Για πολλούς και αριστερούς, οι ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ του καπιταλισμού και η ταξική πάλη (μέσα εδώ είναι και η ΠΡΟΔΟΣΙΑ της «αριστεράς» και η ΑΠΟΥΣΙΑ της επαναστατικής ηγεσίας) αποτελούν ΟΧΙ τα πρωτεύοντα και ΟΥΣΙΩΔΗ στοιχεία της ανάλυσης, αλλά τα πολύ δευτερεύοντα και ΕΠΟΥΣΙΩΔΗ…
Για τα δημοσιογραφικά και σχηματικά μυαλά το συνηθισμένο αίτιο της κακοδαιμονίας, το ΟΥΣΙΩΔΕΣ, είναι η «κυριαρχία της βλακείας». Με βάση τη «βλακεία» και τη «λαϊκή αποβλάκωση» ερμηνεύουν και εξηγούν τα κοινωνικά και πολιτικά φαινόμενα!!!
Διευκρίνιση: Ακόμα και αν υψώσουμε αυτήν την άκρως ιδεαλιστική σοφιστεία -ανοησία (της «λαϊκής αποβλάκωσης» και της «κυρίαρχης βλακείας»), σε κυρίαρχο κριτήριο (κοινωνικό και πολιτικό), πάλι θα πρέπει να το τοποθετήσουμε στην αντικειμενική πραγματικότητα των κοινωνικών αντιφάσεων, της ταξικής πάλης και της πολιτικής ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ.
Διότι η «κυριαρχία της βλακείας» και η «λαϊκή αποβλάκωση» βρίσκονται σε ευθεία συνάρτηση με την ταξική πάλη. Εκκολάπτονται από την απουσία αγωνιστικών ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ, από τις ήττες και τις απογοητεύσεις των λαών, από τις προδοσίες και τις καθεστωτικές ενσωματώσεις των ηγεσιών, από την ανυπαρξία της «αγωνιστικής ευφυΐας» κ.λπ…
Ο φίλος Στάθης, στο σημερινό του κείμενο, ασκείται σε τέτοια σοφιστικά τεχνάσματα ΦΟΡΜΑΛΙΣΜΟΥ: Υψώνει τη «φόρμα» της «βλακείας» σε καθοριστικό κριτήριο, σε κινητήριο πολιτικό παράγοντα.
Το άρθρο του εδώ:
http://www.enikos.gr/stathis/503505/versallies-vastillis
Για το Στάθη δεν είναι οι αντιφάσεις της Παγκοσμιοποίησης και του καπιταλισμού γενικά ο ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΣ, ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΣ παράγοντας των εξελίξεων, αλλά η «βλακεία»: «άρχουσα βλακεία» και «λαϊκή αποβλάκωση»!!!
Γράφει:
«Από φιλοσοφική άποψη, αλλά και ιστορική ίσως, ζούμε το οξύμωρο: η άρχουσα βλακεία να νικά ολοσχερώς τη λαϊκή αποβλάκωση. Σε παγκόσμια κλίμακα. Απόδειξη της λαϊκής αποβλάκωσης είναι τόσον η εκλογή Τραμπ, όσον και το γεγονός ότι ο Ολάντ δεν πουλάει, εδώ και χρόνια, τσιγάρα κάπου στη Λυών ή ότι η Μέρκελ «δεν ξύνει πατσές», όπως έλεγε κάποτε ο μαθηματικός μου για τους άχρηστους, τους κούφιους και τους γελοίους»!
Φορμαλιστικές σοφιστείες…
Το μαρξιστικό αξίωμα ότι ο καπιταλισμός δημιουργεί τους νεκροθάφτες του διαφεύγει παντελώς από τον αριστερό Στάθη…
Η εκλογή Τραμπ για το Στάθη …αποδεικνύει «τη λαϊκή αποβλάκωση» και ΟΧΙ τις ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ και τα ΑΔΙΕΞΟΔΑ της Παγκοσμιοποίησης, καθώς και την ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ του επαναστατικού υποκειμενικού παράγοντα…
Δεν μας είπε όμως ο Στάθης το τι θα αποδείκνυε τη «λαϊκή ευφυΐα», στις δοσμένες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες. Μήπως η συνέχιση της «ύπνωσης», δηλαδή της ΑΠΟΔΟΧΗΣ των κυρίαρχων δυνάμεων της Παγκοσμιοποίησης (Κλίντον και CIA);
Στις συγκεκριμένες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες η εκλογή Τραμπ δεν αποδεικνύει τη «λαϊκή αποβλάκωση», αλλά τη «λαϊκή ευφυΐα», ακριβώς διότι αυτή η εκλογή ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ, έστω θολά και αυθόρμητα, στη Νέα Τάξη και την πλανητική ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ.
