Πολιτική και εκκλησιαστική Εξουσία:
«Ανθρωπιστικές» κορυφές…
Ο Αρχιεπίσκοπος και χωρίς σταυρό!!!
Η δόλια «ανθρωπιστική» υποκρισία συνίσταται σε τούτο: Στον τεμαχισμό και ανεξαρτητοποίηση εκείνων των διαδικασιών της παγκοσμιοποίησης που προωθούν και θεμελιώνουν ένα καθεστώς νέας δουλείας.
Οι «ανθρωπιστές», ιδιαίτερα εκείνοι της «αριστεράς», μένουν, με φλύαρες ηθικολογίες, προσκολλημένοι στα συμπτώματα της διαλεκτικής του εφιάλτη της Παγκοσμιοποίησης (στην τραγωδία των «προσφύγων» και των λαθρομεταναστών) και κλείνουν πεισματικά τα μάτια στις στρατηγικές και τις ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ που γεννούν την «τραγωδία» των συμπτωμάτων.
Στην καλύτερη περίπτωση ξοφλούν με το πρόβλημα με μια γενική και αφηρημένη αναφορά και καταδίκη του ιμπεριαλισμού και των πολέμων που προωθεί…
Ο ιμπεριαλισμός, λοιπόν, και οι πόλεμοι φέρουν την ευθύνη των γιγάντιων «προσφυγικών» ροών, του λαθρομεταναστευτικού δράματος: Πολύ βολική απάντηση, η οποία μας απαλλάσσει από κάθε συγκεκριμένη ανάλυση του συγκεκριμένου ζητήματος και στο συγκεκριμένο χρόνο και χώρο.
Όταν δεν θέλει να πεις ΤΙΠΟΤΑ, όταν αντίθετα επιδιώκεις να αποκρύψεις τις συγκεκριμένες στρατηγικές και τις συγκεκριμένες ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ του καπιταλιστικού ολέθρου ΚΑΙ προπαντός όταν δεν θέλεις να κάνεις ΤΙΠΟΤΑ, τότε πάντα καταφεύγεις στη γενική και αφηρημένη καταδίκη του καπιταλισμού…
Η γνωστή «αριστερή» και κουέδικη συνταγή της απραξίας, της μοιρολατρίας και της συγκάλυψης των ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ εγκλημάτων της πλανητικής εξουσίας και των ανδρεικέλων τους σε κάθε χώρα…
Με τέτοιες γενικές αφαιρέσεις στα συγκεκριμένο ζήτημα («προσφυγικό», «μεταναστευτικό» κ.λπ) συγκαλύπτουμε και παρασιωπούμε τις συγκεκριμένες κτηνώδεις στρατηγικές και απάνθρωπες πρακτικές της Παγκοσμιοποίησης και των πλανητικών κέντρων εξουσίας (Νέα Τάξη): Τις ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ εκείνες που ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ κατασκευάζουν και επιβάλουν ένα καθεστώς νέας ΔΟΥΛΕΙΑΣ.
Χύνουμε «ανθρωπιστικά» δάκρυα, από κοινού με τους μαφιόζους της Νέας Τάξης, για το δράμα των «προσφύγων», αλλά αποκόβουμε αυτό το δράμα από τις ΚΤΗΝΩΔΕΙΣ διαδικασίες και πρακτικές που οδηγούν σ’ αυτό το δράμα.
ΑΦΑΝΙΖΟΥΜΕ αυτές τις ΑΠΑΝΘΡΩΠΕΣ διαδικασίες και τις συνειδητές στρατηγικές…
Το χειρότερο: Τις ευλογούμε. Ευλογούμε, δηλαδή τη στρατηγική της Παγκοσμιοποίησης, αυτή των «ανοικτών συνόρων», ευλογούμε τις οργανωμένες, δουλεμπορικές επιχειρήσεις των μαζικών εισαγωγών και λαθρομεταναστευτικών εισβολών…
Ευλογούμε τα απάνθρωπα σχέδια και τις κτηνώδεις στρατηγικές των πλανητικών κέντρων εξουσίας, και χύνουμε «ανθρωπιστικά» δάκρυα για το «προϊόν» όλων αυτών: Τη μετατροπή των ανθρώπων σε υποζύγια, σε δούλους.
Θρηνούμε για του δούλους, αλλά ευλογούμε τις διαδικασίες και τις πρακτικές των κτηνάνθρωπων της πλανητικής εξουσίας που κατασκευάζουν δούλους.
