Φαίνεται καθαρά πλέον ότι σ’ αυτό το χρόνο (2017) θα επιταχυνθούν οι διαδικασίες ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ της Παγκοσμιοποίησης.
Το Βρετανικό Brexit, η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ και το ΟΧΙ των Ιταλών στο δημοψήφισμα, αποτυπώνουν τα πρώτα ηχηρά μηνύματα αυτής της διαλεκτικής της ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ των μηχανισμών της Παγκοσμιοποίησης.
Οι νέες επιθέσεις του Τραμπ εναντίον της γερμανικής ΕΕ, καθώς και οι αμφισβητήσεις πλανητικών θεσμών του ιμπεριαλισμού (ΝΑΤΟ) και καθιερωμένων κλισέ ιδεολογημάτων, καταγράφουν μια δυναμική της διαλεκτικής κατάρρευσης της Παγκοσμιοποίησης…
Σε κείμενά μας για τον Τραμπ σκιαγραφούσαμε αυτή την κρίση κατάρρευσης:
«Ένα άλλο χαρακτηριστικό της σημερινής εποχής και της αδιέξοδης κρίσης του συστήματος (κρίση κατάρρευσης) είναι τούτο: Η σύγκρουση των παραγωγικών εθνικών οικονομικών μονάδων (των ισχυρών εθνικών ιμπεριαλιστικών μονάδων) με το παρασιτικό κεφάλαιο της πλανητικής χρηματιστηριακής μαφίας…
Σήμερα η πλανητική χρηματιστηριακή μαφία, η ΥΠΕΡ-εθνική ελίτ εξουσίας (Νέα Τάξη), υπονομεύει την ίδια την παραγωγική υπόσταση του καπιταλισμού, την ίδια την ύπαρξη της καπιταλιστικής παραγωγής: Οδηγεί στην αποβιομηχάνιση…
Υπάρχει, λοιπόν, και μια νέα «ενδοϊμπεριαλιστική σύγκρουση»: Ανάμεσα στην πλανητική, παρασιτική, χρηματιστηριακή μαφία με τους ίδιους τους οικονομικούς (παραγωγικούς) και κοινωνικούς ΟΡΟΥΣ ύπαρξης του καπιταλισμού…».
Ολόκληρα τα κείμενα εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10370
Η «αριστερά» της Παγκοσμιοποίησης δεν μπορεί να διακρίνει τις βαθύτερες, εσωτερικές αντιφάσεις της Παγκοσμιοποίησης που οδηγούν στην κατάρρευσή της και δαιμονοποιεί τον Τραμπ και τις «ακροδεξιές» δυνάμεις.
Χάνει το οικονομικό και κοινωνικό ΑΙΤΙΟ, την εσωτερική διαλεκτική, και μένει στο πολιτικό αποτύπωμα: Στην ανάπτυξη της «ακροδεξιάς» και των «εθνικιστικών» δυνάμεων!!!
Ούτε εδώ, όμως, μπορεί να διακρίνει τούτο: Ότι αναπτύσσονται αυτές οι δυνάμεις λόγω της δικής της ΑΝΥΠΑΡΞΙΑΣ.
Και το σπουδαιότερο: Δεν μπορεί να διακρίνει αυτή η «αριστερά» ότι έχει εγκαταλείψει ΠΑΝΤΕΛΩΣ τα «εθνικά ζητήματα» που έχει φέρει ξανά στην πρώτη γραμμή η βαρβαρότητα της Παγκοσμιοποίησης.
