Του Παναγιώτη Μήλα
Στα Αμφιθέατρα και στις αίθουσες διδασκαλίας της Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Πειραιά συναντήθηκα για πρώτη φορά με τον Θύμιο Παπανικολάου.
Σε μια Σχολή με ιδιαίτερα εχθρικό κλίμα τότε για σύγχρονες απόψεις ο Θύμιος ήταν πάντα μαχητής, πάντα γενναίος. Παρά τις όποιες δυσκολίες είχε ως στήριγμα την αλήθεια, την αγάπη, την απλή λογική και την πίστη στο καλό του συνόλου.
Βρεθήκαμε στην ίδια πλευρά του λόφου όταν έβαζε την υπογραφή του στη δημιουργία του περιοδικού «Νέοι Στόχοι» και λίγο αργότερα στις «Εκδόσεις Θεωρία».
Δουλέψαμε πολλά χρόνια μαζί στην εφημερίδα «Έθνος» και στο περιοδικό «Εικόνες», όσο ήταν διευθυντής ο Αλέκος Φιλιππόπουλος.
Ο Θύμιος Παπανικολάου από την εποχή της επτάχρονης Δικτατορίας με τα κείμενά του αναπτέρωνε τις ελπίδες των αγωνιστών και του λαού. Στη διάρκεια της Χούντας φυλακίστηκε για την αντιδικτατορική του δράση.
***
Δεν έκανε παντιέρα τη δράση του. Δεν έγινε βουλευτής, δεν έγινε υπουργός, δεν πήρε σύνταξη αντιστασιακού. Δεν χρησιμοποίησε την πένα του ως πολιορκητικό κριό για να κατακτήσει θέσεις. Δεν πούλησε, ούτε ξεπούλησε την προσφορά του και τις ιδέες του. Ήταν πάντα ένας συνεπής ιδεολόγος και όχι επαγγελματίας…
Του αρκούσε μόνο ένας καλός μυρωδάτος καπνός για την πίπα του.
Αυτός ο καπνός απλωνόταν σε όλο τον χώρο του πρώτου ορόφου στο «Έθνος» στο Χαλάνδρι όταν ο Θύμιος έκανε τη βόλτα του. Όταν περιφερόταν προετοιμάζοντας τον πρόλογο για το άρθρο του. Στη συνέχεια πάνω στη γραφομηχανή του έδινε τον καλύτερο εαυτό του. Για να παραμείνει πιστός στα πιστεύω του. Όχι για να …υπηρετήσει κάποιον ή κάποιους. Την εποχή που δεν υπήρχε η ευκολία του διαδικτύου ο Θύμιος είχε τους πιστούς του.
***
Από την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, την Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2020, ο μυρωδάτος καπνός του Θύμιου απλώνεται στο σύμπαν. Έπειτα από πάλη τους τελευταίους μήνες με τον καρκίνο, τελικά λύγισε και πριν έρθει ο νέος χρόνος έκανε το τελικό «Ρεσάλτο».
Η δύναμή του ήταν τόση που στα άρθρα που έγραφε στο δημιούργημά του, το περιοδικό «Ρεσάλτο», πρόσθετε στο τέλος ως υστερόγραφο δύο αράδες με την ενημέρωση για την κατάσταση της υγείας του…
***
Ο Θύμιος Παπανικολάου γεννήθηκε το 1944 στη Σκαλούλα Δωρίδος. Μετά την αποφυλάκισή του – λόγω της αντιδικτατορικής του δράσης – ξεκίνησε την εκδοτική του δραστηριότητα. Το 1970 ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο «Νέοι Στόχοι» που το 1980 πήρε το όνομα «Θεωρία». Στο πολιτικό περιοδικό «Νέοι Στόχοι», αρθρογραφούσε την περίοδο 1971-73 και μετά τη Μεταπολίτευση, έως και το 1977.
Από το 1983 έως και το 1989, υπήρξε πολιτικός συντάκτης, αρθρογράφος και αναλυτής στην εφημερίδα «Έθνος» και κριτικός βιβλίου στο περιοδικό «Εικόνες».
Συνέχισε την επαγγελματική του πορεία στις «24 Ώρες» και στον ραδιοφωνικό σταθμό «Ωχ FM». Στη συνέχεια στο Β’ Πρόγραμμα της ΕΡΑ και στις εφημερίδες «Αναγνώστης», «Αλήθεια» και «Εξόρμηση», ενώ, από το 1992 και μετά, εργάστηκε στην εφημερίδα «Κέρδος» ως διορθωτής.
Το διάστημα 1994-1996 υπήρξε υπεύθυνος παραγωγής και παρουσίασης καθημερινής εκπομπής στην ΕΡΑ-1.
Παράλληλα, συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Διαβάζω», «Τομές», «Πολιτιστική», «Σχολιαστής», «Δρώμενα».
Τέλος, υπήρξε ιδρυτής του περιοδικού «Ρεσάλτο», στο οποίο αρθρογραφούσε έως το τέλος της ζωής του.
***
Ο Θύμιος, ο μοναδικός πολιτικός διανοούμενος, υπήρξε μέχρι και την τελευταία στιγμή λαϊκός αγωνιστής. Ο Θύμιος με τη στάση του απέδειξε ότι ο τόπος μας, με τέτοιους μαχητές, έχει ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
 |
Από την αναμνηστική έκδοση “Το Έθνος στα χέρια σας. Η πρώτη εξαετία 1981 – 1987”. |
***
Βιβλία του Θύμιου Παπανικολάου
«Η νέα τάξη και οι χρήσιμοι ηλίθιοι», «Εκδόσεις Κάκτος» [2001].
«ΠΑΣΟΚ. Δώρο και εκδίκηση της ιστορίας», «Εκδόσεις Ρεσάλτο» [2007].
«Θρύμματα του έρωτα», «Εκδόσεις Ρεσάλτο» [2006].
***
Ο αποχαιρετισμός του Θύμιου Παπανικολάου έγινε τη Δευτέρα, 4 Ιανουαρίου 2021, στον Ιερό Ναό Αγίου Τρύφωνα Κηφισιάς, από τα παιδιά του και μέλη της οικογένειας.
ΠΗΓΗ: CAT IS ART