Το ιστολόγιο «Σίβυλλα» αναδημοσίευσε μια εξαίρετη επιστημονική εργασία του Δημήτρη Πατέλη, με τον τίτλο:
Τι είναι οι αυτόκλητοι «φίλοι του λαού», και πως ψαρεύουν στα θολά νερά της «αποϊδεολογικοποίησης»...
Η εργασία είναι γραμμένη το Φεβρουάριο του 2016 και γκρεμίζει όλους τους σύγχρονους μύθους του ΥΠΕΡ-εθνικού κεφαλαίου που εμπεριέχονται στα ιδεολογήματα:
Περί του «Τέλους των Ιδεολογιών», «των ιδεολογικοπολιτικών διαχωριστικών γραμμών» και του «Τέλους της Ιστορίας», περί της ανυπαρξίας της «Αριστεράς» και της Δεξιάς» (έννοιες επινοημένες!!!) κ.λπ…
Είναι γνωστές και διατυμπανισμένες, με ποικιλία φωνών, οι μεταμοντέρνες αξιώσεις και επιταγές των πλανητικών χρηματιστηριακών μαφιών: «Κάτω οι ιδεολογίες», «κάτω η Ιστορία», «κάτω η κοινωνική και πολιτική επιστήμη», «κάτω τα κόμματα», κάτω οι διαχωρισμοί Αριστεράς-Δεξιάς (αποτελούν «επινοήσεις», όπως και το «έθνος»), «κάτω τα συνδικάτα», «κάτω» κάθε συλλογικότητα ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ και ΣΥΝΕΚΤΙΚΗ.
Ο Δημήτρης Πατέλης κατεδαφίζει αυτούς του μύθους.
Διαβάστε το εξαιρετικό κείμενό του εδώ:
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr/2017/11/blog-post_48.html
Και εδώ:
http://epanastatikienopoiisi.blogspot.gr/2016/02/blog-post.html
Επειδή θεωρούμε αυτά τα ζητήματα εξαιρετικής στρατηγικής σημασίας και σπουδαιότητας θα συγκεντρώσουμε διάφορα κείμενα που έχουμε γράψει γύρω από αυτά.
Θα αρχίσουμε με ένα κείμενο που γράψαμε τον Ιανουάριο του 2011:
Το ιδεολόγημα που καταργεί τη «Δεξιά» και την «Αριστερά»
Βρίσκεται εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=26147#26147
Το ιδεολόγημα που καταργεί τη «Δεξιά» και την «Αριστερά»
Κάποτε ο Λάσκαρης, ως υπουργός Εργασίας της Κλασσικής δεξιάς, είχε καταργήσει την «πάλη των τάξεων»!
Ο Λάσκαρης, ως εκφραστής του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου κατέγραψε ένα ιδεολόγημα του κεφαλαίου, ιδεολόγημα προπομπός των ιδεολογημάτων του πλανητικού κεφαλαίου, δηλαδή της σημερινής νεοταξικής «ιδεολογίας»: «Ιδεολογία» που δεν καταργεί, απλώς την «ταξική πάλη», αλλά όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, που καταργεί τις ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ, την ΠΟΛΙΤΙΚΗ, τα πάντα
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια της νεοταξικής «ιδεολογίας η οποία καταργεί τα πάντα (για να μείνει μόνο η δική της «ιδεολογία» και «πολιτική»), είναι και η κατάργηση της «Αριστεράς» και της «Δεξιάς», ως έννοιες ιστορικά, κοινωνικά και πολιτικά προσδιορισμένες.
Δεν είναι τυχαίο ότι έρχονται σήμερα, τα ιδεολογικά και πολιτικά τέκνα του Λάσκαρη να μας πουν ότι δεν υπάρχει «Αριστερά» και «Δεξιά»!!!
