Του Ηλία Παπαναστασίου
Η
πρώτη μεγάλη ήττα των Ευρω-υποτελών ήλθε μετά την συντριβή του
Βρετανικού Εργατικού κόμματος το οποίο έλαβε τα χαμηλότερα ποσοστά από
το 1935 (32.2%).
Μαζί του καταβαραθρώθηκε όλη η μεσοαστική ιντελιγκέντσια αλλά και τα ευνοημένα μεσοαστικά στρώματα του ευρύτερου Λονδίνου και φυσικά όλο το Λόμπι των Bremainers που τρομοκρατούσαν για μήνες τον Βρετανικό Λαό με υστερικές κραυγές περί εξαθλίωσης του λαού, πείνας και καταστροφής της χώρας, εννοείται με την συγχορδία όλων των συστηματικών ΜΜΕ στην Βρετανία αλλά και διεθνώς.
Τα συμπεράσματα που βγαίνουν από αυτές τις ιστορικές – κυριολεκτικά – εκλογές είναι τα παρακάτω:
(α) Η σταθερότητα και επιμονή ενός συνοπτικού – με τρεις λέξεις – αιτήματος αποδείχθηκε κυριολεκτικά μεγαλειώδης! Ο Μπόρις Τζόνσον παρόλα όσα εξευτελιστικά του έσερναν τα συστηματικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Διαστρέβλωσης) έδειξε αξιοθαύμαστη επιμονή και στόχευση με το κεντρικό του σύνθημα ‘Get Brexit done’. Πέτυχε διάνα να συνοψίσει με μια λέξη – Brexit! – το αίτημα των μεγάλων λαϊκών μαζών της Βρετανίας.
(β) Η αστική τάξη της Μ. Βρετανίας –τουλάχιστον το πλέον διορατικό και «Αυτοκρατορικής» έμπνευσης τμήμα της – αποδείχθηκε εξαιρετικά διορατικό, στρατηγικά ευφυέστατο και εκλογικά θριαμβευτικά αποτελεσματικό. Έφερε σε τρομερά δύσκολη θέση τον Άγγλο Τσίπρα υπερασπιζόμενη με πατριωτική συνθηματολογία το δικαίωμα της Βρετανίας να αποφασίζει μόνη της, τον διαίρεσε κατάλληλα – Divide et Impera– μη λησμονώντας τις διπλωματικά ευφυέστερες παραδόσεις της Βρετανικής Αυτοκρατορικής Ελίτ και έκανε κυριολεκτικά «Επέλαση Ιππικού» στα Προλεταριακά κάστρα της Κεντρικής /Βόρειας Αγγλίας του Εργατικού Κόμματος αλώνοντάς τα.
Απλά υιοθέτησε φιλολαϊκά και φιλεργατικά συνθήματα όταν ο αντίπαλος Κόρμπυν κλαψούριζε για επανάληψη του Δημοψηφίσματος του 2016 και ουσιαστικά υπέρ του Βremain. Τώρα όλοι οι προοδευτικοί/αριστεροί καταλάβαμε για ποιο λόγο η πανούργα Αυτοκρατορική Βρετανία και η εξυπνότερη Αλεπού του 20ου Αιώνα, ο Τσώρτσιλ, τύλιξε σε μια κόλλα χαρτί την παντελώς ανίκανη και στρατηγικά άχρηστη ηγεσία του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ. Απλά, στον πόλεμο κερδίζει ο στρατηγικά ευφυέστερος.
(γ) Ο Βρετανικός λαός και ειδικότερα οι Άγγλοι απέδειξαν για μια ακόμη φορά πως είναι ένας μεγάλος λαός με την μεγαλύτερη Δημοκρατική Παράδοση της Ευρώπης.
