Του Ηλία Παπαναστασίου
Βρισκόμαστε
ήδη στην αρχή του δεύτερου κύματος της πανδημίας του Κορονοϊού με
απότομη άνοδο κρουσμάτων και διασωληνωμένων στα νοσοκομεία.
Ταυτόχρονα, ο συνδυασμός «Τουριστικού ανοίγματος και συγκράτησης της
πανδημίας» δεν φαίνεται να λειτουργεί όπως στην πρώτη φάση και η
κατάσταση στο υγειονομικό επίπεδο σε συνδυασμό με την οικονομική
καταστροφή που ξεπροβάλλει δεν προμηνύουν τίποτε καλό.
Δεν θα ασκήσουμε εύκολη κριτική εκ του ασφαλούς για το τι θα έπρεπε να γίνει και πότε. Δεν είμαστε γιατροί λοιμωξιολόγοι και επιδημιολόγοι ούτε γνωρίζουμε επιστημονικά όλες τις πλευρές ενός πολύ επικίνδυνου ιού.
Ούτε βέβαια θα «συνωμοσιολογήσουμε» αναφέροντας όλες τις ανοησίες που σερβίρονται στα social media από γνωστούς τηλεοπτικούς απατεώνες. Εννοείται δεν θα ρίξουμε όλα τα βάρη και όλα τα πυρά της κριτικής στους κυβερνώντες – αυτονόητα, έχουν τις ανάλογες ευθύνες– ακολουθώντας τον εύκολο δρόμο μιας ψευδοαριστερής κριτικής.
Απλούστατα δεν πιστέψαμε ποτέ πως η πανδημία του Κορονοϊού φέρνει αυτόματα και το «τέλος του καπιταλισμού» και τον ερχομό της «επανάστασης». Ίσως γιατί πιστεύουμε πάντοτε στην εργαζόμενη τάξη των μισθωτών σαν την κύρια βάση μιας επερχόμενης κοινωνικής αλλαγής, αυτή δε η εργαζόμενη τάξη αποτελεί τον κληρονόμο του ιστορικού σοσιαλιστικού μισθωτού προλεταριάτου των τελευταίων διακοσίων ετών.
Ακόμη περισσότερο, δεν βλέπουμε αυτή την εργαζόμενη τάξη να εξεγείρεται εναντίον του καπιταλιστικού συστήματος αλλά αντίθετα, να πανικοβάλλεται για το μέλλον της, να αμύνεται προσπαθώντας να διατηρήσει τις ήδη μειωμένες σε μεγάλο βαθμό θέσεις εργασίας και σε μεγάλο βαθμό να αντιδρά σπασμωδικά, φοβικά και αρκετά συνωμοσιολογικά.
Έρευνα σε ανάλογα Ερευνητικά Ινστιτούτα της Μεγάλης Βρετανίας δείχνει μια τάση αποστασιοποίησης από την «ψυχολογία του lockdown» των κυβερνώντων εκ μέρους των λαϊκών στρωμάτων γιατί απλούστατα οι εργαζόμενοι της Working Class έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη να εργαστούν και οι ίδιοι έχουν πληρώσει το μεγαλύτερο τίμημα σε ζωές (τα μεγαλύτερα ποσοστά θανάτων έχουν οι Άνδρες με την μεγαλύτερη ανάγκη να εργαστούν και οι ίδιοι έχουν πληρώσει το μεγαλύτερο τίμημα σε ζωές. Έτσι, τα μεγαλύτερα ποσοστά θανάτων έχουν οι Άνδρες Security και Άνδρες Taxi drivers, τουλάχιστον σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας που δημοσιεύτηκε στα προχτεσινά ΝΕΑ).
Τα μεσαία και χαμηλότερα στρώματα της Εργατικής Τάξης έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη να εργαστούν λόγω φτώχειας και χαμηλού εισοδήματος. Αντίθετα, τα μεσαία αστικά στρώματα, έχουν λιγότερη ανάγκη να εργαστούν και ίσως γι’ αυτό τον λόγο είναι πιο πειθαρχημένα και «υπάκουα» στα κελεύσματα των Κυβερνώντων για Lockdown.