Και ταυτόχρονα αυτή η «λαϊκή αντίσταση» ΠΡΟΚΑΛΕΙ τριγμούς στο εσωτερικό των πλανητικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, οξύνει τις αντιθέσεις τους και τις συγκρούσεις τους, συμβάλλει στην κατάρρευση των μηχανισμών της Παγκοσμιοποίησης, στην κατάρρευση της χρεοκοπημένης ΕΕ και του ευρώ, συνακόλουθα και στην ανάπτυξη των λαϊκών αγώνων.
Αυτά τα έχουμε αναλύσει στα προηγούμενα κείμενά μας. Αναλύονται και από το προηγούμενο άρθρο:
«Η πολιτική Τραμπ φέρνει παγκόσμια άνοδο της ταξικής πάλης».
Και οι τελευταίες αποφάσεις στις Βερσαλλίες «υπογράφουν» τη ληξιαρχική πράξη θανάτου αυτής της ΕΕ, με όλα τα επακόλουθα.
Η ΕΕ και το ευρώ βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάρρευσης και μόνο ο Τσίπρας υπογράφει τα «συμβόλαια θανάτου» αυτών των χρεοκοπημένων.
Οι άλυτες και οξύτατες αντιφάσεις, λοιπόν, της ΕΕ και των δομών της Παγκοσμιοποίησης, τα οικτρά και αθεράπευτα αδιέξοδα του νεοφιλελευθερισμού είναι που ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ την αντικειμενική ΚΙΝΗΣΗ των λαϊκών μαζών, που οδηγούν στην κατάρρευση των δομών της Παγκοσμιοποίησης, που ανεβάζουν τον Τραμπ και άλλες παρόμοιες δυνάμεις, μια και η Αριστερά δεν υπάρχει…
Και όχι μόνο δεν υπάρχει. Αλλά αυτή που υπάρχει αγωνίζεται απεγνωσμένα ΥΠΕΡ της Παγκοσμιοποίησης…
Είναι η «αριστερά», συνεπώς, «αποβλακωμένη» και ΟΧΙ οι λαοί που αρνούνται να συνταχθούν με αυτήν την «αριστερή αποβλάκωση»…
Φυσικά οι δυνάμεις του ιμπεριαλισμού μπορεί να καταρρέουν, αλλά δεν ανατρέπονται εάν οι λαοί δεν βρούνε τις επαναστατικές τους ηγεσίες. Ωστόσο ο νέος κύκλος των λαϊκών αγώνων που ανοίγεται από αυτήν την ΚΡΙΣΗ κατάρρευσης της Παγκοσμιοποίησης θα γονιμοποιήσει και τους πολιτικούς όρους ανασυγκρότησης των επαναστατικών ηγεσιών.
Αυτή είναι η διαλεκτική της Ιστορίας και των αγώνων και ΟΧΙ τα «συνωμοτικά» σχήματα του φίλου Στάθη:
«Προς τούτα κι άλλα σαν αυτά το τρέχον σύστημα προετοιμάζει το (αντι)σύστημα, εξασφαλίζοντας έτσι την εναλλαγή των πολιτικών δυνάμεων εντός των τειχών. Εκτός από την Ευρωπαϊκή Ενωση, ένα βήμα μπρος και δυο βήματα πίσω κάνει επίσης και η Παγκοσμιοποίηση. Ο Τραμπ είναι η εναλλακτική του Ομπάμα και η Λεπέν είναι η εναλλακτική του Ολάντ, προκειμένου το σύστημα-(αντι)σύστημα να συνεχίσουν να δουλεύουν προς την ίδια κατεύθυνση…».
Αν είναι έτσι και αν όλα τα προετοιμάζει το «σύστημα» και «(αντι)σύστημα», τότε τα πάντα είναι συντελεσμένα και τελειωμένα: Τόσο μακάβριος πεσιμισμός!!!
Το σύστημα γεννάει και προετοιμάζει τους νεκροθάφτες του. Αντικειμενικά καταρρέει από τους καθοριστικούς νόμους των εκρηκτικών και άλυτων αντιφάσεών του…
Αυτό που το κρατάει ζωντανό και του επιτρέπει να «συνωμοτεί» εναντίον των κοινωνιών και των λαών είναι η ενσωμάτωση των «αριστερών» ηγεσιών, η δραματική ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ του επαναστατικού πόλου…
Αυτά ο Στάθης δεν τα αγγίζει καθόλου…
Τα βάζει και αυτός, σαν εισαγγελέας, με την «λαϊκή αποβλάκωση»…
Σχετικά κείμενά μας διαβάστε εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10471
Φυσικά οι λαοί παρά τα δηλητήρια της ΑΠΟΒΛΑΚΩΣΗΣ που τους ποτίζουν, κυρίως οι «αριστερές» ηγεσίες τους, ξυπνούν από την ίδια την ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ της ΦΡΙΚΗΣ που ζούνε, οξύνουν το πολιτικό τους κριτήριο και ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ τους κάλπικους «αριστερούς» εμπόρους…
Γι αυτό αυτή η «αριστερά» δεν μπορεί να τους πείσει πλέον…
Κι αυτό είναι απόδειξη ευφυΐας και όχι ΑΠΟΒΛΑΚΩΣΗΣ…
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10478