Ενάμιση αιώνα πριν την Γαλλική Επανάσταση, οι Άγγλοι Επαναστάτες του Όλιβερ Κρόμβελ αποκεφάλιζαν τον βασιλιά τους, έδεναν με αλυσίδες(!) το υπερσυντηρητικό Κοινοβούλιο και αντιμετώπιζαν την αντιδραστική – τότε τουλάχιστον – Ιρλανδία που λειτουργούσε σαν πρακτορείο του Πάπα, του Βατικανού και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Αργότερα προχώρησαν στην πρώτη Βιομηχανική Επανάσταση του Πλανήτη και στο πλέον μαζικό και αμιγώς προλεταριακό Εργατικό Κίνημα της Υδρογείου. Προηγήθηκε αιώνες πριν – 1215 – η Πρώτη Διακήρυξη Δημοκρατικών Δικαιωμάτων του Δυτικού Κόσμου, η Magna Charta. Για πρώτη φορά προβλέπονταν δημοκρατικά δικαιώματα – 800 χρόνια πριν – και δικαίωμα διαζυγίου στην Γυναίκα. Ήταν η πρώτη Διακήρυξη Δικαιωμάτων ουσιαστικά μετά την ένδοξη Αθηναϊκή Δημοκρατία του 5ου π.χ. Αιώνα.
Ένας τέτοιος λαός που σέβεται την ψήφο του και δεν διστάζει να ρίχνει στον Καιάδα του Πολιτικούς που τον εξαπατούν δεν αλλάζει εύκολα γνώμη. Ψήφισε το 2016 Brexit και το εννοούσε έως τα σήμερα, 3,5 χρόνια μετά. Έδειξε υποδειγματική συνέπεια και σταθερότητα στην προτίμηση του, απίστευτη υπομονή και επιμονή στην επιδίωξή του και ταυτόχρονα έστειλε στον αγύριστο τον (υποτιθέμενο) εκπρόσωπό του, το Εργατικό Κόμμα.
Δεν είναι ξεροκέφαλοι, απλά είναι Δημοκράτες και το εννοούν. Κωλοτούμπες a la Τσίπρα δεν συγχωράει ο Αγγλικός λαός που με το αλάνθαστο ένστικτό του καταλαβαίνει πολύ καλά ποιοι τον κοροϊδεύουν και ποιοι όχι. Ένας τέτοιος Δημοκρατικός λαός είναι και Αντισυμβατικός, ειρωνικός ακόμη και απέναντι στην ένδοξη ιστορία του π.χ. ποιος άλλος λαός ειρωνεύεται τόσο έντονα ακόμη και την ιστορία του με τους Monty Pythons – υπάρχει ανάλογο παράδειγμα σε άλλη χώρα;;; – αλλά και ποιος άλλος σέβεται και πεισμώνει με την Λαϊκή του Ετυμηγορία όσο ο Αγγλικός Λαός; Τα Δημοκρατικά τους δικαιώματα είναι γι’ αυτούς κάτι παραπάνω από αυτονόητα και – μην ξεχνάμε– η Βρετανία δεν ανέδειξε ποτέ Χίτλερ ή οποιοδήποτε Φασίστα Δικτάτορα.
Νικώντας τους Γερμανούς οι Βρετανοί σε δυο Παγκοσμίους Πολέμους δεν θα τους ανέχονταν σαν Νέους Οικονομικούς Δικτάτορες. Περίμενε κάτι τέτοιο ο διπρόσωπος Κόρμπυν;;;
Ας μην κατηγορούμε λοιπόν την ιστορικότερη και ενδοξότερη Εργατική Τάξη του Πλανήτη σαν «παρασυρμένη» ή «αστοιχείωτη» όπως κάνουν οι άθλιοι αναλυτές και «φωστήρες» ψευτο/διανοούμενοι των ΜΜΕ. Η Αγγλική Εργατική Τάξη έδωσε μαθήματα απίστευτης επιμονής και γενναιότητας και ενός εκπληκτικού ταξικού ενστίκτου που αποτελεί μάθημα για τις επόμενες γενιές. Στις επόμενες δεκαετίες η Αγγλία και ο Δημοκρατικός Αγγλοσαξονικός Κόσμος – απελευθερωμένος από το Ευρωιερατείο της Γερμανικής Ευρώπης – θα είναι, όπως πιστεύουμε, στην πρωτοπορία των Κοινωνικών, Πολιτικών και Οικονομικών αλλαγών και Επαναστάσεων.
