Του Ηλία Παπαναστασίου
Κάθε μέρα που περνά όλο και κάποιο πεδίο δόξης λαμπρό ανοίγεται από τους φύλακες της Πολιτικής Ορθότητας που ακούει στο όνομα Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ.
Έτσι, η τελευταία σοδειά είναι η δήλωση τοπικού βουλευτή Λέσβου του ΣΥΡΙΖΑ που χαρακτήρισε σαν φασίστες τους κατοίκους του νησιού που διαμαρτύρονταν προβάλλοντας τα αιτήματα τους κατά την διάρκεια της Πρωθυπουργικής επίσκεψης.
Συνέχισε το επίσης Κυβερνητικό και κομματικό στέλεχος του Σύριζα, Γ. Κυρίτσης, που χάρισε συλλήβδην όλον τον Δυτικό Πολιτισμό στο Ναζισμό εξομοιώνοντας τον πρώτο με τους θαλάμους αερίων των Ναζί.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση αυτή εξομοιώνει τους αντιπάλους της ή τις όποιες διαμαρτυρίες του Λαού με τους φασίστες ή τις ειδήσεις που δεν την συμφέρουν με τα Fake News.
Η κυβέρνηση που κέρδισε τις εκλογές στηριζόμενη σε ένα θολό κίνημα μικροαστικής διαμαρτυρίας με τεράστια δοσολογία Lumpen χαρακτηριστικών υποσχόμενη σχεδόν τα πάντα και εμφανιζόμενη με ικανότητες ατρόμητου Εμιλιάνο Ζαπάτα που θα κατακεραύνωνε τις αγορές, η κυβέρνηση που κατηγορούσε τους αντιπάλους της ως δοσίλογους, εξωνημένους και προδότες προπηλακίζοντας κάθε αντίπαλο, η κυβέρνηση που χρησιμοποίησε όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση τα Social Media όχι σαν μέσο διαλόγου αλλά σαν εκτοξευτήρα συκοφαντιών και υβρεολόγιου, σήμερα διαμαρτύρεται γιατί μερικές(!) χιλιάδες Μυτιληνιών διαμαρτυρήθηκαν για την τραγική κατάσταση στα Hot Spots ή την αύξηση του ΦΠΑ…
Προφανώς δεν πείστηκαν από την υποσχεσιολόγια του Πρωθυπουργού τολμώντας να αμφισβητήσουν τα λεγόμενα του, αψηφώντας τις σειρήνες των τοπικών εγκάθετων της Κυβέρνησης και τις «αναπτυξιακές» φιέστες αμφιλεγόμενων Συνεδρίων που είναι αναγκαία μόνο όταν έχουν στρατηγικό και συνεκτικό λόγο με υλοποιήσιμα και μετρήσιμα αναπτυξιακά βήματα, κοστολογημένα και συγκεκριμενοποιημένα. Ειδάλλως είναι περιττά, κοστοβόρα και παράγουν «Αναπτυξιακό» αέρα κοπανιστό…
Όλα τα παραπάνω έλλειπαν από την αναπτυξιακή πανήγυρη της Κυβερνητικής κουστωδίας και των μεταφερόμενων Διμοιριών Μετακλητών Υπάλληλων που ήρθαν να προστεθούν στις κανονικές Διμοιρίες των ΜΑΤ που συνωστίστηκαν στην Λέσβο προφανώς για να προφυλάξουν τον Πρωθυπουργό από τις αυθόρμητες εκδηλώσεις χαράς και αγαλλίασης των ενθουσιασμένων κατοίκων του νησιού…
Όλα βέβαια τα ανωτέρω θα ήσαν κωμικοτραγικά αν δεν ήσαν δυστυχώς και πραγματικά.
Το εντυπωσιακότερο όμως είναι οι χαρακτηρισμοί που συνηθίζει να εκτοξεύει ο ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε αντίπαλο του, και όχι για πρώτη φορά.
Προηγήθηκαν τα Νομοσχέδια για την αλλαγή φύλου όπου καθένας που είχε ενστάσεις ή δεν συμφωνούσε – παραθέτοντας πολλά και σοβαρότατα επιχειρήματα – χαρακτηριζόταν σαν ομοφοβικός ή απλά, νέτα σκέτα, σαν φασίστας.
