαετίες όταν ανθούσε η σκέψη, το συναίσθημα, η Τέχνη, το Θέατρο και η Σάτιρα, βελονιασμένα από τις κοινωνικές εντάσεις της εποχής, ότι θα φτάναμε σήμερα να χειροκροτούμε τις ακαθαρσίες και τους διατεταγμένους «λακέδες» του μεγάλου κεφαλαίου; Τέτοια ισοπέδωση!
Και τέτοια πώρωση κυνισμού! Πώρωση διαστροφής που διαλαλεί, χωρίς καμία συστολή, ότι εκτελεί, σε διατεταγμένη υπηρεσία, τις εντολές του αφεντικού του.
Γιατί η εκπομπή του, με καλεσμένο τον Τατούλη, ήταν προμελετημένη και διατεταγμένη. Μόνο οι απελπιστικά αφελείς μπορεί να μην αντιλήφθηκαν ότι το όλο σκηνικό ήταν στημένο από τους «νταβάδες», με «εκτελεστές» του υπάλληλους των «νταβάδων».
Ένα θέατρο κακόγουστο παίχτηκε πάνω στο σενάριο που παίζεται καθημερινά από τα ΜΜΕ.
Ένα θέατρο που, επικαλύπτοντας όλα τα ουσιώδη και δραματικά προβλήματα της συγκυρίας, στριφογύριζε γύρω από τους επιλεγμένους «προσωπικούς» στόχους των κέντρων αποδόμησης του πολιτικού σκηνικού.
Ένα θέατρο που μείωνε προσβλητικά τα «πρόσωπα» των «στόχων» και ανύψωνε, σε τεράστιες πολιτικές και ηθικές αξίες, τους πολιτικάντηδες, τύπου Τατούλη και Τσίπρα, τα «αγαπημένα» τέκνα του κατεστημένου, τα διατεταγμένα «στρατιωτάκια» τους.
Και το «ντεκόρ» των διαλόγων ήταν στημένο. Να μην υπερβαίνει τα όρια, αλλά να λέει τα πάντα με πλάγιο και ύπουλο τρόπο. Μελετημένη η παράσταση. Γιατί στις θεατρικές παραστάσεις το πλάγιο και ύπουλο υπονοούμενο λειτουργούν διαβρωτικά στο κοινό και όχι το κραυγαλέο.
Μελετημένη η παράσταση και από την πλευρά προβολής και ηρωποίησης του Τατούλη. Μας παρουσιάστηκε με αυτά τα διαρκεί «εγώ», σαν ο βράχος της πολιτικής εντιμότητας και ο κήρυκας των «νέων», εξυγιαντικών και καθαρτήριων, ιδεών: Μια νέα έκδοση του δασκάλου του, Μητσοτάκη, αυτού του αρχάγγελου της «κάθαρσης»!!!
Έχει ο καιρός γυρίσματα και η πολιτική κυλίσματα. Σήμερα το «καθαρτήριο» γρανάζι είναι ο Τατούλης. Ο άνθρωπος του συγκροτήματος που έδωσε ομηρικές μάχες να μη μετακινηθούν από το υπουργείου Πολιτισμού οι ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΙ, εφόρου ζωής, άνθρωποι του Συγκροτήματος και «συμβούλευε» τους καλλιτέχνες να επιδοτούνται από το Συγκρότημα για να παράγουν …καλλιτεχνικό προϊόν!!!
Αυτός, λοιπόν, ο τύπος, με τη φιλοσοφία της επιδοτούμενης σκέψης και τέχνης, μπολιασμένος μέχρι το μεδούλι με τον μητσοτακισμό και τους κυβερνητικούς θώκους, μας εμφανίζεται, σήμερα, σαν «ήρωας» της πολιτικής αναγέννησης και ηθικής. Να κομπορρημονεί, με αβανταδόρο τον άλλο επιδοτούμενο και διατεταγμένο, για πολιτικές και ηθικές αξίες: Αυτές των «νταβάδων».
Μόνο τα «εγώ» που ξεστόμισε, όλο «εγώ» και «εγώ» έλεγε, αποτελούν το πιο αλάθευτο κριτήριο του παρακμασμένου ανδρός.
Μα τόσο ηλίθιο περνούν τον ελληνικό λαό;
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9896