(δ) Ερχόμαστε στο πατριωτικό κριτήριο, το Bête Noire των απανταχού Νεοφιλελεύθερων και Ροζ Αριστερών a la Κόρμπυν και Τσίπρα.
Ξεχάσαμε φαίνεται – ειδικά στην Ελλάδα– πως όταν αγαπάς την χώρα σου και δεν θέλεις να την βλέπεις οικονομικά/πολιτικά υποδουλωμένη δεν σημαίνει πως είσαι «εθνικιστής» ή «φασίστας» αλλά Πατριώτης και μάλιστα Δημοκράτης.
Η σύμφυση και αξεδιάλυτη ένωση του Εθνικού/Πατριωτικού και Κοινωνικού/Ταξικού ήλθε στο προσκήνιο κυρίως με την ψήφο του Βρετανικού Λαού, και ειδικότερα των Άγγλων! Δεν έχουν κανένα πρόβλημα να είναι τελείως μόνοι αλλά ανεξάρτητοι και μην ξεχνάμε πως τα δυο πρώτα χρόνια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου – 1939 έως 1941– πολεμούσαν τους Ναζί μονάχοι έως ότου το 1941 οι Σοβιετικοί και ΗΠΑ συμμάχησαν μαζί τους.
Αυτός λοιπόν ο λαός δεν διαθέτει μόνο μια πατριωτική Εργατική Τάξη αλλά και μια Ελίτ δηλαδή Αστική Τάξη που στο μεγαλύτερο μέρος της διαθέτει όχι μόνο απίστευτο ταξικό ένστικτο των οικονομικών της συμφερόντων αλλά και μια ευφυέστατη στρατηγική πολιτικής και ιδεολογικής Ηγεμονίας – πάνω στις μάζες – όταν χρειαστεί συνδυάζοντας το Ένστικτο επιβίωσης της Τάξης της με τον Δημοκρατικό Πατριωτισμό των μεγάλων λαϊκών μαζών.
Γνωρίζει πολύ καλά να «στριβεί δια του αρραβώνος» όταν νιώθει τον κίνδυνο από «σεσημασμένους» αντιπάλους γεωπολιτικά – Γερμανία – και ταυτόχρονα όταν «μυρίζεται» τον κοινωνικό/ταξικό κίνδυνο από απογοητευμένους και «ακηδεμόνευτους» Υποτελείς όπως η απογοητευμένη από τους Εργατικούς, Αγγλική Εργατική Τάξη. Αφουγκράζεται σε ασύλληπτο χρόνο τον κίνδυνο από Επαναστατημένους Κοινωνικά Αντίπαλους της και τους τυλίγει σε μια κόλλα χαρτί – ακόμη και λαδόκολλα– όταν βεβαιώνεται για την απίστευτη Στρατηγική τους Ηλιθιότητα (Περίπτωση ηγεσίας ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ περιόδου 1943–44).