Το ίδιο παρατηρήσαμε και με το τελευταίο δείγμα της «δικαιωματικής σοδειάς» του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το δικαίωμα υιοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια. Δεν έμεινε χαρακτηρισμός που να μην ειπώθηκε, δεν έμεινε υβρεολόγιο που να μην εκτοξεύτηκε από τους Κυβερνητικούς «Δικαιωματιστές» εναντίον όσων τόλμησαν να εκφράσουν τις αντιρρήσεις τους. Προφανώς για την Κυβέρνηση, αφού λύσαμε όλα τα προβλήματα και αφού – υποτίθεται…– αποδείχτηκε επιστημονικά το βάσιμο των ισχυρισμών τους πρέπει να προχωρήσουμε και στην νομοθέτηση της υιοθεσίας…
Για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει οικογένεια λαϊκής υφής με δυο γονείς δηλαδή Πατέρας και Μητέρα … Αυτή, αντίθετα αποτελεί «Πατριαρχική» και «Καταπιεστική» συλλογικότητα που πρέπει να αποδομηθεί πάση θυσία υπακούοντας έτσι στα κελεύσματα της Παρακμιακής Δυτικής Ελίτ δηλαδή στην Αστική Τάξη της Παρακμής που αφού τα δοκίμασε όλα, διαλύει τα πάντα που βρίσκονται γύρω της με μανία παρανοϊκού δολοφόνου και καταστροφέα.
Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έδειξε ανάλογη ευαισθησία και πόνο ψυχής για τα παιδιά των χωρισμένων γονιών – περίπου ένα εκατομμύριο – και των προβλημάτων τους όπως η επικοινωνία με τον πατέρα και γενικότερα η κατοχύρωση του ρόλου του πατέρα στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών, διαδικασία που ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον θεωρεί περιττή και κοπιώδη…
Εκεί μέσω της θεσμοθέτησης μιας Γυναικείας Δικαιοσύνης το παιδί των χωρισμένων γονιών αποκόπτεται από τον πατέρα με διάφορους τρόπους προς δόξα ενός μητροκεντρικού και αντι–πατρικού προτύπου «μονογονεικής οικογένειας», μέσω της οποίας εξαλείφεται σχεδόν τελείως το ανδρικό και πατρικό πρότυπο… Έρευνες άλλωστε δείχνουν ότι η εξάλειψη αυτή του αντρικού και πατρικού προτύπου οδηγεί στην ελαχιστοποίηση της θετικής επίδρασής του στα παιδιά και των δύο φύλων.
Ακολούθησε ο Γ. Κυρίτσης, γνωστός Οργανικός Διανοούμενος Μεγάλου Βεληνεκούς, πασίγνωστος στο Πανελλήνιο και σε όλη την περιοχή της Νοτίου Βαλκανικής, για τις εμβριθείς αναλύσεις του. Ο κύριος αυτός ουσιαστικά ταύτισε τον Ναζισμό με τον Δυτικό Πολιτισμό και τους θαλάμους αερίων με όλη την Δύση, απαλλάσσοντας ταυτόχρονα τον Ισλαμισμό – αγαπημένο παιδί των Δικαιωματιστών και των υστερικών Φεμινιστριών – απανταχού γης.
Ποια Αγγλική Επανάσταση του Κρόμβελ και Γαλλική Επανάσταση του Δαντόν και του Ροβεσπιέρου, ποια Αμερικανική Επανάσταση του Τόμας Τζέφερσον και ποιος Διαφωτισμός του Ντιντερό ή ποια Διαλεκτική και Ολιστική Αντίληψη του Χέγκελ, του Μαρξ ή του Ένγκελς;
Αν πάμε μάλιστα πιο πίσω, ποια Αναγέννηση, Ρωμαϊκή και Ελληνική Αρχαιότητα ή Πολιτισμοί της Αιγύπτου και Μεσοποτάμιας;
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Ρώμη έλεγαν οι Λατίνοι, με τον ίδιο τρόπο όλος ο Παγκόσμιος Πολιτισμός και ειδικότερα ο Δυτικός οδηγεί – σύμφωνα με τα Άπαντα του κ. Κυρίτση – στα Ναζιστικά Στρατόπεδα…
Προφανώς ο Μαρξ εμπνεύστηκε από τις γραφές του Βούδα, ο Φρόιντ από το Κοράνι και ο Ένγκελς από τον Γενάρχη του Μπιν Λάντεν.
