ΤΟΥ ΘΥΜΙΟΥ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Το κείμενο αυτό του Μαρξ ("Μια προειδοποίηση") καλό είναι να το υπενθυμίζουμε συνεχώς, διότι οι σημερινές ποικιλίες της «αριστεράς», χαρακτηρίζουν τέτοιες απόψεις «ρατσιστικές». Φυσικά θα έπρεπε πρώτα, αν είχαν τη στοιχειώδη εντιμότητα να απορρίψουν τις ιδέες του Μαρξ και του Ένγκελς και να χαρακτηρίσουν αυτούς πρώτους «ρατσιστές»…
Βεβαίως για τους επαγγελματίες «αντιρατσιστές» και τους ενσωματωμένους «αριστερούς»,
κάθε ταξική ανάλυση είναι «ρατσιστική» και κάθε ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στους σχεδιασμούς του ΥΠΕΡ-ΕΘΝΙΚΟΥ κεφαλαίου (και οι λαθρομεταναστευτικές εισβολές είναι μέσα σ’ αυτούς τους σχεδιασμούς), αποτελεί (η αντίσταση) «εθνικισμό» και «ρατσισμό»!!!
Γι αυτό κείμενα σαν και αυτό του Μαρξ πρέπει να επαναλαμβάνονται διαρκώς.
Θα πρέπει, ωστόσο, να θυμίσουμε ότι το ΡΕΣΑΛΤΟ έχει καταπιαστεί διεξοδικώς με αυτά τα ζητήματα και έχει δημοσιεύει αυτά τα κείμενα των κλασσικών του μαρξισμού πολλές φορές και από το 2007.
Ενδεικτικά εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=1682&highlight=%CA%E1%F1%EB+%CC%E1%F1%EE
και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3472&highlight=%CA%E1%F1%EB+%CC%E1%F1%EE
Θα αναδημοσιεύσουμε το πλέον πρόσφατο και τον πιο συγκεντρωτικό, το οποίο βρίσκεται εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6679&highlight=%CA%E1%F1%EB+%CC%E1%F1%EE
Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν κατά της μετανάστευσης
Σημείωση ΡΕΣΑΛΤΟ:
«Ο σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών από τους εργοδότες είναι η διαιώνιση της σκλαβιάς» (Μαρξ).
Το ΡΕΣΑΛΤΟ από την πρώτη μέρα της έκδοσής του έκανε σημαία του το παραπάνω, δραματικά επίκαιρο, σύνθημα του Μαρξ, καθώς και τη ρήση του Λένιν:
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες, είτε είναι αντιδραστικές».
Από τα τέλη ακόμα της δεκαετίας του 1990, αποδείχναμε ότι αυτή η «αριστερά» δεν έχει καμία, απολύτως καμία, σχέση με τις αγωνιστικές παραδόσεις του Σοσιαλιστικού Κινήματος, με τη Θεωρία και την Πρακτική του.
Αντίθετα αποτελούσε τον πλέον βάναυσο στραγγαλιστή, χλευαστή και συκοφάντη του Σοσιαλισμού (της Θεωρίας και της Πράξης) και το τεκμήριο και άλλοθι της νεοταξικής κακουργίας: Δηλαδή δεν ήταν Αριστερά…
Όλα αυτά τα αποδεικνύαμε με πλήθος αναλύσεων, από ΤΟΤΕ, με σωρεία κειμένων που ΑΝΤΙΠΑΡΕΘΕΤΑΝ τις απόψεις και τη φιλοσοφία των κλασσικών του Σοσιαλισμού, με τις «νέες ιδέες» της ενσωματωμένης «αριστεράς» και μεταλλαγμένης σε ιδεολογικό ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ του καθεστώτος.
Τα «ανοικτά σύνορα» και το λαθρομεταναστευτικό αποτέλεσε την αιχμή της πολεμικής μας.