Παράλληλες τάσεις, έχουν παρατηρηθεί και στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου τα χαμηλότερα στρώματα και τμήματα των μικροαστικών στρωμάτων είναι τα πιο «απείθαρχα» και λιγότερο χειραγωγήσιμα για περιορισμό στο σπίτι.
Ο νόμος της ανάγκης λειτουργεί καταλυτικότερα στα φτωχότερα στρώματα και στο δίλημμα «Οικονομία ή Υγεία» προτιμούν πολλές φορές το πρώτο με όλα τα μοιραία επακόλουθα.
Είναι πάρα πολύ πιθανό το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του Τραμπ να συσπειρώσει τεράστια στρώματα της Εργατικής Τάξης μεσαίας και χαμηλής βαθμίδας αντίθετα με το Δημοκρατικό Κόμμα του Μπάιντεν που μάλλον θα εμφανίσει έναν έντονο μεσοαστικό και ελιτίστικο χαρακτήρα. Ο Μπάιντεν δεν σώζεται εύκολα με την τελευταία επιλογή της Αντιπροέδρου του – Γυναίκα, Αφροαμερικανο/Ινδικής καταγωγής, δηλαδή έχει όλα τα εχέγγυα της Πολιτικά Ορθής Αστικής/Μεσοαστικής Αριστεράς– που και άνθρωπος του συστήματος είναι και εκατομμυριούχος με περιουσία που ξεπερνά τα 60 εκατομμύρια (τουλάχιστον).
Εάν λοιπόν η τάση των Αμερικανών Ρεπουμπλικάνων και Βρετανών Συντηρητικών είναι να προσελκύουν τεράστια στρώματα της Εργατικής Τάξης – τάσεις που επιβεβαιώθηκαν κατά γράμμα στις Αμερικανικές και Βρετανικές εκλογές του 2016 και 2019 αντίστοιχα– για ποια Κοινωνική Επανάσταση μιλάμε;
Όταν το μεγάλο ποσοστό της Εργατικής Τάξης ακολουθεί αστικά κόμματα ενώ οι μεσοαστοί και οι Ελίτ προτιμούν τους «Μεταμοντέρνους» Κεντροαριστερούς/Αριστερούς της Ιμπεριαλιστικής Αριστεράς της Ελίτ ποιος σοβαρός άνθρωπος – με τα απαραίτητα γραμμάρια εγκεφάλου σε ποσότητα– πιστεύει, τουλάχιστον άμεσα, σε «επαναστατική δράση» των μαζών;
Χωρίς μάλιστα την ύπαρξη ανάλογου πολιτικού φορέα/κόμματος που θα ηγεμονεύει των εργαζόμενων/λαϊκών τάξεων; Πολύ περισσότερο, χωρίς την ύπαρξη επιστημονικής θεωρίας που θα «περνάει το επιστημονικό αίμα» στις φλέβες των εργαζόμενων τάξεων;
Πολύ σωστά ο Κarl Kautsky έγραφε πως «Αφότου ο Σοσιαλισμός μετατράπηκε σε Επιστήμη απαιτεί να τον μεταχειριζόμαστε σαν Επιστήμη δηλαδή να τον μελετάμε». Υπάρχει «κάτι» ανάλογο σήμερα ή απλά κυκλοφορούν όλες οι μοδάτες θεωρίες– της κακιάς ώρας– που λειτουργούν αποβλακωτικά;
Πόσοι «Αριστεροί» έχουν καλή – ακόμη και στοιχειώδη– γνώση της επιστημονικής θεωρίας του Σοσιαλισμού; Πόσοι μελέτησαν και δεν διάβασαν απλώς αλλά αφομοίωσαν, επεξεργάστηκαν και προχώρησαν την Ιστορική Επιστημονική Θεωρία του Σοσιαλισμού των Marx/Engels, Kautsky, Plekhanov, Luxembourg, Hilferting, Mehring και αναρίθμητων άλλων;
Εάν λοιπόν οι παραπάνω προϋποθέσεις εκλείπουν, τότε να είμαστε ρεαλιστές και σοβαροί, τα πράγματα απέχουν έτη φωτός από αυτό που επιθυμούμε. Και όποιος συγχέει τις υποκειμενικές του επιθυμίες με την αντικειμενική πραγματικότητα θα απογοητευτεί πολύ γρήγορα ή θα ακολουθήσει τους παρανοϊκούς συνωμοσιολόγους του Ίντερνετ που έχουν γίνει αληθινή επιδημία ηλιθιοποίησης.
