Γράφαμε πριν μερικές μέρες για την σημασία της εκλογικής συντριβής του μορφώματος της Λούμπεν Αριστεράς που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ.
Υποστηρίξαμε πως μόνο μέσα από την εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν οι προϋποθέσεις αναγέννησης του Εργατικού–Λαϊκού Κινήματος και ανόδου της συνείδησης και υπόστασης του ελληνικού λαού σε ανώτερο επίπεδο.
Τα λίγα εικοσιτετράωρα που έμειναν μέχρι τις εκλογές φέρουν προ των ευθυνών τους όλους μας. Και αυτές οι ευθύνες βοούν συνεχώς, μας καλούν ακατάπαυστα και μας ωθούν σε τέσσερις επιλογές.
Πρώτον, την μη αποχή. Όποιος απέχει συνειδητά πλέον συμμετέχει στην διαιώνιση της καθημερινής, συνολικής παρακμής της χώρας, του λαού και των μελλοντικών γενεών.
Δεν έχει σημασία εάν απέχει συνειδητά ή από ηλιθιότητα αλλά σίγουρα θα πρέπει να θεωρείται “Ιδιώτης” δηλαδή Idiot αγγλοσαξονιστί που σημαίνει ηλίθιος. Ει δυνατόν, να τιμωρείται και νομικά, εάν είχαμε υγιώς σκεπτόμενες κοινωνίες αποτελούμενες από δημιουργικούς ανθρώπους.
Ποτέ μια Κοινωνία δεν προχώρησε μπροστά με τους αδιάφορους, τους ωχαδερφιστές, τους εαυτούληδες και τους ηλίθιους δηλαδή τους διανοητικά ανάπηρους.
Δεύτερον, την καταδίκη των σημερινών δυναστών της Μεταμοντέρνας Λούμπεν Αριστεράς που καταδυνάστευσαν οπισθοδρομώντας την χώρα, εξευτελίζοντας την έννοια της Αριστεράς και φτωχοποιώντας τα μεγάλα στρώματα του ελληνικού λαού.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να καταδικαστούν και οι προηγούμενοι δυνάστες και κυρίως η ΝΔ που εξαγνίζεται ταχύτατα λόγω των πεπραγμένων του ΣΥΡΙΖΑ. Εννοείται, καταδίκη του ΣΥΡΙΖΑ δεν σημαίνει υποστήριξη της ΝΔ, τελεία και παύλα.
Τρίτον, υποστήριξη αντιμνημονιακών, αντι–αστικών και προοδευτικών δυνάμεων που σε αυτή την ιστορική συγκυρία εκπροσωπούνται κατά πρώτο λόγο – εάν όχι και αποκλειστικό– από το ΚΚΕ.
Ταυτόχρονα, χρειάζονται χείρα βοηθείας και οι αριστερές δυνάμεις του ΚΙΝΑΛ που ασφυκτιούν στα σημερινά ερμαφρόδιτα πλαίσια της πολιτικά και κοινωνικά “αλλήθωρης” στρατηγικής της Φώφης Γεννηματά.
Μια ενίσχυση των συνδυασμών του ΚΚΕ πιθανόν να λειτουργούσε ευεργετικά και στις αληθινά προοδευτικές δυνάμεις του ΚΙΝΑΛ επανασυσφίγγοντας σε κοινούς αγώνες τις σχέσεις ΚΚΕ και ΠΑΣΟΚ όπως συνέβαινε με τα δυο αυτά αριστερά κόμματα την πρώτη δεκαετία μετά την Μεταπολίτευση.
Η αντιμετώπιση της φιλελεύθερης/νεοφιλελεύθερης ΝΔ και των πολιτικών της θα ενισχύσει – σχεδόν βέβαιο– την κύρια δύναμη αντίστασης που θα είναι το ΚΚΕ αλλά και τμημάτων – ή τμήματος– αριστερών/προοδευτικών τμημάτων του ΚΙΝΑΛ.
Ο άθλιος ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να εμφανιστεί σαν “αριστερή αντιπολίτευση” αλλά θα πρέπει να υποστεί εκλογική συντριβή ειδάλλως θα λειτουργήσει σαν Δούρειος Ίππος του Συστήματος όπως επάξια έκανε μέχρι σήμερα.
Τέταρτο, καμμιά ψήφος στην “Αριστερά του Σόρος” (Βαρουφάκης) και στα αριστερίστικα πτώματα που επανεμφανίζονται θυμίζοντας θρησκευτικές σέκτες του Μεσαίωνα (ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Μ–Λ σχήματα κλπ.).
