Του Γ. Σιώζου
Ο
τίτλος του κειμένου αποσκοπεί στο να ελαφρύνει την βαριά και
καταθλιπτική ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο ολοκληρωτικός «προοδευτισμός»
που επιβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Αστικές πολιτικές δυνάμεις, όπως επίσης και η
«προοδευτική» ιδεολογική διάβρωση της κοινωνίας, που εδώ και χρόνια
επιτελούν αναπτύσσοντας αξιοσημείωτη δραστηριότητα και οργανώσεις της
εξωκοινοβουλευτικής «Δικαιωματικής Αριστεράς», καθώς επίσης και οι
κακόφημες Μ.Κ.Ο., αγωγοί των Νεοταξίτικων δεξαμενών σκέψης.
Στόχος, η πλήρης ρευστοποίηση της κοινωνίας, η κατάργηση όλων των ταυτοτήτων - σεξουαλικών, Ταξικών, Εθνικών - και η απώλεια της ιστορικής Μνήμης.
Χρησιμοποιούν ως πολιορκητικό κριό έναν στείρο και αφελή Ιδεαλισμό αποθεώνοντας την Βουλησιαρχεία, παρακάμπτοντας την επιστημονική και Ιστορική εξέλιξη των κοινωνιών.
Με αυτόν τον τρόπο το παράλογο γίνεται λογικό και όσοι αντιστέκονται στον ανορθολογισμό του συρμού, κατατάσσονται στην κατηγορία των «Ομοφοβικών», των «αντιδραστικών» και τέλος στους «Φασίστες».
Παλιά η Θεωρία του Φαιοκόκκινου Φασισμού!!!
Αλλά ας παρακολουθήσουμε την «Λογική» των υποτιθέμενων προοδευτικών.
Κατά την άποψή τους, η Φύση δεν υπάρχει ανεξάρτητα από την Θέληση των Ανθρώπων.
Το φύλο δεν είναι βιολογικό, αλλά ιδεολογική και κοινωνική κατασκευή.
Μάλιστα δεν διστάζουν να χαρακτηρίζουν ως ρατσιστές, όσους επιμένουν στην βιολογική καταγωγή του φύλου.
Πώς πραγματοποιούνται οι κατασκευές του λεγόμενου κοινωνικού φύλου;
Για τους άνδρες που επιθυμούν να γίνουν γυναίκες διά του ακρωτηριασμού.
Στο παρελθόν αυτούς τους άνδρες, τους ονόμαζαν Ευνούχους.
Με την λήψη δε ορμονών, στην απόκτηση «Γυναικείων» μαστών.
Για τις Γυναίκες που επιθυμούν να γίνουν «Άνδρες» διά της προσθέσεως ανδρικού μορίου, που με την βοήθεια υδραυλικού συστήματος αποκτά σκληρότητα και μέσω ροής νερού, δίνεται η αίσθηση της εκσπερμάτωσης.
Έτσι λοιπόν οι Άνδρες που πραγματοποίησαν Αιδοιοπλαστική και η Γυναίκες Φαλλοπλαστική κατά την αντίληψή τους, απέκτησαν Νέα Γεννητικά Όργανα.
Λίαν Επιστημονική αντίληψη. Γεννητικά Όργανα που δεν μπορούν να επιτελέσουν καμμία Γεννητική λειτουργία.
Η επώδυνη αλλαγή του φαινότυπου μάταια προσπαθεί να υπερβεί τους άκαμπτους νόμους της Φύσης.
Η σύγχυση του νου, αποκαλύπτεται πλήρως από την αλήθεια των λέξεων: Γεννητικά Όργανα.
Μια απλή εξέταση D.N.A. ακόμη και εκατό χρόνια μετά το θάνατό τους, θα πιστοποιούσε τα φύλα τους, επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά το μέγεθος της Φρεναπάτης τους.
Επομένως τί πιστοποιεί την αλλαγή φύλου;
Μια Ληξιαρχική Πράξη, η οποία επιβάλλεται διά Νόμου.
