Τα επιτελεία του πλανητικού ιμπεριαλισμού και της Παγκοσμιοποίησης, γνωρίζουν πολύ καλά, αυτό που δεν μπορούν να αντιληφτούν οι «αριστεροί» κάθε απόχρωσης…
Γνωρίζουν ότι τόσο η Ρωσία, όσο και η Κίνα (αυτή σε μεγαλύτερο βαθμό)
δεν εντάσσονται και δεν λειτουργούν μέσα στο πλανητικό ιμπεριαλιστικό σύστημα, μέσα στο πλαίσιο της Παγκοσμιοποίησης.
Αντιθέτως, τα οικονομικά μοντέλα αυτών των δύο χωρών λειτουργούν, ως ΥΠΟΝΟΜΕΥΤΕΣ του ΥΠΕΡ-εθνικού ιμπεριαλισμού, ως ΥΠΟΝΟΜΕΥΤΕΣ της παγκοσμιοποίησης.
Με πιο απλά λόγια: Η οικονομική δομή και διάρθρωση της Ρωσίας και πολύ περισσότερο της Κίνας, ΟΧΙ μόνο δεν βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο και τη λειτουργία της διεθνούς ιμπεριαλιστικής ελίτ, της παγκοσμιοποίησης δηλαδή, αλλά ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, συγκρούεται με τα θεμέλια της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης.
Και αυτή η σύγκρουση δεν είναι μεταξύ ιμπεριαλισμών, ενδοϊμπεριαλιστική (όπως υποστηρίζουν τα αμαθή «αριστερά» παπαγαλάκια), αλλά μια σύγκρουση διαφορετικών ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ δομών και λειτουργιών, μια σύγκρουση διαφορετικής οικονομικής ΛΟΓΙΚΗΣ, μια σύγκρουση οικονομικών συστημάτων: Της ιμπεριαλιστικής Οικονομίας στη μορφή της κυριαρχίας των ΥΠΕΡ-εθνικών κολοσσών (παγκοσμιοποίηση) με την ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ στην οποία κυριαρχεί ακόμα το Κρατικό ΣΧΕΔΙΟ και η ΔΗΜΟΣΙΑ οικονομική διάρθρωση και λειτουργία…
Τόσο στη Ρωσία, πολύ περισσότερο στην Κίνα, το ΟΥΣΙΩΔΕΣ και καταλυτικό χαρακτηριστικό είναι η Μικτή Οικονομία: Μια σύνθεση σοσιαλιστικών και καπιταλιστικών χαρακτηριστικών, σύνθεση που το Κρατικό Σχέδιο και ο Έλεγχος (σοσιαλιστικό μοντέλο) παραμένουν ακόμα κυρίαρχα, όπως και ο Δημόσιος Τομέας. Και οι πολυεθνικοί κολοσσοί της Κίνας παραμένουν κρατικές επιχειρήσεις…
Υπάρχει, συνεπώς, μια ασυμφιλίωτη ΑΝΤΙΘΕΣΗ ανάμεσα στην πλανητική ιμπεριαλιστική οικονομία της Δύσης (παγκοσμιοποίηση) και στην Οικονομία της Ρωσίας και της Κίνας…
Και αυτή η ΑΝΤΙΘΕΣΗ δεν είναι ανάμεσα σε ιμπεριαλισμούς, αλλά ανάμεσα σε δύο διαφορετικά μοντέλα Οικονομίας, ανάμεσα σε δύο διαφορετικές οικονομικές ΛΟΓΙΚΕΣ, ανάμεσα σε δύο διαφορετικά συστήματα: Του ύστερου καπιταλισμού (ιμπεριαλιστική ολοκλήρωση-παγκοσμιοποίηση) με το οικονομικό παραγωγικό μοντέλο που συνθέτει τις αντιφατικές ΛΟΓΙΚΕΣ (σοσιαλισμού- καπιταλισμού) και ισορροπεί με την κυριαρχία του Σχεδίου, του κρατικού ελέγχου και του Δημόσιου οικονομικού τομέα…
Γι αυτό ουρλιάζουν υστερικά και εκτοξεύουν άγριους βρυχηθμούς εναντίον της Ρωσίας, ιδιαίτερα της Κίνας σήμερα, οι ιεροεξεταστές του πλανητικού ιμπεριαλισμού και της παγκοσμιοποίησης.
Ούτε αυτά τα «ταξικά» ουρλιαχτά μπορούν να διακρίνουν οι σημερινοί «αριστεροί», οι οποίο μιλούν με αχαλίνωτο τυπολατρικό δογματισμό για «ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις».
Διαβάστε σχετικό μας άρθρο:
Η εξίσωση της Ρωσίας με τον πλανητικό ιμπεριαλισμό
Βρίσκεται εδώ:
http://resaltomag.blogspot.com/2014/03/blog-post_1456.html
Η Κίνα σήμερα απειλεί καταλυτικά την κυριαρχία της ιμπεριαλιστικής Παγκοσμιοποίησης και της αμερικάνικης ηγεμονίας.
Και την απειλεί διότι ενώ το διεθνές καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται σε μια παρατεταμένη κρίση κατάρρευσης, η Κίνα αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς, δίχως να επηρεάζεται από την καπιταλιστική κρίση, αντίθετα μάλιστα ευνοείται…
Δεν είναι και αυτό μια πελώρια απόδειξη ότι λειτουργεί ΕΞΩ και ΕΝΑΝΤΙΑ από το πλανητικό ιμπεριαλιστικό σύμπλεγμα, την παγκοσμιοποίηση;
Επίσης, όταν ο Δημόσιος Τομέας της Κίνας αντιπροσωπεύει πολύ μεγαλύτερο μερίδιο από τον ιδιωτικό τομέα, δεν αποτελεί και αυτό μια κραυγαλέα ΑΠΟΔΕΙΞΗ ότι η Κίνα δεν ταυτίζεται με τη ΛΟΓΙΚΗ του καπιταλισμού, του νεοφιλελεύθερου ιμπεριαλισμού και της παγκοσμιοποίησης;
Με τα αμαθέστατα και ανόητα τεχνάσματα των «ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων», στην πραγματικότητα υπηρετούμε την κακουργία του πλανητικού ιμπεριαλισμού και του σύγχρονου ΦΑΣΙΣΜΟΥ (4ο Ράιχ)…
ΠΑΝΤΑ η λογική των «ίσων αποστάσεων» στήριζε, ΔΟΛΙΩΣ και εμμέσως, την πλανητική ιμπεριαλιστική κακουργία και τα θηριώδη ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ των καπιταλιστικών μαφιών του χρήματος…