Κάτι ανάλογο έπραξε και με την «Διανοητικά καθυστερημένη» και Στρατηγικά Αυτοκτονική Ηγεσία του Εργατικού Κόμματος. Όμως πέραν του Πατριωτικού κριτηρίου μήπως υπάρχει και κάποιο άλλο κριτήριο που συνετέλεσε στην συντριβή του Labour Party;
(ε) Ναι, υπάρχει και είναι το Ταξικό Κριτήριο (Class criterion)! Όταν η ηγεσία του Εργατικού Κόμματος άρχιζε να αποχωρεί με ελαφρά πηδηματάκια από την μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων της Εργατικής Τάξης, προβάλλοντας σωρηδόν «Έμφυλες Ταυτότητες», Ομοφυλόφιλους, Τρανσέξουαλ – κλπ. κλπ. κλπ...– και όταν στα αιτήματα των λαϊκών οικογενειών και ζευγαριών πρόβαλλε με καταιγιστικό τρόπο «Γάμους Ομοφυλοφίλων», Λεσβιών και όλων των υπόλοιπων λουλουδιών της Πολυπολιτισμικής Παγκοσμιοποίησης και όταν στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση αλλοδαπών – λαθραίων και μη – που ασταμάτητα κατέβαζαν τα ημερομίσθια και «άρμεγαν» παρασιτικά όλους τους πόρους του Κοινωνικού Κράτους απαντούσε «Καλώς ήλθατε πρόσφυγες» κατηγορώντας τα μέλη της Εργατικής Τάξης σαν «ρατσιστές» και «ξενοφοβικούς», τότε τα «αγράμματα» και «αμόρφωτα» λαϊκά στρώματα τους έστειλαν στον αγύριστο και μη δυνάμενα να βρουν άλλη προοπτική στράφηκαν στο Συντηρητικό Κόμμα.
Στην Ιστορία δεν υπάρχει κενό, ούτε οι λαϊκές μάζες ξαγρυπνούν για τις «Υιοθεσίες» των Oμοφυλοφίλων. Εάν λοιπόν αδιαφορήσεις για την επιβίωση του λαϊκού κόσμου, το ψωμί του και το ψωμί των παιδιών του ασχολούμενος με «Πολιτική Ταυτοτήτων» και «Σπουδές φύλων» – Identity Politics και Gender Studies αντίστοιχα– τότε ο καρδαμωμένος Ανθρακωρύχος και Βιομηχανικός Εργαζόμενος της Βρετανίας που αρέσει στις γυναίκες– τι να κάνουμε τώρα...– θα σε στείλει στην μαμάκα σου.
Ας μην κατηγορούν κάποιοι παντελώς αγράμματοι Δημοσιογραφίσκοι και τενεκέδες ψευτο/διανοούμενοι για τις επιλογές των λαϊκών στρωμάτων στην Βρετανία και ας κατηγορούν μόνο τον εαυτό τους. Ας καταλάβουν το αλάνθαστο ένστικτο των μαζών και την εκπληκτική ευφυΐα μιας Αστικής Τάξης που το εκμεταλλεύτηκε άριστα.
Ο Αγγλικός λαός αποτελεί το Ιστορικότερο και μεγαλειωδέστερο έθνος της εποχής του Καπιταλισμού, πάντα ανεξάρτητο, Ελεύθερο και δημοκρατικότατο. Εάν η Αστική του Τάξη κυριαρχεί 500 χρονιά τώρα αδιαλείπτως αυτό επιβεβαιώνει την στρατηγική της ευφυΐα και το ασυναγώνιστο ταξικό της ένστικτο. Το ίδιο και η πλέον ιστορική και ένδοξη Εργατική Τάξη του Πλανήτη.
Γι’ αυτούς τους παραπάνω λόγους η Γερμανία δεν πρόκειται να γίνει, ποτέ των ποτών, Κοσμοκράτειρα. Διαθέτει μια Ελίτ στρατηγικής ηλιθιότητας και νηπιακής νοημοσύνης. Κατάφερναν πάντοτε να τους μισούν όλοι οι λαοί.
Οι Άγγλοι είναι «Λαός με ιστορία» εν αντιθέσει με πολλούς σημερινούς λαούς που είναι «Λαοί χωρίς Ιστορία» (κατηγοριοποίηση του αξεπέραστου Engels).
Αλλά και στα δικά μας! Επιτέλους, ας αποφασίσει ο Ελληνικός Λαός πού θέλει να ανήκει, στα υποτακτικά γιουσουφάκια ή στους Ελευθέρους και Δημοκρατικούς Λαούς. Αν σαγηνεύεται ακόμη από τον Τσίπρα και τις απάτες του, ας πάρει μαθήματα από τον Αγγλικό Λαό. Έχει να μάθει πολλά!