Βεβαίως υπάρχουν και πιο ανώδυνες Ληξιαρχικές κατασκευές φύλου.
Όπως η αλλαγή του εξωτερικού Φαινότυπου με την διατήρηση των οργάνων του Φύλου ή ακόμη και η κατά δήλωση των ενδιαφερομένων της αλλαγής του φύλου τους, χωρίς την αλλαγή του εξωτερικού τους Φαινότυπου.
Πραγματικά Θαυματουργές οι ιδιότητες του Ληξιαρχείου!!!
Μια συγκυριακή πλειοψηφία στην Βουλή επιβάλλει την αλλαγή της Φύσης και μια Ληξιαρχική πράξη την υποκαθιστά.
Απευθυνόμενοι δε προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τους «αυτοπροσδιοριζόμενους» ή κατ’ ευφημισμόν Μαρξιστές, έχουμε την υποχρέωση να τους «Ταράξουμε» στον Μαρξισμό.
«Όπως ακριβώς η Γνώση του ανθρώπου αντανακλά τη φύση, που υπάρχει ανεξάρτητα από αυτόν, δηλαδή την εξελισσόμενη ύλη, έτσι και η κοινωνική γνώση του ανθρώπου (δηλαδή οι διάφορες αντιλήψεις και διδασκαλίες φιλοσοφικές, θρησκευτικές, πολιτικές κτλ.) αντανακλά το οικονομικό καθεστώς της κοινωνίας».
Β.Ι. Λένιν Άπαντα 4η Εκδ. 19 σελ. 5 & 8 της Ελλ. Έκδοσης εξωτερικού 1955.
Και ας συνεχίσουμε με έναν άλλον «ομοφοβικό» και απολύτως αντιδραστικό το Φ. Ένγκελς, από το έργο του, Η Καταγωγή της Οικογένειας, της Ατομικής ιδιοκτησίας και του Κράτους.
«Αυτή η Αθηναϊκή οικογένεια, με το πέρασμα του χρόνου, έγινε το πρότυπο για την βαθμιαία διαμόρφωση των οικιακών σχέσεων όχι μονάχα των υπολοίπων Ιώνων, αλλά και όλων των Ελλήνων της Μητρόπολης και των αποικιών. Παρ’ όλους τους περιορισμούς και την επαγρύπνηση, οι Ελληνίδες έβρισκαν αρκετά συχνά την ευκαιρία να απατούν τους άντρες τους. Όσοι ντρέπονταν να εκδηλώσουν οποιαδήποτε αγάπη προς τις γυναίκες τους, διασκέδαζαν σε κάθε λογής περιπέτειες με εταίρες.
Ο εξευτελισμός όμως των Γυναικών εκδικήθηκε τους άντρες και τους Εξευτέλισε και αυτούς, ώσπου κύλησαν στο αίσχος της Παιδεραστίας και εξευτέλισαν και τους Θεούς τους και τον Εαυτό τους με τον μύθο του Γανυμήδη.
Αυτή ήταν η καταγωγή της μονογαμίας, όσο μπορούμε να την παρακολουθήσουμε στον πιο πολιτισμένο και τον περισσότερο αναπτυγμένο λαό της αρχαιότητας».
«Ήταν η πρώτη μορφή οικογένειας που δεν στηρίζονταν σε φυσικούς, αλλά σε οικονομικούς όρους, δηλαδή στη νίκη της ατομικής ιδιοκτησίας πάνω στην αρχική φυσική κοινή ιδιοκτησία, Η κυριαρχία του άντρα στην οικογένεια και η παραγωγή παιδιών, που μπορούν να είναι μονάχα δικά του, και που προορίζονται να κληρονομούν τα πλούτη του».
«Ο Ευριπίδης χαρακτηρίζει την γυναίκα σαν οικούρημα, σαν κάτι που φροντίζει το σπίτι (η λέξη είναι ουδέτερη) και για τον Αθηναίο, η γυναίκα εκτός από μέσο για την παραγωγή παιδιών δεν ήταν τίποτε άλλο από μια επιστάτρια των δούλων.
