Κάτω το αντεπαναστατικό πραξικόπημα στη Βενεζουέλα!!!

Κ.Μαρ., Νικ. Χριστ., Βαγ. Μαρ. για το Avantgarde

Ο Πρόεδρος της Βουλής, Χουάν Γουαϊδό ηγέτης της Voluntad Popular (Λαϊκής Θέλησης), ένα ακροδεξιό κόμμα που έχει λάβει δεκάδες εκατομμύρια δολάρια από την USAID και το Εθνικό Ταμείο για τη Δημοκρατία, δεν δίστασε να αυτοανακηρύχθεί χθες (23/1) σε προσωρινό πρόεδρο της Βενεζουέλας, δηλώνοντας ότι θα κρατήσει το αξίωμα αυτό μέχρι να πραγματοποιηθούν εκλογές στη χώρα. Πρόκειται για καραμπινάτο πραξικόπημα με θεσμικό προσωπείο (δεν ηγείται κάποιος τρελός στρατηγός αλλά ο Πρόεδρος της Βουλής) με τις πλάτες φυσικά της Ουάσιγκτον. 

Ο αρχιπραξικοπηματίας Χουάν Γουαϊδό

Προαναγγελθέν πραξικόπημα

Πριν λίγες μέρες ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο χαρακτήρισε «παράνομη» την κυβέρνηση Μαδούρο στη Βενεζουέλα από το Αμπου Ντάμπι, στο πλαίσιο της περιοδείας του στη Μέση Ανατολή, και πρόσθεσε πως η Ουάσινγκτον θα συνεργαστεί με κράτη της Λατινικής Αμερικής που μοιράζονται την άποψή της για να αποκατασταθεί «η αληθινή δημοκρατία» στη χώρα. Το «γεράκι» Τζον Μπόλτον επίσης απευθύνθηκε στον στρατό αφού η Βουλή της Βενεζουέλας, προσέφερε εγγυήσεις για «δημοκρατική επανένταξη» σε όσους δημόσιους λειτουργούς, αστυνομικούς και στρατιωτικούς σταματήσουν να επιδεικνύουν υπακοή στον Μαδούρο.

Οι απανωτές δηλώσεις Αμερικάνων αξιωματούχων κλιμακώθηκαν από την ημέρα (11/1/19) που ορκίστηκε ο πρόεδρος Nicolas Maduro για τη δεύτερη εξαετή θητεία ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Βενεζουέλας και όχι, όπως συνηθίζεται, ενώπιον του Κογκρέσου, το οποίο ελέγχεται από την δεξιά αντιπολίτευση και το οποίο αποτελεί με την υποστήριξη φυσικά των ΗΠΑ, το ορμητήριο για την ανατροπή του από την προεδρεία. Η τελετή ορκωμοσίας μποϊκοτάριστηκε από τις ΗΠΑ και την ΕΕ καθώς και από τις περισσότερες κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής. Παρευρέθηκαν οι πρόεδροι της Κούβας Μιγκέλ Ντιατ-Κανέλ, του Εβο Μοράλες της Βολιβίας, του Σαλβαδόρ Σάντσεζ Σερέν του Ελ Σαλβαδόρ και του Ντάνιελ Ορτέγκα της Νικαράγουας, και εκπροσώπων σε επίπεδο πρέσβη της Ρωσίας, της Κίνας της Τουρκίας και του Μεξικού.

