Είναι να γελά κανείς με την «αμεροληψία» των μεροληπτικών αναλύσεων των περισσότερων δημοσιογράφων, γύρω από τις ήττες του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ…
Αυτή η δήθεν αντικειμενικότητα (το προσφιλές τέχνασμα των «ίσων αποστάσεων» της δημοσιογραφικής πορνείας), πετάει έξω από τη σκάφη το μωρό και …αναλύει τις σαπουνάδες!!!
Το ΟΥΣΙΩΔΕΣ εξαφανίζεται πίσω από τη «φόρμα» της «καθαρής» αγωνιστικής αρένας. Δηλαδή εξαφανίζεται το δάσος πίσω από το δέντρο.
Και ποιο είναι το ΟΥΣΙΩΔΕΣ, δηλαδή το δάσος; Ότι με διατεταγμένη διαιτησία δεν μπορεί να έχουμε «καθαρή» αγωνιστική αρένα, παρά μόνο κάλπικη και βρώμικη…
Το Μπάσκετ, περισσότερο από κάθε άλλο μαζικό άθλημα, δεν μπορεί να παιχτεί με διατεταγμένες διαιτησίες…
Αυτό είναι το ΟΥΣΙΩΔΕΣ που σκόπιμα και δόλια εξαφανίζουν οι δημοσιογραφικές πόρνες από τις «αναλύσεις» τους.
Και είναι το ΟΥΣΙΩΔΕΣ διότι το αποτέλεσμα, με τέτοιες διαιτησίες, είναι προαποφασισμένο…
Δεν υπήρχε ΚΑΜΙΑ περίπτωση να νικήσει ο Παναθηναϊκός. Οι διαιτησίες, αλλά και η στάση του δικτάτορα «Φράνκο» (Μπερτομέου) το διατυμπάνιζαν σε όλους τους τόνους…
Μόνο οι αφελείς και όσοι πιστεύουν στα όνειρα ήλπιζαν στο θαύμα της νίκης: Και αυτό το όνειρο είχε συνεπάρει του πάντες, από τη διοίκηση μέχρι τους φιλάθλους…
Οι «αντικειμενικές», όμως, πόρνες της δημοσιογραφίες (οι εξαρτημένες από συμφέροντα που το παίζουν «ανεξάρτητες»), αυτό το ΟΥΣΙΩΔΕΣ (δηλαδή ότι το έγκλημα εναντίον του παναθηναϊκού είχε προαποφασιστεί), το παρασιώπησαν και το εξαφάνισαν…
Καμωνόντουσαν, υποκριτικά και δόλια, ότι οι αγώνες θα ήταν «καθαροί» και ότι ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να νικήσει: Εμπόριο όχι μόνο ελπίδων, αλλά και δημοσιογραφικής υποκρισίας.
Γι αυτό μετά, όλοι αυτοί, εξωράισαν και σχεδόν εξαφάνισαν τα ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ και ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ εγκλήματα της διαιτησίας και …επικεντρώθηκαν στα λάθη τακτικής του Παναθηναϊκού ή στην κακή απόδοση…
Ενώ γνωρίζουν, όλοι αυτοί οι «αναλυτές», ότι η διαιτησία επιδρά καταλυτικά και πολυεδρικά (και στην τακτική, και στο ρυθμό και στα λάθη των παικτών και στην ψυχολογία κ.λπ), ΟΧΙ μόνο την «έβγαλαν» από τις «αναλύσεις» τους, αλλά επικάλυψαν και απέκρυψαν και το ΟΥΣΙΩΔΕΣ: ότι τα διαιτητικά λάθη ήταν προμελετημένα και ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, ότι το αποτέλεσμα ήταν προαποφασισμένο…
Τα λάθη του Πασκουάλ (και είναι πολλά), καθώς και τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση των παικτών, αν και αποτελούν επιφανειακά το πρωταρχικό αντικείμενο της ανάλυσης, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ σε αγώνες με στημένες διαιτησίες είναι παράγοντες δευτερεύουσας σημασίας…
Αυτό που θα μπορούσε να αναδείξει το καλό παίξιμο των παικτών και οι σοφές τακτικές του προπονητή ήταν τούτο: Το «στημένο» των διαιτητών…
Όπως και έγινε. Όσο ο Παναθηναϊκός ήταν κακός (σε συνάρτηση και με τα «αθώα» διαιτητικά σφυρίγματα) δεν χρειάζονταν τα σκανδαλώδη «λάθη» των διαιτητών…
Όταν, όμως, ο Παναθηναϊκός έπιανε παιχνίδι και απειλούσε, έστω και λίγο, τον αντίπαλο, ΤΟΤΕ αναδεικνυόταν, προκλητικά, και ο ρόλος των διαιτητών…
Στις στημένες διαιτησίες, ο βαθμός των προκλητικών και σκανδαλωδών σφυριγμάτων είναι ανάλογος της πίεσης που ασκεί η ομάδα-θύμα στον αντίπαλο: Όσο πιο μεγάλη είναι πίεση και η ορμή της ομάδας-θύμα, τόσο και πιο προκλητικά και σκανδαλώδη είναι τα σφυρίγματα των διαιτητών σε βάρος της.
Ο Παναθηναϊκός, συνεπώς, δεν μπορούσε να νικήσει με διατεταγμένες διαιτησίες, αλλά να παίξει έτσι που να τις ξεμπροστιάσει…
Και αυτό το πέτυχε: Έδειξε ότι αυτό το ΥΠΕΡ-εθνικό σύμπλεγμα της ευρωλίγκας είναι ένας μαφιόζικος μηχανισμός, ο οποίος έχει επιβάλει αποικιοκρατικούς όρους στις ομάδες και στο Μπάσκετ των εθνικών χωρών…
Το ίδιο, όπως οι μαφίες του χρήματος της ΕΕ και του 4ου Ράιχ…
Η Ευρωλίγκα είναι το 4ο Ράιχ στο Μπάσκετ…
Και οι δημοσιογραφικές πόρνες που την υμνούν αποτελούν τους δωσίλογους υπαλλήλους αυτής της ευρωλίγκας, οι οποίοι καλύπτουν τον ελεεινό ραγιαδισμό τους με τη δήθεν «αντικειμενικότητα», με την δολερή «αμεροληψία» τους που ΠΑΝΤΑ αποτελεί μια αχαλίνωτη μεροληψία ΥΠΕΡ των δικτατόρων δυναστών…