Ο άντρας είχε τις γυμναστικές του ασκήσεις, τις δημόσιες συζητήσεις του, από όπου αποκλείονταν η γυναίκα».
Εκτός από αυτά είχε συχνά και δούλες στη διάθεσή του, και στην εποχή της άνθισης της Αθήνας μια πλατιά διαδεδομένη πορνεία που το κράτος τουλάχιστον την ευνοούσε».
Εκδ. Σύγχρονη Εποχή σελ. 78-79
Επίσης ο ίδιος, αναφερόμενος σε Γερμανικά φύλα αναφέρει: «Οι Γερμανοί στις μεταναστεύσεις τους, ιδίως προς τα νοτιοανατολικά, στους νομάδες που ζούσαν στις στέπες της Μαύρης Θάλασσας, ξέπεσαν πολύ ηθικά και εκτός από τις ιππευτικές τέχνες που έμαθαν από αυτούς, απέκτησαν και άσχημα παρά φύση ελαττώματα, πράγμα που το μαρτυρεί ρητά ο Αμμιανός για τους Ταϊφάλους και ο Προκόπιος για τους Ερούλους».
Στο ίδιο σελ. 84
Τί συμπεράσματα συνάγονται από τα ανωτέρω για τους Μαρξιστές;
Στην Πατριαρχική κοινωνία και στην Μονογαμική Οικογένεια (Μονογαμική μόνο για τις γυναίκες) παρουσιάζονται τα φαινόμενα της πορνείας, της μοιχείας και της παιδεραστίας.
Είναι το Τίμημα που πληρώνει η κοινωνία για αυτή την μορφή οργάνωσης που προκύπτει από την αλλαγή των παραγωγικών σχέσεων.
Σηματοδοτεί το πέρασμα από την κοινοκτημοσύνη στην Ταξική κοινωνία, με πρώτο θύμα τις Γυναίκες.
Η Υλική βάση της κοινωνίας, η εκμεταλλευτικές σχέσεις και ως εκ τούτου η Ταξική διαίρεση της Κοινωνίας, παράγει αυτού του είδους τα φαινόμενα.
Ένα βαθιά Ταξικό και εκμεταλλευτικό σύστημα που στις μέρες μας προσλαμβάνει ακραίες μορφές και τα παράγωγά του μπορούν να συγκριθούν μόνο με τα ήθη της σήψης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Εκτός και εάν θεωρήσουμε ότι αυτή η περίοδος της Σήψης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας συνιστούσε μία πρωτοποριακή εποχή που τα ήθη της αποτελούν το αγλάισμα του ανθρώπινου πολιτισμού, οπότε ασμένως σπεύδουμε να τα υιοθετήσουμε.
Και μιας και αναφερθήκαμε στα ήθη της παρακμής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ας δούμε τί γράφει ένας ακραία «Ομοφοβικός» ο Κ. Βάρναλης, στο έργο του «Διχτάτορες».
«Ο Νέρων δεν έβαζε κανένα φραγμό στις ορέξεις του και στα ένστικτά του. Αισθησιακός, υλοπαθής κι ασυνείδητος, ατίμαζε όποια γυναίκα του γουστάριζε κι εμίανε κι αυτό το ιερό κι απαραβίαστο άσυλο της αγνότητας, το ιερό των Εστιάδων».
«Ενυμφεύθη» επισήμως και με λαμπροτάτην μεγαλοπρέπεια τον ευνούχο Σπόρο. Τον έντυσε σαν Αυγούστα και τον εγύριζε και στις πόλεις της Ελλάδος όταν είχε κατέβει στη γη των Ολυμπίων για να επιδείξει τα τάλαντά του.
Αλλά συγχρόνως «υπαδρεύθη» έναν άλλον τον απελεύθερο Δορυφόρο. Συνηθισμένα πράγματα! Ο Καίσαρ είχε παντρευτεί τον Νικόδημο της Βιθυνίας κι ο Καλιγούλας ντυνότανε σαν … Αφροδίτη.