Φυσικά να μην ξεχνάμε ότι αυτό το άκρως νεοταξικό ιδεολόγημα της απάτης το «πλάσαρε» φανατικά ο Καρατζαφέρης, οι ποικίλοι σαλτιμπάγκοι του πολιτικαντισμού (Χρυσανθακόπουλος και ΣΙΑ), καθώς και η ακροδεξιά ρητορεία…
Ούτε επίσης να ξεχνάμε ότι αυτό το πολιτικό έκτρωμα του ΛΑΟΣ και ο κλόουν Καρατζαφέρης που κατάργησαν υστερικά τη «δεξιά» και «αριστερά», υπέγραψαν την ΚΑΤΟΧΗ μας από την τρόικα και αποτελούν τους μεγαλύτερους υβριστές των λαϊκών κινητοποιήσεων…
Κάποιοι, λοιπόν, από τον ίδιο ιδεολογικό χώρο προσπαθούν να ξαναζεστάνουν και σήμερα την ίδια ιδεολογική σούπα.
Το δεν υπάρχει «αριστερά» και «δεξιά» είναι ένα ιδελόγημα δόλιο της νεοταξικής ισοπέδωσης.
Ένα ιδεολόγημα ευθέως προσαρμοσμένο στους στρατηγικούς, αλλά και άμεσους προσανατολισμούς της παγκόσμιας καπιταλιστικής τάξης, της Νέας Τάξης.
Το δεν υπάρχει «δεξιά» και «αριστερά» σημαίνει ότι δεν υπάρχει ΙΣΤΟΡΙΑ, δεν υπάρχει κοινωνία χωρισμένη σε αντιτιθέμενα συμφέροντα (λήσταρχοι, κλέφτες και εκμεταλλευτές ταυτίζονται με τους είλωτες και τα θύματα της εκμετάλλευσης), σημαίνει ακόμα ότι δεν ΥΠΑΡΧΟΥΝ ιδεολογίες, δεν υπάρχουν ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ιδέες, συνακόλουθα δεν υπάρχει και ΠΟΛΙΤΙΚΗ…
Αναδημοσιεύουμε ένα παλιότερο κείμενό μας, από το τεύχος-29 του ΡΕΣΑΛΤΟ. Ιούνιος 2008
Θα επανέλθουμε…
«Αριστερά» και «δεξιά»
Γράφει: Ο Θύμιος Παπανικολάου
Είναι τόσο καθολική και βαθιά η ιδεολογική σύγχυση, τόσο τραγικά χαμηλό το θεωρητικό επίπεδο και τόσο καταθλιπτική η πολιτική κενότητα που οδηγεί πολλούς στο απόφθεγμα: «Σήμερα δεν υπάρχει αριστερά και δεξιά»!!!
Βεβαίως το θάνατο της ιστορίας και των ιδεολογιών τον έχουν κηρύξει εδώ και πολλά χρόνια οι θεωρητικοί απολογητές του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης.
Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης οι σειρήνες της καπιταλιστικής τάξης δεν κήδευσαν μόνο το σοσιαλισμό, αλλά και τις ιδεολογίες και την ιστορία, συνακόλουθα και τις θεωρητικές επιστήμες.
Το γενικό νεοταξικό ιδεολόγημα που προαναγγέλλει το θάνατο της Ιστορίας και των ιδεολογιών σηματοδοτεί ακριβώς τούτο: Δεν υπάρχει σοσιαλισμός και Αριστερά, δεν υπάρχουν τα ιστορικά κεκτημένα της ανθρωπότητας. Υπάρχει μόνο ο καπιταλισμός και τα ιδεολογήματά του.
Βλέπουμε, δυστυχώς σήμερα και πολλούς που υποτίθεται ότι είναι πολέμιοι της Νέας Τάξης να υπερβάλλουν σε ζήλο στην ισοπέδωση των ιδεολογιών και να διατυμπανίζουν το ιδεολογικό ρεφραίν: «Δεν υπάρχει αριστερά και δεξιά».
Στην πρωτοπορία αυτών των δήθεν «εχθρών» της Νέας Τάξης είναι οι διανοούμενοι λάτρεις του καπιταλισμού, οι πλέον φανατικά υστερικοί αντικομουνιστές.
Αυτό το νόθο ιδεολόγημα της καπιταλιστικής φιλοσοφίας (δεν υπάρχει αριστερά και δεξιά) μέσα στο ισοπεδωτικό χάος της σύγχυσης και απογοήτευσης αιχμαλωτίζει πολλούς αγνούς αγωνιστές και κυρίως νέους ανθρώπους.