Έτσι αυτή η αξιοθρήνητη «αριστερά» ενώ στα λόγια μιλάει εναντίον της Παγκοσμιοποίησης, στην ΠΡΑΞΗ την στηρίζει και γίνεται δεκανίκι της…
Οι μηχανισμοί της Παγκοσμιοποίησης ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ και οι «αριστεροί» κτυπούν, λυσσωδώς, τους πολιτικούς εκφραστές αυτής της κατάρρευσης, τις πολιτικές διεργασίες που ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΝ την Παγκοσμιοποίηση…
Αντί η «αριστερά» (αυτό θα έκανε αν υπήρχε Αριστερά) να μπει στην πρωτοπορία του αγώνα για την υπονόμευση και κατάρρευση των μηχανισμών του πλανητικού ιμπεριαλισμού, δηλαδή στην πρωτοπορία του αγώνα για την «εθνική κυριαρχία» και «εθνική απελευθέρωση», στην πρωτοπορία, δηλαδή των νέων ΕΘΝΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ που αντικειμενικά τίθενται από τον πλανητικό, νεοταξικό ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ των χρηματιστηριακών αποικιοκρατών, φωτογραφίζει τα οπίσθια των γεγονότων και το χειρότερο: Στηρίζει την Παγκοσμιοποίηση με πρόσχημα τις ανάπτυξη των «ακροδεξιών» και «εθνικιστικών» δυνάμεων…
Αυτή η θλιβερή «αριστερά» αφήνει όλους τους δρόμους ΑΝΟΙΚΤΟΥΣ στις αστικές «εθνικές» δυνάμεις και μετά χύνει κροκοδείλια δάκρυα για την ανάπτυξη ακροδεξιών» καταστάσεων, στιγματίζοντας ταυτόχρονα και τις λαϊκές διεργασίες και κινήσεις εναντίον της Παγκοσμιοποίησης σαν «εθνικιστικές», «ρατσιστικές» και CIA…
Έτσι η ΑΠΟΥΣΙΑ και η ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ Αριστεράς στις αντικειμενικές διαδικασίες ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ της Παγκοσμιοποίησης αφήνει το έδαφος ελεύθερο στις καπιταλιστικές δυνάμεις για να «οργανώσουν» την κατάρρευση του νεοταξικού οικοδομήματος προς δικό τους όφελος.
Διπλό όφελος: Από τη μία να υποτάξουν τους εργαζόμενους και τους λαούς στα συμφέροντα των δικών τους «εθνικών» αναπτύξεων, και από την άλλη να ΑΠΑΞΙΩΣΟΥΝ εντελώς κάθε αριστερή δύναμη, αφού η υπάρχουσα και κυρίαρχη «αριστερά» θα είναι προσδεμένη στους μηχανισμούς κατάρρευσης της Παγκοσμιοποίησης…
Θα είναι ο Τραμπ και άλλοι εκφραστές του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου που θα μιλούν για τη σωτηρία των «εθνών», για «εθνική ανάπτυξη» και «εθνική κυριαρχία» και η «αριστερά» θα μιλάει «αντί-εθνικιστικά», εγκαταλείποντας και απαξιώνοντας και την αγωνιστική ΙΣΤΟΡΙΑ των εθνικό-απελευθερωτικών ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ…
Ακόμα και το ελληνικό κεφάλαιο διακρίνει αυτό που δεν μπορεί να δει η «αριστερά»: Την αναγκαιότητα της αποκατάστασης της «εθνικής κυριαρχίας».
Διακρίνει δηλαδή την κατάρρευση της Παγκοσμιοποίησης και προετοιμάζεται για αυτό.
Υπογραμμίζεται στο άρθρο του ΣΕΒ: «ΣΕΒ - 2017: Annus Mirabilis ή Horribilis; Η επιλογή είναι στα χέρια μας!»
https://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/33007
«αν διαιωνιστεί η σημερινή κατάσταση επιτροπείας από ξένους τεχνοκράτες, η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη είτε θα παραμείνει στα χαρτιά, με υποκατάσταση της απουσίας ουσιαστικής συμμετοχής από κάποια ειδική επιτροπεία, είτε θα λυθεί κάποια στιγμή μέσω της αποχώρησης της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση…».
Η Παγκοσμιοποίηση όχι μόνο δεν έλυσε τις αντιφάσεις του καπιταλισμού, αλλά τις βάθυνε και τις όξυνε σε τέτοιο σημείο που δρομολόγησε τις εσωτερικές διαδικασίες κατάρρευσής της…
Η Παγκοσμιοποίηση έφτασε σε τέτοιο σημείο που απειλεί την ίδια την ύπαρξη της καπιταλιστικής βάσης: Την καπιταλιστική παραγωγή…
Αυτή η κρίση ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη επαναστατικών ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ, τις προϋποθέσεις να δοθεί στην ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ επαναστατική κατεύθυνση και προοπτική…
Γι αυτό, φυσικά, απαραίτητος όρος είναι η ΥΠΑΡΞΗ και ανάπτυξη ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ…
Αυτή η «αριστερά» που υπάρχει αποτελεί το ύστατο δεκανίκι της καταρρέουσας Παγκοσμιοποίησης…