Έχουμε γράψει άπειρα κείμενα επ’ αυτού και χαρακτηριστήκαμε, από τους πρώτους, «εθνικιστές» και «ρατσιστές»: Χαρακτηρισμοί, με βάση τους οποίους έκαψαν τα γραφεία του ΡΕΣΑΛΤΟ…
Σήμερα, βεβαίως, τα πράγματα αρχίζουν να φωτίζονται και αυτοί που πρέπει να πάνε να κρυφτούν είναι οι «αριστεροί ψάλτες» του κεφαλαίου, οι οποίοι δεν άφησαν ΤΙΠΟΤΑ όρθιο: Αναθεώρησαν και καρατόμησαν τη σοσιαλιστική Θεωρία και Πράξη, ακόμα άλλαξαν και τις παλιές τους απόψεις για το «λάκκο των λεόντων»: Την ΕΕ…
Το μεγάλο, όμως, έγκλημά τους ήταν το λαθρομεταναστευτικό. Εδώ αποτελέσαν την ιδεολογική και πολιτική πρωτοπορία του χρηματιστηριακού «διεθνισμού», καρατομώντας ανελέητα τις ΘΕΣΕΙΣ του Μαρξ, του Ένγκελς, του Λένιν και άλλων μεγάλων επαναστατών.
Αν και έχουμε δημοσιεύσει, σε ποικίλα κείμενα, τις παρακάτω θέσεις, τις αναδημοσιεύουμε, γιατί είναι συγκεντρωμένες, συνακόλουθα πιο λειτουργικές.
Τις πήραμε από «Τo κάλλος θα σώση τον κόσμο»
http://radiofloga.blogspot.gr/2012/08/blog-post_10.html
Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν κατά της μετανάστευσης
Κάποιοι που νομίζουν ότι κρατούν το «αριστερόμετρο» και το «δημοκρατικόμετρο», καταγγέλλουν ως «ακροδεξιούς», «φασίστες» και «εθνικιστές» όσους τολμούν να ορθώσουν λόγο ενάντια στη λαθρομετανάστευση.
Επειδή αυτοί οι «τύποι» εκθέτουν και διαστρεβλώνουν το σοσιαλισμό, την Αριστερά και την ευρύτερη δημοκρατική παράταξη, ήρθε η ώρα να αποκαλυφθούν.
Ουδέποτε ο σοσιαλισμός ήταν υπέρ της λαθρομετανάστευσης.
Όλοι οι «κύριοι» αυτοί που θέλουν ανοιχτά σύνορα και παριστάνουν τους «αριστερούς», τους «σοσιαλιστές» και τους «δημοκράτες», όπως θα διαβάσετε στα αποκαλυπτικά κείμενα που ακολουθούν, στην πραγματικότητα εξυπηρετούν τα συμφέροντα του Μεγάλου Κεφαλαίου εις βάρος των εργατών και των μη προνομιούχων!
Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να παριστάνουν τους σοσιαλιστές, τους αριστερούς και τους δημοκράτες!
Διαβάστε τα άρθρα και διαδώστε την παρούσα ανάρτηση, για να μάθει όλος ο ελληνικός λαός την αλήθεια:
ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ και μετανάστες
Σε μία εποχή που η λαθρομετανάστευση αποτελεί και θέμα αλλά και πρόβλημα στην ταλαιπωρούμενη από πολλά προβλήματα Ελλάδα, πιστεύω ότι είναι χρήσιμο να μάθουμε τη θέση του Μαρξ περί του συγκεκριμένου θέματος:
• Σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών είναι η διατήρηση της δουλείας και η ακύρωση όλων των διεκδικήσεων των ντόπιων εργατών για μισθούς και συνθήκες εργασίας.
• Ο μετανάστης ανταγωνίζεται τον ντόπιο εργάτη και σιγά σιγά αναγάγει το μεροκάματο στο δικό του επίπεδο. Είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο του κεφαλαίου.
• Η μετανάστευση διαιρεί την εργατική τάξη της χώρας υποδοχής σε τόσα εχθρικά στρατόπεδα όσες και οι εθνοφυλετικές ομάδες διότι η κάθε μία καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της. Έτσι αναστέλλεται η εργατική επανάσταση και διαιωνίζεται η καπιταλιστική κυριαρχία
• Η λαθρομετανάστευση χρησιμοποιείται αφ’ ενός ως απεργοσπαστικός μηχανισμός αφ’ ετέρου με τον εργατικό υπερπληθυσμό – πλεόνασμα που δημιουργεί ρίχνει το επίπεδο ζωής σε κατάσταση δουλοπάροικου.
