Θορυβήθηκε σφόδρα ο Τσίπρας και ο κυβερνητικός του θίασος, αυτός των ανδρεικέλων του 4ου Ράιχ, με την επίσκεψη του Πούτιν…
Ήταν τέτοια η ανησυχία τους και ο πανικός τους θα λέγαμε, που αποτυπωνόντουσαν ολοκάθαρα στο πρόσωπο και στις κινήσεις του Τσίπρα: Τρέμανε τα αφεντικά τους, μήπως και παρερμηνεύσουν τα γεγονότα…
Τρέμανε ακόμα και τους αιφνιδιασμούς του Πούτιν, καθώς και την πανέξυπνη στρατηγική του: Αυτή της υπερτονισμένης αξιοποίησης της Ορθοδοξίας, ισχυρότατο «όπλο», που προκαλεί πανικό στο σύνολο της Νέας Τάξης…
Αλλά και ένας ακόμα παράγοντας προκαλούσε μεγάλο τρόμο: Η αποδοχή του Πούτιν από τον ελληνικό λαό. Αποδοχή που δεν ένωνε μόνο τον κόσμο της Ορθοδοξίας, αλλά το σύνολο των Ελλήνων…
Μέσα στις σημερινές αποικιοκρατικές συνθήκες, όταν ο ελληνικός λαός γκρεμίζεται, από τα «αριστερά» ανδρείκελα του 4ου Ράιχ, στα τάρταρα της καταστροφής και αφανισμού, αναζητείται μια διέξοδος διαφυγής και σωτηρίας προς τη Ρωσία του Πούτιν…
Και ο Πούτιν αυτό το αξιοποιεί ευφυέστατα, με «όπλο» πανίσχυρο την Ορθοδοξία…
Γι αυτό τα ανδρείκελα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσαν να κρύψουν τη αμηχανία τους και τους φόβους τους...
Το ίδιο και οι «επαγγελματίες» αριστεριστές: Φανατικοί υποστηρικτές του πλανητικού ιμπεριαλισμού…
Σχετικά με την «πόνο» τους διαβάστε μια αριστερή κριτική εναντίον τους, εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2016/06/blog-post.html
Εμείς θα αναδημοσιεύσουμε κάποια σχετικά κείμενα.
Αρχίζουμε με το: «Η εξίσωση της Ρωσίας με τον πλανητικό ιμπεριαλισμό».
Μαζί με άλλα σχετικά βρίσκεται εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=32577#32577
Ο σημερινός «αριστερός» δογματισμός (υποπροϊόν του σταλινικού δογματισμού) και η τυπολατρία άνοιξαν εξίσου δογματικά και τελεσιγραφικά τις πόρτες σε νέα τυπολατρικά και δογματικά κλισέ: Ταύτιση της πολυπολιτισμικότητας με το διεθνισμό, των «ανοικτών συνόρων» (μέσα στον καπιταλισμό) με το σοσιαλιστικό γκρέμισμα των καπιταλιστικών κρατών, της καπιταλιστικής εισαγωγής εργατών με τον προλεταριακό διεθνισμό, της αντίσταση στον οδοστρωτήρα της Νέας Τάξης με τον εθνικισμό, το ρατσισμό κ.λπ…
Με την ίδια αμάθεια και τον ίδιο τυπολατρικό δογματισμό ταυτίζουν σήμερα τη Ρωσία με την Αμερική: Ιμπεριαλιστικές χώρες και οι δύο. Μάλιστα κάποιοι φωστήρες της λεγόμενης «επαναστατικής αριστεράς» θεωρούνε τον Ρωσικό ιμπεριαλισμό χειρότερο και πολύ πιο επικίνδυνο από τον αμερικανικό.
Αυτό το «αριστερό» εφεύρημα της «ενδοϊμπεριαλιστικής» σύγκρουσης ανάμεσα σε Ρωσία-ΗΠΑ-Γερμανία κ.λπ, είναι μια χυδαία υπέρ-απλούστευση που ξεκινάει από την ΑΓΝΟΙΑ του τι σημαίνει Παγκοσμιοποίηση και Νέα Τάξη.
