Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2021

Η εποχή του κορωνοϊού και άλλα καινά δαιμόνια


 

Του Γ. Σιώζου  

       

  

 

  

   

  

 

 

 

  

  

  

«Ο Πόλεμος είναι Ειρήνη.

Η ελευθερία είναι σκλαβιά.          

 

  

  

  

 

   

  

           

  

Η άγνοια είναι δύναμη». 

  Όργουελ 1984     

  

 

  

                                                                       

  

   

 

  

 

       

 

    

 

          Χορτάσαμε από Ειρήνη με τους πολέμους στην Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Λιβύη, στην Συρία, στην Υεμένη κ.λ.π.

 

          Ο Ελεύθερος κόσμος και οι Δυτικές αξίες της Δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έδειξαν το απεχθές πρόσωπό τους δηλώνοντας με σαφήνεια, τί εννοούν όταν μιλάνε για Ειρήνη.

 

          Η Ελευθερία απέκτησε καινούργιο όνομα, ονομάζεται LOCKDOWN-προσοχή όχι εγκλεισμός- και πιστοποιείται μέσω ηλεκτρονικών εφαρμογών διαρκούς παρακολούθησης και επιτήρησης, του κοινωνικού συνόλου.

 

          Η επιμονή για εμβολιασμό με ένα εμβόλιο μιάς νέας Τεχνολογίας που ελάχιστα γνωρίζουμε γι’ αυτή, έγινε η σημαία μας και η άγνοιά μας η δύναμη για την αντιμετώπιση του Κορονοϊού.

 

          Ένα εμβόλιο που αρχικά μας διαβεβαίωναν ότι παρέχει ανοσία 95%, στην συνέχεια όταν αποδείχτηκε στην πράξη ότι αυτό δεν ισχύει και σε σύντομο χρονικό διάστημα η ανοσία δεν υφίσταται. Παράλληλα μας ανακοίνωναν ότι οι εμβολιασμένοι και νοσούν και μεταδίδουν, ενώ φέρουν το ίδιο ιϊκό φορτίο με τους ανεμβολίαστους.

 

          Τέλος ήρθε και η 3η δόση η «αναμνηστική» -φοβάμαι πως στο μέλλον θα ζούμε με τις «αναμνήσεις»- προς χρονική παράταση και ενίσχυση της ανοσίας.

 

          Αλλά και με την 3η δόση, άνθρωποι νόσησαν, και ορισμένοι αποδήμησαν εις Κύριον.

 

          Στο Ισραήλ το πειραματικό εργαστήριο της Pfizer, ακόμη και η υπουργός της Κυβέρνησης νόσησε, εμβολιασμένη και με την τρίτη δόση, την «αναμνηστική».

 

          Ένας κόσμος ανάποδα, που νοηματοδοτεί ψευδεπίγραφα την ύπαρξή του, υιοθετώντας το παράλογο ως λογικό, ονομάζοντας όσους αντιδρούν και αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό και κριτικό πνεύμα αυτόν τον τραγέλαφο, οπισθοδρομικούς και ψεκασμένους.

 

          Έτσι η πολιτεία επιδίδεται σε ένα κυνήγι μαγισσών, στήνοντας «Ιεροεξεταστήρια», ρίχνοντας στην πυρά τους αμφισβητίες παίρνοντας μέτρα εναντίον τους, στο όνομα της προστασίας του κοινωνικού συνόλου.

 

          Ο φόβος διαχέεται από τα εξωνημένα Μ.Μ.Εξημέρωσης και από αργυρώνητους «Ειδικούς» και Δημοσιοκάφρους καθημερινά, τρομοκρατώντας την κοινωνία.

 

          Μια κοινωνία τρομοκρατημένη, είναι εύκολα χειραγωγήσιμη προκειμένου προκειμένου να αποδεχτεί την καταπάτηση, ακόμη και των πιο στοιχειωδών Δημοκρατικών και ατομικών ελευθεριών.