Αμέσως μετά την ορκωμοσία ο λεγόμενος όμιλος Lima, αποτελούμενος από τις κυβερνήσεις 13 χωρών της Λατινικής Αμερικής και τον Καναδά, εξέδωσε ψήφισμα που απαιτούσε από το Maduro να παραιτηθεί από τη δεύτερη θητεία του και να παραδώσει την εξουσία στο Κογκρέσο που ελέγχεται από την αντιπολίτευση με μοναδική αρνητική ψήφο από το Μεξικό. Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι μέλη του Ομίλου Lima, συμμετείχαν διαδικτυακά με τον Πομπέο, πρώην διευθυντή της CIA, η οποία είναι υπεύθυνη για αμέτρητα στρατιωτικά πραξικοπήματα και δεξιές δικτατορίες στη Λατινική Αμερική ο οποίος κατά τη διάρκεια της συνόδου του Ομίλου Lima, διοργάνωσε τριήμερο ταξίδι στη Λατινική Αμερική για να συναντηθεί με τον νεοεκλεγμένο Jair Bolsonaro, τον φασίστα πρώην αρχηγό του στρατού που ανέλαβε την προεδρία της Βραζιλίας και τον δεξιό πρόεδρο της Κολομβίας Ιβάν Duque για συζητήσεις που σύμφωνα με πληροφορίες περιλάμβαναν την προοπτική αλλαγής καθεστώτος στη Βενεζουέλα. Τις ίδιες μέρες ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών (OSA) συγκλήθηκε σε έκτακτη σύνοδο και προκειμένου να μην «αναγνωρίσει τη νομιμότητα» της δεύτερης θητείας του Μαδούρο, ζήτησε τη σύγκληση νέων εκλογών υπό διεθνή εποπτεία. Η απόφαση πάρθηκε οριακά με 19 ψήφους.

Ο στόχος της Ουάσιγκτον για αλλαγή καθεστώτος συνδέεται με την προσπάθεια των αμερικανικών επιχειρήσεων να επαναβεβαιώσουν την προηγούμενη αδιαμφισβήτητη ηγεμονία τους στο πετρέλαιο της Βενεζουέλας, τα μεγαλύτερα αποδεδειγμένα αποθέματα στον κόσμο, καθώς και τη στρατηγική του Πενταγώνου για παγκόσμια αντιπαράθεση με τις λεγόμενες «αναθεωρητικές εξουσίες», την Κίνα και τη Ρωσία, οι οποίες συνδέονται οικονομικά και πολιτικά με το Καράκας. Το κύριο μέσο για την επίτευξη αυτών των στόχων είναι ο στρατός. Ο ίδιος ο Τράμπ δήλωσε ότι η στρατιωτική λύση παραμένει «στο τραπέζι» σε σχέση με τη Βενεζουέλα και έχει επανειλημμένα ζητήσει από τους συμβούλους του καθώς και από τους αρχηγούς κρατών της Λατινικής Αμερικής μια στρατιωτική παρέμβαση για την ανατροπή της κυβέρνησης της Βενεζουέλας.

Στο ίδιο μήκος κύματος, κορυφαίοι Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν επανειλημμένα απευθύνει έκκληση στον στρατό της Βενεζουέλας, να επέμβει. Πέρυσι, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Rex Tillerson δήλωσε ότι «Στην ιστορία της Βενεζουέλας και των χωρών της Νότιας Αμερικής είναι συχνά φορές που ο στρατός είναι ο παράγοντας της αλλαγής όταν τα πράγματα είναι τόσο άσχημα και η ηγεσία δεν μπορεί πλέον να εξυπηρετήσει τους ανθρώπους». Ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Marco Rubio της Φλόριντα, ο οποίος κατευθύνει σε μεγάλο βαθμό την αμερικανική πολιτική προς τη Λατινική Αμερική κάτω από τη διοίκηση του Τάμπ, έγραψε για το ίδιο θέμα στο Twitter: «Ο κόσμος θα υποστηρίξει τις Ένοπλες Δυνάμεις στην Βενεζουέλα αν αποφασίσουν να προστατεύσουν τους ανθρώπους και να αποκαταστήσουν δημοκρατίας με την αφαίρεση ενός δικτάτορα». Ο Pompeo ήδη από τη μέρα της ορκωμοσίας τουίταρε, απευθυνόμενος στις δυνάμεις ασφαλείας της Βενεζουέλας, ότι αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης και συντονισμένης εκστρατείας.

Στις 5 Δεκεμβρίου, κατά την έναρξη της ορκωμοσίας του Bolsonaro στη Βραζιλία, ο αντιπρόεδρος του, στρατηγός Hamilton Mourão, δήλωσε σε ένα κοινό στελεχών επιχειρήσεων ότι δεν είχε καμία αμφιβολία ότι ο Maduro θα ανατραπεί από το στρατό της Βενεζουέλας. «Θα υπάρξει πραξικόπημα στη Βενεζουέλα», είπε, «και τα Ηνωμένα Έθνη θα πρέπει να επέμβουν με μια ειρηνευτική δύναμη… και θα υπάρχει ο ρόλος της Βραζιλίας για να ηγείται αυτής της ειρηνευτικής δύναμης».