Ο αριστερισμός είναι αστισμός από την ανάποδη, όπως ο “αντιρατσισμός” των αντιεξουσιαστών είναι ξεκάθαρος ρατσισμός.
Σε χώρες με αποικιακή εξάρτηση – όπως η Ελλάδα– προϋπόθεση μιας Σοσιαλιστικής Στρατηγικής είναι η Εθνική Ανεξαρτησία και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο Σοσιαλισμός, Εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας και Δημοκρατικός Πατριωτισμός είναι ένα ενιαίο σύνολο όπως μας υπενθυμίζει η Επιστημονική, Διαλεκτική και Δημιουργική Θεωρία του Ιστορικού Σοσιαλισμού των Marx/Engels, θεωρία που αρχίζει και επανακάμπτει, δειλά αλλά σταθερά τα τελευταία χρόνια. Με τους αριστεριστές δεν υπάρχει Πολιτικός Διάλογος αλλά επίκληση Ψυχιάτρου λόγω των ψυχοπαθολογικών αυτιστικών συμπτωμάτων που παρουσιάζουν.
Η μελλοντική επάνοδος της ΝΔ δεν πρέπει ουσιαστικά να λειτουργεί σαν άμεσο φόβητρο αλλά σαν μια ιστορική ευκαιρία να επανακτήσει ο ελληνικός λαός την Κοινωνική, ταξική και ιστορική του συνείδηση.
Η Δεξιά μας ξυπνά, μας αφυπνίζει και μας οπλίζει για νέους αγώνες και επανατοποθέτηση της κοινωνικής δυναμικής και πάλης των τάξεων. Είναι μάλλον δύσκολο για την ΝΔ του Μητσοτάκη να σαρώσει τα πάντα όσον αφορά τις εναπομείνασες κατακτήσεις του ελληνικού λαού εάν σχετικά γρήγορα ανασυνταχθεί ένα νέο λαϊκό κίνημα με σαφείς στρατηγικούς στόχους και ανάλογους πολιτικούς φορείς.
Αντίθετα, η Μεταμοντέρνα, Λούμπεν Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ νάρκωσε τον ελληνικό λαό, τον παθητικοποίησε και τον μετέτρεψε σε ναρκομανή εξαρτημένο από την δόση του. Εξαρτημένο ουσιαστικά από την προπαγάνδα της Νέας Δεξιάς που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο οποίος δεν αφόπλισε μόνο συνειδήσεις, δεν νάρκωσε μόνο εγκεφάλους αλλά μετέτρεψε σε καταθλιπτικούς και χαζοχαρούμενους τους περισσότερους πολίτες αυτής της χώρας.
Παράλληλα δε, παρασιτοποίησε τεράστια στρώματα του ελληνικού λαού αποσυνδέοντας τα από την Παραγωγική διαδικασία και μετατρέποντας τα σε Επιδοτούμενα Στρώματα, Επιδοτούμενες Τάξεις και – γιατί όχι; – καταλήγοντας σε μερικά χρόνια στην δημιουργία Επιδοτούμενου Έθνους. Σε τελευταία ανάλυση, λειτούργησε ευεργετικά – ο ΣΥΡΙΖΑ– για τα συμφέροντα της Ελίτ, υλοποιώντας μέτρα που εάν τα νομοθετούσε μια αμιγής Δεξιά Κυβέρνηση, θα είχαμε στην Ελλάδα, συνθήκες Γαλλικής Επανάστασης.
Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ θα λειτουργήσει σαν μέθεξη Αρχαίας Τραγωδίας με αρκετή δόση απολύτρωσης από βαριά ψυχική νόσο.