 

          Αν και η Ανοσία της Αγέλης δεν έχει επιτευχθεί - και ούτε είναι δυνατόν να επιτευχθεί, ιστορικά ποτέ δεν συνέβη με εμβολιασμό- η καθημερινή πλύση εγκεφάλου από τα Μ.Μ.Ε., έχει στεφθεί σε μεγάλο βαθμό με επιτυχία.

 

          Μπροστά στον «κίνδυνο» του Θανάτου, η κοινωνία οικειοθελώς λοβοτομείται.

 

          Στο έργο του Όργουελ 1984, ο ανακριτής δεν ζητάει απλώς την ομολογία του ανακρινόμενου, αλλά κυρίως την ψυχή του.

 

          Σήμερα, αυτό επιτυγχάνεται.

 

          Έχουμε μαζική κατάθεση ψυχών, στο Θυσιαστήριο της «ανάγκης» για την διατήρηση της βιολογικής μας υπόστασης.

 

          Στις μέρες μια νέα «Θρησκεία» αναδύεται παραμερίζοντας τους παλιούς Θεούς και τους βωμούς τους.

 

          Η «Θρησκεία» του «Επιστημονισμού», έχοντας ως δόγματα την Γενετική και την Τεχνολογία.

 

          Η Εργαλειοποίηση του κορονοϊού, είναι το προανάκρουσμα της εισόδου της ανθρωπότητας σε μια νέα εποχή, σε μια νέα επανεκκίνηση, που τίποτε δεν θα είναι όπως πριν.

 

          Είναι ζοφερό το μέλλον για την ανθρωπότητα, όσο η Επιστήμη και η Τεχνολογία, παραμένουν δέσμιες του Κεφαλαίου.

 

          Αυτή είναι η νέα εποχή, της 4ης Βιομηχανικής επανάστασης.

 

 

          Η 4η Βιομηχανική Επανάσταση

 

          Η ανάπτυξη της Πληροφορικής, της Τεχνητής Νοημοσύνης και η εισαγωγή της Ρομποτικής στην παραγωγική διαδικασία, αλλάζουν άρδην το υφιστάμενο παραγωγικό μοντέλο και τροποποιούν ριζικά τις παραγωγικές σχέσεις.

 

          Το Τέλος της Εργασίας βρίσκεται προ των Πυλών, κάτι που γνωρίζουν πολύ καλά οι καπιταλιστές και γι’ αυτό λαμβάνουν εγκαίρως μέτρα προκειμένου να αντιμετωπίσουν την νέα εποχή.

 

          Τα πιο χειροπιαστά αποτελέσματα αυτής της νέας εποχής, είναι η αντικατάσταση των εργαζομένων από εργασίες που πλέον θα εκτελούνται αυτοματοποιημένα η δε αυτοματοποίηση διαρκώς θα επεκτείνεται, οδηγώντας μεγάλα τμήματα του πληθυσμού στην ανεργία.

 

          Εδώ βεβαίως υπάρχει και ο αντίλογος.

 

          Μας λένε πως με την νέα Τεχνολογία θα προκύψουν νέες θέσεις εργασίας, νέα επαγγέλματα και για αυτό απαιτούνται νέες δεξιότητες και μάθηση διά βίου.

 

          Όμως τα αποτελέσματα των νέων τεχνολογικών εφαρμογών στην Αμερική διαψεύδουν αυτήν την υπόθεση.

 

          Οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται, υπολείπονται κατά πολύ των θέσεων εργασίας που χάνονται και μάλιστα με όλο και πιο αυξανόμενους ρυθμούς.

 

          Η Τηλεργασία, η αποκεντρωμένη επιχείρηση, η Τηλεκπαίδευση, ακόμη και η αποκεντρωμένη πόλη, είναι όψεις που στην διάρκεια του εγγκλεισμού, έγιναν ορατές και στην χώρα μας.

 

          Επίσης οι συναλλαγές μέσω υπολογιστών με Τράπεζες, Δημόσιες επιχειρήσεις, καταστήματα, αλλά και οι διαπροσωπικές επαφές μέσω διαδικτύου γνώρισαν μεγάλη ανάπτυξη.