 Το πραξικόπημα της 21^ης Γενάρη

Σύμφωνα με τον Lucas Koerner από το venezuelanalysis.com τη Δευτέρα 21 Γενάρη, μια μικρή ομάδα στρατιωτών συνελήφθη στο στρατόπεδο San Jose de Cotiza στο Καράκας, αφού έκλεψαν όπλα και επιχείρησαν να ανακινήσουν ανταρσία στην πρωτεύουσα της Βενεζουέλας. Σύμφωνα με την δήλωση που έβγαλαν οι Μπολιβαριανές εθνικές ένοπλες δυνάμεις (FANB), η ανταρσία άρχισε το πρωί της Δευτέρας περίπου στις 2:50 π.μ., όταν μερικές δεκάδες στρατιώτες από την 43η μεραρχία της Μπολιβαριανής Εθνικής Φρουράς (GNB) στο Μακάριο στο δυτικό Καράκας, έκαναν ανταρσία έναντι του διοικητή τους, Capitan Gerson Soto Martinez. Στη συνέχεια κατέλαβαν δύο στρατιωτικά οχήματα με τα οποία επιτέθηκαν σε Στρατόπεδα Αστικής Ασφάλειας στο Πετάρε, στο ανατολικό Καράκας, καταλαμβάνοντας περαιτέρω όπλα και απαγάγοντας δύο αξιωματικούς και δύο φύλακες.

Οι στρατιώτες, οι οποίοι περιγράφηκαν από την FANB ως «εγκληματίες», στη συνέχεια προχώρησαν προς το κοντινό στρατόπεδο του GNB Waraira Repano στο San Jose de Cotiza στο βόρειο Καράκας, όπου αντιμετώπισαν αντίσταση από τα στρατεύματα που βρίσκονταν εκεί. Μετά από μια ώρα αντιπαράθεσης με μονάδες ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας, οι στασιαστές τελικά παραδόθηκαν παρουσία στρατιωτικού εισαγγελέα γύρω στις 8.30 π.μ. και μεταφέρθηκε στη στρατιωτική βάση του Fort Tiuna από την Εθνική Φρουρά. Οι αρχές αναφέρουν ότι όλα τα κλεμμένα όπλα ανακτήθηκαν.

Δεν είναι σαφές πόσοι στρατιώτες έλαβαν μέρος στο επεισόδιο, ωστόσο ανεπιβεβαίωτοι ισχυρισμοί από τους εμπλεκόμενους έφεραν τον αριθμό στους 120, ενώ άλλες εκθέσεις υποδεικνύουν ότι αριθμούσαν πιθανότατα στους 40. Ο δημοσιογράφος Roman Camacho ανέφερε ότι συνολικά 27 φύλακες ήταν υπό κράτηση, ενώ το Reuters ισχυρίζεται ότι κρατήθηκαν μόλις 25.

Ως απάντηση στη σύλληψη των στρατιωτών, μερικές δεκάδες ντόπιοι κάτοικοι άρχισαν να διαδηλώνουν, φτιάχνοντας οδοφράγματα σε καίριες οδικές οδικές για να υποστηρίξουν τους αντάρτες στρατιώτες εναντίον της κυβέρνησης Μαδούρο, βάζοντας φωτιά στα κυβερνητικά σύμβολα. Στις επακόλουθες αντιπαραθέσεις, οι αρχές χρησιμοποίησαν δακρυγόνα και σφαίρες από καουτσούκ για την αποκατάσταση της τάξης, κάνοντας αρκετές συλλήψεις.