Είναι τέτοια η σιχασιά που νιώθουν για τα αριστερά κόμματα και είναι τέτοιο το αναποδογύρισμα των πραγμάτων (πολλοί δεξιοί σκέφτονται πιο αριστερά από τους «αριστερούς») που εύκολα εγκλωβίζονται πολλοί σε αυτή την ιδεολογική απάτη.
Δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τούτο το απλό: Ότι είναι άλλο ζήτημα να πούμε ότι τα υπάρχοντα πολιτικά σχήματα (αριστερά και δεξιά) δίνουν μια στρεβλή εικόνα της πραγματικότητας και οριοθετούν τεχνητά την κοινωνική πραγματικότητα και εντελώς διαφορετικό ότι έχουν καταργηθεί οι έννοιες της «αριστεράς» και «δεξιάς».
Η έννοια της αριστεράς εκφράζει μια αγωνιστική πορεία μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι, είναι το απόσταγμα των επαναστατικών κοινωνικών αγώνων, απόσταγμα που συμπυκνώνεται στη θεωρία και πράξη του σοσιαλισμού: Στην ιδεολογία δηλαδή της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων λαϊκών μαζών.
H Αριστερά είναι το Κίνημα για την κατάργηση του καπιταλισμού και όχι μια μάταια προσπάθεια μπαλώματος του καπιταλιστικού καθεστώτος για τη διάσωσή του.
Η Αριστερά για να είναι Αριστερά πρέπει να αποτελεί την έμπρακτη προσβολή, ρήγμα και γκρέμισμα των συστατικών δομών εξουσίας του καπιταλιστικού καθεστώτος.
Η Αριστερά πρέπει να είναι η έμπρακτη κριτική της κοινωνίας και ταυτόχρονα η ΠΡΟΤΑΣΗ ενός ΑΝΤΙΜΑΧΟΥ συστήματος αξιών: Η εναλλακτική πρόταση εξουσίας.
Εντελώς αντίθετη είναι η έννοια της «δεξιάς»: Η ιδεολογία του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου. Η πολύμορφη και πολυκέφαλη πολιτική (και η «αριστερή») που αγωνίζεται για τη διάσωση και κυριαρχία του καπιταλισμού.
Αυτές οι ιδεολογίες και οι «πολιτικές» δεν έχουν καταργηθεί.
Το γεγονός ότι τα κομματικά υποκείμενα της «αριστεράς» σφετερίζονται τους αγώνες, τα σύμβολα και τις ιδεολογικές σημαίες των κοινωνικών αγώνων και των σοσιαλιστικών ιδεών, με συνακόλουθο αποτέλεσμα να έχουν ενσωματωθεί στο κατεστημένο, δεν καταργεί το κοινωνικό και ιδεολογικό περιεχόμενο των εννοιών.
Απλώς αυτή η σημερινή «αριστερά» έχει γίνει η «νέα δεξιά», ή το δεκανίκι του συστήματος, με φορεσιές και αρματωσιές «αριστερές».
Η προδοσία των σφετεριστών των κοινωνικών αγώνων και των σοσιαλιστικών ιδεών δεν σημαίνει ότι καταργήθηκαν και οι ιστορικοί αγώνες και τα σοσιαλιστικά ιδεώδη.
Και δεν μπορεί να μην αγωνίζεσαι ασυμβίβαστα εναντίον των σφετεριστών, αν πραγματικά θέλεις να δημιουργήσεις ένα άλλο κόσμο. Δεν μπορεί τα λαϊκά κινήματα να δωρίσουν στους σφετεριστές των κινημάτων και των ιδεών την έννοια της Αριστεράς, το περιεχόμενο του ιστορικού γίγνεσθαι που καθορίζει αυτήν την έννοια.
ΟΣΟΙ κρίνουν με βάση τις σφετεριστικές ετικέτες και παπαγαλίζουν το ιδεολόγημα της ισοπέδωσης του κοινωνικού γίγνεσθαι και των ιδεολογικών του εννοιών, αυτοί ουσιαστικά αποδέχονται τα νέα ιδεολογήματα της Νέας Τάξης: Αυτά για το τέλος της Ιστορίας και των ιδεολογιών.