 

          Όλα τα παραπάνω πέρασαν στην καθημερινή μας ζωή με ταχύτητα, νοούμενα ως απολύτως αναγκαία, σμικρύνοντας σημαντικά τον χρόνο που κάτω από ομαλές συνθήκες θα είχε απαιτηθεί για την εφαρμογή τους.

 

          Μέσω της εργαλειοποίησης του Κορωνοϊού, η κοινωνία υποβάλλεται σε ένα ισχυρό Σοκ και καταλαμβάνεται από Δέος που την ακινητοποιεί και την παραλύει.

 

          Το δόγμα της «Δημιουργικής» καταστροφής σε πλήρη εξέλιξη, τσακίζοντας μικρά και μεσαία στρώματα, συσσωρεύοντας τον παραγόμενο πλούτο σε ελάχιστους μονοπωλιακούς κολοσσούς.

 

          Μονοπώλια που καθίστανται πανίσχυρα, όταν το σύνολο των κερδών τους ξεπερνά κατά πολύ το ΑΕΠ πολλών χωρών του πλανήτη, επιβάλλοντας με την οικονομική τους ισχύ την πολιτική τους, στις κυβερνήσεις των χωρών.

 

          Η άνοδος της παραγωγικότητας που επιτυγχάνεται μέσω της νέας τεχνολογίας, επιφυλάσσει για τους εργαζόμενους εργασιακές συνθήκες γαλέρας, την αφαίρεση των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων τους, ακόμα και αυτής της απεργίας καθιστώντας την σχεδόν αδύνατη, μισθούς δε και συντάξεις επιδοματικού χαρακτήρα.

 

          Η Κοινωνική πειθαρχία επιβάλλεται με Βιοπολιτική Τρομοκρατία, και στο εγγύς μέλλον και με Κλιματική, εν μέσω ενός καθεστώτος διαρκούς έκτακτης ανάγκης και συνεχούς εξαίρεσης.

 

          Καθήκοντα αστυνόμευσης αναλαμβάνουν τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα, ενώ η εξουσία θωρακίζεται νομικά.

 

          Η αστυνομία ενισχύεται και στρατικοποιείται, τα αστυνομικά μέτρα εντείνονται και έτσι ο νομικός και αστυνομικός Λεβιάθαν, είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τις πιθανές κοινωνικές αντιδράσεις.

 

 

         Αντίο Προλεταριάτο μόνον;

 

         Με την ανάπτυξη της Νέας Τεχνολογίας, η σχέση μεταξύ σταθερού και μεταβλητού κεφαλαίου, αλλάζει δραματικά υπέρ του πρώτου σκέλους, συρρικνώνοντας προοδευτικά το δεύτερο.

 

          Η ανθρώπινη συμμετοχή εξορίζεται από την παραγωγική διαδικασία και αντικαθίστανται από μηχανές που την αναπληρώνουν.

 

          Εδώ όμως αναφύονται θεμελιώδη ερωτήματα.

 

          Πώς θα αντλείται η υπεραξία;

 

          Πώς θα δημιουργείται η συσσώρευση του Κεφαλαίου;

 

          Ποια θα είναι η ανταλλακτική αξία των παραγόμενων προϊόντων;

 

          Εντελώς σχηματικά.

 

          Είναι γνωστό ότι η υπεραξία αντλείται από την ανθρώπινη εργασία.

 

          Η δε ανταλλακτική αξία, καθορίζεται από τον χρόνο εργασίας που δαπανάται για να παραχθεί ένα προϊόν, μέσω δε της κατανάλωσης πραγματοποιείται το κέρδος.

 

          Εάν οι Μηχανές παράγουν μηχανές, προγραμματίζουν μηχανές, ρυθμίζουν και επισκευάζουν μηχανές, τότε η συμμετοχή της ανθρώπινης εργασίας στη διαδικασία της παραγωγής, τείνει να ισούται με Μηδέν.

 

          Όταν ο ένας Πόλος από τους δύο εκλείψει, στην προκειμένη περίπτωση της εργασίας, τότε μοιραία παύει να υφίσταται και ο άλλος, αυτός του Κεφαλαίου.

