«Ένα σχόλιο»
Του Γ. Σιώζου
Σύνταγμα 4.2.2018
Ο Μίκης Θεοδωράκης - Ωραίος ως Έλλην - Δάσκαλος του Γένους, διασώζει την ύστατη στιγμή, την χαμένη τιμή της Αριστεράς.
Μιάς «Αριστεράς» που έχει εκπορνευτεί στα Δώματα της Εξουσίας, έχει διαβρωθεί ιδεολογικά από τα παράγωγα των Νεοταξίτικων και Αμερικάνικων δεξαμενών σκέψης, ή έχει εγκιβωτίσει τη δημιουργική Μαρξιστική Σκέψη, σε ταφικά Μαυσωλεία.
Απευθύνεται στους ξωμάχους της υπαίθρου με τα σκαμμένα πρόσωπα.
Στα πληβειακά στρώματα των Λαϊκών Συνοικιών της Αθήνας, με τα ροζιασμένα χέρια.
Σε έναν Λαό εξαπατημένο, τσακισμένο από τα αλλεπάλληλα Μνημόνια.
Ένα Λαό, που βρίσκεται στην Διατίμηση των 400 ευρώ και των κοινωνικών επιδομάτων, που βαπτίζονται συντάξεις.
Σ’ ένα Λαό που ο Ανθός του ξενιτεύεται.
Η Δημόσια και ιδιωτική περιουσία του Διαγουμίζεται και που αντιλαμβάνεται πλήρως, πως από την Κύπρο και το Αιγαίο, μέχρι την Μακεδονία και τη Θράκη, η κρατική του ύπαρξη και η Εθνική του υπόσταση, συρρικνώνεται και απειλείται.
Αυτόν το Λαό απεχθάνεται ο εγχώριος παλιός και νέος Δοσιλογισμός, συκοφαντώντας τους συμμετέχοντες στην Συγκέντρωση του Συντάγματος, για «Εθνικολαϊκισμό».
Αυτός ο «Εθνικολαϊκισμός» αποτελεί εμπόδιο για το Παγκοσμιοποιημένο Κεφάλαιο και την επιβολή της απόλυτης δικτατορίας του Πλούτου.
Το τελευταίο ανάχωμα, η έσχατη γραμμή άμυνας, η υπεράσπιση της Πατρίδας και της Εθνικής υπόστασης, πρέπει να σαρωθούν.
Κρατικές οντότητες μεταβάλλονται σε χώρους και οι λαοί τους, σε άμορφες μάζες χωρίς ιστορική μνήμη και εθνική ταυτότητα, σύγχρονοι τροφοσυλλέκτες, μετακινούμενοι ανάλογα με τις ανάγκες του Κεφαλαίου.
Ιστορικά Έθνη, θα πρέπει να «αναβαπτιστούν» στη Χαβούζα της «Πολυπολιτισμικότητας», χάνοντας την ψυχή τους, που δεν είναι άλλη από την Εθνική τους συνείδηση.
Φόβος και Τρόμος καταλαμβάνει τους «Ζηλωτές» της Παγκοσμιοποίησης, όταν οι εργαζόμενοι, τα Λαϊκά στρώματα, αυτά που παράγουν τον πλούτο, αναδεικνύονται σε Εθνική Τάξη, εξασφαλίζοντας την Λαϊκή ομοψυχία και οργανώνοντας την Εθνική Άμυνα.
Σύσσωμο το Αστικό πολιτικό Σύστημα, βρίσκεται απέναντι σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις, ή διαγράφει «Πιρουέτες» προκειμένου να μην απωλέσει την εκλογική του «Πελατεία».
Μάταιος κόπος.
Ο Λαός με το Ταξικό και Εθνικό του ένστικτο, αποκτά Αυτογνωσία και γίνεται ο ίδιος Πρωταγωνιστής της Ιστορίας.
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10950
Του Γ. Σιώζου
Σύνταγμα 4.2.2018
Ο Μίκης Θεοδωράκης - Ωραίος ως Έλλην - Δάσκαλος του Γένους, διασώζει την ύστατη στιγμή, την χαμένη τιμή της Αριστεράς.
Μιάς «Αριστεράς» που έχει εκπορνευτεί στα Δώματα της Εξουσίας, έχει διαβρωθεί ιδεολογικά από τα παράγωγα των Νεοταξίτικων και Αμερικάνικων δεξαμενών σκέψης, ή έχει εγκιβωτίσει τη δημιουργική Μαρξιστική Σκέψη, σε ταφικά Μαυσωλεία.
Απευθύνεται στους ξωμάχους της υπαίθρου με τα σκαμμένα πρόσωπα.
Στα πληβειακά στρώματα των Λαϊκών Συνοικιών της Αθήνας, με τα ροζιασμένα χέρια.
Σε έναν Λαό εξαπατημένο, τσακισμένο από τα αλλεπάλληλα Μνημόνια.
Ένα Λαό, που βρίσκεται στην Διατίμηση των 400 ευρώ και των κοινωνικών επιδομάτων, που βαπτίζονται συντάξεις.
Σ’ ένα Λαό που ο Ανθός του ξενιτεύεται.
Η Δημόσια και ιδιωτική περιουσία του Διαγουμίζεται και που αντιλαμβάνεται πλήρως, πως από την Κύπρο και το Αιγαίο, μέχρι την Μακεδονία και τη Θράκη, η κρατική του ύπαρξη και η Εθνική του υπόσταση, συρρικνώνεται και απειλείται.
Αυτόν το Λαό απεχθάνεται ο εγχώριος παλιός και νέος Δοσιλογισμός, συκοφαντώντας τους συμμετέχοντες στην Συγκέντρωση του Συντάγματος, για «Εθνικολαϊκισμό».
Αυτός ο «Εθνικολαϊκισμός» αποτελεί εμπόδιο για το Παγκοσμιοποιημένο Κεφάλαιο και την επιβολή της απόλυτης δικτατορίας του Πλούτου.
Το τελευταίο ανάχωμα, η έσχατη γραμμή άμυνας, η υπεράσπιση της Πατρίδας και της Εθνικής υπόστασης, πρέπει να σαρωθούν.
Κρατικές οντότητες μεταβάλλονται σε χώρους και οι λαοί τους, σε άμορφες μάζες χωρίς ιστορική μνήμη και εθνική ταυτότητα, σύγχρονοι τροφοσυλλέκτες, μετακινούμενοι ανάλογα με τις ανάγκες του Κεφαλαίου.
Ιστορικά Έθνη, θα πρέπει να «αναβαπτιστούν» στη Χαβούζα της «Πολυπολιτισμικότητας», χάνοντας την ψυχή τους, που δεν είναι άλλη από την Εθνική τους συνείδηση.
Φόβος και Τρόμος καταλαμβάνει τους «Ζηλωτές» της Παγκοσμιοποίησης, όταν οι εργαζόμενοι, τα Λαϊκά στρώματα, αυτά που παράγουν τον πλούτο, αναδεικνύονται σε Εθνική Τάξη, εξασφαλίζοντας την Λαϊκή ομοψυχία και οργανώνοντας την Εθνική Άμυνα.
Σύσσωμο το Αστικό πολιτικό Σύστημα, βρίσκεται απέναντι σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις, ή διαγράφει «Πιρουέτες» προκειμένου να μην απωλέσει την εκλογική του «Πελατεία».
Μάταιος κόπος.
Ο Λαός με το Ταξικό και Εθνικό του ένστικτο, αποκτά Αυτογνωσία και γίνεται ο ίδιος Πρωταγωνιστής της Ιστορίας.
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10950