Τα σώου του Ζουράρι καθορίζονται από το νοσηρό «εγώ» του με ένα και μόνο στρατηγικό στόχο: Τη θορυβώδη και εκκεντρική προβολή του νοσηρού ναρκισσισμού του…
Η μέθοδός του: Να πουλάει τρέλα, εξυπνακισμούς ευρυμάθειας, παραλογισμούς και «υπερβολές», να πουλάει «σοκ και δέος», προκειμένου να διαχωρίζει, από το «πλήθος», το ξεχωριστό «εκλεκτό» εγώ του, σκηνοθετώντας ταυτόχρονα το θορυβώδες σώου της αυτοπροβολής του…
Με τέτοια μέσα προσπαθεί ο Ζουράρις να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κόσμου και να στηρίξει το νοσηρό ναρκισσισμό του…
Με τέτοια μέσα, που τον καθιστούν καταγέλαστο κλόουν, επιχειρεί να μας δείξει ότι ξεχωρίζει από τη «μάζα» και ότι κατέχει την ιδιότητα του «εκλεκτού»: «Ιδιότητα» που του δίνει το «δικαίωμα» στην κάθε αρλούμπα…
Από αυτή τη στρατηγική του νοσηρού ναρκισσισμού καθορίζεται και το τελευταίο σώου του Ζουράρι:
«Νομίζετε ίσως ότι δεν απειλούμαστε τώρα ως χώρα, μόνο κάποια νησιά μάς ζητάει ο Ερντογάν. Και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει. Τα νησιά θα τα ξαναπαίρνουμε πάντοτε. Τη γλώσσα έχει σημασία να μην μας πάρουν».
Σοκάρει ο Ζουράρις για τις ανάγκες του τελετουργικού του σώου και για τις ανάγκες πώλησης των «αριστοτέλειων» κουρελιών του παζαριού του:
«Σχήμα καθ’ υπερβολή κατά τον Αριστοτέλη».
Ο Ζουράρις ρίχνει κροτίδες κρότου και λάμψης για να ασχολούμαστε μαζί του και το σπουδαιότερο: Να σκεπάζει τις ακαθαρσίες του…
Σχετικά με αυτές τις «ακαθαρσίες» του Ζουράρι διαβάστε τα άρθρα:
Εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2015/06/blog-post_26.html
Και εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2016/10/blog-post_28.html
Θα κλείσουμε με αυτό που έχουμε, πολλές φορές, υπογραμμίσει για τον Ζουράρι:
«Ο Ζουράρις ΠΑΝΤΑ ένας κάλπικος παράς ήταν. Ένας επιτήδειος έμπορας των εθνικών ζητημάτων και απέραντα καιροσκόπος και νάρκισσος».