Τα καθεστωτικά λαρύγγια και ανδρείκελα των νέων αποικιοκρατών, όσο και αν μας προκαλούν αηδία, τη δουλειά τους κάνουν…
Αυτό, όμως, που δυσκολεύεσαι να συνειδητοποιήσεις
και σου προκαλεί θλίψη, είναι όταν βλέπεις να χορεύουν στον ίδιο ρυθμό και αυτοί που, υποτίθεται, συγκρούονται ασυμφιλίωτα με τις πολύχρωμες ποικιλίες των ανδρεικέλων της ΕΕ και της Παγκοσμιοποίησης.
Μια τέτοια περίπτωση είναι η «Ίσκρα» του Λαφαζάνη.
Αυτοί οι «αριστεροί» του ρεφορμιστικού καιροσκοπισμού διαπράττουν διπλή απάτη: Από τη μια δραματοποιούν (όπως και τα ανδρείκελα) την «πανδημία» και τον όλεθρο της καταστροφής, ΚΑΙ από την άλλη κάνουν «κηρύγματα ηθικής σε διευθυντές οίκων ανοχής». Ζητούν από την κυβέρνηση να …καταργήσει την Παγκοσμιοποίηση και να …σηκώσει το Επαναστατικό λάβαρο της …ανασυγκρότησης του Έθνους-κράτους:
«Αυτήν την ώρα η Ελλάδα χρειάζεται να γράψει στα παλιά της τα παπούτσια την ενιαία αγορά, τους δημοσιονομικούς περιορισμούς και την ανελαστική νομισματική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αν η Ελλάδα κινηθεί ξανά σε αυτές τις ευρωζωνικές και ευρωενωσιακές ράγες, δεν θα μείνει τίποτα όρθιο στη χώρα μας
Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η Ευρωζώνη και η Ε.Ε ουσιαστικά τελείωσαν και κανένας δεν τις υπολήπτεται.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι στην παρούσα κρίση πρέπει να γίνει στροφή στο έθνος-κράτος. Είναι το έθνος-κράτος αυτό που μπορεί να γίνει μοχλός και όχημα για την επιβίωση και την προοπτική της χώρας μας, με την αναδιοργάνωση και τον αναπροσανατολισμό του και όχι η Ε.Ε, οι παγκόσμιες αγορές και η παγκοσμιοποίηση…».
Ολόκληρο το κείμενο εδώ:
https://iskra.gr/%ce%ad%cf%87%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%ba%ce%bf%ce%b9%ce%bd%cf%89%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1/
Σε ποιους αλήθεια απευθύνει ο συντάκτης της «Ισκρα» αυτά τα δημαγωγικά πυροτεχνήματα; Στους φανατικούς υπηρέτες των νέων αποικιοκρατών, στους «διευθυντές των οίκων ανοχής»;;;
ΠΟΥΘΕΝΑ δεν γίνεται αναφορά στην Κινηματική Οργάνωση του ελληνικού λαού, στο Αγωνιστικό Υποκείμενο, το μόνο που μπορεί να οδηγήσει στην Ανατροπή αυτής της κατάστασης και σε κατευθύνσεις ΕΘΝΙΚΗΣ Ανεξαρτησίας…
Φαίνεται ότι το οπορτουνιστικό συνονθύλευμα της «Ισκρα» αυτό- ανακηρύσσεται και αυτό, όπως τόσοι άλλοι, σε σωτήριο Ηγέτη που θα μας σώσει, όταν και εφόσον (τον κόκκινο Μάη) θα ανεβεί στην αστική εξουσία, μέσω των αστικών και διακοσμητικών κοινοβουλευτικών διαδικασιών…
Έτσι ανέξοδα, η «Ισκρα» βερμπαλίζει και καταναλώνει γοητευτικές φράσεις περί «εθνικού κράτους», «ενιαίας αγοράς», ανατροπής της παγκοσμιοποίησης και τα λοιπά…
Με τον «κοπανιστό αέρα» όχι μόνο δεν μπορείς να πείσεις κανέναν, αλλά γίνεσαι και αστείος: Απαιτείς από αυτούς που θεωρείς ιπποκόμους της Παγκοσμιοποίησης και της ΕΕ, δουλικούς διαχειριστές του προτεκτοράτου, να …γκρεμίσουν τα αφεντικά τους και τους εαυτούς τους…
Φυσικά, τα «ηρωικά» αυτά ηθικά ευχολόγια της «Ισκρα», θέτουν κάποια σοβαρά πολιτικά ζητήματα: Τις αντιλήψεις που διαπερνούν πολλούς από αυτούς που ευαγγελίζονται την «αυτόματη» ΠΤΩΣΗ της Παγκοσμιοποίησης, το βουλησιαρχικό (βολονταρισμός) κομμάτιασμα της Παγκόσμιας Αγοράς, την ανασυγκρότηση του Έθνους-Κράτους μέσα στα πλαίσια του σημερινού ΥΠΕΡ-εθνικού ιμπεριαλισμού κ.τ.λ. (αυτά που θίξαμε στον επίλογο του πρώτου άρθρου μας).
