του Γιάννη Αθανασιάδη
Το
γεγονός της άθλιας και φασιστικού χαρακτήρα δολοφονίας του Τζορτζ
Φλόιντ, ήταν άλλο ένα από τα χιλιάδες καταχωρημένα εγκλήματα βίας της
αστυνομίας των ΗΠΑ κυρίως σε αφροαμερικάνους αλλά και σε
λατινοαμερικάνους και γενικά σε πολίτες των αδύνατων τάξεων της
μητρόπολης του καπιταλισμού.
Όμως αποτέλεσε την θρυαλλίδα η οποία σε συνδυασμό με τους χειρισμούς της κυβέρνησης στο θέμα της πανδημίας
(με πάνω από 80.000 νεκρούς από τις συγκεκριμένες κοινωνικές τάξεις και 30 εκατομμύρια νέους άνεργους), έβγαλε τον λαό στους δρόμους.
Αυτό που συμβαίνει στις ΗΠΑ αυτήν την ώρα δεν έχει προηγούμενο.
Άσχετα με την κατάληξη του, δεν έχει καμία σχέση με τις συνηθισμένες "στημένες" μιντιακές εξεγέρσεις.
Υπάρχουν διαδηλώσεις και εξεργεσιακή ατμόσφαιρα παντού, σχεδόν σε όλες τις μεγάλες πόλεις στις πολιτείες Αριζόνα, Καλιφόρνια, Κολοράντο, Φλόριντα, Τζώρτζια, Ιλινόι, Ιντιάνα, Κεντάκι, Μίσιγκαν, Μινεσότα, Μιζούρι, Μέριλαντ, Οχάιο, Νέα Υόρκη, Ορεγκον, Πενσιλβάνια, Νότια Καρολίνα, Τενεσί, Τέξας, Γιούτα, Βιρτζίνια, Ουάσιγκτον, Ουισκόνσιν, Αϊόβα.
Σε πάνω από 400 πόλεις, σύμφωνα με το RT, εκδηλώνονται ταραχές με συμμετοχή όχι μόνον αφροαμερικανών!
Η εξέγερση έχει γενικευτεί, καίγονται κτίρια και περιπολικά, κλείνουν εθνικοί αυτοκινητόδρομοι, πέφτουν μολότοφ και πυροβολισμοί, οι συλλήψεις έχουν ξεπεράσει τις 1000, με νεκρούς πολίτες και αστυνομικούς και εκατοντάδες τραυματίες μεταξύ των διαδηλωτών, ενώ έχουν υπάρξει και τραυματισμοί δημοσιογράφων από επιθέσεις που δέχτηκαν από την αστυνομία.
Οι Πολιτείες Αριζόνα, Τέξας και Βιρτζίνια, έχουν κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης από τους κυβερνήτες τους.
Ενώ υπάρχει γενική απαγόρευση κυκλοφορίας την νύχτα!
Την ίδια στιγμή ο πρόεδρος των ΗΠΑ ετοιμάζεται να κάνει χρήση ενός νόμου περί εξεγέρσεως του 1807, και να βγάλει στρατό στους δρόμους.
# # #
Αναμφίβολα αυτές τις καταστάσεις το σύστημα προσπαθεί να τις χειραγωγήσει με πράκτορες και προβοκάτσιες (το έχουμε ζήσει άλλωστε και στην χώρα μας την περίοδο των πλατειών και των μεγάλων διαδηλώσεων).
Επίσης μέχρι τούτη την ώρα δεν έχει διαφανεί κάποια κοινωνική διεκδίκηση πέρα από το γενικού χαρακτήρα αίτημα, της ίσης μεταχείρισης των αφροαμερικάνων και της καταδίκης των αστυνομικών βιαιοτήτων.
Οι εξεγερμένοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν έχουν συγκεκριμένη πολιτική πρόταση. Κάποιες μεμονωμένες ενέργειες, όπως τα σφυροδρέπανα με κόκκινη μπογιά στο μνημείο των βετεράνων ή το παραποιημένο διαδικτυακό «τρολάρισμα» με την σημαία της Κίνας και το πλακάτ που έγραφε «China help me breathe» που έγινε viral στο facebook και το whatsup, δεν σηματοδοτούν κάποιους ανέμους αλλαγής στις διεκδικήσεις των εξεγερμένων απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα.
Αντιθέτως οι εκτεταμένες λεηλασίες καταστημάτων με καταναλωτικά προϊόντα όπως smart tv, κινητά τηλέφωνα, ακριβά παπούτσια, ρούχα κλπ, αν και καταδικάστηκαν από τους διαδηλωτές ως προβοκάτσιες, υποδηλώνουν την «ασφαλή» για το καπιταλιστικό σύστημα, καταναλωτική αντίληψη των εξεγερμένων.
Όμως αυτό δεν αλλάζει το γεγονός της διογκούμενης και σαρωτικής συμμετοχής του αμερικάνικου λαού στις διαδηλώσεις, παρά και ενάντια στον φόβο της πανδημίας.