• Η Α’ Διεθνής Ένωση Εργατών έβαλε πρακτικά τέλος στις μεθοδεύσεις των βιομηχάνων και υποχρέωνε τα συνδικάτα να διώχνουν τους ξένους εργάτες πίσω στις χώρες τους με το πρώτο καράβι.
• Οι μεταναστευτικοί νόμοι είναι τα μανιφέστα των εργοστασιαρχών.
Ερώτημα λοιπόν αποτελεί το για ποιό λόγο το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος (ΚΚΕ) και ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν τη συλλήβδην νομιμοποίηση των μεταναστών, αντίθετα στις “διδαχές” του Μαρξ.
Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν κατά της μετανάστευσης
Ο ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ ΚΑΙ Η Α’ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
1. Ο ΜΑΡΞ ΚΑΙ Η Α. ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΓΩΝΙΖΩΝΤΑΙ ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΞΕΝΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΑΠ’ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Καρλ Μαρξ – ΜΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ
Εδώ και λίγο καιρό, οι ραφτεργάτες του Λονδίνου ίδρυσαν μια γενική ομοσπονδία για να υποστηρίξουν τα αιτήματά τους εναντίον των εργοδοτών, που στην πλειοψηφία τους είναι μεγαλοκαπιταλιστές. Το ζητούμενο δεν είναι μόνο να ανέβουν οι μισθοί στα επίπεδα των διαρκώς αυξανομένων τιμών των μέσων επιβίωσης αλλά και να μπει ένα τέλος στην υπερβολικά σκληρή μεταχείριση Των εργατών σ’ αυτόν τον κλάδο της βιομηχανίας.
Οι εργοδότες κοίταξαν πως θα ματαιώσουν αυτό το σχέδιο, φέρνοντας εργάτες απ’ το Βέλγιο, τη Γαλλία ή την Ελβετία. Πάνω σ’ αυτό το θέμα, το Κεντρικό Συμβούλιο της Διεθνούς Ένωσης Εργατών δημοσίευσε στις βελγικές, γαλλικές και ελβετικές εφημερίδες μια προειδοποίηση, η οποία είχε πλήρη επιτυχία. Η μανούβρα των εργοδοτών του Λονδίνου απέτυχε’ αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν και να ανταποκριθούν στα δίκαια αιτήματα των εργατών.
Έχοντας ηττηθεί στην Αγγλία οι εργοδότες προσπαθούν τώρα να πάρουν αντίμετρα, ξεκινώντας απ’ τη Σκωτία. Σαν αποτέλεσμα των όσων συνέβησαν στο Λονδίνο, αναγκάστηκαν αρχικά και στο Εδιμβούργο να συμφωνήσουν σε μια αύξηση μισθών 15%. Την ίδια στιγμή όμως μυστικά έστειλαν στη Γερμανία ανθρώπους για να στρατολογήσουν εργάτες, ειδικά απ’ τις περιοχές του Ανόβερου και του Μεκλεμβούργου και να τους φέρουν στο Εδιμβούργο. Η πρώτη ομάδα έχει ήδη μεταφερθεί. Ο σκοπός αυτής της εισαγωγής εργατών είναι ίδιος με την εισαγωγή Ινδών κούληδων στην Τζαμάικα, δηλαδή η διατήρηση της δουλείας.
Αν οι εργοδότες του Εδιμβούργου πετύχουν, μέσω της εισαγωγής Γερμανών εργατών, να εξουδετερώσουν της παραχωρήσεις που ήδη έχουν κάνει, αυτό θα έχει αναπόφευκτα το αντίκτυπό του και στην Αγγλία. Και αυτοί που θα υποφέρουν περισσότερο θα είναι οι ίδιοι οι Γερμανοί εργάτες, που στη Μεγάλη Βρετανία είναι περισσότεροι απ’ τους εργάτες άλλων εθνών της ηπειρωτικής Ευρώπης.
