Του
Ηλία Παπαναστασίου
Η προχθεσινή δολοφονία – Σάββατο βράδυ – της κόρης του Αλεξάντερ Ντούγκιν στην Μόσχα «ανεβάζει» το επίπεδο αντιπαράθεσης μεταξύ Ρωσικής Ομοσπονδίας και Αμερικανο/Ευρωπαίων, «εισάγοντας» στη σφοδρή διαμάχη και δολοφονίες μαφιόζικου τύπου και στις οποίες οι Αμερικανοί «διαπρέπουν» δεκαετίες τώρα δίνοντας μάλιστα και «μαθήματα πρακτικής» και σε άλλες χώρες. Η δολοφονία της κόρης του κυριότερου θεωρητικού και επιστημονικού επεξεργαστή της Ευρασιατικής θεωρίας προσπαθεί να δημιουργήσει (α) κλίμα ανασφάλειας στην ίδια την ηγεσία της Ρωσικής Ομοσπονδίας (β) να σπείρει αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα των Ρωσικών Μυστικών Υπηρεσιών (γ) να οικοδομήσει ένα «Μαφιόζικο στυλ» αντιπαράθεσης μεταξύ Ρωσίας και Αμερικανο/Ευρώπης, όπου οι δολοφονίες ηγετικών προσωπικοτήτων της Ρωσίας θα είναι τακτικό φαινόμενο.
Σε αυτή την μακρά «πολιτιστική
παράδοση» δολοφονιών αντιπάλων διαπρέπουν
οι Αμερικανο/Ευρωπαίοι αν θυμηθούμε και μόνο τις παραπάνω από 600 δολοφονικές
απόπειρες εναντίον του Φιντέλ Κάστρο,
την ανατροπή και δολοφονία του Σαλβαντόρ
Αλλιέντε με την καθοδήγηση των Αμερικάνικων Μυστικών Υπηρεσιών, την δολοφονία
του Πατρίς Λομούμπα πριν δεκαετίες
στο Κογκό αλλά και την πρόσφατη δολοφονία του ηγετικού στελέχους της Ιρανικής Κυβέρνησης
και στρατού, στρατηγού Σουλεϊμανί.
Θα χρειαζόμασταν ολόκληρη εγκυκλοπαίδεια για να απαριθμήσουμε όλες τις πολιτικές
δολοφονίες που διέπραξαν οι Μυστικές Υπηρεσίες
Αμερικάνων και Ευρωπαίων σε βάρος πολιτικών
αρχηγών κρατών που αμφισβητούσαν τα Αμερικανο/Ευρωπαϊκά συμφέροντα. Εάν λοιπόν
οι Αμερικανοί, χρησιμοποιώντας τα πολιτικοστρατιωτικά τους πιόνια που είναι οι Ουκρανοί
του Ζελένσκυ, εκτός από τα τουλάχιστον
30 δις ευρώ που έδωσαν στο Ζελένσκυ, τα άφθονα όπλα και τους χιλιάδες Αμερικάνους/Ευρωπαίους
αξιωματικούς και μισθοφόρους που στελεχώνουν μισθοφορικά τον στρατό του Ζελένσκυ,
αποφάσισαν να «εισάγουν» και άλλες μεθόδους
όπως οι δολοφονίες στελεχών της Ρωσικής Κυβέρνησης, τότε δεν αναλαμβάνουν απλώς
την ευθύνη αλλά κυριολεκτικά εισέρχονται σε έναν εντελώς άγνωστο, επικίνδυνα εκρηκτικό και θανάσιμα επικίνδυνο πεδίο αντιπαράθεσης