«Η κοινή γνώμη λοιπόν των χρόνων εκείνων δεν σκοτιζότανε και πολύ με τις «ιδιοτροπίες» του Νέρωνα. Η πρωτοπορία της καλής κοινωνίας, οι «μοντέρνοι» οι «αμιμητόβιοι» και κοντά σε αυτούς κι ο πολύ διεφθαρμένος λαός καμαρώνανε τον Αυτοκράτορά τους».
Εκδ. Κέδρος σελ. 164-165
Και συνεχίζει με έναν άλλο «Αστέρα» εκείνης της Εποχής.
Τον Αυτοκράτορα Ηλιογάβαλο.
«Εκείνος δε ηνδρίζετο τε και εθηλύνετο και έδρα και έπασχεν εκάτερα κι ασελγέστατα».
«Και δέσποινα και βασιλίς ωνομάζετο. Και εφόρει κεκρύφαλον και εριουργεί και τους οφθαλμούς υπεγράφετο … και εψιλίζετο (έκαμνε αποψίλωση) ίνα δοκοίη γυνή»
Ο δε ανήρ αυτής (!) Κάρικον ήν αδράποδον, εκαλείτο δε Ιεροκλής».
«ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΙΣΤΕΥΕ πως όλα είναι δυνατά, σε έναν αυτοκράτορα της Ρώμης και μάλιστα Θεόν, ώστε απαιτούσε ντε και καλά από τους γιατρούς του να του κάνουνε με μια διατομή (σχησιματιά) «διφυά» όπως λέει ο Μιχαήλ Γλυκάς».
Στο ίδιο σελ. 331-337
Στην περίπτωση του Ηλιογάβαλου δεν έχουμε μόνον «διόρθωση» φύλου αλλά και «πρόσθεση» φύλου.
Πρωτοπόρα Ρώμη!!!
Εδώ μπορούμε να εκφράσουμε την απορία μας για την μη προβολή του αιτήματος εκ μέρους του κινήματος LOAT της «Διφυούς».
Δύο σε ένα και συμφέρει.
Ο
τίτλος του κειμένου αποσκοπεί στο να ελαφρύνει την βαριά και
καταθλιπτική ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο ολοκληρωτικός «προοδευτισμός»
που επιβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Αστικές πολιτικές δυνάμεις, όπως επίσης και η
«προοδευτική» ιδεολογική διάβρωση της κοινωνίας, που εδώ και χρόνια
επιτελούν αναπτύσσοντας αξιοσημείωτη δραστηριότητα και οργανώσεις της
εξωκοινοβουλευτικής «Δικαιωματικής Αριστεράς», καθώς επίσης και οι
κακόφημες Μ.Κ.Ο., αγωγοί των Νεοταξίτικων δεξαμενών σκέψης.Στόχος, η πλήρης ρευστοποίηση της κοινωνίας, η κατάργηση όλων των ταυτοτήτων - σεξουαλικών, Ταξικών, Εθνικών - και η απώλεια της ιστορικής Μνήμης.
Χρησιμοποιούν ως πολιορκητικό κριό έναν στείρο και αφελή Ιδεαλισμό αποθεώνοντας την Βουλησιαρχεία, παρακάμπτοντας την επιστημονική και Ιστορική εξέλιξη των κοινωνιών.
Με αυτόν τον τρόπο το παράλογο γίνεται λογικό και όσοι αντιστέκονται στον ανορθολογισμό του συρμού, κατατάσσονται στην κατηγορία των «Ομοφοβικών», των «αντιδραστικών» και τέλος στους «Φασίστες».
Παλιά η Θεωρία του Φαιοκόκκινου Φασισμού!!!
Αλλά ας παρακολουθήσουμε την «Λογική» των υποτιθέμενων προοδευτικών.
Κατά την άποψή τους, η Φύση δεν υπάρχει ανεξάρτητα από την Θέληση των Ανθρώπων.
Το φύλο δεν είναι βιολογικό, αλλά ιδεολογική και κοινωνική κατασκευή.