Η ΜΗ κατανόηση των ΥΠΕΡ-ΕΘΝΙΚΩΝ, πλανητικών ιμπεριαλιστικών λειτουργιών, οδηγεί στα σχήματα του «δόγματος» για τον Ιμπεριαλισμό: Στα κλισέ των εθνικών ιμπεριαλισμών. Εξετάζουμε, δηλαδή τη σημερινή κατάσταση του ΥΠΕΡ-εθνικού ιμπεριαλισμού (Νέα Τάξη) με τα σχήματα μιας εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί: Αυτή των εθνικών ιμπεριαλισμών.
Ας συνοψίσουμε τη θεωρία του Ιμπεριαλισμού.
Ο ιμπεριαλισμός είναι προϊόν του «ΟΛΟΥ» της καπιταλιστικής παραγωγικής διαδικασίας και Όχι του «μέρους». Προϋποθέτει δηλαδή την παγκοσμιότητα της καπιταλιστικής παραγωγικής διαδικασίας και την ιεραρχική της δόμηση σε κυρίαρχες και εξαρτημένες οικονομίες.
Αυτή η καπιταλιστική διαδικασία της παγκόσμιας συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου μορφοποιείται με τα μονοπώλια και την κυριαρχία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Μια κυριαρχία που ένωσε και υπέταξε τα πάντα μέσα στο παγκόσμιο καπιταλιστικό κύκλωμα και οδήγησε στη σημερινή φάση της παγκοσμιοποίησης: Των υπερεθνικών μονοπωλιακών «καρτέλ» του κεφαλαίου.
ΣΗΜΕΡΑ η αιχμή του ιμπεριαλισμού είναι αυτοί οι υπερεθνικοί συνασπισμοί του κεφαλαίου, με ηγέτιδα δύναμη τις ΗΠΑ που προωθούν την ιμπεριαλιστική διαδικασία στην υπέρ-ιμπεριαλιστική ολοκλήρωση: Στον αυτοκρατορικό, πλανητικό ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ, σε μια Παγκόσμια Διακυβέρνηση.
Το ουσιώδες, λοιπόν, και κυρίαρχο χαρακτηριστικό του παγκοσμιοποιημένου ιμπεριαλισμού είναι: Οι υπερεθνικοί συνασπισμοί του κεφαλαίου και ο λυσσώδης ανταγωνισμός ανάμεσά τους.
Τα έθνη-κράτη περνάνε σε δεύτερη μοίρα, τα μικρά υπονομεύονται κυριολεκτικά και υποτάσσονται στους υπερεθνικούς θεσμούς εξουσίας, στα όργανα ΕΞΟΥΣΙΑΣ των υπερεθνικών «καρτέλ» του κεφαλαίου: Δημιουργείται μια νέα αποικιοκρατία, αυτή της Νέας Τάξης (των υπέρ-εθνικών ελίτ του κεφαλαίου).
Οι βραχίονες του ενιαίου ΟΛΟΥ της ιμπεριαλιστικής, πλανητικής λειτουργίας των «καρτέλ» του κεφαλαίου είναι: οι ΗΠΑ (ο κυρίαρχος), και η ΕΕ (με αιχμή τη Γερμανία), καθώς και ο ασιατικός άξονας (Ιαπωνία).
Η Ρωσία, ακόμα, είναι έξω από αυτό το παγκοσμιοποιημένο ιμπεριαλιστικό ΟΛΟΝ. Ακόμα και αν δεχτούμε ότι εκεί δημιουργείται μια «εθνική» αστική τάξη, για να ενταχθεί μέσα στο καπιταλιστικό ΟΛΟΝ πρέπει αυτή η «τάξη» να μορφοποιηθεί σε «υπερεθνικό» μονοπώλιο και να ενσωματωθεί στα παγκόσμια «καρτέλ» του κεφαλαίου.
Καπιταλισμός και ιδιαίτερα στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο σημαίνει ενσωμάτωση και λειτουργία μέσα στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα. Σημαίνει στην παρούσα φάση για τη Ρωσία, κατάλυση του κράτους της και του «εθνικού μονοπωλίου», καθώς και ενσωμάτωση στην παγκόσμια καπιταλιστική λειτουργία και στις μορφές αυτής της λειτουργίας: στα πλανητικά «καρτέλ» του κεφαλαίου.