Ο λόγος του ξεσπάσματος αυτής της βραχύβιας εξέγερσης, καθώς και ο επιδιωκόμενος στόχος που έκλεψαν όπλα, παραμένει ασαφής όσο γράφεται αυτό το κείμενο, με πολλές εικασίες να κυκλοφορούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι κρατούμενοι στρατιώτες, οι οποίοι κυκλοφόρησαν μια σειρά βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, φαίνεται να υποστηρίζουν θέσεις που εκφράστηκαν στο Κοινοβούλιο της Βενεζουέλας, σύμφωνα με τις οποίες δεν πρέπει να ανανεωθεί η προεδρεία του Maduro, αποκαλώντας την «ρήξη» της συνταγματικής τάξης.

Ένας από τους στασιαστές στρατιώτες, ο αρχιλοχίας Bandres Figueroa, δήλωσε δημοσίως οτι: «Η Βενεζουέλα είναι ενωμένη και θα αποκαταστήσει τη συνταγματική τάξη, το θέλατε αυτό, αυτό κάνουμε εμείς, αρκετά!»

Το περιστατικό στην Cotiza έρχεται την παραμονή της 61ης επετείου της ανατροπής της δικτατορίας του Marcos Perez Jimenez στις 23 Ιανουαρίου 1958. Ο Πρόεδρος Nicolas Maduro και ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου Juan Guaido έχουν καλέσει και οι δύο για συμμετοχή στις πορείες αυτή την Τετάρτη, με τον τελευταίο να υπόσχεται να διορίσει μια μεταβατική κυβέρνηση κλιμακώνοντας έτσι την πολιτική αντιπαράθεση. Στις 11 Ιανουαρίου, ο Guaido δήλωσε ότι είναι διατεθειμένος να αναλάβει την προσωρινή προεδρία της χώρας, εάν τον υποστηρίξουν «ο λαός» και «οι ένοπλες δυνάμεις».

Μετά τις αναταραχές στην Cotiza, ο ακροδεξιός ηγέτης της Voluntad Popular ανέφερε στο Twitter ότι «Αυτό που συνέβη στο στρατόπεδο του GN στην Cotiza είναι ένα δείγμα ενός γενικευμένου συναισθήματος που κυριαρχεί στο FAN. Οι στρατιώτες μας γνωρίζουν ότι η εμπιστοσύνη προς τη διοίκηση έχει σπάσει με το σφετερισμό του προεδρικού αξιώματος”. Την περασμένη εβδομάδα, ο Guaido υποσχέθηκε αμνηστία προς τους στρατιωτικούς αξιωματούχους που θα σήκωναν τα όπλα εναντίον της κυβέρνησης Maduro σε περίπτωση εγκατάστασης μεταβατικής κυβέρνησης. «Η Εθνοσυνέλευση έχει δεσμευτεί να προσφέρει όλες τις απαραίτητες εγγυήσεις στα μέλη του FAN που θα συμβάλλουν ενεργά στην αποκατάσταση του Συντάγματος», επανέλαβε αυτή τη Δευτέρα.

Από την πλευρά του, το υπουργείο Άμυνας της Βενεζουέλας έχει υποσχεθεί να ασκήσει διώξεις σε όλους τους στασιαστές στρατιώτες, οι οποίοι, όπως αναφέρει, «πρόδωσαν τον όρκο της πίστης τους στην πατρίδα». Το υπουργείο εξακολουθεί να ενοχοποιεί τη δεξιά αντιπολίτευση, ισχυριζόμενο ότι, «είμαστε βέβαιοι ότι αυτές οι πράξεις προκαλούνται από σκοτεινά συμφέροντα της ακροδεξιάς». Ομοίως, ο Πρόεδρος της Συντακτικής Συνέλευσης και ο αποστρατευμένος στρατιωτικός αξιωματικός, Diosdado Cabello, ανέφεραν μέσω Twitter ότι είχαν προσφερθεί στους στασιαστές σημαντικές αποζημιώσεις για να συμμετάσχουν στο πραξικόπημα και πως «ομολογούν τώρα τις λεπτομέρειες του σχεδίου τους».