Πράγματι. Η πλειονότητα που συγκροτεί το ετερογενές νεφέλωμα του «πατριωτικού χώρου» αντικρίζει την Παγκοσμιοποίηση σαν δεισιδαιμονία, ή σαν «αυτόματο» δημιούργημα των κακών χειρισμών των πολιτικών και όχι σαν νομοτέλεια της καπιταλιστικής «ανάπτυξης» και της ιμπεριαλιστικής ολοκλήρωσης…
Η παγκοσμιοποίηση, όμως, δεν μπορεί να διαχωριστεί από τη μήτρα που τη γέννησε, τον καπιταλισμό, ούτε να αποσπαστεί από τα θεμέλια: Την ιμπεριαλιστική ολοκλήρωση που συνίσταται στην ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ της πλανητικής αγοράς και στην ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ του ΥΠΕΡ-εθνικού κεφαλαίου.
Με ποιο απλουστευτικούς όρους: Παγκοσμιοποίηση είναι ο καπιταλισμός στο «στάδιο» της ιμπεριαλιστικής ολοκλήρωσής του, στο «στάδιο» του ιμπεριαλισμού του ΥΠΕΡ-εθνικού κεφαλαίου, στο «στάδιο» της κυριαρχίας της παγκόσμιας αγοράς.
Με δυο λόγια: Παγκοσμιοποίηση είναι ο ΥΠΕΡ-εθνικός ιμπεριαλισμός της εποχής μας…
Είναι, συνεπώς, εντελώς ουτοπικό να πιστεύει κανείς ότι η Παγκοσμιοποίηση μπορεί να καταρρεύσει «αυτόματα» (από μόνη της), δίχως ταυτόχρονα να καταρρεύσει και η μήτρα που τη γέννησε: Ο Καπιταλισμός.
Οι μεγάλες κρίσεις του καπιταλισμού, της Παγκοσμιοποίησης σήμερα, δημιουργούν συνθήκες και προϋποθέσεις Γενικής Κατάρρευσης, αλλά αυτό δεν αρκεί, διότι για να καταρρεύσει πραγματικά και να γκρεμιστεί η Παγκοσμιοποίηση ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ: Το εναλλακτικό Οικονομικό και Κοινωνικό Σύστημα, το οποίο και αυτό δεν ξεπηδάει ΑΥΤΟΜΑΤΑ (από την καπιταλιστική κατάρρευση), αλλά από τη ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ δράση του Πολιτικού Υποκειμένου, από τη ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ πολιτική Δράση και Οργάνωση του λαού…
Κρίσεις κατάρρευσης έχει περάσει πολλές ο καπιταλισμός, αλλά δεν ανατράπηκε…
Σήμερα, η Παγκοσμιοποίηση έχει υποστεί τεράστιες και αγεφύρωτες ρωγμές, έχει απορρυθμιστεί, ΠΛΗΡΩΣ, βρίσκεται σε εκρηκτικές διαδικασίες ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ, αλλά για να ανατραπεί χρειάζεται και ο Επαναστατικός Πολιτικός Παράγοντας, ο οποίος δεν υπάρχει.