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=11292
Η
πρώτη μεγάλη ήττα των Ευρω-υποτελών ήλθε μετά την συντριβή του
Βρετανικού Εργατικού κόμματος το οποίο έλαβε τα χαμηλότερα ποσοστά από
το 1935 (32.2%).
Μαζί του καταβαραθρώθηκε όλη η μεσοαστική ιντελιγκέντσια αλλά και τα ευνοημένα μεσοαστικά στρώματα του ευρύτερου Λονδίνου και φυσικά όλο το Λόμπι των Bremainers που τρομοκρατούσαν για μήνες τον Βρετανικό Λαό με υστερικές κραυγές περί εξαθλίωσης του λαού, πείνας και καταστροφής της χώρας, εννοείται με την συγχορδία όλων των συστηματικών ΜΜΕ στην Βρετανία αλλά και διεθνώς.
Τα συμπεράσματα που βγαίνουν από αυτές τις ιστορικές – κυριολεκτικά – εκλογές είναι τα παρακάτω:
(α) Η σταθερότητα και επιμονή ενός συνοπτικού – με τρεις λέξεις – αιτήματος αποδείχθηκε κυριολεκτικά μεγαλειώδης! Ο Μπόρις Τζόνσον παρόλα όσα εξευτελιστικά του έσερναν τα συστηματικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Διαστρέβλωσης) έδειξε αξιοθαύμαστη επιμονή και στόχευση με το κεντρικό του σύνθημα ‘Get Brexit done’. Πέτυχε διάνα να συνοψίσει με μια λέξη – Brexit! – το αίτημα των μεγάλων λαϊκών μαζών της Βρετανίας.
(β) Η αστική τάξη της Μ. Βρετανίας –τουλάχιστον το πλέον διορατικό και «Αυτοκρατορικής» έμπνευσης τμήμα της – αποδείχθηκε εξαιρετικά διορατικό, στρατηγικά ευφυέστατο και εκλογικά θριαμβευτικά αποτελεσματικό. Έφερε σε τρομερά δύσκολη θέση τον Άγγλο Τσίπρα υπερασπιζόμενη με πατριωτική συνθηματολογία το δικαίωμα της Βρετανίας να αποφασίζει μόνη της, τον διαίρεσε κατάλληλα – Divide et Impera– μη λησμονώντας τις διπλωματικά ευφυέστερες παραδόσεις της Βρετανικής Αυτοκρατορικής Ελίτ και έκανε κυριολεκτικά «Επέλαση Ιππικού» στα Προλεταριακά κάστρα της Κεντρικής /Βόρειας Αγγλίας του Εργατικού Κόμματος αλώνοντάς τα.
Απλά υιοθέτησε φιλολαϊκά και φιλεργατικά συνθήματα όταν ο αντίπαλος Κόρμπυν κλαψούριζε για επανάληψη του Δημοψηφίσματος του 2016 και ουσιαστικά υπέρ του Βremain. Τώρα όλοι οι προοδευτικοί/αριστεροί καταλάβαμε για ποιο λόγο η πανούργα Αυτοκρατορική Βρετανία και η εξυπνότερη Αλεπού του 20ου Αιώνα, ο Τσώρτσιλ, τύλιξε σε μια κόλλα χαρτί την παντελώς ανίκανη και στρατηγικά άχρηστη ηγεσία του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ. Απλά, στον πόλεμο κερδίζει ο στρατηγικά ευφυέστερος.
(γ) Ο Βρετανικός λαός και ειδικότερα οι Άγγλοι απέδειξαν για μια ακόμη φορά πως είναι ένας μεγάλος λαός με την μεγαλύτερη Δημοκρατική Παράδοση της Ευρώπης.