όπου ελαχιστοποιούνται και μηδενίζονται οι πιθανές ειρηνευτικές διαδικασίες
και ανοίγει ο ασκός του Αιόλου της Κόλασης του Δάντη όπου ο μέγας Φλωρεντίνος έγραφε
«Εδώ που μπήκες ξέχασε κάθε ελπίδα!» Θέλουν
ανάλογη εξέλιξη οι παράφρονες και ψυχωτικοί
Αμερικανο/Ευρωπαίοι Ηγέτες, επιθυμούν
δηλαδή οι πράκτορες των Ρωσικών Μυστικών Υπηρεσιών να αρχίζουν να δολοφονούν Ευρωπαίους
ή Αμερικανούς Ηγέτες με απρόβλεπτες συνέπειες; Προκαλούν δολοφονώντας και μετά
– με βρετανικό φλέγμα και γερμανική απάθεια – αρνούνται κάθε συμμετοχή λες και δεν έχουμε αντιληφθεί (όσοι τουλάχιστον
χρησιμοποιούμε τον εγκέφαλό μας) πως πίσω
από τις δολοφονικές πράξεις των Ουκρανών βρίσκεται άμεσα ή έμμεσα και κατά πρώτο
λόγο, η Αμερικανο/βρετανική καθοδήγηση δηλαδή ο Αγγλοσαξονικός δάκτυλος, μολονότι
τα Μέσα Ενημέρωσης της χώρας μας προσπαθούν βλακωδώς και ηλιθίως να μας πείσουν
πως πρόκειται για «Ρωσο/Ουκρανικές αλληλοκατηγορίες» (!) ; Εάν νομίζουν πως
προκαλώντας συνεχώς μια τόσο ισχυρή χώρα
όπως η Ρωσία δεν θα έχουν την ανάλογη απάντηση και εάν πιστεύουν πως οι Ρώσοι
θα απαντήσουν χριστιανικά δηλαδή «Γυρνώντας και το άλλο μάγουλο», προφανώς αυτό
σημαίνει πως έχουν παραφρονήσει τελείως
και δεν «χρήζουν ψυχιατρικού εγκλεισμού» απλώς αλλά τελικής συντριπτικής ήττας,
τόσο δυνατής όπως αυτής των Ναζί την 9η Μαΐου 1945! Θα είναι άξιοι
της μοίρας τους, το σημαντικότερο όμως είναι πως εξαιτίας της Αμερικανο/Ευρωπαϊκής
ιδεολογικής ψυχοπάθειας αντιηρωικού τύπου, θα
παρασύρουν με τις πράξεις τους και θα «πάρουν στο λαιμό τους» εκατομμύρια πολίτες που υποφέρουν από ενεργειακή
και επισιτιστική φτώχεια όχι μόνο λόγω των παρανοϊκών κυρώσεων εναντίον της Ρωσικής
Ομοσπονδίας αλλά κυρίως εξαιτίας του παρανοϊκού
αντι/ρωσικού συμπλέγματος υστερίας και ψύχωσης σχιζοφρενικού τύπου.
Στη γειτονική – με την Ρωσική
Ομοσπονδία– Φινλανδία, στην πάλαι ποτέ ουδέτερη
και φιλική προς την τότε Σοβιετική Ένωση Φινλανδία του Φινλανδού Προέδρου Κέκονεν
(Δεκαετίες 1950–1970), ενός αληθινά μεγάλου
και ειρηνιστή Προέδρου, φαίνεται πως αποφάσισαν «να πάρουν το αίμα τους πίσω» και
να γίνουν «βασιλικότεροι του Βασιλέως».