Η «ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ» κατάρρευση της Παγκοσμιοποίησης (του καπιταλισμού μην το ξεχνάμε) δεν οδηγεί «αυθόρμητα» στην ΑΝΑΤΡΟΠΗ του καπιταλισμού…
Οδηγεί σε νέες τρομαχτικές καταστροφές, νέες συμφορές, σε νέους ωκεανούς καπιταλιστικής βαρβαρότητας, σε νέες αναδιατάξεις δυνάμεων στους παγκόσμιους συσχετισμούς, σύμφωνα με το δαρβινικό αξίωμα της «επιλογής των ειδών»…
Οι κρίσεις κατάρρευσης δίχως ΑΝΑΤΡΟΠΗ του συστήματος, καταστρέφουν ανελέητα τα πάντα, προωθούν τον νόμο της «επιλογής των ειδών», δηλαδή τη Συγκέντρωση και Συγκεντροποίηση του Κεφαλαίου: Την Επιβίωση των πολύ δυνατών σε βάρος ΟΛΩΝ των άλλων…
Η κρίση κατάρρευσης της καπιταλιστικής Παγκοσμιοποίησης δεν ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ πίσω στα «εθνικά κράτη» και στην αναζωπύρωση της αστικής δημοκρατίας, αλλά προωθεί πιο δραστικά τη δικτατορία της Παγκόσμιας Αγοράς ΚΑΙ, μέσω της «επιλογής των ειδών», εδραιώνει την υπερτροφική και δικτατορική ΗΓΕΜΟΝΙΑ του ΥΠΕΡ-εθνικού κεφαλαίο…
Η ΛΟΓΙΚΗ και η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ του ιμπεριαλισμού είναι ο πλανητικός ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ, ο ΥΠΕΡ-Ιμπεριαλισμός: Η Παγκόσμια Κυβέρνηση…
Κάθε ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ της Παγκοσμιοποίησης, δίχως ΑΝΑΤΡΟΠΗ και ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ισχυροποιεί τις τάσεις του πλανητικού ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ, τις τάσεις για Παγκόσμια κυβέρνηση, τις τάσεις που ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΝ, όχι μόνο τα αδύναμα εθνικά κράτη, αλλά και πολλά ισχυρά εθνικά κράτη…
Αυτή είναι και η εσώτερη ΛΟΓΙΚΗ της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης: Η άλωση όλων των εθνικών κρατών και η δημιουργία της ΥΠΕΡ-κυβέρνσης του πλανητικού φασισμού των ΥΠΕΡ-εθνικών.
Γίνεται φανερό ότι ο καπιταλισμός στη σημερινή του διάσταση, αυτή της Παγκοσμιοποίησης, δεν αφήνει ΚΑΝΕΝΑ, απολύτως ΚΑΝΕΝΑ, περιθώριο για την ανασυγκρότηση των εθνικών κρατών και την αναζωπύρωση της «Δημοκρατίας», όπως πιστεύουν πολλοί του «πατριωτικού χώρου».
ΠΡΟΣ την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ των εθνικών κρατών κινείται η ΛΟΓΙΚΗ του καπιταλισμού, η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ της ιμπεριαλιστικής ολοκλήρωσης και της Παγκοσμιοποίησης.
Οι κρίσεις κατάρρευσης δεν ανατρέπουν τη ΛΟΓΙΚΗ και τη ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ του ιμπεριαλισμού και της Παγκοσμιοποίησης. Αντιθέτως, αν δεν ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ ο καπιταλισμός ενισχύονται μοχθηρά οι ιμπεριαλιστικές νομοτέλειες για ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ και νέες καταιγίδες βαρβαρότητας και κτηνωδίας.
Φυσικά τα αιτήματα για «εθνική ανεξαρτησία», «δημοκρατία» και ανασυγκρότηση του Έθνους-κράτους, αποτελούν σήμερα αιτήματα πρωταρχικής σπουδαιότητας και καταλυτικής Επαναστατικής λειτουργίας για την Ανασυγκρότηση, Οργάνωση και Συνειδητοποίηση της λαϊκής ΟΡΓΗΣ που προκαλεί η βαρβαρότητα της παγκοσμιοποίησης.
Αυτά, όμως, τα καταλυτικά και πρωταρχικά αιτήματα δεν θα πρέπει να προβάλλονται σαν στρατηγικές επιδιώξεις, αλλά σαν άμεσα (τακτικά) αιτήματα διαλεκτικά συνδεδεμένα με στρατηγικές ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ του καπιταλισμού…
Αυτά τα αιτήματα για να μην αποτελούν κούφια λόγια και θανάσιμες ΟΥΤΟΠΙΕΣ, θα πρέπει να έχουν ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ χαρακτήρα: Δηλαδή να συνδέονται με τη στρατηγική ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης…
Η Εθνική Ανεξαρτησία και η ανασυγκρότηση του Έθνους μπορούν να υπάρξουν μόνο με την ΑΝΑΤΡΟΠΗ του ιμπεριαλιστικού συστήματος.
Το να μιλάμε για «έθνος-κράτος» μέσα στα πλαίσια της Παγκόσμιας καπιταλιστικής αγοράς, πλαίσια που καταλύουν και καταργούν τα έθνη-κράτη, είναι θανάσιμη ουτοπία…
Καλλιεργεί αυταπάτες και ενισχύει τους «πατριώτες» της καπιταλιστικής απολογητικής: Αυταπάτες και «πατριώτες» που οδηγούν στα βράχια, στη συντριβή, κάθε Λαϊκό Κίνημα εναντίον της παγκοσμιποίησης.
Συνακόλουθα κατασκευάζουν και τις νέες εφεδρείες του 4ου Ράιχ…
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=11371