Ενάμιση αιώνα πριν την Γαλλική Επανάσταση, οι Άγγλοι Επαναστάτες του Όλιβερ Κρόμβελ αποκεφάλιζαν τον βασιλιά τους, έδεναν με αλυσίδες(!) το υπερσυντηρητικό Κοινοβούλιο και αντιμετώπιζαν την αντιδραστική – τότε τουλάχιστον – Ιρλανδία που λειτουργούσε σαν πρακτορείο του Πάπα, του Βατικανού και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Αργότερα προχώρησαν στην πρώτη Βιομηχανική Επανάσταση του Πλανήτη και στο πλέον μαζικό και αμιγώς προλεταριακό Εργατικό Κίνημα της Υδρογείου. Προηγήθηκε αιώνες πριν – 1215 – η Πρώτη Διακήρυξη Δημοκρατικών Δικαιωμάτων του Δυτικού Κόσμου, η Magna Charta. Για πρώτη φορά προβλέπονταν δημοκρατικά δικαιώματα – 800 χρόνια πριν – και δικαίωμα διαζυγίου στην Γυναίκα. Ήταν η πρώτη Διακήρυξη Δικαιωμάτων ουσιαστικά μετά την ένδοξη Αθηναϊκή Δημοκρατία του 5ου π.χ. Αιώνα.
Ένας τέτοιος λαός που σέβεται την ψήφο του και δεν διστάζει να ρίχνει στον Καιάδα του Πολιτικούς που τον εξαπατούν δεν αλλάζει εύκολα γνώμη. Ψήφισε το 2016 Brexit και το εννοούσε έως τα σήμερα, 3,5 χρόνια μετά. Έδειξε υποδειγματική συνέπεια και σταθερότητα στην προτίμηση του, απίστευτη υπομονή και επιμονή στην επιδίωξή του και ταυτόχρονα έστειλε στον αγύριστο τον (υποτιθέμενο) εκπρόσωπό του, το Εργατικό Κόμμα.
Δεν είναι ξεροκέφαλοι, απλά είναι Δημοκράτες και το εννοούν. Κωλοτούμπες a la Τσίπρα δεν συγχωράει ο Αγγλικός λαός που με το αλάνθαστο ένστικτό του καταλαβαίνει πολύ καλά ποιοι τον κοροϊδεύουν και ποιοι όχι. Ένας τέτοιος Δημοκρατικός λαός είναι και Αντισυμβατικός, ειρωνικός ακόμη και απέναντι στην ένδοξη ιστορία του π.χ. ποιος άλλος λαός ειρωνεύεται τόσο έντονα ακόμη και την ιστορία του με τους Monty Pythons – υπάρχει ανάλογο παράδειγμα σε άλλη χώρα;;; – αλλά και ποιος άλλος σέβεται και πεισμώνει με την Λαϊκή του Ετυμηγορία όσο ο Αγγλικός Λαός; Τα Δημοκρατικά τους δικαιώματα είναι γι’ αυτούς κάτι παραπάνω από αυτονόητα και – μην ξεχνάμε– η Βρετανία δεν ανέδειξε ποτέ Χίτλερ ή οποιοδήποτε Φασίστα Δικτάτορα.
Νικώντας τους Γερμανούς οι Βρετανοί σε δυο Παγκοσμίους Πολέμους δεν θα τους ανέχονταν σαν Νέους Οικονομικούς Δικτάτορες. Περίμενε κάτι τέτοιο ο διπρόσωπος Κόρμπυν;;;
Ας μην κατηγορούμε λοιπόν την ιστορικότερη και ενδοξότερη Εργατική Τάξη του Πλανήτη σαν «παρασυρμένη» ή «αστοιχείωτη» όπως κάνουν οι άθλιοι αναλυτές και «φωστήρες» ψευτο/διανοούμενοι των ΜΜΕ. Η Αγγλική Εργατική Τάξη έδωσε μαθήματα απίστευτης επιμονής και γενναιότητας και ενός εκπληκτικού ταξικού ενστίκτου που αποτελεί μάθημα για τις επόμενες γενιές. Στις επόμενες δεκαετίες η Αγγλία και ο Δημοκρατικός Αγγλοσαξονικός Κόσμος – απελευθερωμένος από το Ευρωιερατείο της Γερμανικής Ευρώπης – θα είναι, όπως πιστεύουμε, στην πρωτοπορία των Κοινωνικών, Πολιτικών και Οικονομικών αλλαγών και Επαναστάσεων.