Πού θα μπορούσε όμως να οδηγήσει αυτό;
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ:
https://athanasiadisg.blogspot.com/2020/06/blog-post.html
Διαβάστε και εδώ:
https://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=11479
Το
γεγονός της άθλιας και φασιστικού χαρακτήρα δολοφονίας του Τζορτζ
Φλόιντ, ήταν άλλο ένα από τα χιλιάδες καταχωρημένα εγκλήματα βίας της
αστυνομίας των ΗΠΑ κυρίως σε αφροαμερικάνους αλλά και σε
λατινοαμερικάνους και γενικά σε πολίτες των αδύνατων τάξεων της
μητρόπολης του καπιταλισμού.
Όμως αποτέλεσε την θρυαλλίδα η οποία σε συνδυασμό με τους χειρισμούς της κυβέρνησης στο θέμα της πανδημίας
(με πάνω από 80.000 νεκρούς από τις συγκεκριμένες κοινωνικές τάξεις και 30 εκατομμύρια νέους άνεργους), έβγαλε τον λαό στους δρόμους.
Αυτό που συμβαίνει στις ΗΠΑ αυτήν την ώρα δεν έχει προηγούμενο.
Άσχετα με την κατάληξη του, δεν έχει καμία σχέση με τις συνηθισμένες "στημένες" μιντιακές εξεγέρσεις.
Υπάρχουν διαδηλώσεις και εξεργεσιακή ατμόσφαιρα παντού, σχεδόν σε όλες τις μεγάλες πόλεις στις πολιτείες Αριζόνα, Καλιφόρνια, Κολοράντο, Φλόριντα, Τζώρτζια, Ιλινόι, Ιντιάνα, Κεντάκι, Μίσιγκαν, Μινεσότα, Μιζούρι, Μέριλαντ, Οχάιο, Νέα Υόρκη, Ορεγκον, Πενσιλβάνια, Νότια Καρολίνα, Τενεσί, Τέξας, Γιούτα, Βιρτζίνια, Ουάσιγκτον, Ουισκόνσιν, Αϊόβα.
Σε πάνω από 400 πόλεις, σύμφωνα με το RT, εκδηλώνονται ταραχές με συμμετοχή όχι μόνον αφροαμερικανών!
Η εξέγερση έχει γενικευτεί, καίγονται κτίρια και περιπολικά, κλείνουν εθνικοί αυτοκινητόδρομοι, πέφτουν μολότοφ και πυροβολισμοί, οι συλλήψεις έχουν ξεπεράσει τις 1000, με νεκρούς πολίτες και αστυνομικούς και εκατοντάδες τραυματίες μεταξύ των διαδηλωτών, ενώ έχουν υπάρξει και τραυματισμοί δημοσιογράφων από επιθέσεις που δέχτηκαν από την αστυνομία.
Οι Πολιτείες Αριζόνα, Τέξας και Βιρτζίνια, έχουν κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης από τους κυβερνήτες τους.
Ενώ υπάρχει γενική απαγόρευση κυκλοφορίας την νύχτα!
Την ίδια στιγμή ο πρόεδρος των ΗΠΑ ετοιμάζεται να κάνει χρήση ενός νόμου περί εξεγέρσεως του 1807, και να βγάλει στρατό στους δρόμους.
# # #
Αναμφίβολα αυτές τις καταστάσεις το σύστημα προσπαθεί να τις χειραγωγήσει με πράκτορες και προβοκάτσιες (το έχουμε ζήσει άλλωστε και στην χώρα μας την περίοδο των πλατειών και των μεγάλων διαδηλώσεων).
Επίσης μέχρι τούτη την ώρα δεν έχει διαφανεί κάποια κοινωνική διεκδίκηση πέρα από το γενικού χαρακτήρα αίτημα, της ίσης μεταχείρισης των αφροαμερικάνων και της καταδίκης των αστυνομικών βιαιοτήτων.
Οι εξεγερμένοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν έχουν συγκεκριμένη πολιτική πρόταση. Κάποιες μεμονωμένες ενέργειες, όπως τα σφυροδρέπανα με κόκκινη μπογιά στο μνημείο των βετεράνων ή το παραποιημένο διαδικτυακό «τρολάρισμα» με την σημαία της Κίνας και το πλακάτ που έγραφε «China help me breathe» που έγινε viral στο facebook και το whatsup, δεν σηματοδοτούν κάποιους ανέμους αλλαγής στις διεκδικήσεις των εξεγερμένων απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα.
Αντιθέτως οι εκτεταμένες λεηλασίες καταστημάτων με καταναλωτικά προϊόντα όπως smart tv, κινητά τηλέφωνα, ακριβά παπούτσια, ρούχα κλπ, αν και καταδικάστηκαν από τους διαδηλωτές ως προβοκάτσιες, υποδηλώνουν την «ασφαλή» για το καπιταλιστικό σύστημα, καταναλωτική αντίληψη των εξεγερμένων.
Όμως αυτό δεν αλλάζει το γεγονός της διογκούμενης και σαρωτικής συμμετοχής του αμερικάνικου λαού στις διαδηλώσεις, παρά και ενάντια στον φόβο της πανδημίας.
Πού θα μπορούσε όμως να οδηγήσει αυτό;
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ:
https://athanasiadisg.blogspot.com/2020/06/blog-post.html
Διαβάστε και εδώ:
https://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=11479