Ουσιαστικά θα μπορούσαμε να μιλάμε για «Πανδημία κρετινισμού» με απρόβλεπτες διαστάσεις.
Αναφερθήκαμε στους οικονομικούς/κοινωνικούς όρους ύπαρξης των μεγάλων λαϊκών στρωμάτων και όποιες ευνοούν μια «αμφισβήτηση» του Lockdown. Καιρός να μιλήσουμε και για τους όρους «Ψηφιακής αποβλάκωσης» και «Ηλεκτρονικής στέρησης εγκεφάλου».
Ερχόμαστε στο θέμα.
Όσοι επισκέπτονται ηλεκτρονικές σελίδες του Ίντερνετ και διαβάζουν «δημοσιεύματα» για τον Κορονοϊό μένουν εμβρόντητοι με το μέγεθος ευπιστίας, συνειδητού διασυρμού της σκέψης και παρανοϊκού πόλεμου ενάντια στην Επιστήμη.
Μένουμε έκθαμβοι από την ασύλληπτη ηλιθιότητα των αμφισβητούντων την πανδημία του Κορονοϊού, την (δήθεν) αντικαπιταλιστική τους «κριτική» – αφορά κυρίως τους υποτιθέμενους «αριστερούς»– αλλά και την συστηματική ανατροπή της Επιστήμης, του Ορθού Λόγου και της Κριτικής Σκέψης.
Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε συγκεκριμένα παραδείγματα.
Απλά τονίζουμε το γεγονός πως η Αστική Κοινωνία της Δυτικής Παρακμής έχει αποστασιοποιηθεί συστηματικά από τον Διαφωτιστικό, Επιστημονικό Λόγο και προσκολλάται συστηματικά στον Ιρρασιοναλισμό– Αντιορθολογισμό – δηλαδή στον συνεχή, συστηματικό και ύπουλο Πόλεμο Ενάντια στην Λογική.
Όχι στην Διαλεκτική Λογική αλλά στην ίδια την Λογική, με λάμδα κεφαλαίο. Όχι στην διαλεύκανση της Ψυχής και της Νόησης μέσω της Επιστήμης αλλά στην συστηματική συσκότιση μέσω των Fake News, της απάτης του Διαδικτύου και του «Παραληρηματικού Μεγαλείου» του κάθε άσχετου, αμαθούς και ημιμαθούς, του κάθε κρετίνου.
Φτάσαμε σε μια εποχή όπου η Τεχνολογική Υπερανάπτυξη συμβαδίζει με την Πνευματική/Συνειδησιακή Υποανάπτυξη, την ψυχολογική ερήμωση και την μαζική παράνοια.
Ήδη διανύουμε μια εποχή όπου η Υπερ–Τεχνολογία υπονομεύει την Γνώση και την Επιστήμη μέσω της Ροής Πληροφοριών, παντός «είδους». Δεν χρειάζεστε Γνώση αλλά Πληροφορία οπότε ας εγκαινιάσουμε τον Νέο «Θαυμαστό Κόσμο» του Huxley δηλαδή τον Ψηφιακό Μεσαίωνα. Άλλωστε, είναι γνωστό – όπως φανατικά υποστηρίζουν– πως μας «ψεκάζουν» γιατί θέλουν να μας «ελέγχουν» και να πουλάνε την «φαρμακευτική πραμάτεια» τους.