(δ) Ερχόμαστε στο πατριωτικό κριτήριο, το Bête Noire των απανταχού Νεοφιλελεύθερων και Ροζ Αριστερών a la Κόρμπυν και Τσίπρα.
Ξεχάσαμε φαίνεται – ειδικά στην Ελλάδα– πως όταν αγαπάς την χώρα σου και δεν θέλεις να την βλέπεις οικονομικά/πολιτικά υποδουλωμένη δεν σημαίνει πως είσαι «εθνικιστής» ή «φασίστας» αλλά Πατριώτης και μάλιστα Δημοκράτης.
Η σύμφυση και αξεδιάλυτη ένωση του Εθνικού/Πατριωτικού και Κοινωνικού/Ταξικού ήλθε στο προσκήνιο κυρίως με την ψήφο του Βρετανικού Λαού, και ειδικότερα των Άγγλων! Δεν έχουν κανένα πρόβλημα να είναι τελείως μόνοι αλλά ανεξάρτητοι και μην ξεχνάμε πως τα δυο πρώτα χρόνια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου – 1939 έως 1941– πολεμούσαν τους Ναζί μονάχοι έως ότου το 1941 οι Σοβιετικοί και ΗΠΑ συμμάχησαν μαζί τους.
Αυτός λοιπόν ο λαός δεν διαθέτει μόνο μια πατριωτική Εργατική Τάξη αλλά και μια Ελίτ δηλαδή Αστική Τάξη που στο μεγαλύτερο μέρος της διαθέτει όχι μόνο απίστευτο ταξικό ένστικτο των οικονομικών της συμφερόντων αλλά και μια ευφυέστατη στρατηγική πολιτικής και ιδεολογικής Ηγεμονίας – πάνω στις μάζες – όταν χρειαστεί συνδυάζοντας το Ένστικτο επιβίωσης της Τάξης της με τον Δημοκρατικό Πατριωτισμό των μεγάλων λαϊκών μαζών.
Γνωρίζει πολύ καλά να «στριβεί δια του αρραβώνος» όταν νιώθει τον κίνδυνο από «σεσημασμένους» αντιπάλους γεωπολιτικά – Γερμανία – και ταυτόχρονα όταν «μυρίζεται» τον κοινωνικό/ταξικό κίνδυνο από απογοητευμένους και «ακηδεμόνευτους» Υποτελείς όπως η απογοητευμένη από τους Εργατικούς, Αγγλική Εργατική Τάξη. Αφουγκράζεται σε ασύλληπτο χρόνο τον κίνδυνο από Επαναστατημένους Κοινωνικά Αντίπαλους της και τους τυλίγει σε μια κόλλα χαρτί – ακόμη και λαδόκολλα– όταν βεβαιώνεται για την απίστευτη Στρατηγική τους Ηλιθιότητα (Περίπτωση ηγεσίας ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ περιόδου 1943–44).
