Του
Γ. Σιώζου
Ο Guy Debord
εδώ και πολλά
χρόνια, μας μιλούσε και μας περιέγραφε την Ζοφερή κοινωνία του Θεάματος.
Κάποιοι λίγοι «αιρετικοί» και «αποσυνάγωγοι» τον έπαιρναν
στα σοβαρά.
Η Κοινωνία της Εικονικής πραγματικότητας, του Φαίνεσθε και
όχι του Είναι, με αγωγούς τα πλήρως ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε. κυρίως τα Τηλεοπτικά, σήμερα
είναι κυρίαρχη.
Κατασκευάζουν ειδήσεις, καλλιεργούν μύθους, δημιουργούν
γεγονότα, επιδίδονται σε τρομοκρατία, διαμορφώνουν συνειδήσεις και προβάλλουν
κοινωνικά πρότυπα και στάσεις ζωής, σύμφωνα με την ιδεολογία και την οπτική των
ολιγαρχών, που τα διαφεντεύουν.
Στόχος, η ιδεολογική ηγεμονία και η χειραγώγηση της κοινωνίας.
Τηλεαστέρες και Τηλεπερσόνες μέσω της προβολής αποκτούν
δύναμη και αίγλη, φυσικά και πλούτο, αναμοχλεύοντας καθημερινά, τα σκουπίδια
της Χωματερής που με την δύναμη της Εικόνας, σερβίρουν.
Γίνονται οι «Γκουρού» ενός αποχαυνωμένου κοινού που
κρέμεται κυριολεκτικά από τα χείλη τους.
Συνηθισμένη είναι η έκφραση το είπε η Τηλεόραση, ιδιαίτερα
την περίοδο του Κορωνοΐού και προβάλλονται ως αυθεντίες, επί παντός του
επιστητού.
Απίθανα αιλουροειδή και οσφυοκάμπτες, χωρίς καμία
Ιδεολογία, ειμί μόνον τον μετρητή τηλεθέασης, ανερυθρίαστα και χωρίς κανέναν
ηθικό φραγμό, ανασύρουν και εξάπτουν τα πιο χυδαία νοσηρά και ποταπά ένστικτα
που μπορεί να διακατέχουν τους ανθρώπους και την κοινωνία
.
Με αυτόν τον τρόπο οικοδομούνται οι Τηλεοπτικές καριέρες
και ανταμείβονται με παχυλούς μισθούς.
Αυτή η Τηλεοπτική χαβούζα επικοινωνεί άμεσα με την χαβούζα
της πολιτικής που κολυμπάει χρόνια τώρα η Χώρα, αλλά και συνολικά οι χώρες της
λεγόμενης Δημοκρατικής Δύσης.
Σιαμαία αδέλφια τα «άνθη του Κακού» και συγκοινωνούντα
δοχεία που εκβάλουν στα ελώδη τέλματα, της διαστροφικής διάβρωσης και της
αποδόμησης των ατόμων και της κοινωνίας.
Μια «Ιέρεια» αυτού του καταθλιπτικού τοπίου, μια
Τηλεπερσόνα πρώτης γραμμής διάλεξε ο κος Τσίπρας -που έχει πλέον
Αυτοκρατορικές εξουσίες στο κόμμα του- για εκπρόσωπο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ.
Η μειοψηφική εσωκομματική «αντιπολίτευση» αντιδρά σ’ αυτήν
την επιλογή.
Αλλά ως συνήθως ο Πρόεδρος τους φτύνει. Όμως αυτοί έχουν
την πρόνοια, να κρατούν Ομπρέλα.
Η «οσμή» των εκλογών είναι διάχυτη στην ατμόσφαιρα.
Τα Μενού που σερβίρονται από τα κόμματα του Συστημικού
τόξου, διόλου δεν ικανοποιούν τις ανάγκες του τόπου και της κοινωνίας. Αυτοί
για την κατάληψη της εξουσίας και μόνον τυρβάζουν.
Τουτέστιν έχουν ανάγκη καρικευμάτων που θα κάνουν πιο
εύπεπτα τα Μενού.
Η Τσαπανίδου πρώτη σέρνει το χορό στο ρυθμό που θα της
βαράει με το Νταούλι ο «Ασίκης» Πρόεδρος.
Σιγά να μην δυσκολευτεί να μάθει τα βήματα.
Τόσους πολλούς και διαφορετικούς χορούς έχει σύρει μέχρι
τώρα, στον κωλοτουμπιαστό του ΣΥΡΙΖΑ θα κωλώσει;
Την κα Τσαπανίδου θα ακολουθήσουν άλλες και άλλοι, στον ίδιο ή και σε άλλους ρυθμούς, στις ίδιες ή και άλλες χορευτικές πίστες.
Έχει να γίνει της ΠΟΠΗΣ. Με έναν λαό που έχει υποστεί
λοβοτομή και διακατέχεται από το Σύνδρομο της Στοκχόλμης.
Είναι σφόδρα ερωτευμένος με τους βασανιστές του.
Ένα όμως είναι βέβαιο για τον λαό.
Οι χοροί της κάθε Σαλώμης, δεν έχουν τίποτε άλλο να προσφέρουν, παρά μόνον το κεφάλι του, στο πιάτο του Ηρώδη.