Είναι γεγονός πως υπάρχει τεράστιος ανταγωνισμός των μεγάλων Φαρμακευτικών Εταιρειών του Καπιταλισμού για το εμβόλιο όμως αυτό δεν απαντά στο ερώτημα, υπάρχει πανδημία ή όχι;;;
Όλα τα παραπάνω δεν τα διαβάζετε στο Ίντερνετ; Δεν έχετε παρατηρήσει την κάθε κυρα–Μπέτυ να παριστάνει την Λοιμωξιολόγο και τον κάθε κυρ–Μπάμπη να «κατακεραυνώνει» τους Επιστήμονες της Ιατρικής;
Αναρωτηθήκατε πως φτάσαμε σε αυτό το σημείο να κατεδαφίζεται η Επιστήμη και ειδικότερα η Ιατρική από τον κάθε παρανοϊκό «φωστήρα» που παριστάνει μάλιστα και τον «επαναστάτη»;;;
Πού είναι ο Ορθός Λόγος, ο Διαλεκτικός Λόγος και η Επιστήμη, πού είναι ο κατάλληλος Πολιτικός Φορέας της Διαλεκτικής πού είναι μόνο Επιστημονική αλλιώς δεν αξίζει πεντάρα, πού είναι οι «επαναστατημένες μάζες» που πολιορκούν το Καπιταλιστικό Οικοδόμημα;
Η κατακόρυφη άνοδος της ανεργίας σημαίνει και «Επανάσταση» η μήπως μπορεί να σημαίνει και οπισθοδρόμηση, συντηρητισμό, φοβία και εν δυνάμει Φασισμό;
Μήπως δεν ζούμε ήδη την περίοδο του «Ψηφιακού Φασισμού» των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης με το τσουνάμι Αντι–ορθολογισμού που εκλύουν σε τεράστιες ποσότητες;
Επίσης, μήπως θυμάστε που οδήγησε ο Αντι–ορθολογισμός στον Μεσοπόλεμο;
Μήπως θυμάστε την φράση του Αντόνιο Γκράμσι «Όταν πεθαίνει το παλιό και δεν δημιουργείται ακόμη το νέο, φτιάχνονται Τέρατα»;
Τέλος, μήπως και η λεγομένη «Αριστερά» έχει κάποιες ευθύνες; Έχει κατάλληλο Πολιτικό Φορέα και όχι Θρησκευτική Σέχτα, έχει Επιστημονική Διαλεκτική Θεωρία ή συνεχίζει να κατεδαφίζει όλο το θεωρητικό κεκτημένο του Επιστημονικού Σοσιαλισμού; Έχει κάνει παρέμβαση στις ανενημέρωτες και αδιαμόρφωτες «μάζες» ή κάνει κριτική του καναπέ περιμένοντας να φθαρεί σαν ώριμο φρούτο η Κυβέρνηση και να κληρονομήσει ερείπια; Και πάνω στα ερείπια τι κάνεις, κάτι «καλύτερο» ή απλούστατα σε προλαβαίνει στη στροφή η Ελίτ και σου κάνει έναν ωραίο, Μεταμοντέρνο Φασισμό με Δημοκρατικό Μανδύα, μπόλικους Gay, άφθονες Λέσβιες και συ «ψάχνεσαι» να βρεις τι φταίει;
Σε μια Κοινωνία που κρετινοποιείται διανοητικά, ερημώνεται ψυχικά και Λουμπενοποιείται κοινωνικά δεν «οικοδομείται» Σοσιαλιστική Προοπτική αλλά Μεταμοντέρνος Φασισμός, σκληρός αυταρχισμός και μάλιστα με Κεντροαριστερό/Αριστερό Προσωπείο. Όμως κάτι ανάλογο δεν είναι Προοπτική Σοσιαλισμού αλλά «Προοδευτικός Φασισμός» και μάλιστα με «Αριστερό» Μανδύα.