 

          Υπάρχουν σήμερα απτές αποδείξεις για τα αποτελέσματα μιάς τέτοιας εντεινόμενης παραγωγικής διαδικασίας;

 

          Βεβαίως και υπάρχουν.

 

          Τα φάρμακα εκτός πατέντας τα γενόσημα, με μηδαμινό κόστος.

 

          Το Λογισμικό, που το αρχικό κεφάλαιο που δαπανάται σχεδόν μηδενίζεται με την πολλαπλή αναπαραγωγή του.

 

          Η μουσική και έπεται συνέχεια.

 

          Άρα για ποιόν Καπιταλισμό μπορούμε να μιλάμε στο Μέλλον;

 

         

          Μετά την αισιοδοξία, η βαριά κατάθλιψη

 

         Τα παραπάνω αναγραφόμενα μπορούν να γεννούν αισιοδοξία.

 

          Επιτέλους ξεφεύγουμε από το Βασίλειο της ανάγκης και μεταβαίνουμε πλησίστιοι στο Βασίλειο της Ελευθερίας.

 

          Απαλλαγμένοι από τον καταναγκασμό της εργασίας και του συνεχούς αγώνα για βιοπορισμό.

 

          Θα είμαστε ελεύθεροι να αναπτύξουμε τις δημιουργικές μας δυνάμεις, να ασχοληθούμε με τις τέχνες, την φιλοσοφία, τον αθλητισμό και ότι άλλο προκύψει στο Βασίλειο της Ελευθερίας που θα δίνει νόημα στις ζωές μας, περνώντας η ανθρωπότητα από το στάδιο της Προϊστορίας σε εκείνο της Ιστορίας.

 

          Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι.

 

          Οι Ηγεμονικές τάξεις που σήμερα είναι κάτοχοι της Επιστήμης και της Τεχνολογίας, όχι μόνον δεν είναι διατεθειμένες οικειοθελώς να εγκαταλείψουν την δεσπόζουσα θέση που κατέχουν, αλλά προετοιμάζουν μέσω της Επιστήμης και της Τεχνολογίας μια νέα Δουλοπαροικία.

 

 

          Οι τιμές των προϊόντων σήμερα σε ένα πλήθος από αυτά, επιβάλλονται με όρους νομικούς μέσω της «κατοχύρωσης» της πατέντας, των πνευματικών δικαιωμάτων και του επιχειρηματικού απορρήτου.

 

          Ακόμη και ο Μπάϊντεν κάτι ψέλλισε στιγμιαία για την κατάργηση των πατεντών στα εμβόλια.

 

          Όμως το αστυνομικό νομοθετικό και το νομικό πλέγμα και η άσκηση ψυχολογικής και ιδεολογικής τρομοκρατίας, δεν αρκούν για να παρατείνουν την Ηγεμονία τους.

 

          Με την ανάπτυξη της Γενετικής και Πληροφοριακής Τεχνολογίας, ευελπιστούν να αναβαθμιστούν Γενετικά και Πληροφορικά.

 

          Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός της επιμονής σε ένα εμβόλιο που έχει αποδειχτεί κατά το κοινώς λεγόμενο «Μούφα».

 

          Πέραν των τεράστιων κερδών από την πώληση των εμβολίων και την αλματώδη άνοδο των χρηματιστηριακών αξιών των φαρμακευτικών εταιρειών, επιχειρείται η παρέμβαση στο ανθρώπινο γονιδίωμα.

 

          Ένα πείραμα που διεξάγεται σε μαζική κλίμακα, με όρους τρομοκρατίας και καταναγκασμού.

 

         


          

 Γενετική και Τεχνολογική αναβάθμιση.

  

 

         Η Θεωρία του Μετανθρωπισμού

 

         Εκτιμώντας ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε με βάση όπως λένε, τυχαίες γενετικές μεταλλάξεις φτάνοντας στην σημερινή του μορφή, υπάρχει πλέον η δυνατότητα μέσω της Τεχνικής να κατευθύνουν την Βιολογική μας εξέλιξη.

