Το κείμενο
του Ροβεσπιέρου το οποίο κατ' αρχή μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους,
προορίζεται να χρησιμοποιηθεί σαν μία πρώτη βάση συζήτησης. Συζήτησης με
όσους συμφωνούν πάνω στους κεντρικούς στρατηγικούς άξονες που
προτείνει, και οι οποίοι όπως έχει εξελιχθεί η κατάσταση μέσα στην χώρα
μας, αποτελούν την ουσία των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο Ελληνικός
λαός γενικότερα, και η εργατική τάξη ειδικότερα.
Απώτερος στόχος
η προσπάθεια δημιουργίας μίας πρώτης ΕνιαιοΜετωπικής σύγκλισης ατόμων, ομάδων, οργανώσεων,η οποία θα μπορεί να λειτουργήσει σαν πρόπλασμα ενός νέου πραγματικά πατριωτικού αριστερού πολιτικο-κοινωνικού φορέα.
Οι κεντρικοί στρατηγικοί άξονες που προτείνονται είναι:
"Πρώτος Στρατηγικός άξονας: Αδιαπραγμάτευτη και ξεκάθαρη θέση εναντίον των φορέων, δομών και θεσμών της Παγκοσμιοποίησης: ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ-Ευρώ.
Αυτή η στρατηγική θέση αποκλείει τους εμπόρους πατριδοκάπηλους που ενώ φωνασκούν για πατρίδα ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ στην πράξη αυτούς που αφανίζουν τις πατρίδες: ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ-Ευρώ και CIA..
Δεύτερος στρατηγικός άξονας: Κρυστάλλινη θέση και στάση εναντίον των στρατηγικών επιδιώξεων του ΥΠΕΡ-εθνικού κεφαλαίου και των διεθνών εξουσιών του.
Οι παραπάνω νεοταξικές αυτές επιδιώξεις συγκεκριμενοποιούνται στα εξής:
α). Στην άλωση του εθνικού και ιστορικού ιστού της χώρας. Στην πολυπολιτισμική ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ, στη διάλυση κάθε συλλογικού εθνικού, ιστορικού, πολιτισμικού και πνευματικού ιστού κοινωνικής ΣΥΝΟΧΗΣ…
β). Στο λαθρομεταναστευτικόν ΕΦΙΑΛΤΗ. Στη νεοταξική στρατηγική της αλλοδαπής ΕΙΣΒΟΛΗΣ, ΚΑΤΟΧΗΣ και ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΥ της ελληνικής κοινωνίας.
Αυτή η στρατηγική του 4ου Ράιχ αποτελεί το κεντρικό «εργαλείο» για τη δημιουργία της Νέας Δουλείας και τη μετατροπή της χώρας μας σε ΑΠΟΙΚΙΑ…
Τρίτος στρατηγικός άξονας: Καρατόμηση και αδιάλλακτη πάλη εναντίον των νέων ιδεολογιών και μυθολογιών της Νέας Τάξης, καθώς και συστηματικό ξεσκέπασμα των πολύχρωμων παραγωγών και προπαγανδιστών αυτών των νέων ιδεολογιών.
Οι νέες αυτές πολυπολιτισμικές μυθολογίες είναι του «αντιεθνικισμού», του «αντιρατσισμού» της «ξενοφοβίας» του κάλπικου «ανθρωπισμού», του «αντιφασισμού» κ.λπ.
Το ιδεολογικό οπλοστάσιο της Παγκοσμιοποίησης και του 4ου Ράιχ και τα «αριστερά» άλλοθί του πρέπει να αποτελέσουν καθήκον πρωταρχικής σπουδαιότητας σε μια Πολιτική Κίνηση Κοινωνικού Πατριωτισμού.
Τέταρτος άξονας: Ξεσκέπασμα του «όπλου» της τρομοκρατικής χειραγώγησης.
Σήμερα η «τρομοκρατία» αποτελεί ένα από τα πλέον προνομιούχα πεδία των πολιτικών παιχνιδιών της μαφιόζικης εξουσίας του πλανητικού ιμπεριαλισμού: Κατασκευάζεται, καθοδηγείται και σκηνοθετείται από τις μυστικές υπηρεσίες των πλανητικών κέντρων εξουσίας για τη χειραγώγηση και την ΥΠΟΤΑΓΗ των λαών.
Αυτή η μυθολογία πρέπει να γκρεμιστεί…
Αυτό το πλαίσιο, κατά τη γνώμη μας, συγκρούεται ασυμφιλίωτα με όλες τις στρατηγικές επιδιώξεις της Νέας Τάξης και ενώνει το «Κοινωνικό» με το «Εθνικό»."