Ας έλθουμε και στους λεβέντες της «Συνολικής Αριστεράς». Σχεδόν έξη μήνες από την έναρξη της Πανδημίας, η «Κριτική της Μιζέριας» είναι το λάβαρό της, «Δώσατε 100 ευρώ εμείς θα δώσουμε 500 ευρώ» το σύνθημα της, «0 Κουλής τα έκανε Θάλασσα» το παρασύνθημα της.
Καμιά διαφώτιση του λαού για την πανδημία – δεν ασχολείται η «Αριστερά» με τέτοια μικροπράγματα – ούτε βέβαια κάνει καμιά προσπάθεια να ενημερωθεί η Νεολαία που μεγάλο τμήμα της έχει αναγάγει τον «Ναρκισσισμό σε Αμφισβήτηση», την Ανυπακοή στα υγειονομικά μέτρα σε «Επαναστατική Πράξη» και τις αρλούμπες του Facebook σε «Επιστημονικό Θέσφατο».
Για ένα σημαντικό τμήμα της Νεολαίας δεν υπάρχουν Υποχρεώσεις αλλά μόνο Δικαιώματα, ειδικότερα στην καλοπέραση και την διασκέδαση. Η τελευταία έχει ταυτιστεί με την γυμνόστηθη επίδειξη του κάθε ξέκωλου και τη μαγκιά του κάθε νεόπλουτου Καραγκιόζη. Αν χρειαστεί, πουλάμε και «αριστερή μαγκιά» με κάμπινγκ στον Γράμμο όπου μπορούμε να ασχοληθούμε με όλες τις applications του smartphone μας τρώγοντας άνετα από τα ταπεράκια της μαμάκας και ακούγοντας Μποφίλιου.
Εκεί θα μας κάνει μαθήματα «Επαναστατισμου» ο Καρανίκας διαβάζοντας μας τον τρίτο τόμο των Απάντων του Αλέξη Τσίπρα και με ανάλογους διαλεκτικούς σχολιασμούς της συντρόφισσας Κατερίνας – κατά κόσμο Νοτοπούλου – αλλά και του ντουέτου εγχόρδων της «Μαρίας Αντουανέττας των Γιαννιτσών» και του «Προλετάριου από το Αιγάλεω» (Κατά κόσμο, Αχτσιόγλου και Τζανακόπουλου αντίστοιχα).
Δεν συνεχίζουμε, συγκινηθήκαμε δεόντως.
Δεν αναφερόμαστε στους Αριστεριστές γιατί εκεί πιθανότατα να χρειαστούμε ψυχαναλυτή ή και ψυχίατρο. Θα πούμε όμως και μερικές κουβέντες για το ΚΚΕ και το οποίο ακολουθεί μια συγγενή προς τον Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑ στάση αλλά «επί το αριστερότερο». Κριτική των πάντων αλλά με έκδηλες αδυναμίες προσέγγισης των μαζών, ταυτόχρονα δε υπερτονισμός ορισμένων φάσεων του αριστερού κινήματος – Δημοκρατικός Στρατός– και υποτίμηση της μαζικότερης Επανάστασης της Κατεχομένης Ευρώπης, της ΕΑΜικής Επανάστασης.
Γιατί αυτό;
Προφανώς το ΚΚΕ θέλει να «τονίσει» τον επαναστατισμό του Δημοκρατικού Στρατού αποφεύγοντας όμως τα «δύσκολα» που είναι η «δουλειά στις μάζες». Και δουλειά στις μάζες δεν γίνεται με πιστολιές από νεροπίστολα και συνεχείς αναφορές στον καπιταλισμό. Το πόσο εκμεταλλευτικό σύστημα είναι ο καπιταλισμός το γνωρίζουμε, νάστε καλά αλλά το έχουμε υπόψη μας. Όπως γνωρίζουμε πολύ καλά πως ο καπιταλισμός δεν ανατρέπεται με μεγαλοστομίες και εύκολες λύσεις μηδενιστικού χαρακτήρα, επίσης όμως γνωρίζουμε πως ούτε οι μάζες πείθονται εύκολα – σε μια εποχή γενικευμένης δυσπιστίας– για τα λεγόμενά σου.