Τέτοια είναι η δολιότητα και η υποκρισία της «αριστερής» φιλανθρωπίας και του κάλπικου «ανθρωπισμού»: Δάκρυα για τα θύματα, αλλά οι θύτες, τα σχέδια, οι πράξεις και οι στρατηγικές της νέας δουλείας, στο ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ (μόνο γενικές λεκτικές καταδίκες του καπιταλισμού που δεν λένε απολύτως ΤΙΠΟΤΑ και προπαντός δεν ΚΑΝΟΥΝ τίποτα).
Ο «ανθρωπισμός», όμως, που μένει στη φλούδα εξαφανίζει τον καρπό. Αποκρύπτει τα ΟΥΣΙΩΔΗ…
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ:
α). Αποκρύπτει ότι η ΚΕΝΤΡΙΚΗ στρατηγική της εργοδοσίας είναι η άλωση του πλαισίου των εργατικών σχέσεων, ενός πλαισίου που έχουν κατακτήσει οι εργαζόμενοι μέσα από πολύχρονους, αιματηρούς αγώνες.
Αποκρύπτει ότι η ΕΠΙΒΟΛΗ ενός καθεστώτος μαύρης εργασίας, δηλαδή δουλοκτητικού, αποτελεί στρατηγική συνιστώσα του πλανητικού φασισμού, της Νέας Τάξης. Μια στρατηγική, βάναυσα και πολύχρονα, εφαρμοσμένη στη χώρας μας: Από την εποχή που οι εισαγόμενες στρατιές αλλοδαπών δούλων πήραν επιδημικές διαστάσεις (ιδιαίτερα από την περίοδο του σημιτικού «εκσυγχρονισμού).
Ο αφετηριακός, συνεπώς, παράγοντας που προώθησε την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων, συνακόλουθα και την προώθηση των δουλοκτητικών σχέσεων (μαύρη εργασία) είναι η λαθρομετανάστευση: Μια συνειδητή στρατηγική της εργοδοσίας, μια στρατηγική που ευλόγησαν ΟΛΑ τα «αριστερά» κόμματα και ύμνησαν οι «πόρνες» του καθεστώτος…
β). Αποκρύπτεται, επίσης, τούτο: Ότι με εργαλείο το λαθρομεταναστευτικό (την εισαγόμενη δουλεία) καλλιεργήθηκε το γόνιμο έδαφος για την καταιγιστική εξάπλωση της εργοδοτικής ασυδοσίας και μοχθηρίας: Η μαύρη εργασία έγινε καθεστώς στον αγροτικό, επιχειρηματικό, μεταπρατικό, αλλά και βιομηχανικό τομέα της ελληνικής οικονομίας.
ΟΛΕΣ σχεδόν οι αγροτικές, μεταπρατικές επιχειρήσεις, καθώς και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών λειτουργούν δουλοκτητικά: Με βάση τη μαύρη εργασία.
Αυτό το καθεστώς που υποβιβάζει τις σχέσεις εργασίας σε καθεστώς δουλείας, που προωθεί και εδραιώνει τη βαρβαρότητα της νέας δουλείας, οι «ανθρωπιστές» δεν το βλέπουν. Κλείνουν πεισματικά τα μάτια, ακριβώς για να μην έρθει στην επιφάνεια η στρατηγική της εισαγόμενης δουλείας που στήριξαν, νομιμοποίησαν και ύμνησαν, και συνεχίζουν ακόμα…
Είχαμε επισημάνει παλιά ότι το πρότυπο της νέας δουλείας είναι η Μανωλάδα. Ότι επιδιώκουν να μετατρέψουν όλη την Ελλάδα σε Μανωλάδα.
Διαβάστε τα σχετικά κείμενα:
α). Μανωλάδα: Το μακάβριο σύμπτωμα της εισαγόμενης δουλείας…
β). Τα δάκρυα της βροντώδους υποκρισίας για τη Μανωλάδα
Βρίσκονται ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7414
Διαβάστε και για το «δίκαιο» των δουλοκτητών, την αθώωση των μπράβων, εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2014/08/blog-post_13.html
Σήμερα, η «αριστερή» κυβέρνηση έρχεται για να μετατρέψει ΟΛΗ την Ελλάδα σε Μανωλάδα.
Παράλληλα, όπως αναλύσαμε στο προηγούμενο κείμενό μας, τα «αριστερά» ανδρείκελα, μετατρέπουν την Ελλάδα και σε «εργαστήριο» κατασκευής δούλων και χειραγώγησής τους, σε μια αποθήκη διακίνησης δούλων στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10170