Η πρώτη δική μας συμβολή στην δημόσια συζήτηση ( η οποία και δεν θα πρέπει να μείνει μόνο στην παράθεση γραπτών κειμένων) είναι:
1)Η οικονομική και κοινωνική κρίση του Ιμπεριαλισμού, έχει φτάσει στο ανώτατο σημείο της. Η προσπάθεια επιβολής της νέας τάξης πραγμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο, του 4ου Ράϊχ, αποτελεί πλέον για το Υπερεθνικό χρηματιστικό κεφάλαιο, τις δομές του και τις υπάρχουσες κυβερνήσεις του, απόλυτη επιτακτική ανάγκη. Ζήτημα ζωής και θανάτου. Την ίδια στιγμή η ρήση του Τρότσκι "Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα" έχει επαληθευθεί με τον τραγικότερο τρόπο σήμερα. Αυτό σημαίνει οτι για να επιβιώσει από εδώ και πέρα ο Καπιταλισμός, θα πρέπει η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων να συνηθίσουν να ζουν δουλεύοντας για ένα κομμάτι ψωμί, δίχως στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, σαν δούλοι. Η άγνοια μέχρι στιγμής αυτής της τραγικής αλήθειας από τον περισσότερο κόσμο ο οποίος αρέσκεται να ταξιδεύει μέσα σε συννεφάκια φτιαγμένα από ροζ αυταπάτες "ότι θα επιστρέψουν οι παλιές καλές μέρες" δίνει ακόμα την δυνατότητα να κυβερνούν σε όλο τον πλανήτη ( και στην χώρα μας φυσικά) τα γελοία αθύρματα που όλοι γνωρίζουμε σαν θλιβερούς υπηρέτες της νέας
τάξης. Φυσικά την μεγαλύτερη ευθύνη για τέτοιου είδους φαντασιώσεις την έχει η νεοταξίτικη "αριστερά", η οποία και φροντίζει με όλους τους τρόπους να τις καλλιεργεί. Αλλά γι' αυτήν την "αριστερά" θα μιλήσουμε πιο κάτω. Όμως ο αγώνας ενάντια σε όλες αυτές τις αυταπάτες, δεν μπορεί παρά να είναι για εμάς ένα από τα σημαντικότερα καθήκοντα...……..
2)Ωστόσο τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα. Οι κρίσιμοι και αποφασιστικότεροι αγώνες βρίσκονται μπροστά μας, καθώς η ίδια η ιστορική εξέλιξη, τους έχει ήδη θέσει στην ημερήσια διάταξη. Η παγκοσμιοποίηση τα τελευταία χρόνια δυσκολεύεται. Χωλαίνει. Οι μεγάλοι λαϊκοί εργατικοί αγώνες στις καπιταλιστικές μητροπόλεις κυρίως, δεν έχουν ξεσπάσει ακόμα, με εξαίρεση τα Γαλλικά κίτρινα γιλέκα, τα οποία θορύβησαν το παγκόσμιο κατεστημένο δείχνοντάς του με σαφήνεια μερικές σκηνές από "το έργο" που θα δουν τα μάτια τους στο πολύ κοντινό μέλλον. Πέρα και ξέχωρα απ' όλα αυτά όμως, η παγκοσμιοποίηση τα τελευταία χρόνια έχει βρεθεί αντιμέτωποι με τεράστιες αλλαγές. Ο συσχετισμός δυνάμεων σε παγκόσμιο επίπεδο έχει αλλάξει ριζικά. Οι ΗΠΑ έχουν πάψει προ πολλού να είναι ο παγκόσμιος χωροφύλακας, και επομένως η ατμομηχανή της νέας τάξης. Αυτό έχει αρχίσει και γίνεται πλέον ορατό, δια γυμνού οφθαλμού. Την ίδια στιγμή οι αντιθέσεις που γεννά η παγκοσμιοποίηση μέσα στην ίδια την αστική διαστρωμάτωση, έχουν έρθει με οξύτητα στην επιφάνεια. Η αστική τάξη των μεγάλων καπιταλιστικών χωρών, είναι πλέον διαιρεμένη. Από την παγκοσμιοποίηση κερδίζουν μόνο οι μεγάλοι πολυεθνικοί καρχαρίες. Αυτές οι οξύτατες αντιθέσεις ήταν επόμενο ότι θα εκφραστούν και πολιτικά. Ο Τράμπ, ο Τζόνσον, ο Φάραντζ, ο Σαλβίνι, είναι δημιουργήματά τους. Σίγουρα θα ακολουθήσουν κι' άλλοι. Αυτού του είδους οι ρωγμές είναι ωστόσο που έχουν κάνει το νεοταξίτικο οικοδόμημα να τρίζει. Κι' όμως οι δικοί μας βλάκες "αριστεροί", όλους αυτούς τους ονομάζουν συλλήβδην ακροδεξιούς, και φασίστες.....