Πείθονται μόνο όταν σε δουν δίπλα τους με συγκεκριμένα επιχειρήματα και προτάσεις που αφορούν τον κατεστραμμένο ξενοδόχο και εστιάτορα, τον απολυμένο ξενοδοχοϋπάλληλο και τον συνταξιούχο, τον νέο εργαζόμενο που δεν πάει στον Γράμμο ούτε διακοπές γιατί απλούστατα δεν έχει λεφτά.
Σε μια εποχή πανδημίας Κορονοϊού και οικονομικής καταστροφής, Επιτροπές Αλληλοβοήθειας και Ενημέρωσης θα ήσαν πολύ χρήσιμες για λόγους όχι μόνο πολιτικής ζύμωσης αλλά και ουσιαστικής αλληλοβοήθειας. Θα ήταν τόσο δύσκολο οι πολιτικές Νεολαίες – ειδικότερα η ΚΝΕ– να οργάνωναν μέσω αυτών των Επιτροπών εκστρατεία ενημέρωσης για τον Κορονοϊό και τους θανάσιμους κίνδυνους του, ειδικότερα στον χώρο της Νεολαίας;
Θα ήταν δύσκολο να τονιστεί στην Νεολαία μέσω ανάλογων εκδηλώσεων αυτών των Επιτροπών ο ρόλος των Υποχρεώσεων απέναντι στο Κοινωνικό Σύνολο, η προσοχή στους κίνδυνους μετάδοσης του ιού και γενικότερα το ανέβασμα του επιπέδου συνειδητότητας των Νεολαιίστικων Μαζών;
Φοβούνται μήπως χάσουν ψήφους και επιρροή στην Νεολαία τονίζοντας σε αυτήν όχι μόνο τα Δικαιώματ’α της αλλά και τις Υποχρεώσεις της;
Όταν ο ΕΛΑΣ και η Νεολαία της ΕΠΟΝ βοηθούσε τους μικρομεσαίους και φτωχούς αγρότες στην μάχη της σοδειάς, δεν έκαναν απλώς «πολιτική προπαγάνδα και ζύμωση» αλλά υπογράμμιζαν στην Νεολαία τις ευθύνες και υποχρεώσεις της απέναντι στον Λαό, υπενθυμίζοντας πως πρέπει να δουλεύουν «Μαζί με τον Λαό, μέσα στον Λαό και για τον Λαό».
Γιατί η Νεολαία είναι πολιτικά και ταξικά διαβαθμισμένη. Οι Νεολαίοι που δουλεύουν στα Ξενοδοχεία, στα εστιατόρια σαν σερβιτόροι, στις Βιοτεχνίες ή στα Εργοστάσια σαν φύλακες, δεν έχουν την πολυτέλεια να αμπελοφιλοσοφούν και να «κάνουν επανάσταση με τα λεφτά του μπαμπά». Είναι πολύ πρακτικά παιδιά γιατί με τους πενιχρούς μισθούς τους πρέπει να φάνε, να πιούνε και να ντυθούνε, να πληρώσουν το νοίκι τους ή και να βοηθήσουν τους δικούς τους. Δεν πολιτικολογούν, δεν φλυαρούν αλλά ζουν κάθε λέξη τους με πολλαπλάσια βαρύτητα από οποιονδήποτε άλλο. Ο χρόνος τους είναι ταυτισμένος με την κόπωση και η δαμόκλεια σπάθη της απόλυσης κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους καθημερινά. Δεν ζουν απλά τον «Νόμο της Ανάγκης», είναι η προσωποποίηση της Ανάγκης. Δεν τους πλησιάζεις μόνο με μια προκήρυξη η με κουπόνια της ΚΝΕ αλλά ζώντας μαζί τους, βοηθώντας τους καθημερινά.