Θα απελευθερώσει τον ελληνικό λαό από όλα τα συμπτώματα κρετινοποίησης και α–νοηκότητας που τον ταΐζει η σχιζοειδής κυβερνητική πρακτική και προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Σταδιακά θα επανακτήσει την δημιουργικότητα και κοινωνική του ευφυΐα, έχοντας ταυτόχρονα επανασυνδεθεί με την αντιστασιακή του φλέβα, κύριο χαρακτηριστικό της νεοελληνικής ιστορίας που “είναι από την φύση της αντιστασιακή” (Ν. Σβορώνος). Θα αρχίσει να συμμετέχει στα κοινά, να αντιδρά σε όποια αντιδραστικά και αντικοινωνικά μέτρα τολμήσει να θεσπίσει μια Δεξιά Νεοφιλελεύθερη Κυβέρνηση, σε τελευταία ανάλυση θα ξαναγίνει Πολίτης και Εργαζόμενος με Κοινωνική Συνείδηση, μαχητής της ζωής και μιας καλύτερης Κοινωνίας, μιας Δικαιότερης Ελλάδας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά υποστήριξε το “Τέλος της Ιστορίας” a la Francis Fukuyama, ταυτίζοντας την Ιστορία και το υποτιθέμενο Τέλος της με τον εαυτό του και την Κυβέρνηση του. Περίπου σαν το ρηθέν από τον Λουδοβίκο ΙΔ “Après moi, le déluge” (Μετά από μένα το Χάος).
Γιατί ακριβώς έτσι λειτουργούσε ο Λουδοβίκος ΙΔ – Αλέξης Τσίπρας– και οι Μαρίες Αντουανέττες του διαλαλώντας πως μετά από αυτούς “Έρχεται το Χάος”.
Η ήττα του θα σηματοδοτήσει το “Τέλος του Τέλους της Ιστορίας” επανασυνδέοντας την ηττηθείσα και τελματωμένη, νεκρόφιλη περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ με την αληθινή, ζωντανή και συναρπαστική Ιστορία των μεγάλων ελληνικών μαζών. Με την συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ, επανακάμπτουμε στο Παρόν, προσβλέπουμε στο Μέλλον αποκτώντας στόχους, επανασυνδεόμαστε με το Ανθρώπινο Είδος – ξαναγινόμαστε άνθρωποι– αποβάλλοντας την Συλλογική Κατάθλιψη, αψηφώντας τις μεγαλομανίες μιας επιθετικής Δεξιάς και τις ανθρωποφαγικές τάσεις μιας Κεφαλαιοκρατικής/Τραπεζικής Ελίτ.
Ταυτόχρονα αρχίζουμε να διαoλοστέλνουμε τις επιταγές μιας Σαδιστικής Ομοφυλοφιλικής – πλειοψηφούσα τάση– Ευρωπαϊκής Ελίτ και τις ανθρωποκτόνες οικονομικές ντιρεκτίβες μιας Βαμπιρικού τύπου Φεμινιστικής Συντεχνίας που ήδη καταλαμβάνει καίριες θέσεις του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος.
Η “Επανασύνδεση της Ανθρώπινης Ύπαρξης με το Ανθρώπινο Είδος” (K. Marx, Οικονομικά/Φιλοσοφικά Χειρόγραφα 1844», «Κριτική της Χεγκελιανής Φιλοσοφίας του Δικαίου») σημαίνει επανασύνδεση του Νεοέλληνα με την αληθινή, ζωντανή, Ιστορική του Υπόσταση, ουσιαστικά δηλαδή με την Τραγικότητα της Ιστορίας του που αποτελείται από ένα «Στεναχωρημένο Είναι» (Hegel).
Ξαναγινόμενος Άνθρωπος, ξαναγίνεται Ιστορική Ύπαρξη, ξαναβρίσκει το Κέφι του. Όχι μέσω ιδεοληπτικών ναρκωτικών αλλά μέσω της Ιστορικής του Αποκατάστασης, Συμμετοχής, Ύπαρξης. Πάντα ήταν ικανός για “Εφόδους στον Ουρανό”, Παραδειγματικούς Ηρωισμούς και Ιστορική Πρωτοβουλία.
Ας ξαναγίνει Λαός με Ιστορία, αποσυνδεόμενος από τους “Λαούς χωρίς Ιστορία” (Geschictloss Volker) όπως έγραφαν για άλλους λαούς οι Hegel και Engels.
Ας κάνει το μεγάλο άλμα προς τα μπρος, φοβίζοντας τις φοβίες του, παρακμάζοντας την Παρακμή του, τρομοκρατώντας τους τρομοκράτες του, προειδοποιώντας τους αυριανούς Δυνάστες του, βροντοφωνάζοντας Salus Populi Suprema Lex estο!
H Σωτηρία της Πατρίδας ας είναι ο Υπέρτατος Νομός! Ας το ακούσει η Νέα Δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ που αποχωρεί, η ανακαινισμένη Παλιά Δεξιά που έρχεται και η οποιαδήποτε Δεξιά εφεδρικού τύπου.
Μεταμοντέρνα Αριστερά (33)
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=11217