Οι κάποτε ουδέτεροι και ρωσόφιλοι Φινλανδοί – τους οποίους γνωρίσαμε δεκαετία
του 1980– με το κάποτε πανίσχυρο Κομμουνιστικό
Κόμμα Φινλανδίας του 17–20%, οι Φινλανδοί της «Κόκκινης Φινλανδίας» που κατέφυγαν
στην Σοβιετική Ένωση μετά τη νίκη της Φινλανδικής Λευκής Αντεπανάστασης το 1918
και που ανέδειξαν σαν ηγετικό στέλεχος της Κομμουνιστικής Διεθνούς τον Φινλανδό
επαναστάτη Όττο Κοουζίνεν, αυτή λοιπόν η Φινλανδία με τα ισχυρότατα Κομμουνιστικά
και Σοσιαλδημοκρατικά Κόμματα αποφάσισε να κάνει «άλμα στο κενό» και να αναβαπτιστεί
στην «απέναντι πλευρά», αποφάσισε δηλαδή να γίνει ένας αληθινός Γενίτσαρος. Και γράφουμε σαν Γενίτσαρος γιατί μόνο Γενίτσαροι ξεχνούν πως, η Φινλανδία οφείλει την ανεξαρτησία της και
τον σχηματισμό ανεξάρτητου και αυτονόμου κράτους στην Ρωσική Επανάσταση του
1917 όταν οι Μπολσεβίκοι του Λένιν της παραχώρησαν την ανεξαρτησία από τον Τσαρισμό
και ήταν μάλιστα μια από τις πρώτες πράξεις
της Οκτωβριανής Επανάστασης (Όπως μια από τις πρώτες πράξεις των Μπολσεβίκων ήταν να χαρίσουν το Ελληνικό χρέος στην Τσαρική Ρωσία λόγω του Διεθνούς Οικονομικού
Ελέγχου του 1898. Με άλλα λόγια, οι Μπολσεβίκοι
απήλλαξαν την Ελλάδα από τα χρέη της στην Τσαρική Ρωσία ! Όμως η Ελληνική Πολιτική
Ελίτ, γνωστή για την παροιμιώδη αχαριστία
και ξετσιπωσιά αλλά και την φημισμένη Αγγλοδουλεία/ Αμερικανοδουλεία της, απάντησε με την επέμβαση του Ελληνικού Στρατού
υπέρ των αντιδραστικών Λευκών και εναντίον της Ρωσικής Επανάστασης στην Ουκρανία
το 1919. Σήμερα συνεχίζουμε το θεάρεστο έργο της αχαριστίας και απερίγραπτης ασχήμιας,
δίνοντας όπλα στους Ουκρανούς για να σκοτώσουν
τους Ρώσους !).
Όπως, μόνο Γενίτσαροι όπως οι σημερινοί Φινλανδοί
Πολιτικοί ξεχνούν την εξαιρετικά θετική επίδραση
της Σοβιετο–Φινλανδικής Συνεργασίας στο πεδίο της Οικονομίας, της Επιστήμης,
των Τεχνών κλπ. Τα σαρωτικά κύματα της Ιδεολογικής
Αμερικανοποίησης των Σκανδιναβικών χωρών των τελευταίων 30 ετών δείχνουν τώρα τα αποτελέσματά τους, μετατρέποντας ειρηνόφιλους και ουδέτερους λαούς
όπως οι Σκανδιναβοί των 30–40 ετών μετά τον πόλεμο σε γλοιώδεις υπηρέτες των Αμερικάνικων Συμφερόντων αλλά και εξευτελισμένους επικυψίες της Τουρκίας
που απαίτησε (!) παράδοση Κούρδων Αντιστασιακών εάν οι Φινλανδοί/ Σουηδοί θέλουν
να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ και να άρει το βέτο της. Και φυσικά η Τουρκία το πέτυχε
– ήδη η γνωστή δωσίλογη των Γερμανών Ναζί
Σουηδία σκοπεύει στην έκδοση Τούρκων Αντιστασιακών στον Ερντογάν– και μάλιστα
θριαμβευτικά αποδεικνύοντας η Τουρκία πως και Πατριωτική Πολιτική Ηγεσία διαθέτει, εθνική αστική τάξη επίσης αλλά και ανδρικό πολιτικό προσωπικό που «τιμά τα παντελόνια που φορά».