Αυτοί οι ίδιοι οι νέο-εισαγόμενοι εργάτες, όντας τελείως αβοήθητοι σε μια ξένη χώρα, θα βυθιστούν σύντομα στο επίπεδο ενός παρία. Είναι ζήτημα τιμής για τους Γερμανούς εργάτες ν’ αποδείξουν στους εργάτες των υπολοίπων χωρών ότι κι αυτοί, όπως οι αδελφοί τους στην Γαλλία, στο Βέλγιο και στην Ελβετία, γνωρίζουν πώς να υπερασπιστούν τα κοινά συμφέροντα της τάξης τους και δεν θα γίνουν υποτακτικά όργανα του κεφαλαίου στον αγώνα του ενάντια στην εργατική τάξη.
Για λογαριασμό του Κεντρικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ένωσης Εργατών Καρλ Μαρξ, Λονδίνο 4 Μαΐου 1866
2. ΠΩΣ Η Α’ ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΠΕΙΣΕ ΤΟΥΣ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 306 Από το βιβλίο των Πρακτικών του Γενικού Συμβουλίου της Α’ Διεθνούς
Στις 3 Μαΐου 1866, ο Μαρξ έλαβε από την Επιτροπή των Γερμανών ραφτεργατών του Λονδίνου, υλικό σχετικά με Γερμανούς ειδικευμένους ράφτες που χρησιμοποιούνταν ως απεργοσπάστες από Ολλανδούς και Βρετανούς εργοδότες. Στις 4 Μαΐου, έγραψε το κομμάτι «Μια προειδοποίηση» και το έστειλε στον Λημπκνεχτ εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής, για να δημοσιευθεί σε Γερμανικές εφημερίδες. Ο Μαρξ, κατόπιν οδηγίας του Κεντρικού Συμβουλίου της Διεθνούς, έγραψε αυτήν την έκκληση σε σχέση με την εισαγωγή Γερμανών και Δανών ραφτεργατών στη Σκωτία, εισαγωγή που είχε σκοπό τη χρησιμοποίησή τους ως απεργοσπαστών.
Αυτό το θέμα συζητήθηκε στη συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου της Διεθνούς την 1η Μαΐου 1866. Ο Φρίντριχ Λέσνερ ενημέρωσε στη συνεδρίαση ότι και οι Λονδρέζοι βιομήχανοι σκόπευαν επίσης να καταφύγουν στην εισαγωγή Γερμανών εργατών. Γι’ αυτό το σκοπό οι Γερμανοί ραφτεργάτες που ζούσαν στο Λονδίνο σχημάτισαν μια επιτροπή με επικεφαλής τους Λέσνερ και Χάουφε και αποφάσισαν να δράσουν από κοινού με το Συμβούλιο της Διεθνούς, με σκοπό να ματαιώσουν τα σχέδια των βιομηχάνων και των πρακτόρων του στη Γερμανία. Το Κεντρικό Συμβούλιο έστειλε δύο αντιπροσώπους στο Εδιμβούργο, οι οποίοι και έπεισαν τους νεοφερμένους εργάτες να ακυρώσουν το συμβόλαιό τους και να γυρίσουν στην πατρίδα τους.
Κατόπιν αιτήματος του Μαρξ, ο Λέσνερ και ο Χάουφε τον ενημέρωσαν στις 3 Μαΐου με λεπτομέρειες για τα όσα συνέβησαν στο Εδιμβούργο.
Η «Προειδοποίηση» που γράφτηκε απ’ τον Μαρξ στις 4 Μαΐου δημοσιεύθηκε σε διάφορες γερμανικές εφημερίδες. Τόσο τα πρόχειρα όσο και τα διορθωμένα χειρόγραφα αυτου του ντοκουμέντου έχουν σωθεί. Την ίδια περίοδο ο Λέσνερ και ο Χάουφε δημοσίευσαν μια ανακοίνωση σχετικά με τους σκοπούς και τα καθήκοντα της Επιτροπής των Γερμανών ραφτεργατών του Λονδίνου και περιελάμβανε μια έκκληση προς τους Γερμανούς εργάτες του Λονδίνου να συγκεντρώσουν χρήματα. Τον Ιούλιο του 1866, η Επιτροπή δημοσίευσε μια δεύτερη ανακοίνωση, επίσης υπογεγραμμένη από τους Λέσνερ και Χάουφε, που απευθυνόταν στους ραφτεργάτες της Γερμανίας.