Μάλιστα δεν διστάζουν να χαρακτηρίζουν ως ρατσιστές, όσους επιμένουν στην βιολογική καταγωγή του φύλου.
Πώς πραγματοποιούνται οι κατασκευές του λεγόμενου κοινωνικού φύλου;
Για τους άνδρες που επιθυμούν να γίνουν γυναίκες διά του ακρωτηριασμού.
Στο παρελθόν αυτούς τους άνδρες, τους ονόμαζαν Ευνούχους.
Με την λήψη δε ορμονών, στην απόκτηση «Γυναικείων» μαστών.
Για τις Γυναίκες που επιθυμούν να γίνουν «Άνδρες» διά της προσθέσεως ανδρικού μορίου, που με την βοήθεια υδραυλικού συστήματος αποκτά σκληρότητα και μέσω ροής νερού, δίνεται η αίσθηση της εκσπερμάτωσης.
Έτσι λοιπόν οι Άνδρες που πραγματοποίησαν Αιδοιοπλαστική και η Γυναίκες Φαλλοπλαστική κατά την αντίληψή τους, απέκτησαν Νέα Γεννητικά Όργανα.
Λίαν Επιστημονική αντίληψη. Γεννητικά Όργανα που δεν μπορούν να επιτελέσουν καμμία Γεννητική λειτουργία.
Η επώδυνη αλλαγή του φαινότυπου μάταια προσπαθεί να υπερβεί τους άκαμπτους νόμους της Φύσης.
Η σύγχυση του νου, αποκαλύπτεται πλήρως από την αλήθεια των λέξεων: Γεννητικά Όργανα.
Μια απλή εξέταση D.N.A. ακόμη και εκατό χρόνια μετά το θάνατό τους, θα πιστοποιούσε τα φύλα τους, επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά το μέγεθος της Φρεναπάτης τους.
Επομένως τί πιστοποιεί την αλλαγή φύλου;
Μια Ληξιαρχική Πράξη, η οποία επιβάλλεται διά Νόμου.
Βεβαίως υπάρχουν και πιο ανώδυνες Ληξιαρχικές κατασκευές φύλου.
Όπως η αλλαγή του εξωτερικού Φαινότυπου με την διατήρηση των οργάνων του Φύλου ή ακόμη και η κατά δήλωση των ενδιαφερομένων της αλλαγής του φύλου τους, χωρίς την αλλαγή του εξωτερικού τους Φαινότυπου.
Πραγματικά Θαυματουργές οι ιδιότητες του Ληξιαρχείου!!!
Μια συγκυριακή πλειοψηφία στην Βουλή επιβάλλει την αλλαγή της Φύσης και μια Ληξιαρχική πράξη την υποκαθιστά.
Απευθυνόμενοι δε προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τους «αυτοπροσδιοριζόμενους» ή κατ’ ευφημισμόν Μαρξιστές, έχουμε την υποχρέωση να τους «Ταράξουμε» στον Μαρξισμό.
«Όπως ακριβώς η Γνώση του ανθρώπου αντανακλά τη φύση, που υπάρχει ανεξάρτητα από αυτόν, δηλαδή την εξελισσόμενη ύλη, έτσι και η κοινωνική γνώση του ανθρώπου (δηλαδή οι διάφορες αντιλήψεις και διδασκαλίες φιλοσοφικές, θρησκευτικές, πολιτικές κτλ.) αντανακλά το οικονομικό καθεστώς της κοινωνίας».
Β.Ι. Λένιν Άπαντα 4η Εκδ. 19 σελ. 5 & 8 της Ελλ. Έκδοσης εξωτερικού 1955.
Και ας συνεχίσουμε με έναν άλλον «ομοφοβικό» και απολύτως αντιδραστικό το Φ. Ένγκελς, από το έργο του, Η Καταγωγή της Οικογένειας, της Ατομικής ιδιοκτησίας και του Κράτους.
