Ηλία Παπαναστασίου
Η νίκη του Ανδρουλάκη με ποσοστό 68% πιστοποιεί το σημαντικότερο γεγονός των τελευταίων εβδομάδων που είναι η επανασυσπείρωση των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ με τάση επιστροφής πολλών από αυτών που παρασύρθηκαν από την μεγαλύτερη πολιτική απάτη των τελευταίων δεκαετιών, αυτή του ΣΥΡΙΖΑ.
Το θετικό αυτό γεγονός προτάσσει την εγρήγορση που θα πρέπει να διακατέχει την νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ (α) Συγκεκριμενοποίηση των πολιτικών του με κύριο στόχο, την εκλογική και πολιτική ενδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ (β) Να ξεκαθαρίσει η νέα ηγεσία την στάση της απέναντι στην προσπάθεια παλινόστησης ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Ας έχει υπόψη της πως η βασική αιμορραγία ήταν προς τον ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία δέκα χρόνια. Προς τον ΣΥΡΙΖΑ έπαθε την μεγάλη του ζημιά το ΠΑΣΟΚ και είναι δεδομένο πως το γνωρίζουν όλοι οι ηγέτες του ΠΑΣΟΚ, προεξάρχοντος του Νίκου Ανδρουλάκη. Από εκεί προβλέπεται η παλινόστηση του μεγαλύτερου ποσοστού ψήφων που θα ενδυναμώσουν το ΠΑΣΟΚ.
Το βασικότερο όμως καθήκον – και το πιο δύσκολο – του νέου προέδρου είναι η αποστασιοποίησή του από οποιαδύήποτε μορφή φασιστικού λαϊκισμού και δηλητηριώδους αντιπολίτευσης. Γιατί τέτοιας κατηγορίας αντιπολίτευση κάνει συστηματικά για πάνω από δέκα χρόνια ο Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑ, ενδυναμώνοντας όλους τους «θύλακες» της «αριστερόστροφης» φασιστικής βίας. Το τελευταίο περιστατικό είναι το κάψιμο βιβλίων συγγραφέα παιδικών βιβλίων και δεν χρειάζεται να θυμηθούμε τα τελευταία περιστατικά δολοφονικού τραμπουκισμού που συνέβησαν στο ΑΠΘ – τρία μέσα σε δέκα μέρες – μετατρέποντας το μαζικότερο Πανεπιστήμιο της χώρας σε «επικίνδυνο χώρο». Και εννοείται, δεν χρειάζεται να απαριθμήσουμε τα αμέτρητα παραδείγματα αντιπολίτευσης» του θνήσκοντος και παράφρονος ΣΥΡΙΖΑ και ο οποίος αφού συνεργάστηκε αρμονικά σχεδόν μια πενταετία με τους αξιότιμους κυρίους του Π. Καμμένου και ταυτόχρονα κάνοντας «πλάτες» στην καθυστέρηση έκβασης της δίκης της Χρυσής Αυγής, μετέτρεψε όλη την πολιτική του ιστορία σε μια ατέλειωτη σειρά αντιδημοκρατικών εκτροπών. Για να μην υπενθυμίσουμε – για πολλοστή φορά– την δόλια, κουτοπόνηρη και πολιτικά άθλια στάση του ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα θέματα των τελευταίων δυο ετών, από την επίθεση των λαθρομεταναστών του Ερντογάν τον Φλεβάρη του 2020 οπού η στάση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ουσιαστικά προβοκατόρικη έως την στάση του απέναντι στην πανδημία του Κορωνοϊού οπού ο ύπουλος και πολιτικά ακατονόμαστος ΣΥΡΙΖΑ, έπαιζε και με τον «Αστυφύλαξ και με τον Χωροφύλαξ» χαϊδεύοντας μέσω του Πολάκη τους αντιεμβολιαστές και μέσω του Ξανθού τους εμβολιασμένους. Είναι η κλασική τακτική του Λούμπεν μικροαστού, αυτής της προσωποποίησης της υπαρξιακής αθλιότητας που στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ πήρε την πολιτική του ύπαρξη.
Εάν λοιπόν ο Νίκος Ανδρουλάκης θέλει να προχωρήσει ουσιαστικά στην αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ και της Σοσιαλιστικής Αριστεράς, δηλαδή της αληθινής Αριστεράς που κυβέρνησε την Ελλάδα και ειδικότερα στην πρώτη τετραετία 1981–1985. Αυτή η Αριστερά του ΠΑΣΟΚ, η αληθινή και μόνη Αριστερά των τελευταίων πενήντα ετών, θα πρέπει να αποτελεί την πολιτική παρακαταθήκη που θα αξιοποιήσει ο νέος Προέδρος. Η αποστασιοποίησή του από την πανάθλια αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ που πλέον «έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια» και λειτουργεί σαν πολιτικός μελλοθάνατος με ημερομηνία λήξης, θα ήταν το πλέον δημιουργικό έργο του ΠΑΣΟΚ. Γιατί η αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ θα βοηθήσει την αναγέννηση της Δημοκρατικής, Πατριωτικής Σοσιαλιστικής Αριστεράς, θα αφυδατώσει μέχρι τέλους τον Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑ και θα ενδυναμώσει – αυτός είναι ο κύριος στόχος– το ίδιο το ΠΑΣΟΚ με την παλινόστηση των ψηφοφόρων του από τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα εξυγιάνει την ελληνική πολιτική και κοινωνική ζωή από την τοξικότητα ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ και θα επαναφέρει τον επιστημονικό και διαλεκτικά λογικό λόγο στην πολιτική και κοινωνική ζωή.
Ας αποφασίσει λοιπόν να «σπάσει αυγά» εφόσον θέλει να κάνει ομελέτα, ρηξικέλευθα και αποφασιστικά. Ο θεμελιακός αντίπαλος του ΠΑΣΟΚ είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αλλιώς κινδυνεύει το ΠΑΣΟΚ να μείνει στάσιμο και εάν –ο μη γένοιτο– αλληθωρίσει προς τον ΣΥΡΙΖΑ θα προσφέρει το μεγαλύτερο δώρο στον Μητσοτάκη και θα χάσει μια μεγάλη ευκαιρία, την μεγαλύτερη του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 10–12 χρόνια.