3. ΕΝΓΚΕΛΣ: «…ΚΑΘΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ…» ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΥΠΟΔΟΧΗΣ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Από επιστολή του Φρίντριχ Ένγκελς προς τον Ζόργκε, Της 2 Δεκεμβρίου 1893
….Είναι αναμφισβήτητο ότι οι ειδικές συνθήκες της Αμερικής προκαλούν πολύ μεγάλες και πολύ ιδιαίτερες δυσκολίες στην υπόθεση της ανάπτυξης ενός εργατικού κόμματος. (…) Έπειτα, κι αυτό είναι το πιο σημαντικό, υπάρχει και η μετανάστευση που διαιρεί τους εργάτες σε δύο ομάδες, στους ντόπιους και στους ξένους, και οι τελευταίοι χωρίζονται σε Ιρλανδούς, Γερμανούς και πολλές άλλες μικρές ομάδες, η κάθε μια απ’ τις οποίες καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της. Τσέχοι, Πολωνοί, Ιταλοί, Σκανδιναβοί κ.λπ. Και έπειτα, υπάρχουν και οι Μαύροι. Για να σχηματίσεις απ’ όλους αυτους ένα ενιαίο κόμμα, απαιτούνται ασυνήθιστα μεγάλες δυνάμεις. Έχουμε συχνά κάποια βίαια ξεσπάσματα, αλλά η μπουρζουαζία δεν έχει παρά να περιμένει υπομονετικά και αυτά τα ανομοιογενή στοιχεία της εργατικής τάξης θα διαχωριστούν και πάλι…
ΛΕΝΙΝ
«Στον αριθμό των ιδιοτήτων του ιμπεριαλισμού που συνδέονται με τον κύκλο των φαινομένων που περιγράφουμε, ανήκει η μείωση της μετανάστευσης από τις ιμπεριαλιστικές χώρες και η αύξηση της εγκατάστασης (του ερχομού εργατών και της μετοίκησης) σε αυτές τις χώρες από τις πιο καθυστερημένες…
Στη Γαλλία, σημαντικό μέρος των εργατών της βιομηχανίας μεταλλείων είναι ξένοι…
Στις ΗΠΑ οι ξενητεμένοι από την ανατολική και νότια Ευρώπη παίρνουν τις θέσεις που πληρώνονται χειρότερα, ενώ οι αμερικάνοι εργάτες αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό των εργατών που ασχολούνται με την επίβλεψη της δουλειάς ή παίρνουν τις θέσεις που πληρώνονται καλύτερα. Ο ιμπεριαλισμός έχει την τάση να ξεχωρίζει και ανάμεσα στους εργάτες προνομιούχες κατηγορίες και να τους αποσπά από την πλατιά μάζα του προλεταριάτου…
Στην Αγγλία, η τάση του ιμπεριαλισμού να διασπά τους εργάτες και να δυναμώνει τον οπορτουνισμό ανάμεσα τους, να γεννά την προσωρινή αποσύνθεση του εργατικού κινήματος, εκδηλώθηκε πολύ νωρίς… Ο Μαρξ και ο Ένγκελς παρακολουθούσαν συστηματικά, ολάκερα δεκάχρονα, αυτή τη σχέση του οπορτουνισμού μέσα στο εργατικό κίνημα, με τις ιμπεριαλιστικές ιδιομορφίες του αγγλικού καπιταλισμού. Ο Ένγκελς έγραφε λόγου χάρη στον Μαρξ, στις 7 του Οκτώβρη 1858: “…ότι το αγγλικό προλεταριάτο ουσιαστικά όλο και περισσότερο αστοποιείται, έτσι που αυτό το πιο αστικό από όλα τα έθνη θέλει όπως φαίνεται να οδηγήσει τα πράγματα, σε τελευταία ανάλυση, ως το σημείο που να έχει αστική αριστοκρατία και αστικό προλεταριάτο π λ ά ι στην αστική τάξη”…».
Λένιν, Ιμπεριαλισμός, Διαλεκτά Έργα, τ. 1 μέρος 2, εκδοτικό Κ.Ε. του ΚΚΕ, 1951, σελ. 520-521.
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=36045#36045