«Αυτή η Αθηναϊκή οικογένεια, με το πέρασμα του χρόνου, έγινε το πρότυπο για την βαθμιαία διαμόρφωση των οικιακών σχέσεων όχι μονάχα των υπολοίπων Ιώνων, αλλά και όλων των Ελλήνων της Μητρόπολης και των αποικιών. Παρ’ όλους τους περιορισμούς και την επαγρύπνηση, οι Ελληνίδες έβρισκαν αρκετά συχνά την ευκαιρία να απατούν τους άντρες τους. Όσοι ντρέπονταν να εκδηλώσουν οποιαδήποτε αγάπη προς τις γυναίκες τους, διασκέδαζαν σε κάθε λογής περιπέτειες με εταίρες.
Ο εξευτελισμός όμως των Γυναικών εκδικήθηκε τους άντρες και τους Εξευτέλισε και αυτούς, ώσπου κύλησαν στο αίσχος της Παιδεραστίας και εξευτέλισαν και τους Θεούς τους και τον Εαυτό τους με τον μύθο του Γανυμήδη.
Αυτή ήταν η καταγωγή της μονογαμίας, όσο μπορούμε να την παρακολουθήσουμε στον πιο πολιτισμένο και τον περισσότερο αναπτυγμένο λαό της αρχαιότητας».
«Ήταν η πρώτη μορφή οικογένειας που δεν στηρίζονταν σε φυσικούς, αλλά σε οικονομικούς όρους, δηλαδή στη νίκη της ατομικής ιδιοκτησίας πάνω στην αρχική φυσική κοινή ιδιοκτησία, Η κυριαρχία του άντρα στην οικογένεια και η παραγωγή παιδιών, που μπορούν να είναι μονάχα δικά του, και που προορίζονται να κληρονομούν τα πλούτη του».
«Ο Ευριπίδης χαρακτηρίζει την γυναίκα σαν οικούρημα, σαν κάτι που φροντίζει το σπίτι (η λέξη είναι ουδέτερη) και για τον Αθηναίο, η γυναίκα εκτός από μέσο για την παραγωγή παιδιών δεν ήταν τίποτε άλλο από μια επιστάτρια των δούλων.
Ο άντρας είχε τις γυμναστικές του ασκήσεις, τις δημόσιες συζητήσεις του, από όπου αποκλείονταν η γυναίκα».
Εκτός από αυτά είχε συχνά και δούλες στη διάθεσή του, και στην εποχή της άνθισης της Αθήνας μια πλατιά διαδεδομένη πορνεία που το κράτος τουλάχιστον την ευνοούσε».
Εκδ. Σύγχρονη Εποχή σελ. 78-79
Επίσης ο ίδιος, αναφερόμενος σε Γερμανικά φύλα αναφέρει: «Οι Γερμανοί στις μεταναστεύσεις τους, ιδίως προς τα νοτιοανατολικά, στους νομάδες που ζούσαν στις στέπες της Μαύρης Θάλασσας, ξέπεσαν πολύ ηθικά και εκτός από τις ιππευτικές τέχνες που έμαθαν από αυτούς, απέκτησαν και άσχημα παρά φύση ελαττώματα, πράγμα που το μαρτυρεί ρητά ο Αμμιανός για τους Ταϊφάλους και ο Προκόπιος για τους Ερούλους».
Στο ίδιο σελ. 84
Τί συμπεράσματα συνάγονται από τα ανωτέρω για τους Μαρξιστές;
Στην Πατριαρχική κοινωνία και στην Μονογαμική Οικογένεια (Μονογαμική μόνο για τις γυναίκες) παρουσιάζονται τα φαινόμενα της πορνείας, της μοιχείας και της παιδεραστίας.
Είναι το Τίμημα που πληρώνει η κοινωνία για αυτή την μορφή οργάνωσης που προκύπτει από την αλλαγή των παραγωγικών σχέσεων.
Σηματοδοτεί το πέρασμα από την κοινοκτημοσύνη στην Ταξική κοινωνία, με πρώτο θύμα τις Γυναίκες.
Η Υλική βάση της κοινωνίας, η εκμεταλλευτικές σχέσεις και ως εκ τούτου η Ταξική διαίρεση της Κοινωνίας, παράγει αυτού του είδους τα φαινόμενα.
