Τα πολιτικά υποκείμενα της ΕΕ και τα μίσθαρνα όργανα της προπαγάνδας τους καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες για να κρύψουν τον πανικό τους από τις γαλλικές εκλογές…
Τον τρόμο τους, τον συγκαλύπτουν πίσω από τα πανηγυρικά ουρλιαχτά για την πρωτιά του ανδρεικέλου τους: Εμανουέλ Μακρόν…
Με αυτά τα παραληρήματα της πρωτιάς, δολίως και σκοπίμως, συγκαλύπτουν το ΟΥΣΙΩΔΕΣ:
Ότι τα εκλογικά αποτελέσματα στη Γαλλία δίνουν ένα ακόμα ισχυρό και ηχηρό χαστούκι στην Παγκοσμιοποίηση, στην ευρωπαϊκή της δομή (ΕΕ-ευρώ κ.λπ), καθώς και στα κυρίαρχα ιδεολογήματα αυτής της ιμπεριαλιστικής υπέρ-εθνικής συγκρότησης.
Παρά το γεγονός ότι παραμονές των εκλογών …επιστράτευσαν το ισχυρό τους όπλο οι μηχανισμοί της Παγκοσμιοποίησης (τον τρόμο της σκηνοθετημένης τρομοκρατίας τους), δεν κατόρθωσαν να αναχαιτίσουν το κοινωνικό ΡΕΥΜΑ εναντίον της ΕΕ.
Ένα κοινωνικό ρεύμα που εκφράστηκε πολιτικά με δύο συνιστώσες: αυτή που είχε ως κυρίαρχη πολιτική αιχμή το «εθνικό ζήτημα», τη Λεπέν και τη συνιστώσα που είχε ως κυρίαρχη πολιτική αιχμή το «κοινωνικό ζήτημα», Τον Μελανσόν…
Και οι δυο αυτές πολιτικές ροπές εκφράζουν ένα κοινωνικό ρεύμα εναντίον της Παγκοσμιοποίησης και της ΕΕ πάνω από 41%: υψηλότατο…
Οι εκλογικοί δείκτες πάντα δίνουν μια στρεβλή εικόνα της πραγματικότητας και κυρίως πολύ κατώτερη των ροπών και διεργασιών που συντελούνται στα σπλάχνα της κοινωνίας.
Αυτό το αντιευρωπαϊκό ποσοστό του 41% απεικονίζει, στην πραγματικότητα, ΡΟΠΕΣ και ΖΥΜΩΣΕΙΣ μέσα στη γαλλική κοινωνία πολλαπλάσιες.
Μέσα σε μια κοινωνία που κυριαρχούν καταλυτικά οι δυνάμεις του 4ου Ράιχ και που έχει γαλουχηθεί με τον «ηγεμονισμό» της κυρίαρχης και κεντρικής χώρας στην ΕΕ, με τον «ηγεμονισμό» ότι η Γαλλία βρίσκεται στο κέντρο της ευρωπαϊκής δομής, μέσα σε τέτοια κοινωνία το να αναπτύσσονται ρεύματα αντίρροπα, ρεύματα εναντίον της ΕΕ και του γαλλικού «ηγεμονισμού», σε ποσοστά του 41%, αυτό είναι ένας δείκτης άκρως καταλυτικός…
Ένας δείκτης που απεικονίζει καταιγιστικές ΡΟΠΕΣ, πλειοψηφικές ΡΟΠΕΣ, του γαλλικού λαού εναντίον της Παγκοσμιοποίησης και των δομών της: ΕΕ, ευρωζώνη κ.λπ…
Αυτός ο δείκτης (41%) ο οποίος απεικονίζει τη δυναμική των λαϊκών ζυμώσεων εναντίον της ΕΕ, έχει πανικοβάλει σφόδρα τους ηγέτες της παγκοσμιοποίησης και τις δημοσιογραφικές τους πόρνες, γι αυτό ακριβώς αποκρύπτουν αυτήν τη κοινωνική δυναμική και επιχειρούν να αντιπαραβάλουν τις πολιτικές εκφράσεις αυτής της δυναμικής: Λεπέν-Μελανσόν…
Αποκρύπτουν και επικαλύπτουν τη δυναμική του ΕΝΙΑΙΟΥ κοινωνικού ρεύματος που απεικονίζεται, στρεβλό και κατώτερο στο 41%, και εστιάζουν στην πολιτική ΑΝΤΙΠΑΛΟΤΗΤΑ των εκφράσεών του.
Στην ουσία δεν υπάρχει ΑΝΤΙΠΑΛΟΤΗΤΑ. Οι δύο εκλογικές τάσεις ξεκινούν από την ίδια ρίζα ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ και ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ (της ΕΕ και της Παγκοσμιοποίησης), μια ρίζα που διαστέλλεται πολιτικά σε δύο διαλεκτικά συνδεδεμένα στοιχεία: Το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ και το ΕΘΝΙΚΟ.
Το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ και το ΕΘΝΙΚΟ που θα έπρεπε να αποτελούν τη ΣΥΝΘΕΣΗ μια Αριστερής πολιτικής, προς το παρόν, στη Γαλλία εκφράζεται πολιτικά διασπασμένα και με τις δόλιες και αφοριστικές, νεοταξικές ετικέτες: «Ακροδεξιά» και «Αριστερά»…
Με βάση αυτά τα στερεότυπα και κλισέ θα επιχειρηθεί η συκοφάντηση και όλων των κοινωνικών ΡΟΠΩΝ εναντίον της ΕΕ με αριστερά πρόσημα…
ΤΙΠΟΤΕ, όμως, δεν μπορεί να σταματήσει την κατάρρευση της ΕΕ και του ευρώ. Τα εκλογικά αποτελέσματα στη Γαλλία δείχνουν τη δυναμική αυτής της κατάρρευσης…
Δείχνουν και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: Την εξαφάνιση της νεοταξικής «αριστεράς» και το δρόμο μέσα από τον οποίο μπορεί να υπάρξει πραγματική ΑΡΙΣΤΕΡΑ…
Το δρόμο της ΣΥΝΘΕΣΗΣ του ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ με το ΕΘΝΙΚΟ…
Η παγκοσμιοποίηση και η νέα αποικιοκρατία ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΝ ξανά τα ΕΘΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ στην πρώτη γραμμή, άρρηκτα συνδεδεμένα με το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ…