Το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗ.Κ.ΚΙ.), λυπάται
πολύ γι΄ αυτή την απώλεια.
Προ ολίγου καιρού, συνθέταμε, με το τετράγωνο μυαλό
του, πολυσέλιδο κείμενο, για τα 200 χρόνια 1821-2021.
Η μνήμη του Θύμιου Παπανικολάου, θα μείνει άσβεστη στη νεότερη Ελληνική Ιστορία. Είναι αυτός, που με τις εκδόσεις που έκανε μέσα στην χούντα, άλλαξε το κλίμα και σήκωσε το φρόνημα των αγωνιστών. Αργότερα, μαζί με άλλους, αποποιήθηκε την ηγετική του θέση στον τροτσκιστικό χώρο, κρατώντας ψηλά τη σημαία του αντιιμπεριαλιστικού πατριωτικού αγώνα, στον οποίο με την πέννα και τη στάση του τόσο συνέβαλε.
Σε μια εποχή που εγκαθιδρυόταν η μιντιοκρατία στην Ελλάδα και ενώ λόγω των επαγγελματικών του ικανοτήτων, βρέθηκε στην αρχισυνταξία πολλών εφημερίδων και τηλεοπτικών εκπομπών, δεν καταδέχθηκε να κάνει μια αστική σταδιοδρομία δημοσιολόγου ή ψευτοπολιτικού, πληρώνοντας το αντίστοιχο τίμημα. Δεν καταδέχθηκε πότε να προβάλλει το έργο και την προσφορά του. Ακόμα και πολλές από τις φράσεις και τα κλισέ που χρησιμοποιούνται στον πατριωτικό δημοκρατικό χώρο οφείλονται στην δική του αθόρυβη συμβολή.
Ήταν από τους πρώτους στη χώρα μας και διεθνώς που από το 1990 ανέλυσε την επελαύνουσα Νέα Τάξη Πραγμάτων και τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, προβλέποντας την κατοχοποίηση της πατρίδας μας και θέτοντας την αναγκαιότητα μιας Πατριωτικής Αριστεράς. Ο Θύμιος υπήρξε ένα σπάνιο κράμα πολιτικού διανοούμενου στο ύψος των απαιτήσεων των καιρών μας και ακάμπτου μαχητή - λαϊκού αγωνιστή, που αποδεικνύει ότι οι παραδόσεις αυτού του τόπου έχουν συνέχεια και προοπτική.