Συντονισμένες κινήσεις

Από την Τετάρτη η Βενεζουέλα βρίσκεται σε έκρυθμη κατάσταση αντιμέτωπη ακόμα μια φορά με το εν εξελίξει πραξικόπημα, το οποίο τα διεθνή μίντια μεταξύ άλλων και τα ελληνικά (μαζί και η ΕΡΤ) παρουσιάζουν λίγο πολύ ως λαϊκή εξέγερση και τον Μαδούρο ως τελειωμένη υπόθεση. 

Εννοείται ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά στα γεγονότα που είναι σε εξέλιξη από τις 11 Γενάρη ούτε φυσικά στις απανωτές πιέσεις του ιμπεριαλισμού που δίνει το πράσινο φως στους πραξικοπηματίες της Βενεζουέλας και τον αντιδραστικό απόπατο που τους ακολουθεί να αναλάβουν δράση. Δεν βγάζουν επίσης τσιμουδιά για τις τεράστιες διαδηλώσεις ενάντια στο αντεπαναστατικό πραξικόπημα που λαμβάνουν χώρα στο Καράκας, ακριβώς για να στηρίξουν τους ισχυρισμούς της ακροδεξιάς αντιπολίτευσης και της Αυτοκρατορίας ότι ο Μαδούρο είναι «ένας μισητός δικτάτορας που καταδυναστεύει το λαό του».

Από το πρώτο δευτερόλεπτο της απόπειρας, ο πρώτος που έσπευσε να αναγνωρίσει τον… νέο πρόεδρο της Βενεζουέλας ήταν ο Ντόναλντ Τραμπ, ενώ ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του «προοδευτικού» προέδρου της Τζάστιν Τρυντώ, της Βραζιλίας, Αργεντινής, Κολομβίας, Παραγουάης και Χιλής. 

Μόνο η Βολιβία και το Μεξικό ύψωσαν το ανάστημά τους και αρνήθηκαν να αποσύρουν την στήριξή τους στον Πρόεδρο Μαδούρο.

 Ο συντονισμός των ενεργειών πριν ακόμα ανατραπεί ο Μαδούρο είναι παροιμιώδης.

Εξυπακούεται ότι καμία ανατροπή δεν έχει συμβεί. Το μόνο που έχουμε είναι το ξεδίπλωμα της αντεπανάστασης στη Βενεζουέλα μια μάχη που δεν έχει κριθεί τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο. Εκατοντάδες χιλιάδες λαού, προερχόμενα από τις φτωχογειτονιές του Καράκας είναι στο δρόμο και διαδηλώνουν ενάντια στο ακροδεξιό πραξικόπημα, την ίδια στιγμή που σε άλλα σημεία της πόλης διαδηλώνει ο μικροαστικός απόπατος της αντεπανάστασης.

Οπαδοί του Νικολας Μαδούρο διαδηλώνουν στους δρόμους του Καράκας

Κάτω το πραξικόπημα

Είναι προφανές ότι οι επαναστάτες δεν θα λύσουν την κρίσιμη αυτή στιγμή τις διαφορές τους με την κυβέρνηση Μαδούρο.  Ο Maduro ανέλαβε τα καθήκοντά του το 2013 αφότου ο Τσάβες, πριν πεθάνει από τον καρκίνο, τον είχε ορίσει ως διάδοχό του για τη συνέχιση της λεγόμενης «Βολιβιανής Επανάστασης» και του «Σοσιαλισμού του 21ου αιώνα», η οποία συνίστατο σε μια σειρά από σχετικά μέτρια προγράμματα κοινωνικής βοήθειας που χρηματοδοτήθηκαν από την άνοδο των τιμών του πετρελαίου, χωρίς όμως να βάζει χέρι στα κέρδη τόσο του ντόπιου όσο και του ξένου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Στο μέσο αυτή της αντιφατική ισορροπία (κάτι σαν το win win του Τσίπρα) οικοδομήθηκε ένα νέο προνομιούχο στρώμα αποτελούμενο από στελέχη του στρατού, κυβερνητικούς αξιωματούχους, συνδικαλιστές γραφειοκράτες, τραπεζίτες και στελέχη επιχειρήσεων, οι οποίοι πλούτισαν από την οικονομική κερδοσκοπία και τις σχέσεις τους με το κράτος, απορροφώντας ένα κομμάτι από τις τεράστιες ποσότητες πετρελαϊκών εσόδων της χώρας.