Θα μπορούσαν επίσης να ιδρυθούν Επιτροπές Αλληλοβοήθειας Ανέργων με Πολιτικές Νεολαίες που θα φρόντιζαν να τους βοηθήσουν να βρουν δουλειά, φτηνό σπίτι και προσφορές τροφίμων. Η Εργαζόμενη Νεολαία θα μπορούσε να βοηθηθεί με πολλούς τρόπους, να διαφωτιστεί και ενημερωθεί κατάλληλα, να επιμορφωθεί ακόμη καλυτέρα. Όχι μια φορά τον χρόνο με τα λεγόμενα Φεστιβάλ Νεολαίας όπου τραγουδά η Μποφίλιου και η κάθε Μποφίλιου, αλλά καθημερινά μέσα στη ζωή, όχι μόνο να φαίνεσαι αλλά και να είσαι δίπλα τους και μαζί τους. Η καθημερινότητα και η στάση μας απέναντι της είναι το καλύτερο κριτήριο «επαναστατικότητας». Γιατί επαναστάτης δεν είναι αυτός που «κουνά κόκκινες σημαιούλες» αλλά αυτός που παρεμβαίνει στην καθημερινότητα προσπαθώντας – έστω και δύσκολα – να την βελτιώσει και να την αλλάξει.
Θα θέλαμε να ρωτήσουμε, όχι τόσο τη Νεολαία της Παρακμής που είναι οι Νεολαίοι του Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑ αλλά την Νεολαία του ΚΚΕ όπως και το ίδιο το ΚΚΕ. Σκέφτηκαν ποτέ να υλοποιήσουν κάποια από τις παραπάνω προτάσεις – Επιτροπές Ενημέρωσης και Επιτροπές Αλληλοβοήθειας που ήδη προαναφέρθηκαν – και εάν το έχουν ήδη κάνει, μπορούν να μας ενημερώσουν πότε, που και με ποια συμμετοχή;;;
Εκτός από την απέχθειά τους στον Καπιταλισμό – ελπίζουμε Προλεταριακής και όχι Μικροαστικής προέλευσης γιατί δεν είναι το ίδιο– μπορούν να προτείνουν «κάτι» καθημερινό και άμεσο π.χ. σε θέματα ενημέρωσης πάνω στον Κορονοϊό πολεμώντας ταυτόχρονα τον «Φασισμό του Διαδικτύου»;;;
Η προσφορά τους στους χειμαζόμενους νέους που προαναφέραμε ποια είναι, το σύνθημα «Ο εχθρός είναι ο Καπιταλισμός» χωρίς συνέχεια; Να μην ξεχνάει το ΚΚΕ, πως σε τέτοια θέματα ο Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑ είναι ασυναγώνιστος. Το έχουν καταλάβει ή μήπως όχι; Απλούστατα, δεν παίζεις στο γήπεδο ενός «Πολιτικού Διαρρήκτη» και «Εκπορνευτή των Μαζών» όπως είναι ο Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑ.
Ας προσέξουν μήπως το καταλάβουν πολύ «απότομα» στις επόμενες εκλογές αλλά τότε δεν θα φταίνε «οι μάζες που δεν μας κατάλαβαν» αλλά το κεφάλι τους και κανένας άλλος. Γιατί δεν μπορεί να έχεις «κολλήσει» στο 5% και ταυτόχρονα να σφυρίζεις αδιάφορα σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Και μη μας πουν πως τα «επαναστατικά κόμματα» δεν μαζικοποιούνται εύκολα γιατί το ΚΚΕ σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες επί Κατοχής έφτασε τα 420.000 μέλη (Οκτώβρης 1944), ο ΕΛΑΣ τους 130.000 μαχητές μαζί με τον εφεδρικό, η ΕΠΟΝ τις 600.000 μέλη και το ΕΑΜ ΤΟ 1.600.000 μέλη. Σε εποχή χωρίς smartphone, με νεκρούς από την πείνα στον δρόμο και με την Ναζιστική μπότα στο κεφάλι. Αυτά, προς υπενθύμιση.
Εν κατακλείδι, για μας, πριν την «εξάλειψη» του Καπιταλισμού προέχει η εξάλειψη του Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑ. Σαν σημείο εκκίνησης! SYRIZA delendus est!!