Κάτι ανάλογο έπραξε και με την «Διανοητικά καθυστερημένη» και Στρατηγικά Αυτοκτονική Ηγεσία του Εργατικού Κόμματος. Όμως πέραν του Πατριωτικού κριτηρίου μήπως υπάρχει και κάποιο άλλο κριτήριο που συνετέλεσε στην συντριβή του Labour Party;
(ε) Ναι, υπάρχει και είναι το Ταξικό Κριτήριο (Class criterion)! Όταν η ηγεσία του Εργατικού Κόμματος άρχιζε να αποχωρεί με ελαφρά πηδηματάκια από την μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων της Εργατικής Τάξης, προβάλλοντας σωρηδόν «Έμφυλες Ταυτότητες», Ομοφυλόφιλους, Τρανσέξουαλ – κλπ. κλπ. κλπ...– και όταν στα αιτήματα των λαϊκών οικογενειών και ζευγαριών πρόβαλλε με καταιγιστικό τρόπο «Γάμους Ομοφυλοφίλων», Λεσβιών και όλων των υπόλοιπων λουλουδιών της Πολυπολιτισμικής Παγκοσμιοποίησης και όταν στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση αλλοδαπών – λαθραίων και μη – που ασταμάτητα κατέβαζαν τα ημερομίσθια και «άρμεγαν» παρασιτικά όλους τους πόρους του Κοινωνικού Κράτους απαντούσε «Καλώς ήλθατε πρόσφυγες» κατηγορώντας τα μέλη της Εργατικής Τάξης σαν «ρατσιστές» και «ξενοφοβικούς», τότε τα «αγράμματα» και «αμόρφωτα» λαϊκά στρώματα τους έστειλαν στον αγύριστο και μη δυνάμενα να βρουν άλλη προοπτική στράφηκαν στο Συντηρητικό Κόμμα.
Στην Ιστορία δεν υπάρχει κενό, ούτε οι λαϊκές μάζες ξαγρυπνούν για τις «Υιοθεσίες» των Oμοφυλοφίλων. Εάν λοιπόν αδιαφορήσεις για την επιβίωση του λαϊκού κόσμου, το ψωμί του και το ψωμί των παιδιών του ασχολούμενος με «Πολιτική Ταυτοτήτων» και «Σπουδές φύλων» – Identity Politics και Gender Studies αντίστοιχα– τότε ο καρδαμωμένος Ανθρακωρύχος και Βιομηχανικός Εργαζόμενος της Βρετανίας που αρέσει στις γυναίκες– τι να κάνουμε τώρα...– θα σε στείλει στην μαμάκα σου.
Ας μην κατηγορούν κάποιοι παντελώς αγράμματοι Δημοσιογραφίσκοι και τενεκέδες ψευτο/διανοούμενοι για τις επιλογές των λαϊκών στρωμάτων στην Βρετανία και ας κατηγορούν μόνο τον εαυτό τους. Ας καταλάβουν το αλάνθαστο ένστικτο των μαζών και την εκπληκτική ευφυΐα μιας Αστικής Τάξης που το εκμεταλλεύτηκε άριστα.
Ο Αγγλικός λαός αποτελεί το Ιστορικότερο και μεγαλειωδέστερο έθνος της εποχής του Καπιταλισμού, πάντα ανεξάρτητο, Ελεύθερο και δημοκρατικότατο. Εάν η Αστική του Τάξη κυριαρχεί 500 χρονιά τώρα αδιαλείπτως αυτό επιβεβαιώνει την στρατηγική της ευφυΐα και το ασυναγώνιστο ταξικό της ένστικτο. Το ίδιο και η πλέον ιστορική και ένδοξη Εργατική Τάξη του Πλανήτη.
Γι’ αυτούς τους παραπάνω λόγους η Γερμανία δεν πρόκειται να γίνει, ποτέ των ποτών, Κοσμοκράτειρα. Διαθέτει μια Ελίτ στρατηγικής ηλιθιότητας και νηπιακής νοημοσύνης. Κατάφερναν πάντοτε να τους μισούν όλοι οι λαοί.
Οι Άγγλοι είναι «Λαός με ιστορία» εν αντιθέσει με πολλούς σημερινούς λαούς που είναι «Λαοί χωρίς Ιστορία» (κατηγοριοποίηση του αξεπέραστου Engels).
Αλλά και στα δικά μας! Επιτέλους, ας αποφασίσει ο Ελληνικός Λαός πού θέλει να ανήκει, στα υποτακτικά γιουσουφάκια ή στους Ελευθέρους και Δημοκρατικούς Λαούς. Αν σαγηνεύεται ακόμη από τον Τσίπρα και τις απάτες του, ας πάρει μαθήματα από τον Αγγλικό Λαό. Έχει να μάθει πολλά!
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=11292