3)Από το 2008 που η κατάρρευση της Λήμαν Μπράδερς έφερε με οξύτητα στην επιφάνεια το νέο υψηλότερο σημείο της οικονομικής κρίσης του συστήματος, η Ελλάδα σαν ένας από τους πλέον αδύναμους κρίκους του, βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στο μάτι του κυκλώνα. Το αντιδραστικό ιερατείο της Ε.Ε, έχοντας την αμέριστη συνεργασία του ανεκδιήγητου πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, της κυβέρνησής του, αλλά και την σιωπηλή συγκατάβαση όλης της αντιπολίτευσης, έριξε την χώρα μέσα στην θανάσιμη παγίδα του μνημονίου. Για να σωθούν οι μεγάλες Γαλλογερμανικές τράπεζες, αλλά και οι Ελληνικές. Οι πύλες της κόλασης είχαν ανοίξει για τον Ελληνικό λαό και κυρίως για την εργατική τάξη. Η τελευταία βρέθηκε εντελώς ακάλυπτη και απροστάτευτη πολιτικά. Η επίσημη "αριστερά" αλλά και η πλειοψηφία της ανεπίσημης εξωκοινοβουλευτικής, είχε προ πολλού βρεθεί ουσιαστικά στο "κοινό μετερίζι" με το διαπλανητικό 4ο Ράϊχ υιοθετώντας ουσιαστικά όλα τα γελοία μυθεύματα της νέας τάξης που αναπαρήγαγαν και εξακολουθούν να αναπαράγουν τα ξεπουλημένα παπαγαλάκια των ΜΜΕ κάθε μάρκας και τοποθέτησης. Ιδιαίτερα πάνω στο ζήτημα της τεράστιας πληγής που άνοιξε πάνω στο κοινωνικό σώμα των φτωχότερων στρωμάτων η λαίλαπα της λαθρομετανάστευσης. Εξακολουθούν ακόμα και σήμερα που τα νησιά έχουν κυριολεκτικά βουλιάξει, που ο εποικισμός απλώνεται ραγδαία σε ολόκληρη την χώρα, να αναμασούν τις ίδιες στερεότυπες βλακείες για ρατσισμούς ξενοφοβίες, και άλλα παρόμοια.....
4)Η κατάσταση όπως είναι τώρα, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Χρειάζεται πάση θυσία η προσπάθεια να μπουν οι βάσεις για την δημιουργία ενός πραγματικού πατριωτικού κοινωνικού κινήματος το οποίο δεν μπορεί παρά να έχει σαν βάση του τις εμπειρίες και τις παρακαταθήκες της αριστεράς, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι θα αποκλείει όσους και όσες δηλώνουν ότι δεν ανήκουν σε αυτήν. Θα πρέπει να έχουν οι πάντες πρόσβαση. Αρκεί να θέλουν πραγματικά να αγωνιστούν ενάντια στην εξάρτηση από το ΝΑΤΟ, την Ε.Ε, το Ευρώ, και την λαθρομετανάστευση που τόσα δεινά έχουν επιφέρει στον Ελληνικό λαό. Να θέλουν να παλέψουν για ένα πραγματικά επαναστατικό μεταβατικό πρόγραμμα εξόδου από αυτή την αθλιότητα που ζούμε σήμερα εμείς, τα παιδιά μας, και τα εγγόνια μας. Οι καιροί ου μενετοί. Πρέπει ν' αρχίσει σ' αυτή την χώρα ν' ακούγεται και πάλι η πραγματική φωνή, και όχι η φιλτραρισμένη μέσα από κάποια γραφειοκρατικά κομματικά γραφεία, του φτωχού εργάτη, του άνεργου, του αγρότη, του χαμηλοσυνταξιούχου, και του κάθε αποκλεισμένου που δεν έχει πρόσβαση στην δουλειά και στην μόρφωση…
«ΠΑΤΑΡΙ»:
http://patari.org/forum/viewtopic.php?p=62189
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=37278#37278