 

          Ο Μετανθρωπισμός αποσκοπεί όπως τουλάχιστον διατείνονται οι Θιασώτες του, στην Θέωση του ανθρώπου μέσω της τεχνικής, διεκδικώντας ακόμη και την αθανασία, μέσω της αναβάθμισης του Βιολογικού υποστρώματος, όχι μόνον σαν ένα κοσμικό εγχείρημα, αλλά και ως μια επιχειρηματική επένδυση. (Το τελευταίο χρήζει ιδιαίτερης προσοχής).

 

          Εφικτές είναι πλέον οι επεμβάσεις στοχεύοντας στην αύξηση της μυϊκής μάζας και την νευροενδυνάμωση Σ.Σ.

 

          Όλα αυτά βεβαίως και τα παρακάτω, αλίμονο, για λόγους ανθρωπιστικούς.

 

          Πειραματίζονται για την θεραπεία του Alzheimer. Πώς;

 

          Με την τοποθέτηση μιάς κάρτας «μνήμης» σε μορφή νανοτσίπ στον ιππόκαμπο, επιτρέποντας όπως ισχυρίζονται, την μεταφόρτωση αναμνήσεων ή δεξιοτήτων στον εγκέφαλο υγειών πελατών -προσοχή στη λέξη πελατών- που θα ήθελαν να αναβαθμίσουν την μνήμη τους, μιλώντας μια ξένη γλώσσα ή να παίξουν ένα μουσικό όργανο.

 

          Μας πληροφορούν πως ήδη η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτεί το πρόγραμμα VERE (Virtual Embodiment and Robotic Re-Embodiment) με στόχο να συνδέσει την αίσθηση του εαυτού με ένα avatar ή ένα Ρομπότ.

 

          Επίσης με αυτού του είδους τις δικτυώσεις, θα μπορούμε νοερά να ανοίγουμε πόρτες, να στέλνουμε μηνύματα, να ψωνίζουμε, να οδηγούμε οχήματα κ.λ.π.

 

          Προς Θεού, ποιος μίλησε για εμφύτευση τσίπ!

 

          Και συνεχίζουν.

 

          Σημαντικό ρόλο έχει να παίξει και η αναγεννητική ιατρική, σκοπεύοντας όχι μόνον στην αναστολή του γήρατος μέσω της αφαίρεσης και αντικατάστασης κυττάρων σε τακτά χρονικά διαστήματα, αλλά στην ανανέωση του οργανισμού. Κατόπιν τονίζουν, πως μετά από κάθε αναγεννητική επέμβαση θα ήταν κανείς βιολογικά νεότερος από ότι θα έδειχνε η ημερολογιακή του ηλικία.

 

          Μετά τα γενετικά τροποποιημένα και μεταλλαγμένα αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα, την κλωνοποίηση της Ντόλυ, ήρθε η ώρα της μετάλλαξης του ανθρώπου.

 

          Πιο πάνω επισήμανα τις λέξεις επένδυση και πελάτες.

 

          Η «Αναβάθμιση» του ανθρώπου αποτελεί ένα νέο πεδίο κερδοφορίας του Κεφαλαίου, απευθυνόμενο σε πελάτες που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να «αναβαθμίζονται».

 

          Συνεπώς θα έχουμε μία κοινωνία που θα διαχωρίζεται σε λίγους «αναβαθμισμένους», σε εκείνους που θα έχουν την οικονομική ευχέρεια να αποκτούν κάθε φορά τα νέα Γενετικά και Τεχνολογικά προϊόντα, και στους πολλούς, που λόγω οικονομικής δυσπραγίας θα είναι μονίμως υποβαθμισμένοι.

 

          Μια νέα κοινωνία αφεντικών και οιωνοί πειθηνίων δούλων ανατέλλει.

 

          Αντισταθείτε. Και σε ‘με που σας Ιστορώ αντισταθείτε.

 

                                                                           Μιχάλης Κατσαρός

 

 

 

 

 Σ.Σ. Έχουν αντληθεί στοιχεία από το βιβλίο του Θ. Τάσση, Ψηφιακός ανθρωπισμός. Εκδόσεις Αρμός.