Ένα βαθιά Ταξικό και εκμεταλλευτικό σύστημα που στις μέρες μας προσλαμβάνει ακραίες μορφές και τα παράγωγά του μπορούν να συγκριθούν μόνο με τα ήθη της σήψης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Εκτός και εάν θεωρήσουμε ότι αυτή η περίοδος της Σήψης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας συνιστούσε μία πρωτοποριακή εποχή που τα ήθη της αποτελούν το αγλάισμα του ανθρώπινου πολιτισμού, οπότε ασμένως σπεύδουμε να τα υιοθετήσουμε.
Και μιας και αναφερθήκαμε στα ήθη της παρακμής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ας δούμε τί γράφει ένας ακραία «Ομοφοβικός» ο Κ. Βάρναλης, στο έργο του «Διχτάτορες».
«Ο Νέρων δεν έβαζε κανένα φραγμό στις ορέξεις του και στα ένστικτά του. Αισθησιακός, υλοπαθής κι ασυνείδητος, ατίμαζε όποια γυναίκα του γουστάριζε κι εμίανε κι αυτό το ιερό κι απαραβίαστο άσυλο της αγνότητας, το ιερό των Εστιάδων».
«Ενυμφεύθη» επισήμως και με λαμπροτάτην μεγαλοπρέπεια τον ευνούχο Σπόρο. Τον έντυσε σαν Αυγούστα και τον εγύριζε και στις πόλεις της Ελλάδος όταν είχε κατέβει στη γη των Ολυμπίων για να επιδείξει τα τάλαντά του.
Αλλά συγχρόνως «υπαδρεύθη» έναν άλλον τον απελεύθερο Δορυφόρο. Συνηθισμένα πράγματα! Ο Καίσαρ είχε παντρευτεί τον Νικόδημο της Βιθυνίας κι ο Καλιγούλας ντυνότανε σαν … Αφροδίτη.
«Η κοινή γνώμη λοιπόν των χρόνων εκείνων δεν σκοτιζότανε και πολύ με τις «ιδιοτροπίες» του Νέρωνα. Η πρωτοπορία της καλής κοινωνίας, οι «μοντέρνοι» οι «αμιμητόβιοι» και κοντά σε αυτούς κι ο πολύ διεφθαρμένος λαός καμαρώνανε τον Αυτοκράτορά τους».
Εκδ. Κέδρος σελ. 164-165
Και συνεχίζει με έναν άλλο «Αστέρα» εκείνης της Εποχής.
Τον Αυτοκράτορα Ηλιογάβαλο.
«Εκείνος δε ηνδρίζετο τε και εθηλύνετο και έδρα και έπασχεν εκάτερα κι ασελγέστατα».
«Και δέσποινα και βασιλίς ωνομάζετο. Και εφόρει κεκρύφαλον και εριουργεί και τους οφθαλμούς υπεγράφετο … και εψιλίζετο (έκαμνε αποψίλωση) ίνα δοκοίη γυνή»
Ο δε ανήρ αυτής (!) Κάρικον ήν αδράποδον, εκαλείτο δε Ιεροκλής».
«ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΙΣΤΕΥΕ πως όλα είναι δυνατά, σε έναν αυτοκράτορα της Ρώμης και μάλιστα Θεόν, ώστε απαιτούσε ντε και καλά από τους γιατρούς του να του κάνουνε με μια διατομή (σχησιματιά) «διφυά» όπως λέει ο Μιχαήλ Γλυκάς».
Στο ίδιο σελ. 331-337
Στην περίπτωση του Ηλιογάβαλου δεν έχουμε μόνον «διόρθωση» φύλου αλλά και «πρόσθεση» φύλου.
Πρωτοπόρα Ρώμη!!!
Εδώ μπορούμε να εκφράσουμε την απορία μας για την μη προβολή του αιτήματος εκ μέρους του κινήματος LOAT της «Διφυούς».
Δύο σε ένα και συμφέρει.