Με την κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου και των βασικών εμπορευμάτων το 2014, η οικονομία της χώρας, που εξαρτάται περισσότερο από τις εξαγωγές πετρελαίου, μπήκε από ποτέ σε μια καθοδική πορεία. Το ΔΝΤ προβλέπει ότι η οικονομία της Βενεζουέλας θα συρρικνωθεί κατά 5% το επόμενο έτος, με τον πληθωρισμό να φθάνει σε 10 εκατομμύρια %. Οι εξαγωγές πετρελαίου πέρυσι μειώθηκαν κατά 33% σε σύγκριση με το 2017, ενώ τα διυλιστήρια της Βενεζουέλας αναμένεται να υπολειτουργήσουν στο 1/3.Η κυβέρνηση Μαδούρο για ακόμα μια φορά προσπάθησε να σώσει τις παλιές ισορροπίες. Εισήγαγε ένα πρόγραμμα προσαρμογής τον περασμένο Αύγουστο, που συνίστατο στην περικοπή των πραγματικών μισθών και των παροχών στους εργαζομένους, αποδίδοντας παράλληλα φορολογικές ελαφρύνσεις τόσο στους καπιταλιστές της Βενεζουέλας όσο και στις πολυεθνικές εταιρείες. Ταυτόχρονα  επεδίωξε να ανοίξει την εκμετάλλευση πετρελαίου και ορυκτών σε ξένες πολυεθνικές εταιρείες και έχει ανταποκριθεί πιστά στις πληρωμές προς τους διεθνείς τραπεζίτες για το τεράστιο εξωτερικό χρέος της Βενεζουέλας. Σύμφωνα με μία εκτίμηση, οι πληρωμές για την εξυπηρέτηση του χρέους καταναλώνουν πλέον το 75% του εισοδήματος από εξαγωγές, το μεγαλύτερο στον κόσμο. Η αξία του μηνιαίου κατώτατου μισθού μειώθηκε σε λιγότερο από 10$, ενώ υπήρξαν εκτεταμένες απολύσεις και λουκέτα επιχειρήσεων. Το 64% του πληθυσμού ζει υπό συνθήκες ακραίας φτώχειας, ενώ 2,6 εκατομμύρια Βενεζουέλας έχουν μεταναστεύσει εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, γεγονός που προκάλεσε δίκαιες κοινωνικές διαμαρτυρίες χωρίς να ελέγχονται από τη φιλοιμπεριαλιστική δεξιά.

Όμως, το καθήκον της διευθέτησης λογαριασμών με το Maduro είναι μια υπόθεση του εργατικού κινήματος της Βενεζουέλας και των δυνάμεων που επιδιώκουν τον σοσιαλιστικό της μετασχηματισμό.

 Αυτή η προοπτική περνάει πρώτα απ’ όλα μέσα από τη συντριβή των πραξικοπηματιών, της CIA και του Πενταγώνου.

 Στη βάση αυτή οι επαναστάτες χωρίς δεύτερη σκέψη πρέπει να στρέψουν τα όπλα τους ενάντια στην αντεπανάσταση της Δεξιάς φιλοαμερικανικής συμμορίας.

 Μια πτώση Μαδούρο θα έχει τις χειρότερες επιπτώσεις για τους μαύρους πολίτες της χώρες και την εργατική τάξη, θα πέσει νερό στη φωτιά -την ήδη αποδυναμωμένη- της σοσιαλιστικής χειραφέτησης. Οι υποτελείς της χώρας θα γίνουν υπηρέτες του ΔΝΤ, του αγαπημένου οργανισμού μετά τα πραξικοπήματα στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Νίκη λοιπόν για τους Chavistas και τους συμμάχους της, για την Αριστερά και τους υποτελείς. Κανένα έλεος για τους αντεπαναστάτες της Ουάσιγκτον και την αστική τάξη της Βενεζουέλα

 ΠΗΓΗ:
https://avantgarde2009.wordpress.com/2019/01/24/kato-to-antepanastatiko-praxikopima-stn-venezuela/