Όσο δε για τα κατορθώματα των Τζιχαντιστών και λίγο παλαιότερα των Ταλιμπάν – δημόσιοι αποκεφαλισμοί με φρικτό τρόπο βιντεοσκοπημένοι μάλιστα, γενοκτονίες ολόκληρων πληθυσμών κλπ.– αυτά για τον κ. Κυρίτση αποτελούν ψιλά γράμματα, παράπλευρες απώλειες ίσως μάλιστα και δικαιολογημένες αντιδράσεις απέναντι στη βία της Δύσης.
Απέναντι στον κλασσικό Φασισμό του Μεσοπολέμου έχουμε έναν «Δημοκρατικό, Αντιφασιστικό Φασισμό», πολύ χειρότερο, απείρως δολιότερο και ασύγκριτα διπλωματικότερο.
Όταν η Ρόζα Λούξεμπουργκ πριν ένα περίπου αιώνα – καταμεσής του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου– επανέφερε το παλιό διλημματικό σύνθημα του Ένγκελς (κατά άλλους, του Κάουτσκυ) «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα» σίγουρα δεν μπορούσε να φανταστεί πως ένας εκπρόσωπος υποτιθέμενου αριστερού – εντός εισαγωγικών, εννοείται– κόμματος θα μπορούσε ποτέ να ισχυριστεί παρόμοια πράγματα…
Τα πράγματα όμως είναι απλούστερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, σαν Νεοφιλελεύθερο Κόμμα Δημοσίων Υπάλληλων και Λούμπεν Κοινωνικών Στοιχείων υποψηφίων προς διορισμό, έχει αποκοπεί οριστικά και δια παντός εδώ και πολλά χρόνια από όλα τα ιστορικά κεκτημένα του Ευρωπαϊκού και Ελληνικού Εργατικού Κινήματος.
Γιατί:
α). Δεν αποτελεί, ούτε ποτέ αποτελούσε τμήμα λαϊκών και εργατικών τάξεων παρά ένα αξιοθρήνητο συνονθύλευμα Δημοσίων Υπαλλήλων, Μικροαστών Ψευτοδιανοούμενων και Λούμπεν περιφερόμενων στοιχείων «γενικών καθηκόντων»…
Ήταν πάντα ένα «Κοινωνικό Φάντασμα» χωρίς κοινωνικές και ταξικές ρίζες, μια περιφερόμενη φούσκα που έριχνε πυροτεχνήματα εκπροσωπώντας ένα ποσοστό από 1,5% έως 4%.
Από εκεί ξεκινά και η έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα που χαρακτηρίζει τους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ αλλά και η απίστευτη αλαζονεία και αρχοντοχωριατισμός τους όταν βολεύονται στο Δημόσιο με παχυλότατους μισθούς.
Όταν είσαι πεινασμένος μια ζωή κάνεις μακροβούτι στα βαθειά όπως αυτοί που ακόμη δεν πιστεύουν στην τύχη τους…
β). Θεωρητικά, ιδεολογικά και επιστημονικά, έχουν άγρια μεσάνυχτα και ασχετοσύνη αλλά διακρίνονται από μια ιδιαίτερη ικανότητα να παρουσιάζουν τον αναλφαβητισμό τους για επιχείρημα, την πνευματική νωθρότητα σαν εξυπνάδα και – τελευταία ειδικότερα…– το ψέμα μιας φτηνής προπαγάνδας σαν απτή πραγματικότητα ποντάροντας στον πόνο και την απελπισία του κόσμου.
Όταν μάλιστα κάνει κάποιος κριτική στην καθημερινή αθλιότητα και εξαχρείωση των πράξεων και των λεγόμενών τους, τα επιχειρήματα που σου ρίχνουν είναι «συντριπτικά» όπως «Τι δηλαδή; Θέλεις νάρθει ο Κούλης;» ή « Γιατί; Οι προηγούμενοι ήσαν καλύτεροις».