Η σημερινή Φινλανδή Πρωθυπουργός,
σαν γνήσια εκπρόσωπος της (φεμινιστικής)
Πολιτικής Ορθότητας αλλά και της «Δικαιωματιστικής,
ελευθεριακής Κουλτούρας» των Κεντροαριστερών Μεσοαστών που έχουν αλώσει όλα τα πάλαι ποτέ Εργατικά, Προλεταριακά,
Σοσιαλδημοκρατικά Κόμματα, θεώρησε πως το
να χαριεντίζεται σε ντισκοτέκ αποτελεί δείγμα «Υψηλής Πολιτικής» και μάλιστα
σε μια εποχή που κρίνεται το μέλλον
της χώρας της, ένα «μέλλον» που διαγράφει οριστικά και αμετάκλητα τα ανέμελα χρόνια της Φινλανδικής Ουδετερότητας
όπου ένα ταξίδι στο Λένινγκραντ – σημερινή Πετρούπολη– ήταν must για
το Σαββατοκύριακο. Σήμερα, η δήθεν δημοκρατική Φινλανδία μετατρέπεται σε στρατιωτική,
πολιτική και οικονομική αποικία των Αμερικάνων
κύρια με βασική ευθύνη των τιποτένιων Φινλανδών Σοσιαλδημοκρατών που κατάντησαν
όχι απλώς «βασιλικότεροι του βασιλέως» και Γενίτσαροι αλλά «Γεωστρατηγικά Χανουμάκια» του Τούρκου Σουλτάνου (κυριολεκτικά), ενθυμούμενοι
ίσως την κοινή ή συγγενή εθνολογικά Ουραλο–αλταϊκή
τους προέλευση (Τούρκων και Φινλανδών) αλλά και τις κοινές τους πορείες στον
Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όταν οι Φινλανδοί του Μάννερχαιμ και οι Τούρκοι του Ινονού συμμάχησαν
με τους Ναζί του Χίτλερ στέλνοντας μάλιστα
– οι Φινλανδοί!– και στρατό για να πολεμήσει τους Σοβιετικούς στον Ανατολικό Μέτωπο! Τέτοιες λοιπόν «κοινές ή συγγενείς εθνολογικές ρίζες» αλλά και «κοινούς αγώνες»
στο πλευρό του Χίτλερ μπορεί κανείς να τους ξεχάσει; Τι λέτε κι εσείς, ξεχνιούνται οι «παλιές αγάπες» ;
Όλα τα παραπάνω λησμονήθηκαν
από την Φινλανδή Πρωθυπουργό και το Διεθνές
Φεμινιστικό Λόμπι που την υποστηρίζει μανιωδώς ! Για την κ. Πρωθυπουργό της Φινλανδίας, δεν υπάρχει θέμα Δημοκρατίας, όπως
π.χ. να παραδίδεις χειροπόδαρα δεμένους αγωνιστές των Κούρδων στον Ερντογάν. Όχι
βέβαια, τι λέτε τώρα! Όπως π.χ. δεν υπάρχει
θέμα Παγκόσμιου Πολέμου, το να συμμετέχεις με στρατιωτικές προετοιμασίες δηλαδή
στην Παγκόσμια Πυρηνική Αναμέτρηση που πλησιάζει γρήγορα και εάν δεν πάρουμε τα
μέτρα μας θα φτάσουμε σε σημείο χωρίς επιστροφή.
Ήδη υπολογίζονται σε 5 δισεκατομμύρια
(!) οι νεκροί από μια αναμέτρηση, γεγονός που σημαίνει απλά πως τελειώνει ο Ανθρώπινος Πολιτισμός! Και
παρόλα αυτά, λίγοι ασχολούνται σοβαρά, τα Διεθνή αλλά και τα άθλια ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης δεν αναφέρουν
καν το γεγονός των πιθανών δισεκατομμυρίων
νεκρών και της βέβαιης εκμηδένισης
του Παγκόσμιου ανθρώπινου Πολιτισμού! Όμως τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, ειδικότερα
αυτά της «μεταπρατικής και εισαγομένης φεμινιστικής ψευδο/κουλτούρας», δεν ενδιαφέρονται
για τα 5 δις ανθρώπων – αλλοίμονο τώρα !– αλλά για το «δικαίωμα της Φινλανδής Πρωθυπουργού
στην διασκέδαση χωρίς σεξιστικά (!) σχόλια» !
Η απάντηση της κλασσικής νεοελληνικής γλώσσας είναι η ένδοξη και αξεπέραστη παροιμία «Εδώ ο κόσμος καίγεται… κλπ.» Ελπίζουμε μόνο η κρετινοποίηση της τεράστιας μάζας των πολιτών μέσω της αντι/ρωσικής προπαγάνδας, συνεχούς και αδιάλειπτης, κανονιοβολικού και πυραυλικού τύπου, σύντομα να σταματήσει ή τουλάχιστον να μειωθεί. Κρίνεται το μέλλον του πλανήτη, του ανθρώπινου Πολιτισμού, της ιδίας της ζωής μας, άραγε δεν αξίζει να αγωνιστούμε εναντίον της «Αμερικανοποίησης του Εγκεφάλου» και της «Παρανοϊκοποίησης της ζωής μας»;