Η είδηση είναι ότι η κοινοπραξία ΜΟΡΕΑΣ που εκμεταλλεύεται τους αυτοκινητόδρομους Κορίνθου-Τρίπολης-Καλαμάτας και Λεύκτρου-Σπάρτης θα λάβει επιδότηση 11 εκατομμύρια ευρώ από το ελληνικό δημόσιο λόγω χαμηλής κυκλοφορίας οχημάτων.
Διαβάζουμε ότι η επιδότηση προβλέπεται από την σύμβαση παραχώρησης του 2007.
Ωραίες συμβάσεις υπογράφουν οι αστικές κυβερνήσεις με τους εργολάβους. Αν στραβώσει για κάποιο λόγο η δουλειά για τους εργολάβους το κράτος έρχεται να πληρώσει τα σπασμένα.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που η κοινοπραξία επιδοτείται λόγω της απαγόρευσης κυκλοφορίας που επιβλήθηκε. Από το 2016 μέχρι σήμερα έχει επιδοτηθεί άλλες επτά φορές δηλαδή οκτώ μαζί με την τελευταία με το ποσό να ανέρχεται συνολικά στα 73,6 εκατομμύρια ευρώ. Αυτές όλες οι επιδοτήσεις που δίνονται ανά εξάμηνο αιτιολογούνται λόγω της χαμηλής κυκλοφορίας οχημάτων.
Έχουμε δηλαδή την εξής κατάσταση. Το κράτος παραχώρησε το έργο και την εκμετάλλευση των αυτοκινητοδρόμων στον ΜΟΡΕΑ και υπέγραψε όρο στην σύμβαση παραχώρησης ότι αν η κυκλοφορία είναι χαμηλή θα επιδοτεί την κοινοπραξία. Δηλαδή το κράτος λειτουργεί ως εγγυητής των κερδών της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Το σκάνδαλο δεν σταματάει εδώ έχει και συνέχεια και μάλιστα με ακόμη μεγαλύτερη χασούρα για το δημόσιο. Το έργο που ξεκίνησε το 2008 με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2012 αλλά ο εργολάβος όχι μόνο δεν κατάφερε να το ολοκληρώσει στην ώρα του αλλά χρεοκόπησε κιόλας με αποτέλεσμα να χρειαστεί η παρέμβαση του κράτους με σωσίβιο 250 εκατομμυρίων για να ολοκληρωθεί το έργο.
Η κοινοπραξία θα λάβει τα 250 εκατομμύρια σε εξάμηνες επιδοτήσεις όπως οι παραπάνω σε βάθος 30 ετών. Το επιχείρημα από την κυβέρνηση ήταν ότι η διακοπή του έργου θα αποτελούσε πλήγμα στην προσέλκυση νέων επενδύσεων. Εδώ βλέπουμε την φρενοβλάβεια των νεοφιλελεύθερων. Επιμένουν στην λογική της προσέλκυσης επενδύσεων ακόμα και όταν χρειαστεί να τις επιδοτεί το κράτος.
Οι φορολογούμενοι επιβαρύνονται με 250 εκατομμύρια και πληρώνουν κανονικά διόδια στους 9 σταθμούς της κοινοπραξίας δηλαδή διπλή επιβάρυνση. Όλα αυτά για να καταστεί βιώσιμη μία επένδυση όπου ο επενδυτής δεν κατάφερε να ολοκληρώσει όπως όφειλε.
Ένα νομότυπο σκάνδαλο κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας που δεν συγκίνησε καθόλου τα ΜΜΕ.
Όταν βλέπουμε ποιοι είναι πίσω από τον ΜΟΡΕΑ καταλαβαίνουμε το γιατί. Αυτές είναι οι περίφημες επενδύσεις που υποτίθεται θα φέρουν την ανάπτυξη σύμφωνα με τους απολογητές της ελεύθερης αγοράς. Εμείς πάντως μόνο μαύρες τρύπες βλέπουμε στο δημόσιο και στις τσέπες των φορολογούμενων.