γ). Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι απλώς επικίνδυνα άσχετοι και θανάσιμα φιλόδοξοι ή επιδεικτικά νεόπλουτοι όπως όλοι οι πεινασμένοι αλλά αποτελούν κάτι χειρότερο, είναι οι δολοφόνοι της Αριστεράς.
Δεν απομυθοποίησαν ή αποδόμησαν απλώς την Αριστερά σαν έννοια και πράξη αλλά κυριολεκτικά την εκτέλεσαν, την κατεδάφισαν παίρνοντας στον λαιμό τους και όλες τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς που απομακρύνθηκαν έγκαιρα από την μπόχα και δυσωδία που εξέπεμπαν.
Αφού δε αποδόμησαν όλες τις έννοιες και πράξεις του Ιστορικού Εργατικού Κινήματος και της Ολιστικής/Διαλεκτικής του θεωρίας, έσπρωξαν με την αλλοπρόσαλλη πολιτική των «Μειονοτικών Δικαιωματιστών» τεράστιες μάζες λαϊκών στρωμάτων στη συντήρηση στρώνοντας το έδαφος για τον Απόλυτο Par Excellence Νεοφιλελευθερισμό και ο οποίος εφαρμόζεται χωρίς αντίσταση, ειδικά στην Ελλάδα.
Μέτρα που δεν θα τολμούσε ούτε να σκεφτεί ο Σαμαράς, ο Τσίπρας τα περνά χωρίς μαζική αντίσταση, μοιράζει την φτώχεια των φτωχών στους φτωχότερους βαφτίζοντάς την Κοινωνικό Κράτος, αφήνει άθικτη την Ελίτ με την οποία συναλλάσσεται άνετα μαζί της και η οποία Ελίτ καλοπερνώντας με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει πολιτικό και μηντιακό στήριγμά του και τέλος ετοιμάζει μια ατέλειωτη «Φιεστολογία» τον Αύγουστο βαφτίζοντας το κρέας ψάρι, την μόνιμη επιτήρηση σε «Έξοδο από τα Μνημόνια» και το γενικότερο χαντάκωμα και στασιμότητα της Οικονομίας σε «Βελτίωση των Δεικτών της Οικονομίας».
Ίσως είναι η μεγαλύτερη απάτη – με άλφα κεφάλαιο…– των τελευταίων δεκαετιών όπου το μαζικό Σύνδρομο Στοκχόλμης βαφτίζεται Υπομονή του Λαού, η γενική ηθική απαρέσκεια και ψυχική εξαθλίωση μετονομάζεται ήρεμο πολιτικό κλίμα και η Ηθικοψυχολογική Πανώλης – η Πανούκλα…– του πρώην Λούμπεν και νυν Νεόπλουτου φρεσκοδιορισμένου ΣΥΡΙΖΑΙΟΥ ονοματίζεται Κανονικότητα…
Σαν την γεροντοκόρη που γνώρισε το σεξ μετά τα πενήντα και δεν ξεκολλά από το κρεβάτι, έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζοντας ανέσεις, παχυλούς μισθούς, προσωπικές φρουρές και πανάκριβα γραφεία δεν λέει να ξεκολλήσει – και ούτε πρόκειται τόσο εύκολα …– να ξεκολλήσει από την εξουσία και τα προνόμια της που δεν τα φανταζόταν πριν μερικά χρόνια ούτε στο καλύτερο όνειρο του…
Αυτός ο περιφερόμενος παλιάτσος που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή ο Homo Syrizaiikus όπως ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας λουσμένος με όλη την ρυπαρότητα της γελοιότητάς του και τονισμένος από την αύρα της μηδαμινότητας που προσπαθεί μανιωδώς να καλύψει με τις καθημερινές διπολικές σοφιστείες του, αυτός ο Homo Nullus δηλαδή το Απόλυτο Μηδενικό της Ύπαρξης που κατατρώει σαν νεοπλασία τις σάρκες της Ελληνικής Κοινωνίας σκορπώντας στον αέρα την δυσωδία της σεσηπότας απόλυτης παρακμής, αυτός λοιπόν ο ανεκδιήγητος ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ηττηθεί στις εκλογές.
Οι ευθύνες των Κάτω δηλαδή του Λαού είναι τεράστιες. Ας τις αναλάβει.
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10893