Η Ρωσία ακόμα δεν λειτουργεί μέσα στο πλανητικό ιμπεριαλιστικό ΟΛΟΝ. Με τους όρους, δηλαδή, των ΥΠΕΡ-εθνικών καρτέλ του κεφαλαίου, με τους όρους της χρηματιστηριακής εξουσίας: Νέας Τάξης
Φυσικά, όπως ήδη έχουμε σημειώσει, προς αυτή την κατεύθυνση κινείται: στο πώς θα ενταχθεί ηγεμονικά στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό κύκλωμα και τα πολυεθνικά καρτέλ.
Αλλά αυτή η διαδικασία παραμένει ακόμα διαδικασία! Για να ολοκληρωθεί θα υπάρξουν τυφώνες στο εσωτερικό της Ρωσίας. Θα μεταλλαχτεί σε κάτι το εντελώς διαφορετικό. Τα υπερεθνικά μονοπώλια θα κυριαρχήσουν ολοκληρωτικά…
Γι αυτό βλέπουμε ότι τη Ρωσία δεν την έχει αγγίξει κανένα χαρακτηριστικό της σημερινής παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης.
Γι αυτό βλέπουμε, ακόμα, ότι ο «ιμπεριαλισμός» της Ρωσίας δεν έχει τα ουσιώδη χαρακτηριστικά του κλασσικού Ιμπεριαλισμού, πολύ περισσότερο τα σημερινά του πλανητικού ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΟΥ ιμπεριαλισμού (Νέας Τάξης): των ΗΠΑ, της ΕΕ, της Γερμανίας, των διεθνών τοκογλύφων.
Ας μας δείξουν, συνεπώς, όσοι ταυτίζουν τη Ρωσία και τη διεφθαρμένη ολιγαρχία της με το ιμπεριαλιστικό ΟΛΟΝ της Δύσης ΠΟΥ και ΠΩΣ είναι ενσωματωμένη η Ρωσία μέσα στο παγκόσμιο ιμπεριαλισμό, πού και πώς διαπλέκεται και λειτουργεί στη βάση των πολυεθνικών, υπερεθνικών μονοπωλίων. Γιατί «καθαροί» εθνικοί ιμπεριαλισμοί και «καθαρές» εθνικές αστικές τάξεις, σήμερα δεν μπορεί να υπάρξουν.
Η Ρωσία προς το παρόν δεν είναι ενσωματωμένη στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα της Νέας Τάξης, ή αν θέλετε είναι ΑΤΕΛΩΣ προσαρμοσμένη.
Γι αυτό βρίσκεται και στο ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ της Νέας Τάξης.
Ο Πλανητικός (ΥΠΕΡ-εθνικός) ιμπεριαλισμός που επιδιώκει την Παγκόσμια Διακυβέρνηση, βρίσκεται σε πολεμική σύγκρουση με τη Ρωσία, θέλει να την ενσωματώσει στο πλανητικό ΟΛΟΝ, να την υποτάξει, μέσα από την αποδυνάμωσή της, στις πλανητικές δομές των χρηματιστηριακών ελίτ ΚΑΙ να εξαλείψει το εμπόδιο (Ρωσία), για την ολοκλήρωση της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης…
Να, γιατί, είναι ΜΕΓΑ πολιτικό λάθος, η ταύτιση της Ρωσίας με το πλανητικό καπιταλιστικό, ιμπεριαλιστικό Σύστημα…
Η διαλεκτική δεν είναι μαύρο-άσπρο, ούτε απλουστευτική συνθηματολογία…
Και όταν μια διαδικασία ιμπεριαλιστικής ενσωμάτωσης την προσλαμβάνουμε σαν τελειωμένο γεγονός τότε συμβάλλουμε στην τελειωτική νίκη του πλανητικού ιμπεριαλισμού (Νέας Τάξης) πάνω στη Ρωσία και σε ολόκληρο τον κόσμο…